Pagtudlo sumala sa Pamaagi sa Manluluwas
Ang Kalipay sa Pagkat-on
Ni Tad R. Callister
Kinatibuk-ang Presidente sa Sunday School
Samtang mahimo kitang mas mapasaligon nga mga tigkat-on, atong masinati ang balaan nga kalipay nga nagagikan sa pagkat-on ug pagsunod sa ebanghelyo ni Jesukristo.
Dunay istorya bahin sa usa ka tawo nga nailhan nga tapulan kaayo. Dili siya gusto nga motrabaho, dili gusto nga mangita og trabaho. Nabuhi lamang siya pinaagi sa mga paningkamot sa uban. Sa katapusan napul-an na ang mga tawo sa lungsod. Mihukom sila nga dad-on siya sa gawas sa lungsod ug palayason siya. Samtang giubanan siya sa usa ka lungsuranon sakay sa karwahe padulong sa utlanan sa lungsod, ang drayber mibati og kalooy kaniya. Tingali ang tapulan angay nga hatagan og usa pa ka higayon. Busa, siya nangutana, “Gusto ka ba og usa ka basket nga mais aron imong magamit sa pagsugod og bag-ong kinabuhi?”
Ang tapulan mitubag, “Pinanitan na ba?”1
Mga Magtutudlo ug Mga Tigkat-on: Magkatumbas ang Responsibilidad nga Motampo
Usahay ang mga tawo gustong makasabut sa kasulatan nga walay buhaton nga paningkamot—gusto nila nga ipasabut ang mga kasulatan kanila sa dili pa nila kini basahon. Gusto nilang makat-on sa ebanghelyo pinaagi sa pagpaminaw sa mugbo, makalingaw nga mga kinutlo o pagtan-aw sa mugbo, makalingaw nga mga video. Gusto nila nga ang magtutudlo sa Sunday School moandam ug mohungit kanila sa leksyon nga halos walay pagpangandam o pag-apil diha sa ilang bahin.
Agig pagkumpara, ang Manluluwas kausa misulti sa Iyang mga tigkat-on sa pagpamauli tungod kay dili sila makasabut sa Iyang mga pulong. Siya misugo kanila sa pag-ampo, pagpamalandong, ug “i-andam ang [ilang] mga hunahuna alang sa ugma,” sa dihang Siya “moanha [kanila] pag-usab” (tan-awa sa 3 Nephi 17:2–3).
Ang leksyon mao kini: Dili lamang responsibilidad sa magtutudlo nga moabut nga andam apan sa tigkat-on usab. Sama nga ang magtutudlo adunay responsibilidad sa pagtudlo pinaagi sa Espiritu, mao usab ang tigkat-on nga adunay responsibilidad sa pagkat-on pinaagi sa Espiritu (tan-awa sa D&P 50:13–21).
Ang Basahon ni Mormon nagrekord: “Ang tigsangyaw dili labaw kay sa tigpaminaw, ni ang magtutudlo maayo pa kay sa tinudloan; ug sa ingon niana silang tanan managsama” (Alma 1:26; emphasis gidugang).
Ang mosunod mao ang pipila ka mga sugyot alang sa unsay atong mahimo aron makasinati sa kalipay nga moabut kon kita mobuhat sa atong bahin sa pagkat-on ug pagsunod sa ebanghelyo.
Pagkat-on diha sa Panimalay
Pagtuon sa mga Kasulatan
Ang matag miyembro maoy responsable sa iyang kaugalingong pagkat-on sa ebanghelyo; dili kita makadelegar niana nga responsibilidad. Kadaghanan niana nga pagkat-on moabut pinaagi sa regular nga pagtuon sa kasulatan. Si Presidente Harold B. Lee (1899–1973) mipahayag: “Kon wala kita magbasa sa mga kasulatan matag adlaw, ang atong mga pagpamatuod magkahuyang.”2 Si Apostol Pablo nakaobserbar nga ang mga Judeo sa Berea “mabuot pa kay sa mga Judeo didto sa Tesalonica, kay kini sila midawat man sa pulong uban sa bug-os nga pagkamasibuton,” ug dayon mipakigbahin siya sa rason sa ingon ka madawaton: “[Sila] sa adlaw-adlaw nanagtuon sa kasulatan” (Mga Buhat 17:11; emphasis gidugang).
