Pagdagkot sa Kahayag sa Paglaum

Kon ang mga miyembro sa Simbahan sa Brazil mihulagway sa Makanunayong Pundo sa Edukasyon, sila makatabang sa paggamit og hilabing mga pulong: Miraculoso [milagroso], inspirado [dinasig], maravilhoso [talagsaon]. Kana tungod kay ang pundo nakatuman sa unsay gipanagna ni Presidente Gordon B. Hinckley (1910–2008) nga mahitabo: “Kini mahimong panalangin niadtong tanan kinsa makadawat niini—ngadto sa mga batan-ong lalaki ug mga babaye, sa ilang mga umaabut nga mga pamilya, sa Simbahan nga mapanalanginan uban sa ilang lig-ong lokal nga pagdumala,” ug kini mopataas “sa liboan ka mga kabus nga anaa sa kalapukan ngadto sa dan-ag sa adlaw sa kahibalo ug kauswagan.”¹

Sa dihang gipahibalo ni Presidente Hinckley ang programa, ang mga lider sa Simbahan sama ni Paulo R. Grahl, area director sa seminaries and institutes of religion sa Brazil, naglisud pag-ayo sa mga kabalaka kabahin sa edukasyon ug pagkawalay trabaho sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa Brazil—ilabi na sa mga batan-ong returned missionary.

“Apan kita walay tubag hangtud nga ang Ginoo mipadayag ngadto ni Presidente Hinckley nga kinahanglang natong itukod kining talagsaong pundo,” miingon si Brother Grahl. “Sa una, daghan sa atong mga batan-ong katawhan mouli gikan sa ilang mga misyon nga dili makapadayon sa ilang edukasyon ug propesyon. Karon nga sila nakahibalo nga kon sila mouli, ang pundo anaa kon sila manginahanglan niini. Kini dako nga panalangin ug tabang alang sa kabatan-onan. Kini naghatag og paglaum.”

Mga 10,000 ka mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa Brazil sa karon ang nagsalig sa mga pahulam sa MPE aron sa pagpalapad sa ilang edukasyon ug, dayon, sa ilang mga kapilian nga mga trabaho. Ang Brazil adunay lig-on nga ekonomiya, ug mga oportunidad nga angayan sa mga nakahuman sa eskwela—ilabi na kon ang edukasyon inubanan og mga kinaiya nga napalambo sa mga batan-on sa natad sa misyon.

Si Elder Pedro Penha, Area Seventy ug direktor sa Recife North Institute of Religion, miingon nga ang mga returned missionary adunay mga kwalipikasyon nga gusto sa mga employer. “Ang mga oportunidad paspas nga moabli sa pagpanarbaho tungod sa ilang mga kasinatian, mga kinaiya sa pagtuon, hitsura, ug maayong mga batasan,” siya miingon. “Sila dali ra nga makat-on, ug ang ilang batasan makapadani sa mga tawo ngadto sa Simbahan.”

Human sa iyang pag-alagad sa Brazil São Paulo North Mission niadtong 2002, si Ricardo Aurélio da Silva Fiusa migamit sa MPE nga pahulam aron makaangkon og upat ka tuig nga kurso sa business administration.

“Ang pundo mitabang kanako nga motubo, moandam alang sa trabaho ug kaminyoon, ug mas maayo nga moalagad sa Simbahan,” miingon si Ricardo. Sama sa daghang dumadawat sa MPE, siya gitanyagan na og trabaho sa wala pa niya mahuman ang iyang kurso. “Ang pundo nahimong panalangin sa akong kinabuhi. Ako mapasalamaton nga makahimo og binuwan nga pagbayad sa akong gihuwam aron ang ubang mga tawo makagamit usab sa pundo.”

Sa iyang misyon si Ricardo nakakat-on sa pag-istorya sa mga tawo, pagkugi sa pagtuon, ug sa pagsunod—sa mga kinaiya nga nakapahimo kaniya nga usa ka maayong estudyante ug empleyado.

“Daghan sa akong mga propesor ang miingon nga adunay usa ka butang nga lahi kabahin kanako nga dili nila mapasabut,” miingon si Ricardo, kinsa nagtrabaho sa logistics alang sa usa ka kompanya sa Port Suape, habagatang bahin sa Recife. “Ako silang giingnan nga kadto tungod sa akong mga baruganan sa tinuhoan.” Kadto nga tubag ang midala ngadto sa mga opotunidad ni Ricardo nga makig-istorya ngadto sa iyang mga propesor ug uban pa kabahin sa Simbahan.

