Ευτυχία στον γάμο

Ο πιο αγαπημένος μας φίλος είναι ο σύντροφός μας στον γάμο. Αυτός ο παλαιός κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος σήμερα, αν η καλοσύνη και ο σεβασμός ήταν καθημερινές αντανακλάσεις της ευγνωμοσύνης μας για τη σύζυγο, για τον σύζυγο⁴.

Η ευτυχία αφθονεί, όταν υπάρχει γνήσιος σεβασμός του ενός για τον άλλον. Η σύζυγος πλησιάζει πιο κοντά στον σύζυγό της και ο σύζυγος εκτιμά περισσότερο τη σύζυγό του, και τα παιδιά είναι ευτυχισμένα, όπως προορίζεται να είναι τα παιδιά⁵.

Οι άνθρωποι που παντρεύονται με την ελπίδα να δημιουργήσουν μία μόνιμη συμβίωση θα πρέπει να διαθέτουν ορισμένες δεξιότητες και στάση απέναντι στα πράγματα. Πρέπει να είναι επιδέξιοι στην προσαρμογή μεταξύ τους. Χρειάζονται την ικανότητα να επιλύουν αμοιβαία προβλήματα. Χρειάζονται την προθυμία να δώσουν και να λάβουν κατά την αναζήτηση της αρμονίας. Χρειάζονται ανιδιοτέλεια του υψηλότερου είδους, στην οποία η σκέψη για τον/τη σύντροφο να παίρνει τη θέση της επιθυμίας για τον εαυτό του/της⁶.

Ο Πρόεδρος Χάουαρντ Χάντερ είπε αυτό σχετικά με τον γάμο: «Για να έχουμε έναν ευτυχισμένο και επιτυχημένο γάμο, γενικά δεν είναι τόσο πολύ το θέμα να παντρευτούμε το σωστό άτομο, όσο είναι να είμαστε το σωστό άτομο». Μου αρέσει αυτό. «Η συνειδητή προσπάθεια να κάνει κάποιος αυτό που του αναλογεί είναι το μεγαλύτερο στοιχείο που συνεισφέρει στην επιτυχία» [Οι διδασκαλίες του Χάουαρντ Χάντερ, επιμέλεια Κλάιντ Γουίλλιαμς (1997), 130]⁷.

Θα θυμάμαι πάντα μία επίσκεψη στο σπίτι του Προέδρου Χιου Μπράουν [της Πρώτης Προεδρίας]. Ήταν ημέρα αποφοίτησης στο Πανεπιστήμιο Μπρίγκαμ Γιανγκ. Εκείνος θα διηύθυνε την τελετή και εγώ έπρεπε να εκφωνήσω την ομιλία για την απονομή τίτλων σπουδών. Οδήγησα προς το σπίτι του Προέδρου Μπράουν και τον συνόδευσα στο αυτοκίνητό μου. Ωστόσο, προτού προλάβουμε να φύγουμε, μου είπε: «Περίμενε λίγα λεπτά. Η σύζυγός μου, Ζίνα, θα έλθει στο μπροστινό παράθυρο».

Έριξα μια ματιά στο παράθυρο, παρατήρησα ότι η κουρτίνα είχε τραβηχτεί και είδα τη Ζίνα Μπράουν να κάθεται στο αναπηρικό αμαξίδιό της ανεμίζοντας στοργικά ένα μικρό, λευκό μαντήλι προς το βλέμμα του χαμογελαστού συζύγου της. Ο Πρόεδρος Μπράουν άπλωσε το χέρι στην τσέπη του σακακιού του, πήρε ένα λευκό μαντήλι και άρχισε να το κουνά απαλά, προς μεγάλη ευχαρίστηση της συζύγου του. Μετά απομακρυνθήκαμε αργά από το κράσπεδο και ξεκινήσαμε το ταξίδι προς το Πρόβο.

«Ποια είναι η σημασία του λευκού μαντηλιού που κυμάτιζε;» Ρώτησα.

