Ελεύθερη βούληση: Η δωρεά της επιλογής

Ξέρουμε ότι είχαμε την ελεύθερη βούλησή μας πριν γίνει αυτός ο κόσμος και ότι ο Εωσφόρος προσπάθησε να μας την αφαιρέσει. Δεν είχε εμπιστοσύνη στην αρχή της ελεύθερης βούλησης ή σε εμάς και επιχειρηματολογούσε υπέρ της επιβεβλημένης σωτηρίας. Επέμενε ότι με την [εναλλακτική του στο σχέδιο του Πατέρα], κανείς δεν θα χανόταν, αλλά φαινόταν να μην αναγνωρίζει –ή ίσως να μην ενδιαφερόταν– ότι επιπλέον, κανένας δεν θα ήταν πιο σοφός, πιο δυνατός, πιο συμπονετικός ή πιο ευγνώμων εάν ακολουθείτο η [εναλλακτική] του³.

Όταν ήλθαμε στη γη, φέραμε μαζί μας αυτή τη μεγάλη δωρεά από τον Θεό – δηλαδή την ελευθερία μας επιλογής. Με χιλιάδες τρόπους, έχουμε το προνόμιο να διαλέγουμε αφ’ εαυτού μας. Εδώ μαθαίνουμε από τις δύσκολες απαιτήσεις της προσωπικής εμπειρίας. Διακρίνουμε ανάμεσα στο καλό και το κακό. Μαθαίνουμε τη διαφορά μεταξύ του πικρού και του γλυκού. Μαθαίνουμε ότι οι αποφάσεις προσδιορίζουν τον προορισμό⁴.

Εικόνα

Ενήλικος κρατά το χέρι ενός μωρού

Στην αρχή, αφού [ο Επουράνιος Πατέρας] είχε δείξει στον Αδάμ τα δένδρα στον κήπο από τα οποία θα μπορούσε να φάει ελεύθερα, κατόπιν κατηύθυνε την προσοχή του Αδάμ σε ένα δένδρο και τον συμβούλεψε ότι δεν έπρεπε να φάει από τον καρπό του. Πρόσθεσε κατόπιν: «Όμως, μπορείς να διαλέξεις μόνος σου, γιατί δίνεται προς εσένα» [Μωυσής 3:17]⁵.

Ο προφήτης Λεχί μάς λέει: «Επομένως, οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι κατά τη σάρκα. Και τα πάντα τους δίνονται, όσα είναι σκόπιμα στον άνθρωπο. Και είναι ελεύθεροι να διαλέξουν ελευθερία και αιώνια ζωή, μέσω του μεγάλου Μεσολαβητή όλων των ανθρώπων ή να διαλέξουν αιχμαλωσία και θάνατο, σύμφωνα με την αιχμαλωσία και δύναμη του διαβόλου. Επειδή αυτός επιζητεί όλοι οι άνθρωποι να είναι άθλιοι όπως αυτός ο ίδιος» [Νεφί Β΄ 2:27]… Εντός των ορίων οποιωνδήποτε συνθηκών κι αν βρεθούμε, θα έχουμε πάντοτε το δικαίωμα να επιλέγουμε⁶.

Είμαι βέβαιος ότι αφήσαμε τον Πατέρα μας με την ακαταμάχητη επιθυμία να επιστρέψουμε σε Εκείνον, ώστε να μπορέσουμε να κερδίσουμε την υπερύψωση που Εκείνος σχεδίασε για εμάς και που εμείς οι ίδιοι τόσο πολύ θέλαμε. Μολονότι έχουμε αφεθεί για να βρούμε και να ακολουθήσουμε αυτό το μονοπάτι που θα μας οδηγήσει πίσω στον Πατέρα μας στους Ουρανούς, δεν μας έστειλε εδώ χωρίς οδηγίες και καθοδήγηση. Αντιθέτως, μας έχει δώσει τα εργαλεία που χρειαζόμαστε και θα μας βοηθήσει καθώς επιζητούμε τη βοήθειά Του και προσπαθούμε να κάνουμε τα πάντα στo πλαίσιo των δυνάμεών μας για να υπομείνουμε μέχρι τέλους και να κερδίσουμε αιώνια ζωή.