Mauricio A. Araújo, usa sa unang returned missionary sa Brazil nga napanalanginan sa MPE, midugang, “Uban sa paglambo sa akong panginabuhi, ako adunay mas daghang oportunidad sa pag-impluwensya sa mga tawo pinaagi sa akong ehemplo. Usahay ang mga tawo moingon ngari kanako, “Hoy, lahi lagi ka. Ikaw matinud-anon sa imong asawa. Imong gibuhat ang mga baruganan nga imong gisulti.’ Pinaagi sa pagpahimulos sa MPE ug pagbuhat sa atong bahin, kita makadawat og mga panalangin ug kita mopanalangin sa uban.”

Si Mauricio, kinsa mialagad sa Brazil Rio de Janeiro Mission sa kaulahiang mga 1990, nakadawat og mga sunod-sunod nga mga promosyon sukad sa pagkahuman sa MPE-nga pinundohan nga customer-relations management program—gikan sa sales ngadto sa pagdumala sa grupo ngadto sa pagdumala sa board of directors sa usa ka kompanya sa international time-management training sa São Paulo.

“Ang Makanunayong Pundo sa Edukasyon dinasig gikan sa Dios,” siya miingon. “Ang pundo mao ang yawe nga akong gikinahanglan aron makompleto ang akong edukasyon ug makapadayon sa akong panginabuhi.”

Bisan tuod si Gabriel Salomão Neto dili pa usa ka Santos sa Ulahing mga Adlaw, siya mibati nga napanalanginan sa Makanunayong Pundo sa Edukasyon. “Kini usa ka labing dako nga butang nga gibuhat sa inyong simbahan,” siya miingon, namulong ngadto sa daghang mga employer sa Brazil.

Si Mr. Neto, usa ka manager ug usa sa mga tag-iya sa lapad nga kompanya nga mobaligya gamit ang makina [vending-machine] sa São Paulo, adunay rason nga magmapasalamaton. Siya nakadayeg pag-ayo sa mga kwalipikasyon sa miyembro sa Simbahan nga si Silvia O. H. Parra, kinsa nakaangkon og kurso sa business administration uban sa panabang sa pahuwam sa MPE, nga iyang gidawat isip iyang executive secretary.

“Kami nakagusto kaayo sa trabaho nga iyang nahimo. Siya kugihan ug hanas kaayo. Kami mituo kaniya, ug kami misalig kaniya,” miingon si Mr. Neto. “Ang puhunan nga nahimo sa inyong simbahan kaniya nabawi gayud—alang kaninyo, alang kaniya, ug alang kanamo.”

Mapasalamaton alang sa Makanunayong Pundo sa Edukasyon ug sa iyang pagkamiyembro sa Simbahanm si Silvia nagtudlo og mga klase sa English sa São Paulo ward ngadto sa mga miyembro ug dili miyembro. “Ingon nga ako nakadawat,” siya miingon, “ako usab ganahan nga mohatag.”

Samtang ang kalampusan ni Silvia makita, dili lamang ang mga batan-ong lalaki ang nakapahimulos sa Makanunayong Pundo sa Edukasyon sa Brazil. Tungod sa kalisud sa ekonomiya, daghang mga babaye nga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa Brazil ang kinahanglan usab nga mangita og trabaho.

“Kadaghanan sa kababayen-an sa Brazil wala magtrabaho tungod kay gusto sila og bag-o nga sakyanan o mahalon nga mga sinina kondili tungod kay kinahanglanon,” miingon si Lorival Viana de Aguirra, manedyer sa sentro sa kapanguhaan og pagpanarbaho sa Simbahan sa Curitiba, sa habagatang bahin sa Brazil. “Gusto nila nga ang ilang mga pamilya makakaon og maayo ug ang ilang mga anak adunay igong sinina ug maayong kalidad sa edukasyon.”

Sila si Keite de Lima A. Ahmed ug Viviana Torres Noguera naningkamot nga makapalit sa mga panginahanglanon bisan ang ilang mga bana makugihon nga nagtrabaho alang sa ilang mga pamilya. Alang sa duha, ang MPE usa ka dako nga panalangin.

Ang dili kaayo aktibo nga miyembro sa pamilyang Keite mipakita og pagduha-duha, hinoon, sa dihang siya mipalista alang sa 18 ka bulan nga programa sa safety-technician. Apan siya nagmalampuson sa iyang mga pagtuon ug gitanyagan og tibuok-adlaw nga posisyon sa natad nga iyang gieskwelahan niadtong 2007.

