De sabbat heiligen: opdat uw vreugde volkomen zij

God heeft de sabbat: gemaakt of aangewezen als een dag van rust, aanbidding, goede daden, ootmoedigheid en boetedoening, en aanbidding van de Almachtige in geest en waarheid.³

Er is in het hele land een groeiende trend om de sabbatdag niet meer te heiligen. Het gebod ‘Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt’ is tegenwoordig als wet nog net zo geldig als toen hij op de berg Sinaï aan Israël gegeven werd [Exodus 20:8].⁴

De sabbat is een dag van rust en aanbidding, die door een speciaal gebod van de Heer aan De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen aangewezen en gereserveerd is. We moeten die dag respecteren en heiligen. En we moeten onze kinderen dit beginsel ook leren.⁵

Een op de zeven dagen is gereserveerd en geheiligd als een dag van aanbidding, ernstige overpeinzing, gebed en dankzegging, en deelneming aan het avondmaal van de Heer ter nagedachtenis aan Hem en zijn ongeëvenaarde verzoening. Laten wij onze kinderen de sabbatdag leren heiligen met als reden dat ze graag doen wat God geboden heeft. Dan zullen ze op andere dagen de juiste recreatie en rust, afwisseling en plezier krijgen. (…) Laten we de sabbatdag niet ontheiligen.⁶

Respecteer de sabbatdag en heilig hem. Aanbid de Heer op de sabbatdag. Verricht geen werk. Ga er op de sabbatdag niet op uit om ijdele pleziertjes op te zoeken. Rust, verfris het verstand door gebed, studie en overdenking van de beginselen van leven en heil. Dat zijn gepaste activiteiten voor de sabbatdag. (…)

Laat de mensen van hier naar huis gaan en de volgende boodschap meenemen voor hun afwezige gezinsleden. Zeg tegen ze dat het presidium van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen tegen de schending van de sabbatdag is.⁷

Het is de duidelijke plicht van elke heilige der laatste dagen – inclusief de jongemannen, de jongevrouwen, de jongens en de meisjes – om de sabbatdag op de goede manier te heiligen. Het mag vreemd lijken dat het nodig is om dit vaak vastgestelde feit te herhalen. Maar er lijken mensen te zijn, en soms complete gemeenschappen, die deze plicht verwaarlozen en daarom vermaand moeten worden.

Wat moeten we doen op de sabbatdag? De openbaringen van de Heer aan de profeet Joseph Smith zijn op dat punt erg duidelijk, en we moeten ons door die openbaringen laten leiden, want ze zijn in strikte overeenstemming met de leringen van de Heiland. Dit zijn de eenvoudige vereisten:

De sabbat is aangewezen als een dag van rust van uw arbeid.

De sabbat is een speciale dag waarop u behoort te aanbidden, bidden en waarop u ijver en bezieling voor uw godsdienstig geloof en plicht behoort te tonen – waarop u de Allerhoogste uw toewijding behoort te tonen.

De sabbat is een dag waarop er van u vereist wordt dat u uw tijd en aandacht aan de aanbidding van de Heer besteedt, of dat nu in bijeenkomsten is, thuis, of waar u ook bent – dat is de gedachte die u behoort bezig te houden.

De sabbat is een dag waarop u met uw broeders en zusters de bijeenkomsten van de heiligen behoort bij te wonen, voorbereid om deel te nemen aan het avondmaal van de Heer; maar eerst moet u voor de Heer en uw broeders en zusters uw zonden hebben beleden, en uw medemens hebben vergeven zoals u van de Heer verwacht dat Hij u vergeeft.

Op de sabbatdag moet u niets anders doen dan uw voedsel met eenvoud des harten bereiden, opdat uw vasten volmaakt moge zijn en uw vreugde volkomen. Dat noemt de Heer vasten en gebed [zie LV 59:13–14].

