Jij bent vorstelijk
Uit de toespraken ‘Als een besproeide hof’ en ‘Een vorstelijke identiteit’, op 13 september 2015 in New York (VS) voor de kerkelijke onderwijsinstellingen gegeven.
Voldoe aan de verwachting van jouw eeuwige status.
Afbeeldingen van bomen © iStock/Thinkstock
Toen ons gezin voor een kerktaak in Argentinië woonde, bezochten onze zoon en ik in onze vrije tijd vaak interessante locaties. Waaronder een dierentuin die heel anders was dan we gewend waren.
Bezoekers wandelden niet gewoon langs kooien met slapende dieren, maar mochten de kooien binnengaan en de dieren strelen. Wij volgden de temmer en stapten de omheining van de grote leeuwen binnen en streelden ze terwijl zij ons leken te negeren.
Ik vroeg de temmers hoe zij deze reusachtige beesten hadden overtuigd ons niet op te eten. Zij wezen mij op de aanwezigheid van meerdere hondjes die ook in de kooien woonden. Toen de leeuwen klein waren, achtervolgden deze blaffende honden de leeuwen meedogenloos en beten in hun hielen. De leeuwenwelpen wenden eraan in de hoek te schuilen, omdat zij bang waren voor de honden.
Hoewel de leeuwen groeiden, bleven zij van angst ineenkrimpen. Met een tik van hun klauw zouden zij de honden gemakkelijk kunnen wegmeppen, maar de leeuwen zagen zichzelf niet zoals zij echt waren. Zij waren zich niet bewust van hun koninklijke identiteit en potentieel.
Wij hebben allemaal te maken met vervelende hondjes die ons vertrouwen wegnemen en waarvan wij figuurlijk gaan schuilen in een hoek. Ik noem er drie.
Gebrek aan vertrouwen
De meesten van ons kijken bij het bepalen van ons eigen prestatieniveau meer naar onze mislukkingen dan onze successen. Als wij tachtig vragen van de honderd juist beantwoorden, geven wij verdrietig toe dat wij twintig vragen verkeerd hadden in plaats van trots op te merken dat wij er tachtig goed hadden. Gebrek aan vertrouwen in ons potentieel en in onszelf maakt ons blind voor onze echte waarde en bekwaamheid.
Onvolledige kennis
Nephi zag een visioen van de moeder van de Heiland, maar toen hij werd gevraagd of hij de goedgunstigheid van God kende, gaf hij toe dat hij niet de betekenis van alle dingen kende. Maar eerst verklaarde hij wat hij wél wist: ‘dat [God] zijn kinderen liefheeft’ (zie 1 Nephi 11:12–17). Dat is de belangrijkste kennis. Zo laten wij de vervelende honden van onvolledige kennis niet de volgende zekerheden ondermijnen: dat de kerk waar is, en onze relatie met God en zijn onfeilbare en krachtgevende liefde.
Achteloosheid of onoplettendheid
Slechte keuzes of het negeren van goede keuzes vertroebelt onze visie van de realiteit. Er was een symbolische reden waarom de kinderen van Israël dagelijks manna moesten verzamelen (zie Exodus 16:4). Die dagelijkse verplichting hielp hen om God indachtig te zijn. Schriftstudie, bidden, de kerkdiensten bijwonen en elkaar helpen, zijn het dagelijkse manna geworden voor de kinderen van God om ons te helpen Hem indachtig te zijn.
Gods spirituele DNA stroomt door onze aderen. Wij zijn zijn zoons en dochters, en zijn erfgenamen. Mep elke misleidende boodschap, overtuiging of gewoonte weg die je dwingt weg te sluipen naar de hoeken van je leven. Laat ze niet in je hielen bijten en je angstig of verwond laten voelen. Voldoe aan de verwachting van jouw eeuwige status. Jij bent vorstelijk.