Απήντησε: «Η Ζίνα κι εγώ έχουμε αυτή τη συνήθεια από τότε που παντρευτήκαμε. Είναι σαν ένα σύμβολο μεταξύ μας ότι όλα θα είναι καλά καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας έως ότου είμαστε πάλι μαζί το δειλινό»⁸.

Αδελφοί, ας συμπεριφερόμαστε στις συζύγους μας με αξιοπρέπεια και με σεβασμό. Είναι οι αιώνιοι σύντροφοί μας. Αδελφές, να τιμάτε τους συζύγους σας. Πρέπει να ακούν μία καλή κουβέντα. Χρειάζονται ένα φιλικό χαμόγελο. Χρειάζονται μία ζεστή έκφραση αληθινής αγάπης⁹.

Πάντοτε μου άρεσαν τα λόγια που παρατέθηκαν συχνά από τον Πρόεδρο Ντέιβιντ ΜακΚέι: «Η γυναίκα βγήκε από τον άνδρα – όχι από τα πόδια του για να ποδοπατηθεί καταγής, αλλά από την πλευρά του για να είναι ίση με εκείνον, κάτω από τον βραχίονά του για να προστατευθεί και κοντά στην καρδιά του για να την αγαπήσει».

Όμως η σκέψη που ποτέ δεν αποτυγχάνει να ξεσηκώσει την ψυχή μου είναι η απλή και σοφή συμβουλή: «Οι άνδρες θα πρέπει να φροντίζουν να μην κάνουν τις γυναίκες να κλαίνε, γιατί ο Θεός υπολογίζει τα δάκρυά τους»¹⁰.

Στον γάμο κανένας ο σύντροφος δεν είναι ανώτερος ούτε κατώτερος από τον άλλον. Βαδίζετε δίπλα-δίπλα ως υιός και θυγατέρα του Θεού¹¹.

Εικόνα

Ζεύγος έξω από ναό

Εάν κάποιος από εσάς δυσκολεύεται στον γάμο σας, σας παροτρύνω να κάνετε όλα όσα μπορείτε για να κάνετε οιεσδήποτε διορθώσεις είναι απαραίτητες, ώστε να είστε τόσο ευτυχισμένοι όσο ήσασταν όταν ξεκίνησε ο γάμος σας. Εμείς που είμαστε παντρεμένοι στον οίκο του Κυρίου το κάνουμε αυτό για τον παρόντα καιρό και για όλη την αιωνιότητα και μετά πρέπει να καταβάλουμε την απαραίτητη προσπάθεια για να το κάνουμε έτσι. Συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν καταστάσεις όπου οι γάμοι δεν μπορούν να σωθούν, αλλά αισθάνομαι σθεναρώς ότι ως επί το πλείστον μπορούν να σωθούν και θα πρέπει. Μην αφήσετε τον γάμο σας να φτάσει στο σημείο να κινδυνεύσει¹².

Πριν από πολλά χρόνια στον τομέα επί του οποίου προήδρευα ως επίσκοπος, ζούσε ένα ζευγάρι που συχνά είχε πολύ σοβαρές, έντονες διαφωνίες. Εννοώ πραγματικές διαφωνίες. Καθένας από τους δύο ήταν βέβαιος για τη θέση του. Κανένας δεν ενέδιδε στον άλλον. Όταν δεν διαφωνούσαν, διατηρούσαν αυτό που εγώ θα αποκαλούσα ανήσυχη εκεχειρία.

Ένα πρωί στις 2:00 π.μ. είχα ένα τηλεφώνημα από το ζεύγος. Ήθελαν να μου μιλήσουν και ήθελαν να μιλήσουν αμέσως. Σύρθηκα από το κρεβάτι, ντύθηκα και πήγα στο σπίτι τους. Κάθονταν στις αντίθετες πλευρές του δωματίου, χωρίς να μιλούν μεταξύ τους. Η σύζυγος επικοινωνούσε με τον σύζυγό της μιλώντας μαζί μου. Της απαντούσε μιλώντας μου. Σκέφτηκα: «Πώς στο καλό θα φέρουμε κοντά αυτό το ζεύγος;»

Προσευχήθηκα για έμπνευση και μου ήρθε η σκέψη να τους κάνω μία ερώτηση. Είπα: «Πόσος καιρός έχει περάσει από τότε που πήγατε στον ναό και ήσασταν μάρτυρες μίας επισφράγισης στον ναό;» Παραδέχθηκαν ότι είχε περάσει πολύς καιρός. Κατά τα άλλα ήταν άξιοι άνθρωποι που είχαν εγκριτικά ναού και που πήγαν στον ναό και έκαναν έργο διατάξεων για άλλους.