De reden voor die vereisten voor de sabbatdag wordt ook duidelijk uiteengezet in de openbaringen. Het is zodat men zich beter onbevlekt van de wereld kan houden en ook omdat er van de heiligen vereist wordt naar het huis des gebeds te gaan en hun sacramenten op te offeren op de sabbatdag [zie LV 59:9]. (…)

De Heer is ontevreden over de mensen die dit weten en het niet doen.

De mensen rusten niet uit van hun arbeid als zij ploegen, zaaien, hijsen en graven. Zij rusten niet uit als zij de hele dag thuis rondhangen en allerlei klusjes doen waarvoor zij het andere dagen te druk hebben gehad.

De mensen geven geen blijk van ijver en toewijding voor hun godsdienstig geloof en plicht als ze er zondagochtend vroeg vandoor gaan (…) naar de canyons, de recreatieoorden, of om vrienden of amusementsoorden te bezoeken met hun vrouw en kinderen. Zij tonen de Allerhoogste op die manier niet hun toewijding.

Door het najagen van pleziertjes en recreatie offeren zij hun tijd en aandacht niet aan de aanbidding van de Heer, noch kunnen zij zich daarom verheugen in de geest van vergeving en aanbidding die komt door deel te nemen aan het heilig avondmaal.

Als jongens en jongemannen de sabbatdag doorbrengen met rondhangen bij de ijssalon of het restaurant in het dorp, spelletjes doen, rondrijden met de wagen, vissen, jagen, sporten, of uitjes maken, vasten zij niet met eenvoud des harten opdat hun vreugde volkomen mag zijn. Dat is niet de manier om onbevlekt van de wereld te blijven, maar de manier die hen de rijke beloften van de Heer zal ontnemen, waardoor ze verdriet krijgen in plaats van vreugde, en onrust en zorgen in plaats van de gemoedsrust die men krijgt door de werken van rechtschapenheid.⁸

We zouden er alle baat bij hebben om zo mogelijk elk uur van de sabbat aan de een of andere bezigheid, werk of studie te besteden waardoor wij ons ontwikkelen en beter op de hoogte stellen van onze taken in de kerk, van de wet van de kerk, de geboden van God en de voorschriften van het evangelie van Jezus Christus. (…)

Ik geloof dat het de plicht van de heiligen der laatste dagen is om de sabbatdag te respecteren en te heiligen, zoals de Heer ons geboden heeft. Ga naar het huis van gebed. Luister naar instructies. Geef uw getuigenis van de waarheid. Drink uit de bron van kennis en instructie die voor ons kan worden opengesteld door hen die geïnspireerd worden om ons instructie te geven. En gaan we naar huis, laat de gezinsleden dan bijeenkomen. Laten we een paar liederen zingen. Laten we een paar hoofdstukken uit de Bijbel, het Boek van Mormon of de Leer en Verbonden lezen. Laten we de beginselen van het evangelie bespreken die betrekking hebben op de vooruitgang in de school van goddelijke kennis, en laten we op die manier een op de zeven dagen doorbrengen. (…)

Ik vind het een goede zaak om onze kinderen ten minste één dag per week bij wijze van spreken onder onze vleugels te nemen en ze eerbaarheid en eerlijkheid, eerbied voor het goede en het goddelijke, en respect voor ouderen en zwakkeren bij te brengen, en ze te leren vriendelijk te zijn voor de vreemdeling die in hun poorten is. (…) Wij moeten ze leren beleefd te zijn. We moeten onze jongens leren een heer te zijn, en onze meisjes een dame te zijn. En als ik het heb over een heer of een dame, bedoel ik een jongen of een meisje, of een man of een vrouw, die kuis, zachtmoedig, vriendelijk, geduldig, liefdevol en aardig is voor de mensenkinderen. (…)

Er is veel dat wij kunnen doen op de sabbatdag dat onze kinderen thuis buiten de kerkdiensten om kan vermaken, interesseren en instrueren. (…) Laat ze amusement hebben op gepaste tijden, maar laat ze op de sabbatdag betere dingen leren.⁹

