Ο Ναός: Μία πηγή δύναμης και ευλογιών

Οι ναοί είναι παραπάνω από λίθοι και κονίαμα. Είναι γεμάτοι πίστη και νηστεία. Έχουν οικοδομηθεί από δοκιμασίες και μαρτυρίες. Έχουν καθαγιασθεί με θυσίες και υπηρέτηση.

Ο πρώτος ναός που οικοδομήθηκε σε αυτήν τη θεϊκή νομή ήταν ο ναός στο Κίρτλαντ του Οχάιο. Οι Άγιοι εκείνη την εποχή ήσαν πενόμενοι και παρά ταύτα ο Κύριος είχε προστάξει να οικοδομηθεί ένας ναός και για τον λόγο αυτόν τον οικοδόμησαν. Έγραψε ο Πρεσβύτερος Χήμπερ Κίμπαλ για την εμπειρία: «Μόνο ο Κύριος γνωρίζει τις σκηνές φτώχιας, δοκιμασίας και της θλίψεως που περάσαμε για να το φέρουμε εις πέρας» [στο Όρσον Ουίτνυ, Life of Heber C. Kimball (1945), 67]. Και μετά, ύστερα από όλα όσα είχαν ολοκληρωθεί με πολύ μόχθο, οι Άγιοι εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το Οχάιο και τον αγαπημένο τους ναό. Τελικώς βρήκαν καταφύγιο –μολονότι θα ήταν παροδικό– στις όχθες του ποταμού Μισσισσιππή στην πολιτεία του Ιλλινόι. Ονόμασαν τον αποικισμό τους Ναβού και πρόθυμοι να δώσουν τα πάντα για άλλη μια φορά και με την πίστη τους ανέπαφη, ανήγειραν έναν άλλον ναό προς τον Θεό τους. Διωγμοί μαίνονταν, ωστόσο, και με τον Ναό της Ναβού σχεδόν αποπερατωμένο, εξεδιώχθησαν από τις εστίες τους για άλλη μία φορά, αναζητώντας καταφύγιο σε ένα ερημωμένο μέρος.

Ο αγώνας και η θυσία άρχισαν για άλλη μια φορά καθώς κοπίαζαν επί 40 χρόνια να ανεγείρουν τον Ναό της Σωλτ Λέηκ…

Κάποιος βαθμός θυσιών πάντοτε έχει σχέση με την οικοδόμηση ναών και με την προσέλευση στον ναό. Αμέτρητοι είναι εκείνοι που κοπίασαν και πάλεψαν, προκειμένου να αποκτήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους τις ευλογίες που βρίσκονται στους ναούς του Θεού⁵.

Επιτρέψατέ μου να σας πω την αφήγηση για τον Τάιχι και την Ταραράινα Μου Θαμ και τα 10 παιδιά τους. Ολόκληρη η οικογένεια εκτός από μία θυγατέρα προσεχώρησε στην Εκκλησία στις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν ιεραπόστολοι ήλθαν στο νησί τους, που βρίσκεται περίπου 160 χιλιόμετρα νοτίως της Ταϊτής. Σύντομα άρχισαν να επιθυμούν τις ευλογίες μίας αιώνιας οικογενειακής επισφράγισης στον ναό.

Εκείνη την εποχή ο πλησιέστερος ναός για την οικογένεια Μου Θαμ ήταν ο Ναός Χάμιλτον της Νέας Ζηλανδίας, περισσότερα από 4.000 χιλιόμετρα νοτιοδυτικώς, προσβάσιμος μόνον με το ακριβό αεροπορικό ταξίδι. Η μεγάλη οικογένεια Μου Θαμ, που τα έβγαζε πέρα με ένα πενιχρό εισόδημα από μία φυτεία, δεν είχε χρήματα για αεροπορικά ναύλα ούτε υπήρχε καμία ευκαιρία για εργασία στο νησί τους στον Ειρηνικό. Έτσι ο αδελφός Μου Θαμ και ο γυιος του, Ζεράρ, πήραν τη δύσκολη απόφαση να ταξιδέψουν 4.800 χιλιόμετρα για να εργαστούν στη Νέα Καληδονία, όπου ένας άλλος από τους γυιους είχε ήδη προσληφθεί.

