အခန်းကြီး ၂၀
လာမန်အမျိုးသားတို့၏သမီးအချို့သည် နောဧ၏ယဇ်ပုရောဟိတ်များ၏အဓမ္မခေါ်ဆောင်သွားခြင်းကို ခံရကြ၏—လာမန်အမျိုးသားတို့သည် လင်မဟိနှင့် သူ၏လူတို့ကို စစ်တိုက်ကြ၏—လာမန်အမျိုးသားဗိုလ်ခြေတို့သည် ခုခံတိုက်ခိုက်ခံရကြ၏၊ စိတ်ပြေသွားကြ၏။ ဘီစီ ၁၄၅–၁၂၃ ခန့်။
၁ ယခုတွင်၊ ရှေမလုန်၌ လာမန်အမျိုးသားတို့၏သမီးများ သူတို့ကိုယ်သူတို့ အတူတကွစုဝေးပြီး သီချင်းဆို၍၊ က၍ ပျော်မွေ့ရာ နေရာတစ်ခုရှိ၏။
၂ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ တစ်နေ့တွင် သူတို့မှ အနည်းငယ်သောသူတို့သည် သီချင်းဆို၍ကခြင်းငှာ အတူတကွစုဝေးကြ၏။
၃ ယခုမူကား၊ နောဧမင်းကြီး၏ယဇ်ပုရောဟိတ်တို့သည် နီဖိုင်းမြို့သို့ ပြန်သွားရန် ရှက်ကြောက်ကြ၊ ထိုမှတစ်ပါး၊ သူတို့ကို လူတို့ကွပ်မျက်မည်ကို ကြောက်ရွံ့ကြ၏။ ထို့ကြောင့်၊ သူတို့သည် မိမိတို့၏ဇနီးများနှင့် သားသမီးများထံသို့ မပြန်ဝံ့ကြ။
၄ သူတို့သည် တောရိုင်းထဲ၌ တည်းခိုလျက်၊ လာမန်အမျိုးသားတို့၏သမီးများကို တွေ့ရှိသဖြင့်၊ ချောင်းမြောင်း၍ ကြည့်ကြ၏။
၅ အနည်းငယ်သောသူတို့သာလျှင် ကရန်အတူတကွစုဝေးသောအခါ၊ သူတို့သည် ပုန်းကွယ်ရာမှ ထွက်လာပြီး တောရိုင်းထဲသို့ ဆောင်ယူသွားကြ၏။ အထူးသဖြင့်၊ လာမန်အမျိုးသားတို့၏ သမီးနှစ်ဆယ်လေးယောက်ကို တောရိုင်းထဲသို့ ဆောင်ယူသွားကြ၏။
၆ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လာမန်အမျိုးသားတို့သည် မိမိတို့၏ သမီးများပျောက်နေသည်ကို သိလျှင်၊ လင်မဟိ၏လူတို့ကို အမျက်ထွက်ကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ထိုအမှုကို လင်မဟိ၏လူများပြုသည်ဟု တွေးထင်ကြ၏။
၇ ထို့ကြောင့်၊ သူတို့၏တပ်များကို စေလွှတ်၍၊ အမှန်စင်စစ်၊ မင်းကြီးကိုယ်တိုင်ပင် သူ၏လူများရှေ့မှသွား၍၊ လင်မဟိ၏လူများကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ နီဖိုင်းပြည်သို့ တက်သွားကြ၏။
၈ ယခုမူကား၊ လင်မဟိသည် လင့်စင်ဆီမှနေ၍ သူတို့ကို တွေ့ရှိလေ၏။ သူတို့၏စစ်တိုက်ခြင်းအတွက် ပြင်ဆင်ခြင်းမှန်သမျှကိုပင် တွေ့ရှိခဲ့၏။ ထို့ကြောင့်၊ မိမိလူများကို အတူတကွစုဝေး၍၊ လယ်ကွင်းများနှင့် တောများထဲ၌ ထိုသူတို့ကို ချောင်းမြောင်း၍စောင့်ကြ၏။
၉ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လာမန်အမျိုးသားတို့ ရောက်လာလေလျှင်၊ လင်မဟိ၏လူတို့သည် စောင့်လျက်ရှိသည့်နေရာများမှ တိုက်ခိုက်စပြုပြီး၊ ကွပ်မျက်စပြုကြ၏။
၁၀ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ စစ်တိုက်ခြင်းသည် အလွန်ပြင်းထန်လာ၏။ အကြောင်းမူကား၊ သူတို့သည် ခြင်္သေ့များသားကောင်ကို တိုက်ခိုက်သကဲ့သို့ တိုက်ခိုက်ကြ၏။