Για να μας βοηθήσει στην καθοδήγηση, έχουμε τα λόγια του Θεού και του Υιού Του, τα οποία βρίσκονται στις άγιες γραφές μας. Έχουμε τη συμβουλή και τις διδασκαλίες των προφητών του Θεού. Ζωτικής σημασίας, μας έχει δοθεί ένα τέλειο παράδειγμα να ακολουθήσουμε –δηλαδή το παράδειγμα του Κυρίου και Σωτήρος μας, Ιησού Χριστού– και έχουμε λάβει οδηγίες να ακολουθήσουμε αυτό το παράδειγμα. Είπε ο Ίδιος ο Σωτήρας:… «Τα έργα που είδατε εμένα να κάνω, αυτά θα κάνετε επίσης κι εσείς» [Νεφί Γ΄ 27:21]. Έθεσε το ερώτημα: «Τι είδους άνθρωποι πρέπει να είστε;» Και κατόπιν απάντησε: «Αληθινά, σας λέω, ακριβώς όπως είμαι εγώ» [Νεφί Γ´ 27:27]…

Καθώς κοιτάζουμε προς τον Ιησού ως το Παράδειγμά μας και καθώς ακολουθούμε τα βήματά Του, μπορούμε να επιστρέψουμε με ασφάλεια στον Επουράνιο Πατέρα μας για να ζήσουμε με Εκείνον για πάντα… Δεν χρειάζεται να βαδίσουμε στις ακτές της Γαλιλαίας ή ανάμεσα στους λόφους της Ιουδαίας για να βαδίσουμε εκεί όπου βάδισε ο Ιησούς. Όλοι μας μπορούμε να βαδίσουμε στο μονοπάτι που Εκείνος βάδισε, όταν επιλέγουμε να Τον ακολουθούμε καθώς ταξιδεύουμε μέσα στη θνητότητα, με τα λόγια Του να ηχούν στα αφτιά μας, το Πνεύμα Του να γεμίζει την καρδιά μας και τις διδασκαλίες Του να καθοδηγούν τη ζωή μας⁷.

Στρέψτε την καρδιά σας και κατευθύνετε τις σκέψεις σας σε Εκείνον, ο οποίος διακήρυξε: «Eγώ είμαι ο δρόμος, και η αλήθεια, και η ζωή» [Κατά Ιωάννην 14:6]. Ο λόγος Του είναι μία αδιάλειπτη πυξίδα για να χαράξουμε με ασφάλεια μία αληθινή πορεία μέσα στις θύελλες της ζωής. Δίδαξε πίστη, αγάπη, αγνή αγάπη και ελπίδα. Μίλησε για αφοσίωση, θάρρος, παράδειγμα και πιστότητα. Η ζωή του αντικατόπτριζε τις διδασκαλίες του.

Στον Πέτρο, στον Φίλιππο, στον Ματθαίο είπε: «Έλα, ακολούθα με». Σε εσάς η προσκαλούσα φωνή του επαναλαμβάνει την ίδια κλήση: «Έλα, ακολούθα με». Κάνοντάς το αυτό, [εσείς] δεν θα πέσετε θύμα της πανουργίας του κακού και στην παγίδα του πειρασμού⁸.

Όταν οδηγούσα με το αυτοκίνητο στο σπίτι μου πριν από χρόνια… παρατήρησα τρεις ανθρώπους που έκαναν ωτοστόπ, καθένας από τους οποίους κρατούσε μία αυτοσχέδια πινακίδα που ανακοίνωνε τον επιθυμητό προορισμό του. Μία πινακίδα έγραφε «Λος Άντζελες», ενώ μία δεύτερη έφερε την ονομασία «Μπόιζι». Ωστόσο, ήταν η τρίτη πινακίδα που όχι μόνο τράβηξε την προσοχή μου, αλλά με έκανε επίσης να συλλογισθώ και να σκεφτώ το μήνυμά της. Αυτός που έκανε ωτοστόπ δεν είχε γράψει ούτε Λος Άντζελες της Καλιφόρνιας ούτε Μπόιζι του Άινταχο στην πινακίδα από χαρτόνι που κρατούσε ψηλά. Αντιθέτως, η πινακίδα του αποτελείτο μόνο από μία λέξη και έγραφε απλώς «οπουδήποτε».