Ang kada adlaw nga pagtuon sa kasulatan usa ka mahinungdanon nga bahin sa pagpalambo sa atong pagka-espirituhanon. Walay laing hingpit nga ikapuli kon wala kini diha sa atong inadlaw-adlaw nga buluhaton. Alang niini nga rason, ang pagtuon sa kasulatan kinahanglang gahinan og panahon, dili kon aduna pay panahon.
Ang uban moingon, “Apan wala akoy panahon sa inadlaw nga pagtuon sa kasulatan tungod sa kadaghan nako og uban pang mga katungdanan sa kinabuhi.” Kini nga pahayag maingon og susama sa istorya sa duha ka mamumutol og kahoy nga nagkontest aron matino kon kinsay mas daghan og maputol nga kahoy sa usa ka adlaw. Gisugdan ang kontest sa pagsubang sa adlaw. Matag oras ang mas gamay nga tawo mosulod sa kalasangan sulod sa mga 10 minutos. Sa matag higayon nga iya kining buhaton, ang iyang kontra mipahiyom ug miyango, masaligon nga nag-una na siya. Ang mas dako nga tawo wala gayud mobiya sa iyang puwesto, wala mohunong sa pagputol, wala gayud mopahulay.
Dihang nahuman na ang adlaw, ang mas dako nga tawo nakugang sa pagkasayud nga ang iyang kontra, kinsa daw nag-usik kaayo og panahon, nakaputol og mas daghang kahoy kay kaniya. “Giunsa man to nimo pagbuhat nga kadaghan man ka mipahulay?” nangutana siya.
Ang mananaug mitubag, “Ah, nagbaid ko ato sa akong atsa.”
Matag higayon nga magtuon kita sa mga kasulatan, atong gibaid ang atong espirituhanon nga atsa. Ug ang milagroso nga bahin mao nga kon ato kining buhaton, mas maalamon natong magamit ang nahabilin sa atong panahon.
Pangandam Daan
Ang mga pagtuon nagpakita nga pipila lang ang mga miyembro sa Simbahan nga mobasa daan sa mga kasulatan nga hisgutan sa mga klase sa Dominggo. Ang matag usa kanato makatabang sa pag-usab niini nga kahimtang. Makatuman kita sa atong responsibilidad kalabut niana nga kasinatian sa pagkat-on pinaagi sa pagtungha sa klase nga mas andam, nga nakabasa nang daan sa mga kasulatan ug andam nga mopakigbahin og mga panabut. Ang atong pagpangandam mahimong usa ka espirituhanong gasa nga atong ihatag ngadto sa tanang mga sakop sa klase.
Pagkat-on diha sa Klase
Apil sa Klase
Ang sugo nga bukahon ang atong ba-ba (tan-awa sa D&P 60:2–3) magamit dili lamang sa misyonaryo nga sitwasyon apan usab sa klasrom na sitwasyon. Kon kita moapil, atong gidapit ang Espiritu, kinsa dayon makasaksi sa kamatuoran sa atong mga komentaryo ug molamdag sa atong mga hunahuna og dugang nga mga panabut. Agig dugang, ang atong pag-apil mahimong modasig sa mga hunahuna sa lain ug sa ingon moawhag sa iyang pag-apil.
Niini nga paagi, atong gisunod ang usa ka baruganan sa pagtudlo nga gitudlo sa Ginoo: “Himoa nga ang usa mamulong sa tagsa-tagsa ka higayon ug himoa nga ang tanan maminaw ngadto sa iyang mga gipamulong, nga sa diha nga ang tanan mahuman sa pagpamulong nga ang tanan unta mahatagan og kaayohan sa tanan” (D&P 88:122; emphasis gidugang). Usahay dili sayon ang pag-apil sa klase; nagkinahanglan kini nga mobuhat kita sa unsay dili nato komportableng buhaton. Apan ang pagbuhat sa ingon makatabang sa tanan diha sa klase nga molambo sa espirituhanong paagi.
Irekord ang mga Impresyon
Sulod sa dugayng panahon nagdala ko og blangko nga sulatanan nga mga kard ngadto sa simbahan ug nagtinguha og doktrinal nga mga panabut o espirituhanong mga impresyon nga mahimo nakong irekord. Tinud-anay akong makasulti nga napanalanginan ako og maayo. Kini nga paagi nakapausab sa akong panglantaw; kini nakapatutok ug nakapaspas sa akong pagkat-on; nakapadugang kini sa akong kadasig alang sa simbahan.