Οι τρεις Μου Θαμ εργάστηκαν για τέσσερα χρόνια [για να αποταμιεύσουν] αρκετά χρήματα, ώστε να πάνε την οικογένεια στον Ναό της Νέας Ζηλανδίας. Πήγαν όλοι όσοι ήταν μέλη, εκτός από μία από τις θυγατέρες που περίμενε μωρό. Επισφραγίστηκαν για τον παρόντα καιρό και την αιωνιότητα, μία απερίγραπτη και χαρούμενη εμπειρία.

Ο αδελφός Μου Θαμ επέστρεψε από τον ναό κατευθείαν στη Νέα Καληδονία, όπου εργάσθηκε για δύο επιπλέον χρόνια, για να πληρώσει τα εισιτήρια της μίας θυγατέρας η οποία δεν πήγε στον ναό μαζί τους – μία έγγαμη θυγατέρα, το παιδί και ο άνδρας της.

Στα τελευταία τους χρόνια, ο αδελφός και η αδελφή Μου Θαμ επιθυμούσαν να υπηρετήσουν στον ναό. Μέχρι τότε ο Ναός του Παπίτι της Ταϊτής είχε οικοδομηθεί και είχε αφιερωθεί και υπηρέτησαν εκεί τέσσερεις ιεραποστολές⁶.

Γιατί τόσοι πολλοί είναι πρόθυμοι να δώσουν τόσα πολλά, προκειμένου να λάβουν τις ευλογίες του ναού; Όσοι κατανοούν τις αιώνιες ευλογίες, οι οποίες προέρχονται από τον ναό, γνωρίζουν ότι καμία θυσία δεν είναι πολύ μεγάλη, κανένα τίμημα πολύ βαρύ, κανένας αγώνας πολύ δύσκολος, προκειμένου να λάβουν αυτές τις ευλογίες. Δεν είναι ποτέ πάρα πολλά τα χιλιόμετρα που πρέπει να διανυθούν, πάρα πολλά τα εμπόδια για να υπερνικηθούν ή πάρα πολλή ταλαιπωρία για να ανθέξουν. Καταλαβαίνουν ότι οι σωτήριες διατάξεις ληφθείσες στον ναό, οι οποίες μάς επιτρέπουν να επιστρέψουμε κάποια ημέρα στον Επουράνιο Πατέρα μας, σε μία παντοτινή οικογενειακή σχέση και να προικoδοτηθούμε με ευλογίες και δύναμη από τα ύψη, αξίζουν κάθε θυσία και κάθε προσπάθεια…

Εάν έχετε πάει στον ναό μόνοι σας και εάν ζείτε σε σχετικά κοντινή απόσταση από έναν ναό, η θυσία σας θα μπορούσε να είναι να αφιερώνετε χρόνο από την πολυάσχολη ζωή σας για να επισκέπτεστε τον ναό τακτικά. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν στους ναούς μας για λογαριασμό όσων περιμένουν πέραν του καταπετάσματος. Καθώς κάνουμε το έργο για αυτούς, θα ξέρουμε ότι έχουμε επιτύχει αυτό που δεν μπορούν να κάνουν από μόνοι τους⁷.