Ορίστε κάποιος που ήταν ευχαριστημένος να ταξιδέψει προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, σύμφωνα με τη στιγμιαία επιθυμία του οδηγού που σταμάτησε για να του προσφέρει μία δωρεάν διαδρομή. Τι τεράστιο τίμημα να πληρώσουμε για μία τέτοια διαδρομή! Χωρίς σχέδιο. Χωρίς αντικειμενικό σκοπό. Χωρίς στόχο. Ο δρόμος προς το οπουδήποτε είναι ο δρόμος προς το πουθενά και ο δρόμος προς το πουθενά οδηγεί σε όνειρα που θυσιάσθηκαν, ευκαιρίες που σπαταλήθηκαν και μια ζωή ανεκπλήρωτη.

…Εσείς κι εγώ έχουμε τη δωρεά που δόθηκε από τον Θεό να επιλέγουμε την κατεύθυνση που πηγαίνουμε… Ο καθένας πρέπει να κάνει τις ερωτήσεις: Πού πηγαίνω; Πώς σκοπεύω να φτάσω εκεί; Και ποιος είναι ο θείος προορισμός μου;⁹

Έχει ειπωθεί ότι η πύλη της ιστορίας ανοίγει με μικρούς μεντεσέδες και το ίδιο συμβαίνει με τη ζωή των ανθρώπων. Οι επιλογές που κάνουμε καθορίζουν τον προορισμό μας.

Ο Ιησούς του Ναυή της αρχαίας εποχής, διακήρυξε: «Διαλέξτε σήμερα ποιον θέλετε να λατρεύετε… εγώ, όμως, και η οικογένειά μου, θα λατρεύουμε τον Kύριο» [Ιησούς του Ναυή 24:15]¹⁰.

Δεν μπορούμε να είμαστε ουδέτεροι. Δεν υπάρχει μέση οδός. Ο Κύριος το γνωρίζει αυτό. Ο Εωσφόρος το γνωρίζει αυτό. Όσο ζούμε επί της Γης, ο Εωσφόρος και οι στρατιές του δεν θα εγκαταλείψουν ποτέ την ελπίδα να διεκδικήσουν την ψυχή μας…

Περιβαλλόμαστε –ακόμη και κατά καιρούς βομβαρδιζόμαστε– από τα μηνύματα του εναντίου. Ακούστε μερικά από αυτά. Είναι αναμφίβολα οικεία σε εσάς: «Μόνο μία φορά δεν πειράζει». «Μην ανησυχείτε. Κανένας δεν θα το μάθει». «Μπορείτε να σταματήσετε το κάπνισμα ή να πίνετε ή να παίρνετε ναρκωτικά όποτε θέλετε». «Όλοι το κάνουν, επομένως δεν μπορεί να είναι τόσο κακό». Τα ψέματα είναι ατελείωτα.

Μολονότι στο ταξίδι μας θα αντιμετωπίσουμε διχάλες και στροφές στον δρόμο, απλώς δεν μπορούμε να έχουμε τα μέσα για την πολυτέλεια μίας παράκαμψης από την οποία μπορεί να μην επιστρέψουμε ποτέ. Ο Εωσφόρος, αυτός ο έξυπνος, πολύχρωμος αυλητής, παίζει τη ρυθμική μελωδία του και προσελκύει τους ανυποψίαστους μακριά από την ασφάλεια του επιλεγμένου μονοπατιού τους, μακριά από τη συμβουλή των στοργικών γονέων, μακριά από την ασφάλεια των διδασκαλιών του Θεού…