၁၁ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လင်မဟိ၏လူတို့သည် လာမန်အမျိုးသားတို့ကို သူတို့ရှေ့မှနှင်ထုတ်စပြုကြ၏။ သို့သော်လည်း၊ သူတို့သည် လာမန်အမျိုးသားတို့၏ တစ်ဝက်မျှပင် အမြောက်အမြားမရှိ။ သို့ရာတွင်၊ သူတို့သည် မိမိတို့အသက်အတွက်၊ မိမိတို့ ဇနီးများအတွက်နှင့် မိမိတို့သားသမီးများအတွက် တိုက်ခိုက်ကြ၏။ ထို့ကြောင့်၊ သူတို့သည် ကြိုးပမ်းအားထုတ်၍၊ နဂါးများကဲ့သို့ တိုက်ခိုက်ကြ၏။
၁၂ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သူတို့သည် လာမန်အမျိုးသားတို့၏မင်းကြီးကို ထိုသူတို့၏အသေကောင်များကြား၌ တွေ့ရှိကြ၏။ မသေသေးသော်လည်း၊ ဒဏ်ရာရလျက်၊ မြေကြီးပေါ်၌ ကျန်ရစ်ခဲ့သည့်တိုင်အောင် သူ့လူမျိုးတို့၏ထွက်ပြေးခြင်းကား မြန်ဆန်လှ၏။
၁၃ သူ့ကို ခေါ်၍ဒဏ်ရာများကိုစည်းပြီးလျှင်၊ လင်မဟိ၏ရှေ့သို့ ဆောင်ယူခဲ့ပြီး ဆိုကြသည်ကား၊ ရှုလော့၊ ဒီမှာ လာမန်အမျိုးသားတို့၏မင်းကြီးဒဏ်ရာရ၍ အသေကောင်များကြား၌ လဲကျသဖြင့်၊ သူတို့ချန်ထားခဲ့လေပြီ။ ရှုဦးလော့၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် သူ့ကို သင့်ရှေ့သို့ ဆောင်ယူခဲ့လေပြီ။ ယခုမူကား၊ သူ့ကို အကျွန်ုပ်တို့ကွပ်မျက်ကြကုန်အံ့။
၁၄ သို့ရာတွင်၊ လင်မဟိက သင်တို့ သူ့ကို မကွပ်မျက်နှင့်၊ သူ့ကို ငါကြည့်နိုင်ရန် ဤအရပ်သို့သာ ဆောင်ယူခဲ့လော့ဟု ဆို၏။ သူတို့ကလည်း ဆောင်ယူခဲ့ကြ၏။ လင်မဟိကလည်း သူ့ကို ဆိုလေသည်ကား၊ သင်တို့သည် ငါ၏လူတို့ကို အဘယ်အကြောင်းကြောင့် လာ၍ စစ်တိုက်ကြသနည်း။ ရှုလော့၊ သင်တို့ကို ငါပြုထားလေသော ကျိန်ဆိုခြင်းကို ငါ၏လူတို့မဖောက်ဖျက်လေကြ။ ထို့ကြောင့်၊ သင်တို့သည် ငါ၏လူတို့နှင့် ပြုထားလေသောကျိန်ဆိုခြင်းကို အဘယ်ကြောင့် ဖောက်ဖျက်ရသနည်း။
၁၅ ယခုမူကား၊ မင်းကြီးကဆိုလေသည်မှာ၊ သင်၏လူတို့က ငါ့လူတို့၏သမီးများကို သယ်ဆောင်သွားခဲ့ကြသောကြောင့် ကျိန်ဆိုခြင်းကို ငါဖောက်ဖျက်၏။ ထို့ကြောင့်၊ ငါသည် အမျက်ထွက်၍ ငါ၏လူတို့အား သင်၏လူတို့ကို လာ၍စစ်တိုက်စေ၏။
၁၆ ယခုမူကား၊ လင်မဟိသည် ဤအမှုအကြောင်းကို တစ်စုံတစ်ခုမျှမကြားလေခဲ့။ ထို့ကြောင့်၊ ငါ၏လူတို့၌ ငါရှာဖွေ၍၊ ဤအမှုကိုပြုသူ အဘယ်သူမဆို ပျက်စီးရမည်ဟု ဆို၏။ ထို့ကြောင့် သူသည် မိမိလူတို့၌ ရှာဖွေခြင်းကို ပြုစေ၏။
၁၇ ယခုတွင်၊ ဂိဒေါင်က ဤအရာတို့ကို ကြားလေလျှင်၊ သူသည် မင်းကြီး၏ဗိုလ်ဖြစ်လျက် ရှေ့သို့ထွက်၍ ပြောလေသည်ကား၊ ကိုယ်တော်ကို အကျွန်ုပ်တောင်းပန်ပါ၏။ ရှောင်ကြဉ်တော်မူပါ။ ဤလူတို့၌ မရှာဖွေပါနှင့်။ ဤအမှုကို သူတို့၌ စွဲချက်တင်တော်မမူပါနှင့်။
၁၈ အကြောင်းမူကား၊ ဤလူတို့ဖျက်ဆီးရန်ကြိုးစားအားထုတ်ခဲ့ကြသည့် ကိုယ်တော့်အဘ၏ ယဇ်ပုရောဟိတ်များကို ကိုယ်တော်မအောက်မေ့သလော။ သူတို့သည် တောရိုင်းထဲ၌မရှိသလော။ သူတို့သည်ကား၊ လာမန်အမျိုးသားတို့၏သမီးများကို ခိုးယူသွားလေသောသူများမဟုတ်သလော။