Στον ναό, διδάσκεται το πολύτιμο σχέδιο του Θεού. Είναι στον ναό εκεί όπου συνάπτονται αιώνιες διαθήκες. Ο ναός μας εξυψώνει, μας υπερυψώνει, στέκεται ως φάρος για να τον δουν όλοι και μας δείχνει προς την επουράνια δόξα. Είναι ο οίκος του Θεού. Όλα όσα συμβαίνουν μέσα στον ναό είναι εξυψωτικά και εξευγενιστικά…

Καθώς… αγαπούμε τον ναό, η ζωή μας θα αντικατοπτρίζει την πίστη μας. Καθώς πηγαίνουμε σε αυτόν τον άγιο οίκο του Θεού, καθώς θυμόμαστε τις διαθήκες που συνάπτουμε εντός αυτού, θα είμαστε εις θέσιν να αντέξουμε κάθε δοκιμασία και να υπερνικήσουμε κάθε πειρασμό. Ο ναός παρέχει σκοπό για τη ζωή μας. Φέρνει ειρήνη στην ψυχή μας – όχι ειρήνη που παρέχεται από τους ανθρώπους, αλλά ειρήνη υπεσχημένη από τον Υιό του Θεού⁸.

Εικόνα

Οικογένεια έξω από ναό

Κανένα άτομο δεν μπορεί να πάει στον ναό για τον εαυτό του ή για κάποιον άλλον χωρίς να μάθει κάτι. Καθώς μαθαίνουμε, γνωρίζουμε και όταν γνωρίζουμε, πράττουμε και αυτός είναι ο σκοπός μας – να υπηρετούμε τον Επουράνιο Πατέρα μας και να βοηθούμε άλλους καθ’ οδόν⁹.

Καθώς εισερχόμαστε μέσω των θυρών του ναού, αφήνουμε πίσω μας τους περισπασμούς και τη σύγχυση του κόσμου. Μέσα σε αυτό το ιερό άσυλο, βρίσκουμε ομορφιά και τάξη. Υπάρχει ανάπαυση για την ψυχή μας και ανακούφιση από τις έγνοιες της ζωής μας.

Καθώς παρευρισκόμαστε στον ναό, μπορούμε να λάβουμε ένα επίπεδο πνευματικότητας και ένα αίσθημα γαλήνης που θα υπερβεί οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα, το οποίο θα μπορούσε να έλθει στην ανθρώπινη καρδιά. Θα συλλάβουμε το αληθινό νόημα των λόγων του Σωτήρος, όταν είπε: «Ειρήνη αφήνω σε σας, ειρήνη τη δική μου σας δίνω… Ας μη ταράζεται η καρδιά σας ούτε να δειλιάζει» [Κατά Ιωάννην 14:27].

Μία τέτοια ειρήνη μπορεί να διαποτίσει κάθε καρδιά – καρδιές που είναι ταραγμένες, καρδιές που είναι βεβαρημένες με θλίψη, καρδιές που νιώθουν σύγχυση, καρδιές που παρακαλούν για βοήθεια¹⁰.

Σπουδαία υπηρέτηση δίδεται, όταν τελούμε διατάξεις εξ υποκαταστάσεως για όσους έχουν πάει πέραν του καταπετάσματος. Σε πολλές περιπτώσεις, δεν γνωρίζουμε αυτούς για τους οποίους επιτελούμε το έργο. Δεν αναμένουμε ευχαριστίες ούτε έχουμε καμία βεβαίωση ότι θα αποδεχτούν αυτό που προσφέρουμε. Εντούτοις, υπηρετούμε, και σε εκείνη τη διαδικασία επιτυγχάνουμε αυτό που δεν μπορούμε να αποκτήσουμε με κανέναν άλλον τρόπο: κυριολεκτικώς γινόμαστε σωτήρες στο Όρος Σιών. Όπως ο Σωτήρας μας έδωσε τη ζωή Του ως θυσία εξ υποκαταστάσεως για εμάς, έτσι και εμείς, σε μικρότερο βαθμό, κάνουμε το ίδιο, όταν τελούμε έργο αντιπροσώπων στον ναό για όσους δεν έχουν τα μέσα να προχωρήσουν, εκτός κι αν γίνει κάτι για αυτούς από εμάς εδώ στη Γη¹¹.