Διαβάζουμε περί αυτού στο Νεφί Β΄: «Και άλλους θα τους γαληνεύει, και θα τους αποκοιμίζει μέσα σε σαρκική ασφάλεια» [Νεφί Β΄ 28:21]. «Άλλους ξεγελά, και τους λέει ότι δεν υπάρχει κόλαση… μέχρι που τους αρπάζει με τις απαίσιες αλυσίδες του» [Νεφί Β΄ 28:22]. «Και έτσι εξαπατά ο διάβολος την ψυχή τους, και τους παρασύρει προσεκτικά κάτω στην κόλαση» [Νεφί Β΄ 28:21].

Όταν αντιμετωπίζουμε σημαντικές επιλογές, πώς αποφασίζουμε; Ενδίδουμε στην υπόσχεση της στιγμιαίας ευχαρίστησης; Στις έντονες επιθυμίες και τα πάθη μας; Στην πίεση των συνομηλίκων μας;

Ας μην σταθούμε τόσο αναποφάσιστοι, όπως η Αλίκη στο κλασικό έργο του Λιούις Κάρολ Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων. Θα θυμάστε πως φθάνει σε ένα σταυροδρόμι με δύο μονοπάτια μπροστά της, το καθένα να οδηγεί μπροστά αλλά σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Αντιμετωπίζει τον γάτο Τσέσιαρ, τον οποίο η Αλίκη ρωτά: «Ποιο δρόμο να ακολουθήσω;»

Ο γάτος απαντά: «Εξαρτάται πού θέλεις να πας. Εάν δεν ξέρετε πού θέλετε να πάτε, δεν έχει σημασία ποιο μονοπάτι θα πάρετε» [προσαρμοσμένο από το Λιούις Κάρολ, Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων (1898), 89].

Αντίθετα με την Αλίκη, όλοι γνωρίζουμε πού θέλουμε να πάμε και όντως έχει σημασία προς τα πού θα πάμε, διότι επιλέγοντας το μονοπάτι μας, επιλέγουμε τον προορισμό μας…

Σας παρακαλώ να λάβετε μία απόφαση εδώ και τώρα, να μην παρεκκλίνετε από το μονοπάτι που θα οδηγήσει στον στόχο μας: την αιώνια ζωή με τον Πατέρα μας στους Ουρανούς. Σε αυτό το ευθύ και αληθινό μονοπάτι υπάρχουν και άλλοι στόχοι: ιεραποστολική υπηρέτηση, γάμος στον ναό, δραστηριότητα της Εκκλησίας, μελέτη των γραφών, προσευχή, έργο ναού. Υπάρχουν αμέτρητοι άξιοι στόχοι να φθάσουμε καθώς ταξιδεύουμε στη ζωή. Απαραίτητη είναι η δέσμευσή μας να τους προσεγγίσουμε¹¹.

Θα απαιτηθεί μεγάλο θάρρος καθώς παραμένουμε πιστοί και αληθινοί ανάμεσα στις ολοένα αυξανόμενες πιέσεις και ύπουλες επιρροές με τις οποίες περιβαλλόμαστε και οι οποίες διαστρεβλώνουν την αλήθεια, κατεδαφίζουν το καλό και το ευπρεπές και επιχειρούν να αντικαταστήσουν τις φιλοσοφίες του κόσμου που έχει δημιουργήσει ο άνθρωπος. Αν οι εντολές είχαν γραφεί από άνθρωπο, τότε η αλλαγή τους από τάση ή νομοθέτηση ή από οποιαδήποτε άλλα μέσα θα ήταν προνόμιο του ανθρώπου. Εντούτοις, οι εντολές είχαν δοθεί από τον Θεό. Χρησιμοποιώντας την ελεύθερη βούλησή μας, μπορούμε να τις θέσουμε στην άκρη. Ωστόσο, δεν μπορούμε να τις αλλάξουμε, όπως δεν μπορούμε απλώς να αλλάξουμε τις συνέπειες που προέρχονται από την ανυπακοή και την παραβίαση αυτών.

