او می‌تواند مرا شفا دهد!
توانایی شفابخش و ضمانت کنندهٔ منجی دربارهٔ اشتباهات تصادفی، تصمیمات ضعیف، چالش‌ها و آزمایش‌هایی از هرگونه — و همچنین دربارهٔ گناهان ما بکار برده می‌شود.
مورونی وعده می‌دهد که اگر کتاب مورمون را بخوانیم و سپس از خدا، پدر جاویدان با دلی پاک، با نیّتی راستین و داشتن ایمان واقعی به مسیح درخواست کنیم، او راستیِ آن را، با توانایی روح القُدس به ما پدیدار خواهد کرد.۱ میلیون‌ها نفر این وعده را به کار گرفته‌اند و گواهی مطمئن از احیا کامل مژده عیسی مسیح را دریافت کرده‌اند.
مورونی ما را تشویق می‌کند، همانطور که کتاب مورمون را می‌خوانیم «به یاد آورید سَروَر چه مهربان بوده بر فرزندان آدمی، از آفرینش آدم حتّی تا [این] زمان، … و در دل[هایمان] به آن بیاندیشید.»۲ داستان‌ها و آموزه‌های کتاب مورمون عشق، دلسوزی و شفقت منجی را به ما یادآوری می‌کنند و گواهی می‌دهند.
پدرم در آوریل ۲۰۱۳ درگذشت. همانطور که برای سخنرانی در مراسم تشییع جنازه او آماده می‌شدم، به این پی بردم که من چقدر برکت دارم از اینکه نوشته‌های مقدس مورد علاقه او را می‌دانستم و دوست داشتم. او آنها را در جمع‌های خانوادگی به اشتراک می‌گذاشت، و زمانی که به مشاوره، راهنمایی یا تقویت ایمان نیاز داشتم، آنها را همراه من می‌خواند. من او را در حال به اشتراک گذاشتن آنها در حین سخنرانی‌ها و انجام وظایفش شنیده بودم. من نه تنها آنها را می‌دانستم، بلکه هنوز هم می‌توانم صدای او و احساسات روحانی خود را در مواقعی که او به اشتراک آنها می‌پرداخت را به یاد بیاورم. پدرم به من کمک کرد که از طریق به اشتراک گذاشتن نوشته‌های مقدس و احساسات، ایمانی پایدار به سَروَر عیسی مسیح را ایجاد کنم.
پدرم بخصوص شرح دیدار منجی از مردم نیفای را دوست داشت.۳ این شرح مقدس مربوط به سَروَر عیسی مسیح است که رستاخیز شده و بلندمرتبگی یافته است. او از آن جام تلخ نوشیده و همهٔ چیزها را تحمّل کرده تا اگر توبه کنیم ما زجر نکشیم.۴ او از دنیای روح دیدار کرده بود و موعظه مژده را در آنجا سازماندهی کرده بود.۵ او از میان مردگان رستاخیز شد، و او با پدر بود و دستوراتی از او دریافت کرد تا نوشته‌های مقدس را با نیفایان به اشتراک بگذارد تا بتواند نسل‌های آینده را برکت دهد.۶ او بلندمرتبگی یافت در حالی که تمام قدرت و ظرفیت جاودان خود را دارا بود. ما می‌توانیم از تمام جزئیات تعالیم او یاد بگیریم.