Ο Κύριος δεν είχε ποτέ… υποδείξει ότι το έργο Του περιορίζεται μόνον στη θνητότητα. Αντιθέτως, το έργο Του αγκαλιάζει την αιωνιότητα. Πιστεύω ότι επισπεύδει το έργο Του στον κόσμο των πνευμάτων. Επίσης πιστεύω ότι ο Κύριος, μέσω των υπηρετών Του εκεί, προετοιμάζει πολλά πνεύματα να δεχθούν το Ευαγγέλιο. Το καθήκον μας είναι να αναζητήσουμε τους νεκρούς μας και μετά να πάμε στον ναό και να τελέσουμε τις ιερές διατάξεις, οι οποίες θα φέρουν σε εκείνους πέραν του καταπετάσματος τις ίδιες ευκαιρίες που έχουμε εμείς…

Ο Κύριος αναμένει εσείς και εγώ να επιτελούμε το έργο της οικογενειακής μας ιστορίας καλά. Πιστεύω ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε, εάν θέλουμε να επιτελούμε το έργο μας καλά, είναι να έχουμε το Πνεύμα του Επουράνιου Πατέρα μας μαζί μας. Όταν ζούμε τόσο ενάρετα όσο γνωρίζουμε ότι πρέπει να ζούμε, Εκείνος θα ανοίξει την οδό για την εκπλήρωση των ευλογιών, τις οποίες τόσο ειλικρινώς και επιμελώς αναζητούμε.

Πρόκειται να κάνουμε λάθη, όμως κανένας από εμάς δεν μπορεί να γίνει ειδικός στο έργο οικογενειακής ιστορίας χωρίς πρώτα να υπάρξει αρχάριος. Επομένως, πρέπει να κάνουμε επιμελώς αυτό το έργο και πρέπει να προετοιμασθούμε να βιώσουμε δυσκολίες ενώ το κάνουμε. Δεν είναι εύκολο έργο, όμως ο Κύριος το έχει αναθέσει σε εσάς και το έχει αναθέσει σε εμένα.

Καθώς επιτελείτε το έργο οικογενειακής ιστορίας, θα βιώσετε δυσκολίες και εμπόδια και θα πείτε στον εαυτό σας: «Δεν υπάρχει τίποτε άλλο που μπορώ να κάνω». Όταν φτάσετε σε αυτό το σημείο, γονατίστε και ζητήστε από τον Κύριο να ανοίξει έναν δρόμο και Εκείνος θα σας ανοίξει τον δρόμο. Καταθέτω μαρτυρία ότι αυτό είναι αληθινό.

Ο Επουράνιος Πατέρας αγαπά τα τέκνα Του στον κόσμο των πνευμάτων, ακριβώς όπως αγαπά εσάς και εμένα… Υπάρχουν εκατομμύρια εκατομμυρίων παιδιά-πνεύματα του Επουράνιου Πατέρα μας που ποτέ δεν άκουσαν το όνομα του Χριστού προτού πεθάνουν και πάνε στον κόσμο των πνευμάτων. Όμως τώρα έχουν διδαχθεί το Ευαγγέλιο και αναμένουν την ημέρα όταν εσείς και εγώ θα κάνουμε την απαραίτητη έρευνα να καθαρίσουμε τον δρόμο, ώστε να μπορέσουμε να εισέλθουμε στον οίκο του Κυρίου και να επιτελέσουμε εκ μέρους τους το έργο που οι ίδιοι δεν μπορούν να επιτελέσουν¹².

