Vrouwen aan de wieg van de herstelling
Het politieke vuur van Washington D.C. trotseren
Emmeline B. Wells en Zina Young Williams waren gezegend met zelfvertrouwen toen zij een impopulaire kwestie bij regeringsleiders aan de orde stelden.
Illustratie, Toni Oka
De twee vrouwen die in Washington D.C., de hoofdstad van de Verenigde Staten, uit de trein stapten, waren moe maar vastbesloten. Na een reis van vijf dagen vanuit Salt Lake City hoopten Emmeline B Wells en Zina Young Williams de zaak van de kerkleden vooruit te helpen, maar ze wisten dat zij op tegenstand zouden stuiten.
In januari 1879 woonden zij nationale bijeenkomsten bij over het vrouwenkiesrecht, en overhandigden zij petities aan het Amerikaanse Congres, waarin zij de wetgevers vroegen de wrede wetgeving jegens de kerk ongedaan te maken.
In haar dagboek schreef Emmeline: ‘Ik wil alles doen wat in mijn vermogen ligt om de omstandigheden van mijn eigen mensen, vooral de vrouwen, te verbeteren.’1 Van 1877 tot 1914 was zij redactrice van een blad voor vrouwen van de kerk, de Woman’s Exponent, waarin zij pleitte voor goede werken thuis en in de gemeenschap.
Vooraanstaande activistes in de strijd voor het vrouwenkiesrecht Elizabeth Cady Stanton en Susan B. Anthony verwelkomden de twee vrouwen uit Utah ‘vriendelijk’.2 Ze wezen hen toe aan een comité dat berichten overbracht aan de president van het land, Rutherford B. Hayes.3
Emmeline sprak vol vertrouwen met hem en meldde: ‘Nadat wij hem enkele feiten hadden medegedeeld betreffende de toestand van dit volk, en wat de gevolgen van strenge, harde maatregelen konden zijn, merkte hij op dat hij het onderwerp nooit eerder in het licht had bekeken waarin wij het plaatsten.’ President Hayes nodigde zijn vrouw, Lucy, uit om naar hun verzoek te luisteren. ‘Haar vrouwelijke sympathieën werden zeer voelbaar aangewakkerd.’4
Nog twee weken lang bezorgden Emmeline en Zina namens de kerk boodschappen aan invloedrijke wetgevers. Emmeline herinnerde zich dat zij ‘vaak met mensen spraken die grote belangstelling’ voor hun boodschap hadden.5
Hoewel zij er dat jaar niet in slaagden de publieke opinie te veranderen, hebben Emmeline en haar ZHV-zusters nog 17 jaar lang voor de rechten van vrouwen en kerkleden gepleit. Gelukkig werd Utah in 1896 een staat, en werden veel religieuze en burgerrechten hersteld.