Τους είπα: «Θα έλθετε μαζί μου στον ναό την Τετάρτη το πρωί στις 8:00; Θα είμαστε μάρτυρες μίας τελετής επισφράγισης εκεί».

Ομόφωνα ρώτησαν: «Τίνος τελετή;»

Απήντησα: «Δεν ξέρω. Θα είναι για όποιον παντρευτεί εκείνο το πρωί».

Την επόμενη Τετάρτη, την καθορισμένη ώρα, συναντηθήκαμε στον Ναό της Σωλτ Λέηκ. Οι τρεις μας πήγαμε σε μία από τις όμορφες αίθουσες επισφράγισης, χωρίς να γνωρίζουμε κανέναν στην αίθουσα εκτός από τον Πρεσβύτερο Έλρεϊ Κρίστιανσεν, τότε Βοηθό της Απαρτίας των Δώδεκα, μία θέση μέλους της Γενικής Εξουσίας η οποία υπήρχε εκείνη την εποχή. Ο Πρεσβύτερος Κρίστιανσεν ήταν προγραμματισμένο να τελέσει μία τελετή επισφράγισης για μία νύφη και έναν γαμπρό σε εκείνο το δωμάτιο εκείνο το πρωί. Είμαι πεπεισμένος ότι η νύφη και η οικογένειά της σκέφτηκαν: «Αυτοί πρέπει να είναι φίλοι του γαμπρού» και ότι η οικογένεια του γαμπρού σκέφτηκε: «Αυτοί πρέπει να είναι φίλοι της νύφης». Το ζεύγος μου καθόταν σε έναν μικρό πάγκο με απόσταση περίπου 0,6 μ. ανάμεσά τους.

Ο Πρεσβύτερος Κρίστιανσεν άρχισε παρέχοντας συμβουλές στο ζεύγος που ήταν παντρεμένο και το έκανε με όμορφο τρόπο. Ανέφερε πώς ο σύζυγος θα πρέπει να αγαπά τη σύζυγό του, πώς θα πρέπει να της συμπεριφέρεται με σεβασμό και ευγένεια, τιμώντας την ως την καρδιά του σπιτιού. Κατόπιν μίλησε στη νύφη πώς θα πρέπει να τιμά τον σύζυγό της ως την κεφαλή του σπιτιού και να τον υποστηρίζει με κάθε τρόπο.

Παρατήρησα ότι καθώς ο Πρεσβύτερος Κρίστιανσεν μιλούσε στη νύφη και τον γαμπρό, το ζεύγος μου πλησίασε λίγο πιο κοντά. Σύντομα κάθισαν ο ένας δίπλα στον άλλον. Αυτό που με ευχαριστούσε είναι ότι και οι δύο είχαν κινηθεί περίπου στον ίδιο ρυθμό. Μέχρι το τέλος της τελετής, το ζεύγος μου καθόταν τόσο κοντά ο ένας στο άλλο, σαν να ήταν οι νεόνυμφοι. Ο καθένας χαμογελούσε.

Φύγαμε από τον ναό εκείνη την ημέρα και κανείς δεν κατάλαβε ποτέ ποιοι ήμασταν ή γιατί είχαμε έλθει, αλλά οι φίλοι μου κρατιούνταν από το χέρι καθώς έβγαιναν από την μπροστινή πόρτα. Οι διαφορές τους είχαν παραμεριστεί. Δεν χρειάστηκε να πω ούτε μία λέξη. Βλέπετε, θυμήθηκαν τη δική τους ημέρα του γάμου και τις διαθήκες που είχαν συνάψει στον οίκο του Θεού. Είχαν δεσμευθεί να ξαναρχίσουν και να προσπαθήσουν εντονότερα αυτήν τη φορά¹³.