Εικόνα

Οικογένεια κάνει μαζί έργο οικογενειακής ιστορίας

Το Φως του Χριστού θα λάμπει σε όλους – ακόμη και σε εκείνους που έχουν πάει πέρα από αυτό. Ο Πρόεδρος Τζόζεφ Φ. Σμιθ (1838-1918), μιλώντας περί του έργου για τους νεκρούς, δήλωσε: «Μέσω των προσπαθειών μας για λογαριασμό τους, οι αλυσίδες δουλείας τους θα πέσουν από αυτούς και το σκότος που τους περιβάλλει θα διαλυθεί, ώστε το φως να μπορέσει να λάμψει επάνω τους και θα ακούσουν στον κόσμο των πνευμάτων περί του έργου, το οποίο γίνεται για εκείνους από τα παιδιά τους εδώ, και θα αγαλλιάσουν μαζί σας στην επιτέλεση αυτών των καθηκόντων» [Διδασκαλίες των Προέδρων της Εκκλησίας: Τζόζεφ Φ. Σμιθ (1998), 247]¹³.

Πόσο μακρινοί είναι οι ουρανοί; Δίνω μαρτυρία ότι μέσα στους άγιους ναούς δεν είναι καθόλου μακριά – επειδή είναι μέσα σε αυτούς τους άγιους τόπους που οι ουρανοί και η Γη συναντιούνται και ο Επουράνιος Πατέρας δίνει στα τέκνα Του τις μεγαλύτερες ευλογίες Του¹⁴.

Προς εσάς που είστε άξιοι και ικανοί να παρευρίσκεστε στον ναό, θα σας νουθετούσα να πηγαίνετε συχνά. Ο ναός είναι ένας τόπος όπου μπορούμε να βρούμε ειρήνη. Εκεί λαμβάνουμε μία ανανεωμένη αφιέρωση στο Ευαγγέλιο και μία ενδυναμωμένη αποφασιστικότητα να τηρούμε τις εντολές.

Τι προνόμιο είναι να μπορούμε να πηγαίνουμε στον ναό, όπου μπορούμε να βιώσουμε την καθαγιαστική επιρροή του Πνεύματος του Κυρίου¹⁵.

Εάν δεν έχετε πάει ακόμη στον ναό ή εάν έχετε βρεθεί, αλλά επί του παρόντος δεν πληροίτε τις προϋποθέσεις για ένα εγκριτικό, δεν υπάρχει πιο σημαντικός στόχος για εσάς για τον οποίο να εργαστείτε, από το να είστε άξιοι να πάτε στον ναό. Η θυσία σας μπορεί να φέρει τη ζωή σας σε συμμόρφωση με αυτό που απαιτείται, για να λάβετε ένα εγκριτικό, ίσως εγκαταλείποντας μακροχρόνιες συνήθειες, οι οποίες δεν σας κάνουν να πληροίτε τις προϋποθέσεις. Μπορεί να είναι να έχετε την πίστη και την πειθαρχία να πληρώνετε τη δεκάτη σας. Οτιδήποτε και αν είναι, να πληροίτε τις προϋποθέσεις για να εισέλθετε στον ναό του Θεού. Διασφαλίστε ένα εγκριτικό ναού και θεωρήστε το ως πολύτιμο απόκτημα, διότι τέτοιο είναι.

Μέχρι να εισέλθετε στον οίκο του Κυρίου και να λάβετε όλες τις ευλογίες που σας περιμένουν εκεί, δεν έχετε αποκτήσει όλα όσα έχει να προσφέρει η Εκκλησία. Οι σημαντικότατες και κορυφαίες ευλογίες ως μελών της Εκκλησίας είναι αυτές οι ευλογίες που λαμβάνουμε στους ναούς του Θεού…

Εκφράζω την ακλόνητη ευγνωμοσύνη μου στον Επουράνιο Πατέρα μου… για όλους τους ναούς μας, όπου και αν είναι. Καθένας στέκεται ως φάρος στον κόσμο, μία έκφραση της μαρτυρίας μας ότι ο Θεός, ο Αιώνιος Πατέρας μας, ζει, ότι επιθυμεί να μας ευλογήσει και, πράγματι, να ευλογήσει τους γυιους και τις θυγατέρες Του όλων των γενεών. Καθένας από τους ναούς μας είναι μία έκφραση της μαρτυρίας μας ότι η ζωή πέραν του τάφου είναι τόσο αληθινή και τόσο βεβαία, όσο είναι η ζωή μας επί της Γης. Καταθέτω μαρτυρία γι’ αυτό.