Het is de plicht van de kerkleden om hun werk zo te plannen dat ze geen excuus hebben om de dag des Heren van zijn heiligheid te beroven. Geef de jongens en meisjes daarom gedurende de week tijd die zij nuttig kunnen besteden aan recreatie, waardoor de sabbat overblijft voor geestelijke ontwikkeling en aanbidding. Het is net zo goed onze plicht om ons amusement dusdanig te plannen dat het geen hindernis wordt voor onze aanbidding.¹⁰

Het is verstandig de zaterdagavond te reserveren als een tijd voor diepzinnige gesprekken of het doornemen van nuttige lectuur als inleiding op de sabbatdag.¹¹

Een goed hedendaags (…) gebod zou ongeveer zo kunnen luiden: werk niet zo hard op zaterdag dat u de sabbat de toewijding en aanbidding ontneemt die hem als rustdag toekomen.

Thuis is zaterdag de dag die gereserveerd is voor het schoonmaken van het huis, extra koken, kleding herstellen en allerlei reparatieklusjes waarvan men denkt dat die op de sabbatdag gedaan moeten worden. In zaken is de zaterdag een dag om allerlei losse karweitjes te doen, alle onafgemaakte details van de werkweek af te wikkelen.

De consequenties van de manier waarop we tegenwoordig met het einde van de week omgaan, komt al te vaak tot uiting in luiheid en zorgeloze onverschilligheid die onze gevoelens en een totaal gebrek aan energie bijna onverenigbaar maken met de geest van aanbidding. Geen enkele afgematte man of vrouw kan door overmatig zwoegen op de vroege zaterdagochtend en een late zaterdagavond daarna God nog op de juiste manier in geest en waarheid aanbidden.¹²

Gij zult de sabbatdag eren en die heiligen. Doen wij dat? Is het nodig om dat te doen? Het is absoluut noodzakelijk om dat te doen, zodat we overeenkomstig de wet en de geboden van God leven; en als we die wet overtreden, maken we ons schuldig aan het overtreden van Gods wet. En wat wordt het resultaat, als we daarmee doorgaan? Onze kinderen zullen ons navolgen; zij zullen Gods gebod om een op de zeven dagen te heiligen ook negeren, en zullen de geest van gehoorzaamheid aan Gods wetten en eisen verliezen, zoals de vader die geest verliest als hij de geboden blijft overtreden.¹³

Personen die de gewoonte hebben de dag des Heren te ontheiligen, kunnen niet meer als goed lid beschouwd worden. En kerkleden die hun openbare aanbidding en deelneming aan het avondmaal verwaarlozen, en de sabbatdag niet gedenken en heiligen, zullen zwak worden in het geloof en zullen geestelijk ziek worden, en de Geest en gunst van God verliezen, en zullen uiteindelijk hun positie in de kerk verliezen en hun verhoging met de gehoorzamen en getrouwen.¹⁴

De Heer heeft gezegd: ‘Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt’. Het is een wet van God, niet alleen maar voor zijn volk, maar voor de hele mensheid. Het kerklid dat de sabbatdag niet gedenkt en heiligt, is in overtreding; hij verblijft niet in het woord der waarheid; hij is geen ware discipel van Christus; hij zal de waarheid niet kennen en de waarheid zal hem niet vrijmaken, tenzij hij die leert kennen en ernaar leeft.¹⁵

Tegen de openbaringen van de Heer in worden er tegenwoordig theatervoorstellingen en andere vormen van amusement gehouden op de sabbatdag. Zij blijken een krachtige factor te zijn in de vernietiging van het geloof van hen die deze gewoonte overnemen. De ouders van de jeugd van Zion zouden hun kinderen moeten beschermen tegen deze en andere vormen van kwaad, want zij zullen verantwoordelijk worden gehouden als hun kinderen door hun verwaarlozing afdwalen.¹⁶