Εικόνα

Δύο μονοπάτια μέσα στο δάσος

Είθε να συνειδητοποιήσουμε ότι η μεγαλύτερη ευτυχία μας σε τούτη τη ζωή θα έλθει καθώς ακολουθούμε τις εντολές του Θεού και υπακούμε στους νόμους Του! Αγαπώ τα λόγια που βρίσκονται στο Ησαΐας κεφάλαιο 32, εδάφιο 17: «Kαι τo έργo τής δικαιoσύνης θα είναι ειρήνη· και τo απoτέλεσμα της δικαιoσύνης, ησυχία και ασφάλεια στoν αιώνα». Τέτοια ειρήνη, τέτοια διαβεβαίωση μπορεί να έλθει μόνον μέσω της χρηστότητος¹².

Είθε να επιλέγουμε πάντοτε το δυσκολότερο σωστό αντί για το ευκολότερο λάθος. Καθώς αναλογιζόμαστε τις αποφάσεις που λαμβάνουμε στη ζωή μας κάθε ημέρα –να κάνουμε αυτήν ή εκείνη την επιλογή– αν επιλέξουμε τον Χριστό, θα έχουμε κάνει τη σωστή επιλογή¹³.

Όλες οι επιλογές μας έχουν συνέπειες, μερικές από τις οποίες έχουν να κάνουν λίγο ή καθόλου με την αιώνια σωτηρία μας και άλλες έχουν να κάνουν τα πάντα με αυτήν.

Είτε φοράτε ένα πράσινο μπλουζάκι είτε ένα μπλε δεν κάνει καμία διαφορά μακροπρόθεσμα. Ωστόσο, αν αποφασίσετε να πατήσετε ένα πλήκτρο στον υπολογιστή σας, το οποίο θα σας πάει στην πορνογραφία, μπορεί να κάνει όλη τη διαφορά στη ζωή σας. Θα έχετε μόλις κάνει ένα βήμα από το ευθύ, ασφαλές μονοπάτι. Εάν ένας φίλος σάς πιέσει να πιείτε οινοπνευματώδες ποτό ή να δοκιμάσετε ναρκωτικά και να ενδώσετε στην πίεση, κάνετε μία παράκαμψη από την οποία μπορεί να μην επιστρέψετε… Είμαστε [όλοι] επιρρεπείς. Είθε να έχουμε τα μάτια μας, την καρδιά μας και την αποφασιστικότητά μας εστιασμένα σε εκείνον τον στόχο, ο οποίος είναι αιώνιος και άξιος οιουδήποτε τιμήματος που θα πρέπει να πληρώσουμε, ασχέτως της θυσίας που πρέπει να κάνουμε για να φθάσουμε σε αυτόν.

Κανένας πειρασμός, καμία πίεση, κανένας δελεασμός δεν μπορεί να μας υπερνικήσει, εκτός κι αν το επιτρέψουμε αυτό… Ο Απόστολος Παύλος μας έχει διαβεβαιώσει: «Πειρασμός δεν σας κατέλαβε, παρά μονάχα ανθρώπινος· όμως, είναι πιστός ο Θεός, ο οποίος δεν θα σας αφήσει να πειραστείτε περισσότερο από τη δύναμή σας, αλλά μαζί με τον πειρασμό θα κάνει και την έκβαση, ώστε να μπορείτε να υποφέρετε» [Προς Κορινθίους Α´ 10:13].