Ως μέλη της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, [πρέπει να σεβόμαστε] τις ιερές διαθήκες… και η πίστη σε αυτές είναι προϋπόθεση για την ευδαιμονία. Ναι, μιλώ για τη διαθήκη του βαπτίσματος, τη διαθήκη της ιεροσύνης και τη διαθήκη του γάμου¹⁴.

Εικόνα

Αίθουσα επισφράγισης του Ναού της Ρώμης στην Ιταλία

Ως μικρό αγόρι, μου άρεσε να επισκέπτομαι το σπίτι της γιαγιάς μου… στη Σωλτ Λέηκ Σίτυ. Η γιαγιά ήταν πάντοτε τόσο ευτυχισμένη που μας έβλεπε και μας είχε κοντά της. Καθισμένοι στην αγκαλιά της, ακούγαμε καθώς μας διάβαζε.

Ο μικρότερος γυιος της, ο θείος μου Ρέι, και η σύζυγός του κατοικούσαν στο ίδιο σπίτι αφότου απεβίωσε η γιαγιά μου. Σε μία επίσκεψη για να δω τον θείο μου Ρέι… λίγο πριν αποβιώσει, παρατήρησα ότι ο πυροσβεστικός κρουνός στο κράσπεδο του πεζοδρομίου φαινόταν μικρός σε σύγκριση με το μέγεθός του, όταν σκαρφάλωνα στο πιο ψηλό του μέρος πριν από τόσα πολλά χρόνια. Η βεράντα όπου ένιωθες φιλική ατμόσφαιρα ήταν η ίδια. Η ήρεμη, γαλήνια ατμόσφαιρα δεν άλλαξε. Κρεμασμένο στον τοίχο της κουζίνας ήταν ένα κορνιζαρισμένο απόφθεγμα, το οποίο είχε κεντήσει η θεία μου πριν από πολλά χρόνια. Περιείχε μία σημαντική πρακτική εφαρμογή: «Διαλέξτε την αγάπη σας. Αγαπάτε την επιλογή σας». Πολύ συχνά αυτό θα απαιτεί συμβιβασμό, συγχώρηση, ίσως και συγγνώμη. Πρέπει πάντοτε να είμαστε αφοσιωμένοι στην επιτυχία του γάμου μας¹⁵.

Πιστεύω ότι η πιο θλιβερή και αποθαρρυντική ευθύνη που έχω κάθε εβδομάδα είναι ο χειρισμός των ακυρώσεων επισφραγίσεων. Στην καθεμία ακύρωση είχε προηγηθεί ένας χαρούμενος γάμος στον οίκο του Κυρίου, όπου ένα στοργικό ζευγάρι ξεκινούσε μία νέα ζωή μαζί και ανυπομονούσε να περάσει την υπόλοιπη αιωνιότητα ο ένας με τον άλλον. Και ύστερα περνούν μήνες και χρόνια, και για τον έναν ή τον άλλον λόγο, η αγάπη πεθαίνει. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα οικονομικών προβλημάτων, έλλειψης επικοινωνίας, ανεξέλεγκτων ιδιοσυγκρασιών, επεμβάσεις από τα πεθερικά, εμπλοκής στην αμαρτία. Υπάρχουν πολλοί λόγοι. Στις περισσότερες περιπτώσεις το αποτέλεσμα δεν χρειάζεται να είναι το διαζύγιο…

Επιλέξτε έναν σύντροφο προσεκτικά και με προσευχή. Και όταν παντρευτείτε, να είστε ενθουσιωδώς αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλον… Η δέσμευση στον γάμο είναι απολύτως απαραίτητη¹⁶.

