Kapitulli 22
Misioni i Almës në Amoniha
Alma u shqetësua për ligësinë e nefitëve, kështu që ai vendosi ta kalojë gjithë kohën e tij duke predikuar ungjillin. Ai zgjodhi Nefihan për ta zëvendësuar si kryegjykatës.
Alma e dha mësim ungjillin në të gjithë vendin. Kur u përpoq të predikonte në Amoniha, njerëzit nuk deshën ta dëgjonin. Ata e flakën jashtë qytetit.
Alma qe i mërzitur që populli i Amonihës ishte kaq i lig. Ai u largua për të shkuar në një qytet tjetër.
Një engjëll iu shfaq dhe e ngushëlloi Almën. Engjëlli i tha atij të kthehej prapë në Amoniha dhe të predikonte përsëri. Alma nxitoi të kthehej.
Alma qe i uritur. Kur hyri në qytet, ai i kërkoi ushqim një burri. Një engjëll i kishte thënë burrit që Alma do të vinte dhe që Alma ishte një profet i Perëndisë.
Ky burrë, Amuleku, e mori Almën në shtëpinë e tij dhe i dha për të ngrënë. Alma qëndroi me Amulekun dhe familjen e tij për shumë ditë. Ai e falënderoi Perëndinë për familjen e Amulekut dhe i bekoi ata.
Alma i tregoi Amulekut rreth thirrjes së tij për të mësuar popullin e Amonihës. Amuleku shkoi me Almën për të mësuar popullin. Fryma e Shenjtë i ndihmoi ata.
Alma u tha njerëzve të pendoheshin ose Perëndia do t’i shkatërronte ata. Ai tha se Jezu Krishti do të vinte dhe do t’i shpëtonte ata që kishin besim në Të dhe pendoheshin.
Njerëzit e Amonihës u zemëruan. Ata u përpoqën ta futnin Almën në burg, por Zoti e mbrojti atë.
Më pas, Amuleku filloi të japë mësim. Shumë nga njerëzit e njihnin Amulekun; ai nuk ishte një i huaj siç ishte Alma. Ai u tregoi atyre rreth engjëllit që kishte parë.
Amuleku tha se Alma ishte një profet i Perëndisë dhe thoshte të vërtetën. Njerëzit u habitën kur dëgjuan dëshminë e Amulekut.
Disa njerëz u zemëruan, veçanërisht një njeri i lig i quajtur Zizrom. Ata u përpoqën ta futnin në kurth Amulekun me pyetje, por ai u tha se e dinte planin e tyre.
Zizromi donte ta shkatërronte çdo gjë të mirë. Ai shkaktonte probleme dhe pastaj njerëzit i paguanin atij para për të zgjidhur problemet që kishte krijuar.
Zizromi nuk mundi ta fuste në kurth Amulekun, kështu që i ofroi para për të thënë se nuk ka Perëndi. Amuleku e dinte se Perëndia jeton dhe tha se Zizromi e dinte atë gjithashtu, por i donte paratë më shumë se Perëndinë.
Atëherë Amuleku e mësoi Zizromin rreth Jezusit e rreth Ringjalljes dhe jetës së përjetshme. Njerëzit u habitën. Zizromi filloi të dridhej nga frika.
Zizromi e dinte se Alma dhe Amuleku kishin fuqinë e Perëndisë, sepse ata i dinin mendimet e tij. Zizromi bënte pyetje dhe dëgjonte teksa Alma i mësonte ungjillin.
Disa njerëz i besuan Almën dhe Amulekun dhe filluan të pendoheshin e t’i studionin shkrimet e shenjta.
Por shumica e njerëzve donin t’i vrisnin Almën dhe Amulekun. Ata i lidhën të dy burrat dhe i çuan te kryegjykatësi.
Zizromit i erdhi keq që ishte treguar i lig dhe u kishte mësuar njerëzve gënjeshtra. Ai iu lut njerëzve që t’i linin të iknin Almën dhe Amulekun.
Zizromin dhe njerëz të tjerë që besuan mësimet e Almës dhe Amulekut, i flakën jashtë qytetit. Njerëzit e ligj hodhën gurë mbi ta.
Atëherë njerëzit e ligj mblodhën gratë dhe fëmijët që besonin, dhe i flakën në zjarr së bashku me shkrimet e tyre të shenjta.
Almën dhe Amulekun i detyruan të vështronin gratë dhe fëmijët që vdisnin në zjarr. Amuleku donte të përdorte fuqinë e Perëndisë për t’i shpëtuar ata.
Por Alma i tha Amulekut që ai nuk do ta ndalonte vrasjen sepse njerëzit që po vdisnin, shpejt do të ishin me Perëndinë dhe njerëzit e ligj do të ndëshkoheshin.
Kryegjykatësi i goditi me grusht disa herë Almën dhe Amulekun dhe i talli ata për shkak se nuk i kishin shpëtuar gratë dhe fëmijët që po digjeshin. Pastaj i futi në burg.
Njerëz të tjerë të ligj shkuan në burg dhe abuzuan me Almën dhe Amulekun në shumë mënyra, duke përfshirë lënien pa bukë dhe duke pështyrë mbi ta.
Kryegjykatësi tha se nëse Alma dhe Amuleku do ta përdornin fuqinë e Perëndisë për t’u çliruar, do të besonte. Ai i goditi ata përsëri.
Alma dhe Amuleku u ngritën. Alma u lut dhe i kërkoi Perëndisë t’i bënte të fortë për shkak të besimit të tyre në Krisht.
Fuqia e Perëndisë i mbushi Almën dhe Amulekun dhe ata i këputën litarët që i mbanin të lidhur. Njerëzit e ligj ishin të trembur dhe u përpoqën të vraponin por u rrëzuan.
Toka u drodh dhe muret e burgut ranë mbi të ligjtë. Zoti e mbrojti Almën dhe Amulekun dhe nuk u plagosën.
Njerëzit e Amonihës erdhën për të parë se ç’kishte ndodhur. Kur ata panë Almën dhe Amulekun duke ecur jashtë mureve të shkatërruara të burgut, ata u trembën dhe ia mbathën.
Zoti i tha Almës dhe Amulekut të shkonin në Sidom. Atje ata gjetën njerëz të drejtë. Zizromi qe atje gjithashtu dhe ishte shumë i sëmurë.
Zizromi u gëzua që pa Almën dhe Amulekun. Ai ishte shqetësuar se mos ata i kishin vrarë për shkak të asaj që kishte bërë ai. Ai u kërkoi atyre ta shëronin.
Zizromi besoi në Jezu Krisht dhe u pendua për mëkatet e tij. Kur Alma u lut për të, Zizromi u shërua menjëherë.
Zizromi u pagëzua dhe filloi të predikonte ungjillin. Shumë të tjerë u pagëzuan gjithashtu.
Njerëzit e ligj të Amonihës u vranë të gjithë nga një ushtri lamanite, ashtu siç kishte profetizuar Alma.