Όλοι έχουμε κάνει εσφαλμένες επιλογές. Αν δεν έχουμε ήδη διορθώσει τέτοιες επιλογές, σας διαβεβαιώ ότι υπάρχει τρόπος να το κάνουμε. Η διαδικασία ονομάζεται μετάνοια. Σας παρακαλώ να διορθώσετε τα λάθη σας. Ο Σωτήρας μας πέθανε, για να παρέχει σε εσάς και εμένα αυτήν την ευλογημένη δωρεά. Αν και το μονοπάτι δεν είναι εύκολο, η υπόσχεση είναι πραγματική: «Aν οι αμαρτίες σας είναι σαν το πορφυρούν, θα γίνουν άσπρες σαν χιόνι» [Ησαΐας 1:18]. «Και εγώ ο Κύριος δεν τις θυμάμαι πια» [Διδαχή και Διαθήκες 58:42]. Μην θέτετε σε κίνδυνο την αιώνια ζωή σας. Εάν έχετε αμαρτήσει, όσο το συντομότερο αρχίσετε την επιστροφή σας, τόσο το συντομότερο θα βρείτε τη γλυκιά ειρήνη και τη χαρά που έρχεται με το θαύμα της συγχωρήσεως¹⁴.

Μία από τις μεγαλύτερες δωρεές του Θεού προς εμάς είναι η χαρά να προσπαθούμε ξανά, γιατί καμία αποτυχία δεν πρέπει να είναι οριστική¹⁵.

Ο Επουράνιος Πατέρας μας έχει δώσει στον καθέναν μας τη δύναμη να επιχειρηματολογούμε και να αποφασίζουμε. Με τέτοια δύναμη, η αυτοπειθαρχία γίνεται αναγκαιότητα.

Καθένας από εμάς έχει την ευθύνη να επιλέγει. Μπορεί να ρωτήσετε: «Είναι οι αποφάσεις πραγματικά τόσο σημαντικές;» Σας λέω, οι αποφάσεις καθορίζουν τον προορισμό. Δεν μπορείτε να λάβετε αιώνιες αποφάσεις χωρίς αιώνιες συνέπειες.

Επιτρέψτε μου να σας παράσχω έναν απλό τύπο με τον οποίο μπορείτε να υπολογίσετε τις επιλογές που αντιμετωπίζετε. Είναι εύκολο να θυμάστε: «Δεν μπορείς να είσαι σωστός κάνοντας το λάθος. Δεν μπορείς να είσαι λάθος κάνοντας το σωστό»…

…Απαιτείται θάρρος για να σκέπτεσθε σωστά, να επιλέγετε το σωστό και να κάνετε το σωστό, διότι μία τέτοια πορεία σπανίως, έως ποτέ, θα είναι η πιο εύκολη να ακολουθηθεί¹⁶.

Έχετε ευγενές κληρονομικό δικαίωμα. Η αιώνια ζωή στη βασιλεία του Πατέρα μας είναι ο στόχος σας. Ένας τέτοιος στόχος δεν επιτυγχάνεται σε μία ένδοξη προσπάθεια, αλλά αντιθέτως είναι το αποτέλεσμα μιας ζωής χρηστότητας, συσσώρευσης σοφών επιλογών, δηλαδή σταθερότητας σκοπού. Όπως με οτιδήποτε πραγματικώς που αξίζει τον κόπο, η ανταμοιβή της αιώνιας ζωής απαιτεί προσπάθεια.

Οι γραφές είναι ξεκάθαρες:

«Θα προσέχετε, λοιπόν, να κάνετε… όπως σας πρόσταξε ο Kύριος ο Θεός σας· δεν θα ξεκλίνετε δεξιά ή αριστερά.

»Θα περπατάτε σε όλους τούς δρόμους, που ο Kύριος ο Θεός σας πρόσταξε σε σας» [Δευτερονόμιο 5:32-33]¹⁷.

Είθε να γνωρίζουμε πού πηγαίνουμε, να είμαστε πρόθυμοι να καταβάλλουμε τη συνεχή προσπάθεια που απαιτείται για να φθάσουμε εκεί, να αποφεύγουμε οποιαδήποτε παράκαμψη και να είμαστε πρόθυμοι να πληρώσουμε το συχνά πολύ υψηλό τίμημα της πίστης και της αποφασιστικότητας να κερδίσουμε τον αγώνα της ζωής.

