«تو نزد من خواهی ماند و من در نزد تو؛ پس با من قدم بردار»

سَروَر عیسی مسیح از هر یک از ما دعوت می‌کند که در نزد او بمانیم.^۵ اما چگونه می‌توانیم عملاً [در نزد او ماندن را] یاد بگیریم و در نزد او بمانیم؟

کلمۀ ماندن به معنی ثابت یا پایدار و بدون تسلیم [شدن] ماندن است. ارشد جفری آر. هالند توضیح داد که «ماندگار» به عنوان یک عمل به معنای «ماندن امّا ماندن [برای] همیشه است.» این فراخوان، پیام مژده به … هرکس … در جهان است. بیا، اما بیا تا بمانی. با اعتقاد و استقامت بیا. برای همیشه بیا، به خاطر خود و به خاطر تمام نسل‌هایی که باید از پِی تو بیایند» بیا.^۶ بنابر این، ما در مواقع خوب و بد، استوار در صمیمیت به ضامن و مقاصد مقدّس او، در نزد مسیح می‌مانیم و ثابت قدم هستیم.^۷

ما با اِعمال حق اختیار اخلاقی خود برای بر عهده گرفتن یوغ او^۸ از طریق پیمان‌ها و آیین‌های مژدۀ احیاء شده، ماندن در نزد سَروَر را آغاز می‌کنیم. پیوند پیمانی که ما با پدر آسمانی خود و پسر رستاخیز یافته و ذی حیات او داریم، منبع ماورایی چشم انداز، امید، قدرت، صلح و شادی پایدار است؛ این همچنین بنیادی بر صخره است^۹ که باید زندگی خود را بر آن بنا کنیم.

ما با جِدّ و جهد مستمر برای تقویت پیوند پیمان فردی خود با پدر و پسر در نزد او می‌مانیم. برای مثال، دعای خالصانه به پدر جاودان به نام پسر محبوبش، پیوند پیمان‌مان با آنها را عمیق‌تر و تقویت می‌کند.

ما با سیراب شدن واقعی از سخنان مسیح در نزد او می‌مانیم. اصول منجی ما را به عنوان فرزندان پیمان به او نزدیک‌تر می‌کند^۱۰ و همۀ آنچه که می‌بایستی انجام دهیم را برای ما خواهد گفت.^۱۱

ما با آماده شدن جدی برای شرکت در مراسم عشای مقدّس، مرور و تأمُّل در وعده‌های پیمان‌مان و توبۀ خالصانه در نزد او می‌مانیم. بر گرفتن از عِشای مقدّس با شایستگی شهادت [ما در مقابل] خداست که مایلیم نام عیسی مسیح را بر خود بگیریم و تلاش کنیم که «همواره او را به یاد آوریم» ^۱۲ و پس از مدّت کوتاهی ملزم به شرکت در آن آیین مقدّس باشیم.

و ما با خدمت به خدا و به فرزندان او و به برادران و خواهران خود در نزد او می‌مانیم.^۱۳

سَروَر گفت،«اگر مطابق [فرمان‌های] من عمل كنید، در محبت من خواهید ماند، همان‌طور كه من [فرمان‌های] پدر را اطاعت نموده‌ام و در محبت او ساكن هستم.»^۱۴

من به اختصار فقط چند مورد از راه‌های بسیاری را که می‌توانیم در نزد منجی بمانیم، شرح داده‌ام. و من اکنون هر یک از ما را به عنوان پیروان دعوت می‌کنم تا از طریق نیروی روح القدس راه‌های معنادار دیگری را برای خودمان بخواهیم، ​​جستجو کنیم، در بزنیم و بیاموزیم تا بتوانیم مسیح را در هر کاری که انجام می‌دهیم مرکز زندگی خود قرار دهیم.

وعدۀ منجی به پیروانش دو طرفه است: اگر ما در نزد او بمانیم، او در نزد ما خواهد ماند. اما آیا واقعاً مسیح می‌تواند در نزد من و شما — به صورت فردی و شخصی — بماند؟ پاسخ به این سوال کاملاً بله است!

در کتاب مورمون، ما در مورد تعلیم آلما و گواهی دادن به فقرایی که مصائب آنها را وادار به فروتنی کرده بود، می‌آموزیم. او در آموزش خود، سخن را با دانه مقایسه کرد که باید کاشته و تغذیه شود، و «سخن» را زندگی، رسالت و ایثار عیسی مسیح که کفاره‌اش را پیش می‌آورد توصیف کرد.

آلما گفت، «شروع به ایمان آوردن به پسر خدا نمایید، اینکه او خواهد آمد تا مردمش را رهایی دهد، و اینکه او زجر خواهد کشید و خواهد مُرد تا برای گناهان آنها کفاره دهد؛ و اینکه او دوباره از مرگ برخواهد خاست که رستاخیز را پیش آورَد، که همۀ آدمیان در برابر او بایستند، تا در روز آخر و داوری، برپایۀ کارهایشان داوری شوند.»^۱۵

با توجه به این توصیف «سخن» توسّط آلما، لطفاً ارتباط الهام‌بخشی را که او شناسایی می‌کند در نظر بگیرید.

