Ο Ιησούς Χριστός είναι η αρωγή

Με πίστη στον Ιησού Χριστό και ελπίδα σε αυτά που είχαν ακούσει για τα θαύματά Του, οι άνθρωποι που φρόντιζαν έναν παράλυτο, τον έφεραν στον Ιησού. Είχαν την εφευρετικότητα να τον πάνε εκεί – ξεσκεπάζοντας τη στέγη και να κατεβάσουν τον άνδρα μαζί με το κρεβάτι του, στο μέρος όπου δίδασκε ο Ιησούς. Όταν ο Ιησούς «είδε την πίστη τους, είπε [στον παράλυτο] οι αμαρτίες σου έχουν σε σένα συγχωρεθεί»¹. Και μετά: «Σήκω, και πάρε επάνω σου το κρεβάτι σου, και πήγαινε στο σπίτι σου»². Και αμέσως ο παράλυτος σηκώθηκε και πήρε το κρεβάτι του και αναχώρησε για το σπίτι «δοξάζοντας τον Θεό»³.

Τι άλλο γνωρίζουμε για τους φίλους που παρείχαν φροντίδα στον παράλυτο; Γνωρίζουμε ότι ο Σωτήρας αναγνώρισε την πίστη τους. Και έχοντας δει και ακούσει τον Σωτήρα και όντες μάρτυρες των θαυμάτων Του, «τούς κατέλαβε έκσταση» και «δόξαζαν τον Θεό»⁴.

Ο Ιησούς Χριστός είχε παράσχει την ίαση στην οποία ήλπιζαν – τη σωματική αρωγή από τον πόνο και την αναπηρία, συνέπειες της χρόνιας ασθένειας. Κυρίως ο Σωτήρας παρείχε και πνευματική αρωγή, καθαρίζοντας τον άνδρα από την αμαρτία.

Και οι φίλοι – στις προσπάθειές τους να φροντίζουν κάποιον σε ανάγκη, βρήκαν την πηγή της αρωγής. Βρήκαν τον Ιησού Χριστό.

Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Ιησούς Χριστός είναι η αρωγή. Μέσω της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού, μπορούμε να ανακουφιστούμε από το βάρος και τις συνέπειες της αμαρτίας και να έχουμε βοήθεια στις ασθένειές μας.

Και επειδή αγαπούμε τον Θεό και έχουμε συνάψει διαθήκη να Τον υπηρετούμε, μπορούμε να συνεργασθούμε με τον Σωτήρα για να βοηθήσουμε στην παροχή υλικής και πνευματικής αρωγής σε όσους έχουν ανάγκη – και κατά τη διαδικασία να βρούμε τη δική μας αρωγή εν Ιησού Χριστώ⁵.

Ο αγαπημένος μας προφήτης, Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον, μας κάλεσε να υπερνικήσουμε τον κόσμο και να βρούμε ανάπαυση⁶. Προσδιόρισε την «αληθινή ανάπαυση» ως «αρωγή και ειρήνη». Ο Πρόεδρος Νέλσον είπε: «Επειδή ο Σωτήρας, μέσω της απέραντης Εξιλέωσής Του, λύτρωσε τον καθέναν μας από την αδυναμία, τα λάθη και την αμαρτία και επειδή βίωσε κάθε πόνο, ανησυχία και φορτίο που είχατε ποτέ, τότε καθώς πραγματικά μετανοείτε και επιζητείτε τη βοήθειά Του, μπορείτε να υψωθείτε επάνω από αυτόν τον παρόντα επισφαλή κόσμο»⁷. Αυτή είναι η αρωγή που μας προσφέρει ο Ιησούς Χριστός!

Καθένας από εμάς κουβαλά, μεταφορικά, ένα σακίδιο. Μπορεί να είναι ένα καλάθι που ισορροπείτε στο κεφάλι σας ή μια σάκα ή ένας μπόγος από πράγματα τυλιγμένα σε ύφασμα και ριγμένα στον ώμο σας. Αλλά χάριν του παραδείγματός μας, ας το ονομάσουμε σακίδιο.

Αυτό το σακίδιο, μεταφορικά, είναι εκεί όπου φέρουμε τα βάρη του να ζούμε σε έναν πεπτωκότα κόσμο. Τα βάρη μας είναι σαν πέτρες στο σακίδιο. Γενικώς, υπάρχουν τρία είδη:

• Πέτρες εξαιτίας της αμαρτίας, από όσα έχουμε πράξει οι ίδιοι.

• Πέτρες στο σακίδιό μας λόγω των κακών αποφάσεων, της ανάρμοστης συμπεριφοράς και της αγένειας των άλλων.

• Και πέτρες που φέρουμε, επειδή ζούμε σε κατάσταση πτώσης. Αυτές περιλαμβάνουν τις πέτρες από αρρώστια, πόνο, χρόνια ασθένεια, θλίψη, απογοήτευση, μοναξιά και τις συνέπειες φυσικών καταστροφών.

