Haar sprong in de toekomst
Een idee, een trampoline en het verlangen om anderen te helpen, brachten een elfjarig meisje geweldige lessen over zelfredzaamheid en dienen bij.
De meeste elfjarigen hebben het al druk genoeg met school, karweitjes thuis en activiteiten met vrienden. Maar Alexandra C. uit Durango (Mexico) was geen gewone elfjarige. Naast de typische dingen die jongeren van haar leeftijd doen, verdiende Alexandra geld met haar bedrijfje en diende ze de gemeenschap.
Maar hoe kwam het dat zo’n jong meisje een eigen bedrijfje had?
Het begon met een idee
Het begon allemaal toen Alexandra vernam dat de kerk lessen aanbood om mensen te leren zelfredzaam te zijn. Ze waren vooral voor volwassenen bedoeld, maar Alexandra moest en zou de lessen volgen. Ze vond het een fijn idee om te leren hoe ze werk kon vinden of haar eigen bedrijfje kon opstarten.
Kon zij als schoolgaand meisje niet alleen haar eigen toekomst vormen, maar ook anderen helpen die het minder goed hadden dan zij? Veel kerkleden in haar stad hadden weinig gestudeerd en hadden beperkte middelen.
Alexandra schreef zich in voor de groep ‘Mijn bedrijf beginnen en uitbreiden’, een van de drie aangeboden cursussen. Er was geen leerkracht die lesgaf. De groep werd door een begeleider geleid — een lid van de groep die de andere leden door de cursus leidt en gesprekken op gang brengt. Alexandra kwam gedurende drie maanden elke week met haar groep bijeen.
Naarmate Alexandra leerde om stoffelijk en geestelijk zelfredzaam te zijn, begon ze de behoeften in haar omgeving meer op te merken. Ze merkte dat er te weinig recreatieve activiteiten voor de kinderen in haar woonplaats waren, spaarde wat geld en kocht een kleine trampoline. Alexandra plaatste de trampoline op een openbare plek en begon die te verhuren, waarbij ze gebruikmaakte van economische en marketingbeginselen die ze in de cursus geleerd had.
De trampoline was in haar omgeving erg populair.
De zegeningen van dienen en hard werken
Alexandra begon haar vaardigheden ook op andere manieren te gebruiken. Omdat ze haar groepsleden veel respect toonde en al haar toezeggingen nagekomen had, mocht Alexandra een nieuwe groep begeleiden — iets wat normaal gezien alleen volwassenen toevertrouwd wordt.
Alexandra was als begeleider veruit de jongste van de zes deelnemers in haar groep. Ze bestudeerde vóór elke groepsbijeenkomst het leermateriaal aandachtig, zodat ze wist hoe ze de groepsleden het beste kon helpen. Ze nam haar nieuwe taak serieus. ‘Ze was nerveus als de groepsleden te laat waren of als de beeldtechniek het liet afweten’, zegt haar vader, David.
Alexandra leerde een goed evenwicht vinden tussen haar huiswerk, haar trampolinebedrijfje en haar taak als groepsbegeleider. En ze vindt dat het echt de moeite waard was. ‘God zegende me toen Hij me als begeleider riep’, zegt ze. Een van die zegeningen was de mensen die je dient te leren liefhebben.
Die liefde zette haar ertoe aan om haar groep de hand te reiken met een oprecht verlangen om ze te zien slagen. Telkens als de groepsleden samenkwamen, deden ze toezeggingen om wat ze geleerd hadden op hun bedrijf toe te passen en hun familieleden over die evangeliebeginselen te vertellen. Als de leden van Alexandra’s groep hun doelen niet bereikten of niet opdaagden, ging ze hen thuis bezoeken om te zien of alles in orde was en hen aan te moedigen om hun toezeggingen na te komen. ‘Ik bezocht ze graag’, zegt ze.
Alexandra’s vader voegt daaraan toe: ‘Het is wonderbaarlijk dat mijn kleine meisje zich het welzijn van de behoeftigen zo aantrekt. Ze leeft mee met de mensen die ze dient.’
Alexandra is nu een bijenkorfmeisje en heeft plannen om haar trampolinebedrijfje naar een nabijgelegen plaats uit te breiden. Door te leren om zelfredzamer te zijn en anderen aan te sporen dat ook te worden, ziet ze al veranderingen bij zichzelf en bij haar nieuwe vrienden in de groep. ‘Mijn getuigenis van Christus is gegroeid’, zegt Alexandra. ‘Ik heb meer zelfvertrouwen en wil anderen dienen.’
Alexandra zegt dat ze zich dankzij deze cursus beter bewust is van haar capaciteiten en van hoe ze kan dienen. ‘Ik leerde dat ik vooruitgang kon maken. En ik vond het geweldig om te zien dat de groepsleden vooruitgang maakten. Ik weet dat ze er nu beter aan toe zijn; hun bedrijf zal floreren. Ik weet dat God de profeet geroepen heeft en dat de zelfredzaamheidscursussen goddelijke openbaring waren.’
Alexandra’s getuigenis, gevoel van eigenwaarde en dienstbetoon aan anderen zijn voor haar echt de moeite waard.