Ας μην αποθαρρυνθούμε από τις πολλές… αφηγήσεις διχόνοιας –και μερικές φορές σκληρότητας– μεταξύ των συντρόφων και υποθέτουμε ότι η αρετή έχει εξαφανιστεί και ο λύχνος της αγάπης δεν λάμπει πλέον. Δύο από τους πιο αγαπημένους φίλους μου [έχουν] κακή υγεία και είναι αβοήθητοι. Δεν είναι μόνοι. Οι πιστοί σύντροφοί τους τελούν διακονία σε αυτούς με τρυφερή αγάπη. Ο φίλος μου Πρες, ο οποίος σπάνια φεύγει από το πλευρό της συζύγου του, είπε για εκείνη: «Η Κριστίν είναι πιο αδύναμη αλλά είναι ακόμη όμορφη. Την αγαπώ τόσο!» Τι ευγενής φόρος τιμής στην πιστότητα, στην αγάπη, στον γάμο!¹⁷

Δεν θα είστε σε θέση να προβλέπετε κάθε δυσκολία που μπορεί να ανακύψει, αλλά να είστε βέβαιοι ότι σχεδόν τα πάντα μπορούν να επιλυθούν εάν είστε επινοητικοί και εάν έχετε δεσμευθεί να κάνετε τον γάμο σας να λειτουργήσει… Εάν είστε αφοσιωμένοι στην επιτυχία του γάμου σας, δεν υπάρχει τίποτα σε αυτήν τη ζωή που θα σας φέρει μεγαλύτερη ευτυχία¹⁸.

• Ο Πρόεδρος Μόνσον δήλωσε ότι στον γάμο «η ευτυχία αφθονεί όταν υπάρχει γνήσιος σεβασμός του ενός για τον άλλον» (τμήμα 1). Τι μπορεί να μας διδάξει η ιστορία του Προέδρου και της αδελφής Μπράουν; Ποια είναι μερικά κλειδιά για έναν σύζυγο και μία σύζυγο που μαθαίνουν να προσαρμόζονται μεταξύ τους; Ποια είναι μερικά κλειδιά για να μάθουμε πώς να επιλύουμε τα προβλήματα; Γιατί είναι απαραίτητη η «ανιδιοτέλεια του υψηλότερου είδους» στον γάμο;

• Ο Πρόεδρος Μόνσον δίδαξε: «Στον γάμο κανένας ο σύντροφος δεν είναι ανώτερος ούτε κατώτερος από τον άλλον» (τμήμα 2). Πώς μπορούν οι σύζυγοι να εφαρμόσουν αυτήν την αρχή στον γάμο τους; Ποιες είναι οι συνέπειες όταν ένας από τους συζύγους αισθάνεται ανώτερος ή κατώτερος; Εάν είστε παντρεμένοι, σκεφθείτε τι θα μπορούσατε να κάνετε ώστε να δείξετε ακόμα περισσότερο την αγάπη σας στον/στη σύζυγό σας.

• Πώς μπορούν οι συμβουλές του Προέδρου Μόνσον στο τμήμα 3 να βοηθήσουν σε περιόδους συζυγικού άγχους; Πώς η σύναψη, η τήρηση και η σκέψη των διαθηκών του γάμου ενδυναμώνει έναν γάμο; Ποιοι είναι μερικοί άλλοι τρόποι για να ενδυναμώσουμε έναν γάμο;

• Πώς μπορούν οι σύζυγοι να δείξουν αφοσίωση ο ένας στον άλλον; (Βλ. τμήμα 4.) Πώς μπορούν να βελτιώσουν την επικοινωνία τους; Τι έχετε μάθει σχετικά με το πώς ο σύζυγος και η σύζυγος μπορούν να υπερνικήσουν δυσκολίες και να βρουν μεγαλύτερη ευτυχία μαζί;

Γένεσις 2:21-24, Κατά Ματθαίον 19:3-6, Προς Κορινθίους Α΄ 11:11, Διδαχή και Διαθήκες 42:22, 49:15-16, 132:18-19

«Η μελέτη σας του Ευαγγελίου είναι περισσότερο αποτελεσματική, όταν διδάσκεστε με το Άγιο Πνεύμα. Πάντοτε να ξεκινάτε τη μελέτη σας του Ευαγγελίου προσευχόμενοι να σας βοηθήσει το Άγιο Πνεύμα να μάθετε» (Να κηρύττετε το ευαγγέλιό μου [2004], 18).