Δηλώνω με χαρά ότι τα θνητά βάρη μας, αυτές τις πέτρες στο σακίδιό μας, μεταφορικά, δεν χρειάζεται να τα αισθανόμαστε βαριά.

Ο Ιησούς Χριστός μπορεί να ελαφρύνει το φορτίο μας.

Ο Ιησούς Χριστός μπορεί να σηκώσει τα βάρη μας.

Ο Ιησούς Χριστός παρέχει έναν τρόπο για να απαλλαγούμε από το βάρος της αμαρτίας.

Ο Ιησούς Χριστός είναι η αρωγή μας.

Είπε:

«Ελάτε σε μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας αναπαύσω [δηλαδή, θα έχετε αρωγή και ειρήνη].

»Σηκώστε επάνω σας τον ζυγό μου, και μάθετε από μένα· επειδή, είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά· και θα βρείτε ανάπαυση μέσα στις ψυχές σας.

»Επειδή, ο ζυγός μου είναι καλός, και το φορτίο μου ελαφρύ»⁸.

Το ότι ο ζυγός είναι εύκολος και το φορτίο ελαφρύ μάς κάνει να υποθέτουμε ότι είμαστε στον ζυγό με τον Σωτήρα, ότι μοιραζόμαστε τα βάρη μας με Εκείνον, ότι Τον αφήνουμε να σηκώσει το φορτίο μας. Αυτό σημαίνει ότι εισερχόμαστε σε σχέση διαθήκης με τον Θεό και ότι τηρούμε αυτήν τη διαθήκη, η οποία, όπως έχει εξηγήσει ο Πρόεδρος Νέλσον, «κάνει τα πάντα για τη ζωή ευκολότερα». Είπε: «Το να ομοζυγείτε με τον Σωτήρα σημαίνει ότι έχετε πρόσβαση στην ισχύ Του και τη λυτρωτική δύναμή Του»⁹

Επομένως, γιατί είμαστε μίζεροι με τις πέτρες μας; Γιατί ένας εξαντλημένος ρίπτης του μπέιζμπολ αρνείται να φύγει από το ύψωμα, ενώ ο αρωγός βρίσκεται εκεί, έτοιμος να ολοκληρώσει το παιχνίδι; Γιατί θα επέμενα να διατηρήσω μόνος τη θέση μου, όταν ο Αρωγός είναι έτοιμος να την κρατήσει μαζί μου;

Ο Πρόεδρος Νέλσον έχει διδάξει: «Ο Ιησούς Χριστός… στέκεται με ανοικτές αγκάλες, ελπίζοντας και ων πρόθυμος να μας θεραπεύσει, συγχωρήσει, καθαρίσει, ενδυναμώσει, εξαγνίσει και καθαγιάσει»¹⁰.

Επομένως, γιατί επιμένουμε να κουβαλάμε τις πέτρες μας μόνοι μας;

Προορίζεται ως προσωπική ερώτηση για τον καθέναν από εσάς να την σκεφθεί.

Για εμένα, είναι η πανάρχαια συνήθεια της υπερηφάνειας. «Μπορώ να το καταφέρω» λέω. «Μην ανησυχείτε. Θα το κάνω εγώ». Είναι ο μέγας απατεών που θέλει να κρυφτώ από τον Θεό, να φύγω μακριά από Εκείνον, να πάω μόνη.

Αδελφοί και αδελφές, δεν μπορώ να πάω μόνη και δεν χρειάζεται και δεν θα το κάνω. Επιλέγοντας να είμαι δεσμευμένη προς τον Σωτήρα μου, Ιησού Χριστό, μέσω των διαθηκών που έχω συνάψει με τον Θεό, «όλα τα μπορώ, διαμέσου τού Xριστού που με ενδυναμώνει»¹¹.

Οι φύλακες της διαθήκης ευλογούνται με αρωγή από τον Σωτήρα.

Συλλογισθείτε αυτό το παράδειγμα στο Βιβλίο του Μόρμον: Ο λαός του Άλμα καταδιώχθηκε με «εργασίες [επάνω τους] και… επιστάτες εργασιών σε αυτούς»¹². Επειδή τους απαγορεύτηκε να προσεύχονται υψώνοντας τη φωνή, «εξέχυναν την καρδιά τους προς αυτόν [τον Θεό], και εκείνος ήξερε τις σκέψεις της καρδιάς τους»¹³.

Και «ήλθε η φωνή του Κυρίου προς αυτούς στα βάσανά τους, λέγοντας: Σηκώστε το κεφάλι σας και ανακουφιστείτε, γιατί εγώ γνωρίζω τη διαθήκη που συνήψατε προς εμένα. Και εγώ θα συνάψω διαθήκη με τον λαό μου και θα τους ελευθερώσω από την υποδούλωση.

»Και θα ελαφρύνω επίσης τα βάρη που έχουν τεθεί επάνω στους ώμους σας, ώστε ούτε εσείς να μην τα αισθάνεστε επάνω στην πλάτη σας»¹⁴.