«و اینک … من خواستارم که شما این سخن را در دل‌هایتان بکارید، و همین که شروع به روییدن نمود آن را با ایمان‌تان پرورش دهید. و بنگرید، آن در شما، به سوی زندگی ابدی جوانه زده، درختی خواهد شد. و آنگاه باشد که خدا به ما عَطا کند که از راه شادی پسرش، بارهای‌تان را سبک کند. و حتّی همۀ این را اگر بخواهید می‌توانید انجام دهید.»^۱۶

دانه‌ای که باید بکوشیم در قلب خود بکاریم، سخن — حتی زندگی، ماموریت تبشیری و اصول عیسی مسیح است. و همانطور که سخن با ایمان تغذیه می‌شود، می‌تواند به درختی تبدیل شود که در ما به سوی زندگی ابدی می‌رود.^۱۷

نماد درخت در رویت لیحای چه بود؟ درخت را می‌توان به عنوان نمادی از عیسی مسیح در نظر گرفت.^۱۸

برادران و خواهران عزیزم، آیا سخن در ماست؟ آیا حقایق مژدۀ منجی بر روی تختهٔ انسانی قلب‌های‌مان نوشته شده است؟^۱۹ آیا ما به او [عیسی مسیح] نزدیک می‌شویم و به تدریج شبیه او می‌شویم؟ آیا درخت مسیح در ما رشد می‌کند؟ آیا ما جِدو جَهد می‌کنیم تا در او «[موجودات] تازه»^۲۰ یابیم؟^۲۱

شاید این استعداد معجزه‌آسا، آلما را برانگیخت تا بپرسد: «آیا در روح از خدا زاده شده‌اید؟ آیا نگارۀ او را در چهره‌های خود دریافت کرده‌اید؟ آیا این تغییر عظیم را در دل‌هایتان تجربه کرده‌اید؟»^۲۲

ما باید همیشه دستور سَروَر به خنوخ را به خاطر بسپاریم: «تو در نزد من خواهی ماند، و من در نزد تو.»^۲۳ و من گواهی می‌دهم که وعدۀ منجی برای ماندن در نزد ما صادق است و برای هر عضو وفادار به پیمان در کلیسای احیاء شدۀ او در دسترس است.

پولس رسول به ایماندارانی که سَروَر را پذیرفته بودند، توصیه کرد با او قدم بردارند.^۲۴

قدم برداشتن در نزد و با منجی دو جنبۀ حیاتی شاگردی را برجسته می‌کند: (۱) رعایت از فرمان‌های خدا، و (۲) به یاد‌آوری و احترام به پیمان‌های مقدّسی که ما را به پدر و پسر متصّل می‌کند.

یوحنا اعلام کرد:

«فقط وقتی ما از [فرمان‌های] خدا [رعایت] می‌کنیم، می‌توانیم مطمئن باشیم که او را می‌شناسیم.

«اگر كسی بگوید كه او را می‌شناسد ولی طبق [فرمان‌هایش] عمل نمی‌کند، دروغگو و از حقیقت دور است.

«امّا وقتی كسی مطابق کلام خدا زندگی می‌کند، [عشق] خدا در نزد او به طور واقعی به كمال رسیده است: از این راه می‌توانیم مطمئن باشیم كه در نزد خدازندگی می‌کنیم.

«هرکه بگوید كه در نزد خدا زندگی می‌کند، [همین طور] زندگی او باید درست مانند زندگی عیسی مسیح باشد.»^۲۵

عیسی به هر یک از ما اشاره می‌کند، «[از پی من بیا]»^۲۶ و «با من قدم بردار».^۲۷

گواهی من این است که وقتی با ایمان به جلو می‌رویم، و درفروتنی روح سَروَر گام برمی‌داریم،^۲۸ از برکت قدرت، محافظت و راهنمایی برخور داریم.

آلما التماس مهرآمیز سَروَر را به همۀ روان‌های زنده توصیف می‌کند:

«بنگرید، او دعوتی به همۀ آدمیان می‌فرستد، زیرا بازوان رحمت به سوی آنها کشیده شده است، و او می گوید: توبه کنید، و من شما را خواهم پذیرفت.

«… به سوی من آیید و شما از میوۀ درخت زندگی میل خواهید کرد؛ آری، شما از نان و آب زندگی آزادانه خواهید خورد و خواهید نوشید.»^۲۹

من بر جامعیّت مطلق دعای منجی تأکید می‌کنم. او مشتاق است با رحمت و شفقت خود به تک تک افرادی که اکنون زندگی می‌کنند، همیشه زندگی کرده‌اند و هنوز بر روی زمین زندگی خواهند کرد، برکت دهد.

برخی از اعضای کلیسا، با قبول درستی موارد زیر، اصول و مبانی، و گواهی‌هایی را که مکرراً از این سَکّوی خطابه در سالن همایش و جمع‌های [کلیساهای] محلّی در سرتاسر جهان اعلام شده‌اند، می‌پذیرند — و با این حال تلاش دارند تا باور کنند این حقایق جاوید به طور خاص در زندگی و شرایط‌شان اِعمال می‌شود. آنها صادقانه ایمان دارند و وظیفه‌شناسانه خدمت می‌کنند، اما پیوند پیمان‌شان با پدر و پسر ضامن او هنوز به واقعیتی زنده و متحوّل کننده در زندگی آنها تبدیل نشده است.

من قول می‌دهم که با قدرت روح‌القدس، می‌توانید حقایق مژده را که من سعی کردم توصیف کنم، بدانید و احساس کنید، آن برای شما به صورت فردی و شخص است.

من با شادی شهادت می‌دهم که عیسی مسیح منجی و ضامن دوست داشتنی و زندهٔ ما است. اگر ما در نزد او بمانیم، او در نزد ما خواهد ماند.^۳۰ و همان طور که در نزد و با او گام برمی‌داریم، برکت خواهیم داشت که میوه‌های زیادی به بار آوریم. گواهی من چنین است، به نام مقدّس عیسی مسیح، آمین.