Ang Akong mga Dominggo nga Puno sa Pagserbisyo

Imahe

Parley P. Pratt in the snow

Mga paghulagway pinaagi ni Chidy Wayne

Dominggo na sa buntag. Aduna koy 12-ka oras nga iskedyul sa mga meeting, interbyu, ug mga kumpirmasyon, ug mga pag-orden. Sugdan nako sa usa ka stake center ug matapos sa lain nga mga meetinghouse sa pikas nga bahin sa lungsod—ang tanan sa kainit kaayo nianang adlawa.

Akong gilantaw ang matag miting, interbyu, pagkumpirma, ug pag-orden. Apan kagahapon, samtang naghunahuna ko kon unsa ko ka-busy mitugot ko nga mobati og kalooy sa akong kaugalingon—hangtud miabli ko sa Autobiography ni Parley P. Pratt ug misugod sa pagbasa sa diin ako mibiya. Si Elder Pratt nahimong binilanggo, uban kang Joseph ug ni Hyrum Smith ug uban pa, atol sa lisud nga mga adlaw didto sa Missouri. Pagkahuman nga nadala didto sa Independence, ang mga Kaigsoonan gibilanggo sa usa ka hotel nga matulog sa salog nga may bloke nga kahoy para unlanan.

Usa ka tugnaw nga buntag, nga baga ang snow si Elder Pratt mibarug ug, wala mamatikdi, miikyas gikan sa hotel. Miagi siya dapit sa sidlakan lahus sa lungsod ug ngadto na sa sikbit nga mga umahan. Pag-abut og mga usa ka milyang paglakaw (1.6 km), si Elder Pratt misulod sa usa ka lasang, ang snow mitabon sa iyang mga tunob ug ang mga punoan sa kahoy misalipod sa iyang presensya.

Naghunahuna siya sa malisud niyang kahimtang. Ang pagpadayon sa silangan nangahulugan og pag-ikyas ngadto sa laing estado, diin makapahibalo siya sa iyang pamilya aron makauban niya. Ang pagbalik ngadto sa hotel nangahulugan og pagkabilanggo ug mga akusasyon sa bug-at nga krimen. Natintal sa pag-ikyas, si Elder Pratt naghunahuna sa “unos sa kasamok, o gani sa kamatayon” nga mahitabo sa ubang binilanggo kon mobiya siya.

Sa iyang pagtimbang-timbang, usa ka kasulatan ang misantop sa iyang hunahuna: “Ug kinsa kadto nga motugyan sa iyang kinabuhi alang kanako, alang ug tungod sa akong ngalan, makakaplag niini pag-usab, gani sa kinabuhi nga dayon.” (tan-awa sa Marcos 8:35; D&P 98:13).

Si Elder Pratt mibalik ngadto sa hotel. Mga bulan sa malisud kaayo nga pagkabilanggo ang misunod—walay pamilya, pakigdait sa mga Santos, o sa abilidad sa pagserbisyo sa iyang apostolikanhong tawag.¹

Gitapos ang basahon, namalandong ko sa mga pag-antus sa naunang mga Santos—pipila kanila akong mga katigulangan. Tungod sa ilang pagpamatuod sa ebanghelyo ug sa ilang hugot nga pagtuo diha ni Jesukristo, sila milahutay sa kabangis ug pagpanggukod. Tungod sa ilang paglahutay, karon gawasnon ko nga makaserbisyo ug makasimba, nahiusa ngadto nila diha sa pagtuo ug pagpamatuod.

Samtang nangandam ko alang niining adlaw nga Igpapahulay, ang akong pamilya luwas, nanglantaw nga usa ka adlaw nga magsimba sa usa ka komportable nga meetinghouse. Ang pakigdait sa mga Santos makadan-ag sa atong adlaw. Maglipay kami uban kanila sa mga pagkumpirma ug mga pag-orden nga gipahigayon, mituman sa mga responsibilidad, ug ang pagtuo nalig-on. Moambit kami sakrament, sa paghinumdom sa atong Manluluwas ug sa Iyang maulaong sakripisyo. Ug karong gabii magpundok kami diha sa among panimalay aron sa pagbasa sa Basahon ni Mormon ug mag-ampo og dungan sa dili pa kami manghigda diha sa komportabling higdaanan ug mopahimutang sa among mga ulo sa sa humok nga mga unlan.

Ang akong mga Dominggo nga puno sa pagserbisyo. Tungod niana mapasalamaton ko ug napanalanginan.