در ۳ نیفای [فصل] ۱۱، می‌خوانیم که چگونه منجی از آسمان فرود آمد تا به نیفایان بیاموزد که او عیسی مسیح است، همان شخصی که پیامبران گواهی دادند که او به جهان خواهد آمد. او اعلام کرد که او نور جهان بوده و پدر را در بدوش گرفتنِ گناهان جهان شُکوه داده است. او مردم را دعوت کرد تا جلو آمده تا بتوانند دست‌هایشان را بر پهلوی او گذاشته، و نیز اینکه آنها بتوانند اثر میخ‌ها را در دست‌ها و در پاهایش حس کنند. او می‌خواست آنها بدانند که او خدای اسرائیل است، که برای گناهان جهان کشته شد. مردم با خوشحالی این را انجام دادند، یک به یک پیش رفته تا دیدند و حس کردند که بدرستی این او بود، کسی که از سوی پیامبران نوشته شده بود که خواهد آمد.۷
عیسی به نیفایان در مورد اهمیت توبه، مانند یک بچهٔ کوچک شدن و در مورد نیاز به تعمید یافتن توسط کسی که اقتدار او را دارد آموزش داد. سپس بسیاری از اصول‌های عهد جدید که امسال در حال مطالعه آنها هستیم را آموزش داد.
در ۳ نیفای [فصل] ۱۷، می‌خوانیم که عیسی به مردم گفت که زمان آن فرا رسیده است که نزد پدر برود و همچنین خود را به اقوام گمشده [بنی] اسرائیل نشان دهد.۸ هنگامی که چشمانش را به جمعیت انداخت، متوجه شد که آنها اشک می‌ریختند، و با استواری به او نگاه می‌کردند چنانکه گویی از او می‌خواهند که کمی بیشتر بماند.۹
پاسخ منجی به نیفایان هم متاثر کننده و هم آموزنده بود. و او به آنها گفت: «بنگرید، دلم آکنده از دلسوزی برای شما شده است.»۱۰
من معتقدم که دلسوزی و غمخواری او بسیار بیشتر از تنها پاسخی به اشک‌های مردم بود. به نظر می‌رسد که او می‌توانست آنها را از چشمان ایثار خود که کفاره‌اش را پیش می‌آورد ببیند. او هر درد، رنج و وسوسه تمامی آنها را درک می‌کرد. او بیماری‌های آنها را درک می‌کرد. او ناتوانی‌هایشان را درک می‌کرد و از رنج‌های دردناک خود در باغ جتسیمانی و در جلجتا می‌دانست که چگونه آنها را بر پایهٔ ناتوانی‌هایشان یاری کند.۱۱
به همین ترتیب، هنگامی که منجی ما، عیسی مسیح، به ما نگاه می‌کند، درد و بار گناهان ما را درک می‌کند. او اعتیادها و چالش‌های ما را درک می‌کند. او مبارزات و مشکلات هر گونهٔ ما را درک می‌کند — و نسبت به ما مملو از دلسوزی و غمخواری است.
دعوت سخاوتمندانهٔ او از نیفایان این جملات را به دنبال داشت: «آیا در میانتان کسانی را دارید که بیمار باشند؟ آنها را به اینجا بیاورید. آیا کسانی دارید که لَنگ، یا کور، یا شَل، یا علیل، یا جذامی، یا که معلول باشند، یا اینکه ناشنوا باشند، یا اینکه به شیوه‌ای رنج کشیده باشند؟ آنها را به اینجا بیاورید و من آنها را شفا خواهم داد، زیرا من بر شما دلسوزی می‌کنم؛ دلم آکنده از رحمت است.»۱۲
و مردم به جلو آمده «و با همهٔ آنهایی که به شیوه‌ای رنج کشیده بودند پیش رفتند؛ و او هر کسی را همین که آنها به نزد او آورده می‌شدند شفا می‌داد.»۱۳
در سال ۱۹۹۰ ما در شهر کوچک سیل، در ویکتوریا استرالیا زندگی می‌کردیم. ما با خوشحالی مشغول خانواده، کلیسا، و تعهدات کاری بودیم. یک شنبهٔ تابستانی زیبای پیش از کریسمس بود که تصمیم گرفتیم که به دیدن چند پارک و یک ساحل موردعلاقه خود برویم. پس از لذت بردن از یک روز شگفت‌انگیز بازی و سرگرمی به عنوان خانواده، همه را سوار ماشین کرده و به سوی خانه حرکت کردیم. در هنگام رانندگی برای لحظه‌ای خوابم برده و باعث تصادفی شاخ به شاخ شدم. پس از چند لحظه که به خود آمدم، به اطراف ماشین نگاه کردم. همسرم، ماکسین، پایش به شدت شکسته بود و به سختی نفس می‌کشید. جناغ سینه‌اش شکسته بود. سه دختر ما در شوک بودند ولی خوشبختانه به نظر می‌رسید که حالشان خوب است. من هم جراحاتی جزئی داشتم. اما پسر پنج ماههٔ ما بی‌هوش بود.