၁၉ ယခုမူကား၊ ရှုလော့၊ မင်းကြီးကိုလည်း ဤအရာတို့အကြောင်းကို ပြောပြပါလော့။ ထိုသို့ဆိုလျှင်၊ သူ၏လူတို့အား အကျွန်ုပ်တို့ကို စိတ်ပြေနိုင်စေကြောင်း မိန့်မှာပေလိမ့်မည်။ အကြောင်းမူကား၊ သူတို့သည် အကျွန်ုပ်တို့ကို လာ၍တိုက်ခိုက်ရန် ပြင်ဆင်လျက်ရှိနှင့်လေပြီ။ ရှုဦးလော့၊ အကျွန်ုပ်တို့မှာလည်း အင်အားများစွာမရှိပါ။
၂၀ ရှုဦးလော့၊ သူတို့သည် မြောက်မြားစွာသောဗိုလ်ခြေတို့နှင့် လာ၍၊ မင်းကြီးက သူတို့အား အကျွန်ုပ်တို့ကို စိတ်ပြေစေရန်မပြုလျှင်၊ အကျွန်ုပ်တို့ပျက်စီးရပေမည်။
၂၁ အကြောင်းမူကား၊ အကျွန်ုပ်တို့တစ်ဖက်၌ အဘိနဒိပရောဖက်ပြု၍ဟောခဲ့သော စကားများ ပြီးပြည့်စုံစေပြီမဟုတ်သလော—ဤအမှုခပ်သိမ်းတို့သည်လည်း၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် ကိုယ်တော်ရှင်၏နှုတ်ကပတ်တော်များကို စေ့စေ့နားမထောင်လိုကြ၊ ထို့အတူ အကျွန်ုပ်တို့၏ဒုစရိုက်များကို မစွန့်ပစ်လိုသောကြောင့် မဟုတ်သလော။
၂၂ ယခုမူကား၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် မင်းကြီးကို စိတ်ပြေစေ၍၊ သူနှင့်အကျွန်ုပ်တို့ပြုခဲ့လေသည့် ကျိန်ဆိုခြင်းကို ပြီးပြည့်စုံစေကြကုန်အံ့။ အကြောင်းမူကား၊ အကျွန်ုပ်တို့ကျွန်ခံရခြင်းက အကျွန်ုပ်တို့၏ အသက်များဆုံးရှုံးရခြင်းထက် သာ၍ကောင်းပေ၏။ ထို့ကြောင့်၊ အကျွန်ုပ်တို့သည် များစွာသော အသွေးသွန်းလောင်းခြင်းတို့ကို ရပ်တန့်စေကြကုန်အံ့။
၂၃ ယခုမူကား၊ လင်မဟိသည် မိမိအဘနှင့်၊ ထို့အတူ၊ တောရိုင်းထဲသို့ ထွက်ပြေးသွားသည့် ယဇ်ပုရောဟိတ်တို့နှင့်စပ်လျဉ်းသည့် အရာခပ်သိမ်းတို့ကို မင်းကြီးအားပြောပြ၏၊ သမီးတို့အား သယ်ဆောင်သွားခြင်းကိုလည်း ထိုသူတို့အား စွပ်စွဲ၏။
၂၄ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ မင်းကြီးသည် သူ၏လူတို့ကို စိတ်ပြေ၍၊ ဆိုသည်ကား၊ ငါတို့သည် ငါ၏လူတို့ကို တွေ့ခြင်းငှာ၊ လက်နက်များမပါဘဲ သွားကြကုန်အံ့။ သင်၏လူတို့ကို ငါ၏လူတို့ကွပ်မျက်မည်မဟုတ်ကြောင်း၊ သင်တို့ကို ကျိန်ဆိုခြင်းဖြင့် ငါကျိန်ဆို၏။
၂၅ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သူတို့သည် မင်းကြီးနှင့်လိုက်သွား၍၊ လာမန်အမျိုးသားတို့နှင့် တွေ့ခြင်းငှာ၊ လက်နက်များမပါဘဲသွားကြ၏။ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သူတို့သည် လာမန်အမျိုးသားတို့နှင့်တွေ့ကြ၏။ လာမန်အမျိုးသားတို့၏မင်းကြီးသည်လည်း၊ ထိုသူတို့ရှေ့ ၌ သူ့ကိုယ်ကို ညွှတ်၍ လင်မဟိ၏လူတို့ကိုယ်စား တောင်းပန်၏။
၂၆ လာမန်အမျိုးသားတို့သည်လည်း လင်မဟိ၏လူတို့၌ လက်နက်များမပါသည်ကို မြင်ကြသောအခါ သနားခြင်းရှိ၍၊ သူတို့အပေါ်စိတ်ပြေသဖြင့်၊ သူတို့မင်းကြီးနှင့်အတူ သူတို့နေရင်းပြည်သို့ ငြိမ်းချမ်းစွာပြန်သွားကြ၏။