Στο τέλος του θνητού μας ταξιδιού, είθε να μπορέσουμε να επαναλάβουμε τα λόγια του Παύλου: «Τον αγώνα τον καλό αγωνίστηκα, τον δρόμο τελείωσα, την πίστη διατήρησα» [Β΄ Προς Τιμόθεον 4:7]. Κάνοντάς το αυτό, θα μας δοθεί το «στεφάνι της δικαιοσύνης» που δεν θα χαθεί, και θα ακούσουμε τον έπαινο του Αιώνιου Κριτή μας: «Εύγε, δούλε αγαθέ, και πιστέ· στα λίγα φάνηκες πιστός, επάνω σε πολλά θα σε καταστήσω· μπες μέσα στη χαρά τού κυρίου σου» [ΚατάΜατθαίον 25:21].

Κατόπιν θα έχουμε ολοκληρώσει το ταξίδι μας. Όχι σε ένα νεφελώδες «Οπουδήποτε», αλλά στον επουράνιο οίκο μας – στην αιώνια ζωή στο επουράνιο βασίλειο του Θεού¹⁸.

• Γιατί είναι απαραίτητο να έχουμε ελεύθερη βούληση στη θνητότητα; (Βλ. τμήμα 1.) Τι έχετε μάθει μέσω της άσκησης της ελεύθερης βούλησής σας;

• Ο Πρόεδρος Μόνσον τόνισε ότι ο Επουράνιος Πατέρας έχει παράσχει βοήθεια για να ασκούμε την ελεύθερη βούλησή μας με σύνεση (βλ. τμήμα 2). Ποια είναι μερικά από τα «εργαλεία» που έχει δώσει ο Επουράνιος Πατέρας για να μας βοηθήσει; Πώς σας έχουν βοηθήσει αυτά τα εργαλεία να κάνετε καλές επιλογές; Πώς σας έχει βοηθήσει το παράδειγμα του Σωτήρος να ασκήσετε την ελεύθερη βούλησή σας με σύνεση;

• Ο Πρόεδρος Μόνσον δίδαξε ότι «δεν μπορούμε να είμαστε ουδέτεροι. Δεν υπάρχει μέση οδός» (τμήμα 3). Γιατί θέλει ο εναντίος να είμαστε ουδέτεροι; Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μας βάζει σε πειρασμό να κάνουμε εσφαλμένη χρήση της ελεύθερης βούλησή μας; Πώς μπορούμε να αναγνωρίζουμε και να αντιστεκόμαστε στα μηνύματά του;

• Επανεξετάστε τις διδασκαλίες του Προέδρου Μόνσον για τη μετάνοια στο τμήμα 4. Πώς σας έχει φέρει η μετάνοια «ειρήνη και χαρά»; Πώς έχετε δει ότι «μία εκ των μεγαλύτερων δωρεών του Θεού είναι η χαρά να προσπαθήσουμε ξανά»;

• Ο Πρόεδρος Μόνσον συχνά δίδασκε ότι «οι αποφάσεις καθορίζουν τον προορισμό» (τμήμα 5). Ποιες συμβουλές δίνει που θα μας βοηθήσουν να πάρουμε αποφάσεις που θα μας οδηγήσουν στην αιώνια ζωή; Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την αποφασιστικότητά μας να κάνουμε με συνέπεια καλές επιλογές;

Ιησούς του Ναυή 24:15, Νεφί Β΄ 2:14-16, 26, 31:17-20, Ήλαμαν 14:30-31, Διδαχή και Διαθήκες 58:26-28, 101:78, Μωυσής 4:1-4

«Οι άνθρωποι είναι πιθανότερο να κάνουν σημαντικές αλλαγές στη ζωή τους, όταν αυτές οι αλλαγές προέρχονται από τη δική τους άσκηση της ελεύθερης βούλησης. Όταν απευθύνετε προσκλήσεις για δράση, βεβαιωθείτε ότι σέβεστε την ελεύθερη βούληση όσων διδάσκετε» (Διδάσκοντας με τον τρόπο του Σωτήρος [2016], 35).