در میان استرس و سردرگمی آن صحنه تصادف، دختر بزرگمان، کیت، ۱۱ ساله، به‌سرعت به من گفت «بابا، باید به یعروم برکت بدهی.» من و دخترانم پس از چندی کشمکش پیروز شدیم از ماشین پیاده شویم. ماکسین را نمی‌توانستیم تکان بدهیم. با دقت یعروم را برداشتم؛ سپس، درحالی‌که به پشت روی زمین دراز کشیده بودم، او را به‌‌آرامی روی سینه‌ام گذاشتم و به او برکت شفای کشیشی دادم. تا هنگامی که آمبولانس در نزدیک به ۴۰ دقیقه دیگر رسید، یعروم به هوش آمده بود.
آن شب، سه عضو از خانواده را در بیمارستان گذاشتم و با دو دخترم با تاکسی و در سکوت به خانه رفتیم. در تمام مدت آن شب بلند، از پدر آسمانی خواهش می‌کردم که خانواده‌ام و کسانی که در وسیله نقلیه دیگر آسیب دیده بودند، شفا یابند. با رحمت، دعای من و دعاهای پیاپی دیگران پذیرفته شدند. با گذشت زمان همه تندرستی یافتند، که یک برکت بزرگ و رحمت مهرآمیز بود.
با این حال من همچنان برای باعث شدن چنین پیشامد هراسناکی احساس گناه و پشیمانی عمیقی داشتم. من در طول شب از خواب بیدار می‌شدم و آن رویدادهای هراسناک را دوباره با خود بازنگری می‌کردم. سال‌ها کوشش کردم تا بتوانم خودم را ببخشم و آرامش پیدا کنم. سپس، به عنوان رهبر کشیشی، در حالی که به دیگران کمک می‌کردم تا توبه کنند و آنها را یاری می‌کردم تا شفقت، رحمت و عشق منجی را احساس کنند، درک کردم که او می‌تواند مرا نیز شفا دهد.
توانایی شفابخش و ضمانت کنندهٔ منجی دربارهٔ اشتباهات تصادفی، تصمیمات ضعیف، چالش‌ها و آزمایش‌هایی از هر گونه — و همچنین دربارهٔ گناهان ما بکار برده می‌شود. هنگامی که به سوی او [سروَر] برگشتم، به آهستگی احساس گناه و پشیمانی من با آرامش و آسودگی جایگزین شد.
رئیس راسِل‌ام. نِلسون تعلیم داد: «وقتی که منجی برای همهٔ بشر کفّاره داد، او راهی را گشود تا آنهائی که از او پیروی می‌کنند بتوانند به قدرت شفا بخش، تقویت کننده، و ضمانت او دسترسی داشته باشند. این امتیازات روحی برای همهٔ کسانی که به دنبال شنیدن و پیروی از او هستند در دسترس هستند.»۱۴
برادران و خواهران، اگر بار گناه حل نشده‌ای را به دوش می‌کشید، یا از خطایی که مدت‌های پیش در حق شما شده رنج می‌برید، یا درگیر دست و پازدن برای بخشیدن خود برای یک لغزش تصادفی هستید، شما به قدرت شفا بخش و ضمانت کننده منجی عیسی مسیح دسترسی دارید.
گواهی من این است که او ذی‌حیات است. او منجی و ضامن ماست. او به ما عشق می‌ورزد. او برای ما دلسوزی می‌کند، او لبریز از رحمت است و او می‌تواند شما را شفا دهد. به نام عیسی مسیح، آمین.