Nganong importante man kaayo nga irekord ang espirituhanong mga kasinatian nga atong madawat diha sa simbahan ug sa bisan asang dapit? Hunahunaa sa makadiyot nga ang usa ka inahan namulong ngadto sa iyang anak nga tin-edyer ug sa usa ka punto ang anak miingon, “Ma, maayo kaayo kini nga tambag.” Nagkuha dayon siya og notebook ug nagsugod sa pagrekord sa mga impresyon nga iyang nadawat gikan sa ilang panag-istoryahanay. Sa higayon nga ang inahan maulian sa iyang kakurat, dili ba siya ganahan nga mohatag pa og dugang tambag kaniya?
Walay pagduha-duha nga ang sama nga baruganan magamit ngadto sa tambag gikan sa atong Amahan sa Langit. Samtang atong i-rekord ang mga impresyon nga Iyang gihatag kanato, Siya malagmit nga mohatag kanato og dugang nga pagpadayag. Dugang pa, daghan sa mga impresyon nga atong madawat mora og gamay ra sa sinugdanan, apan kon ato kining amumahon ug pamalandungan, motubo kini ngadto sa dagkong espirituhanong panabut, sama sa gagmayng liso nga motubo ngadto sa dagkong kahoy.
Si Propeta Joseph Smith namulong sa kaimportante sa pagrekord sa mga panabut ug mga impresyon: “Kon kamo … mopadayon sa paghisgot sa importanting mga pangutana … ug mapakyas sa pagsulat niini, … tingali, sa pagbaliwala sa pagsulat niini nga mga butang sa dihang gipadayag kini sa Dios, wala maghunahuna niini nga bililhon, ang Espiritu mahimong mopalayo … ug dunay dako kaayo nga kahibalo, nga may mahangturong importansya, nga karon nawala.”3
Ang Kalipay sa Pagkat-on
Ang pagkat-on sobra pa kay sa usa ka balaan nga katungdanan. Kini usab gituyo nga mahimong usa ka halawom nga kalipay.
Sa usa ka okasyon, usa ka karaang mathematician nga ginganlan og Archimedes gihangyo sa iyang hari sa pagtino kon ang bag-ong korona sa hari solido ba nga bulawan o kon malimbungon nga gisagulan kini og pilak sa mananalsal og bulawan. Si Archimedes naghunahuna sa solusyon; sa katapusan miabut ang tubag. Sobra ang iyang kalipay niini nga pagkadiskobre nga, sumala sa istorya, midagan siya sa tibuok siyudad nga nagsinggit og, “Eureka! Eureka!”—nagpasabut nga, “Nakit-an nako! Nakit-an nako!”
Bisan sa gidak-on sa iyang kalipay sa pagkadiskobre og usa ka siyentipikanhong baruganan, adunay mas dako pa kaayong kalipay sa pagdiskobre sa mga kamatuoran sa ebanghelyo ni Jesukristo: kadtong mga kamatuoran nga wala lamang magpahibalo kanato apan usab moluwas kanato. Tungod niini nga rason ang Manluluwas miingon, “Kining mga butanga gisulti ko kaninyo, … [nga] ang inyong kalipay mamahingpit” (Juan 15:11). Ug tungod niini nga rason ang “mga anak sa Dios nagkaduyog sa pagsinggit sa kalipay” (Job 38:7) dihang ilang nasayran ang plano sa kaluwasan. Sama nga ang mga liso adunay natural nga gahum sa pagtubo, mao man ang mga kamatuoran sa ebanghelyo nga adunay natural nga gahum sa pagdala og kalipay.
Dili lamang usa ka balaan nga sugo ang “pangitaa ang pagtulun-an” (D&P 88:118), apan kini usab usa ka diosnon nga paningkamot. Sa matag higayon nga magtuon kita sa mga kasulatan, motunga sa klase nga mas andam, moapil sa mga diskusyon sa klase, mangutana, ug morekord sa sagrado nga mga impresyon, nag-anam kita sa pagkahimong sama sa Dios, sa ingon nagdugang sa atong kapasidad nga masinati ang kalipay nga Iyang gibati.
Hinaut kitang tanan maningkamot nga mahimong mas mapasaligon nga mga tigkat-on, mas balaanon nga mga tigkat-on—sa panimalay, diha sa klase, ug bisan asa kita. Samtang ato kining buhaton, atong masinati ang langitnong kalipay nga nagagikan sa pagkat-on ug pagsunod sa ebanghelyo ni Jesukristo.