Αγαπημένοι αδελφοί και αδελφές μου, είθε να κάνουμε οιανδήποτε θυσία είναι απαραίτητη προκειμένου να παρευρισκόμαστε στον ναό και να έχουμε το πνεύμα του ναού στην καρδιά και στο σπίτι μας. Είθε να ακολουθούμε τα βήματα του Κυρίου και Σωτήρος μας, Ιησού Χριστού, ο οποίος έκανε την υπέρτατη θυσία για εμάς, ώστε να έχουμε αιώνια ζωή και υπερύψωση στη βασιλεία του Επουράνιου Πατέρα μας¹⁶.

• Ο Πρόεδρος Μόνσον δίδαξε ότι «κάποιος βαθμός θυσιών πάντοτε είχε σχέση με την οικοδόμηση ναών και την προσέλευση στον ναό» (τμήμα 1). Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας καθώς επανεξετάζετε τις αφηγήσεις του Προέδρου Μόνσον για τις θυσίες που σχετίζονται με τους ναούς; Πώς μπορείτε να απολαύσετε περισσότερο τις ευλογίες του ναού;

• Επανεξετάστε τις πολλές ευλογίες των ναών, όπως σκιαγραφούνται στο τμήμα 2. Πώς μπορεί η προσέλευση στον ναό να μας βοηθήσει να αντέξουμε τις δοκιμασίες μας; Πώς μας βοηθά να υπερνικήσουμε τον πειρασμό; Πώς σας έχει βοηθήσει η προσέλευση στον ναό να βρείτε ειρήνη σε περίοδο δυσκολίας; Τι σας έχει βοηθήσει να καταλάβετε ο ναός για τον σκοπό της ζωής;

• Τι σημαίνει ότι είμαστε «σωτήρες στο Όρος Σιών»; (τμήμα 3. Βλ., επίσης, Διδαχή και Διαθήκες 128:5-18, 138:47-48, 53-54, 57-58). Ποια είναι τα συναισθήματά σας καθώς λαμβάνετε διατάξεις του ναού για αυτούς που έχουν πεθάνει; Πώς έχουν βοηθήσει η οικογενειακή ιστορία και η υπηρέτηση στον ναό να στρέψετε την καρδιά σας σε μέλη της οικογένειας, τόσο ζώντες όσο και νεκρούς; Πώς έχετε ευλογηθεί ως αποτέλεσμα του έργου οικογενειακής ιστορίας;

• Ο Πρόεδρος Μόνσον τόνισε ότι στον ναό λαμβάνουμε «τις υπέρτατες ευλογίες της ιδιότητας του μέλους της Εκκλησίας» (τμήμα 4). Με ποιους τρόπους η λήψη και η συμμετοχή σε διατάξεις του ναού ευλόγησε εσάς και την οικογένειά σας; Γιατί είναι σημαντικό για εμάς να παρευρισκόμαστε συχνά στον ναό, όπου είναι δυνατόν; Πώς μπορούμε να αυξήσουμε την επιρροή του ναού στη δική μας ζωή;

Β΄ Σαμουήλ 7:4-6, Κατά Ματθαίον 21:12-13, Νεφί Β΄ 5:16, Διδαχή και Διαθήκες 97:12-17, 109:1-26, 110:7-8

«Ενεργώντας επάνω σε αυτά που έχετε μάθει, θα δείτε επιπρόσθετη και διαρκή κατανόηση (βλ. Κατά Ιωάννην 7:17)» (Να κηρύττετε το ευαγγέλιό μου [2004], 19). Σκεφθείτε το ενδεχόμενο να αναρωτηθείτε πώς μπορείτε να εφαρμόσετε τις διδασκαλίες του Ευαγγελίου στο σπίτι, στην εργασία και στα καθήκοντά σας στην Εκκλησία.