“Ang pundo mas labaw pa ang nabuhat kanako kaysa pagtabang lamang sa pagdawat og pagbansay ug trabaho; kini usab nakatabang kanako nga mobati og mas maayo kabahin sa akong kaugalingon ug molambo nga mas may salig sa akong mga abilidad,” miingon si Keite, usa sa mga unang mga babaye nga nadawat aron sa pagbuhat og makaluwas nga mga pag-inspeksyon, pagbansay, ug pagpatuman niini pinaagi sa usa ka kompanya sa São José dos Pinhais, duol sa Curitiba. “Kining dinasig nga programa nakadala sa akong pamilya ngadto sa mas malipayon ug mas lig-on nga mga pagpamatuod,” siya miingon.

Ang mga ginikanan ug mga igsoon ni Keite, nakadayeg sa iyang binuhatan ug determinasyon ug kon sa unsang paagi nga ang MPE mipanalangin sa iyang pamilya, nga makabalik sa pagka-aktibo sa Simbahan. “Sila napahinumduman nga ang Simbahan mopataas sa mga tawo ug motabang kanila nga molambo sa daghang mga pamaagi—dili lamang sa espirituhanong paagi apan usab sa tanang mga importanting mga pamaagi nga makahimong puno sa kinabuhi,” siya miingon.

Si Viviana ug ang iyang bana, nga si Rafael, mibalhin gikan sa Colombia ngadto sa Manaus, usa ka importanting industrial center sa amihanang Brazil, niadtong 2002 sa pagpangita og ekonomikanhong oportunidad. “Ang pag-ampo, mga tambag sa pamilya, giya gikan sa mga lider sa preisthood, ug mga klase sa workshop sa panginabuhi mitabang kanamo nga masayud kon unsay gusto sa Langitnong Amahan alang kanamo ug mohimo og saktong mga desisyon sa saktong panahon,” miingon si Viviana, kinsa mibati nga giaghat nga mogamit og paghulam sa MPE aron magtuon og international business.

Pagka 2007 si Viviana mitrabaho aron sa pagdumala og mga produkto gikan sa gawas sa nasud alang sa usa ka dakong tindahan sa Manaus. Ang iyang pamilya nagkinahanglan og sobra nga kinitaan, apan tungod sa usa ka bata nga hapit na nga ipanganak, siya kinahanglang moundang. Pipila ka mga bulan human sa pagkatawo nianang bata-a—ang ikaupat sa magtiayon—natawo, si Viviana gitanyagan og trabaho isip direktor sa international commerce alang sa lain nga kompanya. Niining panahona siya nakakat-on sa pagsulti og Portuguese, ug ang iyang lumad nga Spanish nakahimo kaniya nga dili matupngan sa paghimo og negosyo uban sa mga nasud nga moistorya og Spanish nga kasikbit sa Brazil.

“Sa dihang ako gitanyagan sa trabaho, ako miingon, ‘Ako adunay upat ka mga anak. Ako dili mopasalig sa akong kaugalingon nga motrabaho gikan sa 8:00 sa buntag hangtud sa 6:00 sa hapon,’” miingon si Viviana. “Ang akong agalon miingon kanako nga siya adunay dakong pagsalig sa akong mga abilidad, miingon, ‘Ako nagkinahanglan og usa ka tawo kinsa akong masaligan. Magtrabaho ka sa balay.’ Kadto nakapasurprisa kanako.”

Gamit ang Internet ug usa ka computer, si Viviana nagtrabaho sa balay samtang ang iyang magulang nga mga anak nag-eskwela ug ang iyang gamayng bata natulog. Panagsa lamang nga siya moadto sa opisina.

Si Rafael nagpahinungod nga ang mga panalangin sa pamilya dili lamang usa ka sulagma. “Ang mga panalangin nga among nadawat naggagikan sa sunod-sunod nga mga mainampoong desisyon ug gikan sa mga lihok nga nahimong posible pinaagi sa mga himan nga gisangkap sa Simbahan,” siya miingon.

Si Gilmar Dias da Silva, PEF director sa Brazil, miingon nga ang pipila sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa Brazil nag-atubang og mga hagit sa pagpanarbaho human sa ilang pag-eskwela, “apan kadaghanan sa among mga partisipante sa MPE nag-uswag diha sa ilang mga trabaho ug naglambo sa ilang mga kinabuhi. Ang pundo nahimong malampuson dinhi.”

Kana nga kalampusan, sa mga pulong ni Presidente Thomas S. Monson, “nakadagkot sa kahayag sa paglaum sa mga mata niadtong mibati nga wala na gyud silay mahimo pa sa pagkauyamot apan kinsa karon aduna nay kahigayunan alang sa mas hayag nga kaugmaon.”²