Het is net zo goed de plicht van de heiligen der laatste dagen om de sabbatdag te heiligen en de plichten te doen die zij op de sabbatdag hebben, als het hun plicht is om eerlijk om te gaan met hun naasten en in andere opzichten een rechtschapen leven te leiden. (…) Het is ook de plicht van de ouders om een voorbeeld te zijn voor hun kinderen in het heiligen van de sabbatdag, in gezinsgebed, en in het nakomen van elke plicht die wij als heiligen der laatste dagen hebben. De vader en moeder die verzuimen hun kinderen dit te leren en hen niet aanmoedigen om hun plichten te doen, zullen die dwaasheid later betreuren.¹⁷

De zondag is een rustdag, een afwisseling van de gebruikelijke bezigheden van de week. Maar het is meer dan dat. Het is een dag van aanbidding, een dag waarop het geestelijk leven van de mens verrijkt kan worden. Een dag van luiheid, een dag van fysiek herstel is al te vaak erg anders dan de door God ingestelde rustdag. Fysieke afmatting en luiheid zijn onverenigbaar met de geest van aanbidding. De juiste uitvoering van de plichten en toewijding van de sabbatdag zal, door de afwisseling die het met zich meebrengt en het geestelijk leven, de beste rust geven die de mens op de sabbatdag kan krijgen.¹⁸

Ik wens oprecht (…) dat wij gesterkt mogen worden in ons geloof; en dat wij betere heiligen der laatste dagen mogen worden dan wij in het verleden zijn geweest. Dat is een van de voornaamste doelen die wij hebben als wij op zondag bijeenkomen. (…) Ik ben ervan overtuigd dat wij de gewoonte hebben ontwikkeld om zonder enige bijzondere berouw in ons hart naar de bijeenkomsten te komen. Dat kan als een harde uitspraak beschouwd worden, en het geldt misschien ook niet voor ons allen, maar ik ben ervan overtuigd dat velen lusteloos en zonder een speciaal doel naar de bijeenkomsten gaan. Ik denk dat we voor de Heer moeten erkennen dat we de sabbatdag gedenken en dat wij zijn wegen willen leren. (…)

Ik denk dat wij allen doordrongen zouden moeten zijn van de gedachte dat er een deel van dit werk is dat van elke persoon afhangt. Ieder moet beseffen dat hij of zij zal oogsten wat er gezaaid is. Daarom moet ieder vastberaden arbeiden, en als wij bijeenkomen, zou ieder de geest van gebed moeten hebben en zijn ziel niet alleen naar zichzelf laten uitgaan, maar naar de hele kerk. Als dit gedaan werd, zou niemand het huis van aanbidding verlaten zonder de geest van God te voelen.¹⁹

Wat is nu de belofte aan de heiligen die de sabbat heiligen? De Heer zegt dat als zij dit met een blijmoedig hart en gelaat doen, de volheid van de aarde de hunne is: ‘de beesten des velds en de vogelen der lucht, en hetgeen in de bomen klimt en op de aarde loopt; ja, en het kruid, en het goede, dat de aarde voortbrengt, hetzij voor voedsel, of voor kleding, of voor huizen, of voor schuren, of voor boomgaarden, of voor tuinen, of voor wijngaarden’ [LV 59:16–17].

Dat is er allemaal voor het welzijn en gebruik van de mens, om zowel het oog te behagen als het hart te verblijden, om het lichaam te versterken en de ziel te verkwikken. Dat alles is beloofd aan hen die de geboden onderhouden, en onder de geboden is dit belangrijke gebod om de sabbatdag te heiligen. (…)

Laten we op andere dagen spelen zoveel wij willen, maar laten wij op de sabbatdag rusten, aanbidden, naar het huis van gebed gaan, deelnemen aan het avondmaal, ons voedsel eten met eenvoud des harten, en God onze toewijding betonen, opdat de volheid van de aarde de onze mag zijn, en opdat wij gemoedsrust in deze wereld en eeuwig leven in de toekomende wereld mogen hebben.²⁰