Και τα βάσανά τους «ελάφρωσαν» και «ο Κύριος πράγματι τους δυνάμωσε ώστε μπορούσαν να σηκώνουν τα βάσανά τους με ευκολία, και υπάκουαν πρόσχαρα και με υπομονή σε κάθε θέλημα του Κυρίου»¹⁵.

Εκείνοι οι φύλακες της διαθήκης έλαβαν αρωγή με τη μορφή παρηγοριάς, αυξημένης υπομονής και χαρωπής διάθεσης, ευκολίας στα βάρη τους, ώστε αισθάνθηκαν φως και τελικά απελευθέρωση¹⁶.

Τώρα ας επιστρέψουμε στο δικό μας, μεταφορικά, σακίδιο.

Η μετάνοια, μέσω της Εξιλέωσης του Ιησού Χριστού, είναι αυτό που μας απαλλάσσει από το βάρος που έχουν οι πέτρες της αμαρτίας. Και με αυτό το εξαιρετικό δώρο, η ευσπλαχνία του Θεού μας απαλλάσσει από τις βαριές και κατά τα άλλα ανυπέρβλητες απαιτήσεις της δικαιοσύνης¹⁷.

Η Εξιλέωση του Ιησού Χριστού καθιστά επίσης δυνατόν να λάβουμε δύναμη να συγχωρούμε, κάτι που μας επιτρέπει να διώξουμε από επάνω μας το βάρος που φέρουμε εξαιτίας της κακομεταχείρισης από άλλους¹⁸.

Επομένως, πώς μας παρέχει βοήθεια ο Σωτήρας από τα βάρη να ζούμε σε έναν πεπτωκότα κόσμο με θνητά σώματα υποκείμενα σε θλίψη και πόνο;

Συχνά, επιτελεί αυτό το είδος αρωγής μέσω ημών! Ως μέλη της Εκκλησίας Του που συνάπτουν διαθήκη, υποσχόμαστε «να πενθ[ούμε] με εκείνους που πενθούν» και «να ανακουφίζ[ουμε] εκείνους που έχουν ανάγκη ανακούφισης»¹⁹. Επειδή έχουμε «έλθε[ι] στο ποίμνιο του Θεού» και «αποκαλ[ούμαστε] λαός του» «…εί[μα]στε πρόθυμοι να σηκών[ουμε] ο ένας του άλλου τα βάρη, για να γίνονται ελαφριά»²⁰.

Η ευλογία της διαθήκης μας είναι να συνεργαστούμε με τον Ιησού Χριστό για την παροχή αρωγής, τόσο εγκόσμιας όσο και πνευματικής, σε όλα τα τέκνα του Θεού. Είμαστε ένας δίαυλος μέσω του οποίου Εκείνος παρέχει αρωγή²¹.

Κι έτσι, όπως οι φίλοι του παραλυτικού, «βο[ηθούμε] τους αδύναμους, σ[ηκώνουμε] τα χέρια που κρέμονται προς τα κάτω, και εν[ισχύουμε] τα τρεμάμενα γόνατα»²². «Βαστάζ[ουμε] ο ένας τα βάρη του άλλου, και… εκπληρώ[νουμε] έτσι τον νόμο τού Χριστού»²³. Καθώς το πράττουμε, Τον γνωρίζουμε, γινόμαστε σαν Εκείνον και βρίσκουμε την αρωγή Του²⁴.

Τι είναι η αρωγή;

Είναι η αφαίρεση ή η ελάφρυνση από κάτι οδυνηρό, ανησυχητικό ή επαχθές ή η δύναμη να το υπομείνουμε. Αναφέρεται σε ένα άτομο που παίρνει τη θέση ενός άλλου. Είναι η νόμιμη διόρθωση ενός λάθους²⁵. Η αγγλο-γαλλική λέξη προέρχεται από τα παλαιά Γαλλικά, τη λέξη relever ή «σηκώνω» και από το λατινικό relevare ή το «ξανασηκώνω»²⁶.

Αδελφοί και αδελφές, ο Ιησούς Χριστός είναι η αρωγή. Καταθέτω μαρτυρία ότι Εκείνος ανέστη ξανά την τρίτη ημέρα και, έχοντας εκπληρώσει την στοργική και απέραντη Εξιλέωση, στέκεται με ανοιχτές αγκάλες, προσφέροντας σε εμάς την ευκαιρία να εγερθούμε ξανά, να σωθούμε και να υπερυψωθούμε και να γίνουμε σαν Εκείνον. Η αρωγή που Εκείνος μας προσφέρει είναι παντοτινή.

Όπως οι γυναίκες που επισκέφθηκε ο άγγελος εκείνο το πρώτο πρωινό του Πάσχα, επιθυμώ να «π[άω] γρήγορα» και με «μεγάλη χαρά» για να φέρω το μήνυμα ότι Εκείνος ανέστη²⁷. Στο όνομα του Σωτήρος μας, Ιησού Χριστού, αμήν.