Ang Labing Dako nga Katigayonan

Ang mga kasulatan nagsulti sa usa ka dato nga batan-on nga tigmando kinsa miadto kang Jesus, miluhod sa Iyang tiilan, ug, uban sa dayag nga kasinsero, nangutana sa Magtutudlo, “Unsa may kinahanglan nakong buhaton aron madawat ko ang kinabuhing dayon?” Human giribyo ang taas nga lista sa mga sugo nga kini nga tawo matinud-anong mihupot, si Jesus miingon sa tawo sa pagbaligya sa tanan niyang katigayonan, ihatag ang halin ngadto sa mga kabos, pas-anon ang iyang krus, ug mosunod Kaniya. Ang katataw niini nga sugo nakapakurat sa batan-ong tigmando—bisan sa kamahalon sa iyang mga sandal—magtiniil na lang unya siya, ug mibiya siya nga nagmasulob-on tungod kay, ang mga kasulatan nag-ingon, “dato man siya kaayo.”¹

Dayag lang, kini usa ka importanteng pahimangno nga istorya mahitungod sa paggamit sa katigayonan ug ang panginahanglan sa mga kabos. Apan sa kataposan kini usa ka istorya mahitungod sa bug-os nga kasingkasing, walay pagpanagana nga debosyon ngadto sa balaang responsibilidad. May mga katigayonan man o wala, matag usa kanato mosunod kang Kristo uban sa susama nga walay pag-ilin-ilin nga pasalig sa Iyang ebanghelyo nga maoy gilaoman gikan niini nga batan-on nga tawo. Sa sinultian sa kabatan-onan karon, kita mopahayag sa atong kaugalingon nga “mapasaligon.”²

Sa iyang bantogan nga halandomon nga prosa [prose], si C. S. Lewis naghunahuna sa Ginoo nga nag-ingon ngari kanato og daw ingon niini: “Dili ko gusto … sa imong panahon … [o] sa imong salapi … [o] sa imong buhat [ingon ka dako] nga Ako gusto [lamang] nga mosunod Ka kanako. [Kana nga kahoy nga imong gipul-ong.] Dili ko gusto nga moputol og sanga dinhi ug sanga didto, gusto nako … tumbahon ang tibuok [kahoy]. [Ug kana nga daot.] Dili ko gusto nga molungag [niini], o motapak niini, o [moabuno] niini. [Gusto nako] nga ibton kini. [Gani, gusto nako nga imong] ihatag [ngari kanako ang imong] tibuok natural nga kaugalingon. … [Ug] akong ihatag kanimo ang usa ka bag-o nga tawo. Gani, akong ihatag kanimo ang akong Kaugalingon: ang akong … kabubut-on mahimong [imong kabubut-on].”³

Ang tanan kinsa mamulong niining kinatibuk-ang komperensiya tanan moingon, sa daghang paagi, unsa ang giingon ni Kristo ngadto sa dato nga tawo: “Duol ngadto sa imong Manluluwas. Duol sa hingpit ug bug-os nga kasingkasing. Pas-ana ang inyong krus, bisan unsa pa kini kabug-at, ug sunda Siya.”⁴ Sila mosulti niini nga nasayod nga sa gingharian sa Dios, walay tinipik lang nga buhat, walay mosugod ug unya mohunong nga wala pa mahuman, walay paglingi. Niadtong mihangyo og pagtugot sa paglubong og ginikanan nga namatay o bisan manamilit lang ngadto sa ubang membro sa pamilya, ang tubag ni Jesus matukion ug tataw. “Pasagdi ang mga patay nga maglubong sa ilang mga minatay,” Siya miingon. “Kinsa gani kadtong mosugod pagdaro, ug unya magsigig lingi sa likod, dili angay sa paghari sa Dios.”⁵ Kon malisud ang mga butang nga gipabuhat kanato, bisan niadtong sukwahi sa atong gipanganti sa atong kasingkasing, hinumdomi nga ang pagkamaunungon nga atong gipasalig sa kawsa ni Kristo mao ang labing gamhanan nga debosyon sa atong kinabuhi. Bisan og si Isaias nagpasalig pag-usab kanato nga anaa kini “bisag walay kwarta ug walay bayad”⁶—ug kini mao—kinahanglan kita nga andam, gamit sa linya ni T. S. Eliot, magkinahanglan kini “sa tanan nga anaa kanato.”⁷

Dayag lang, kitang tanan adunay mga kinaiya o mga sayop o personal nga kasaysayan nga makapugong kanato sa hingpit nga espiritwal nga pagsubsob niini nga buhat. Apan ang Dios mao ang atong Amahan ug talagsaon ang kamaayo sa pagpasaylo ug pagkalimot sa mga sala nga atong gitalikdan, tingali tungod kay atong gihatag Kaniya ang daghang pagpaningkamot sa pagbuhat niini. Bisan unsa pa man, adunay balaanong tabang alang sa matag usa kanato bisan kanus-a nga mobati kita nga magbag-o sa atong kinaiya. Ang Dios mihatag kang Saul og “bag-ong kasingkasing.”⁸ Si Ezequiel miawhag sa tanang katawhan sa karaang Israel sa pagsalikway sa mga nangagi ug “[mag]bag-o … [sa] kasingkasing ug hunahuna.”⁹ Si Alma nagtawag alang sa usa ka “dako nga kausaban”¹⁰ nga maoy makaingon sa [ilang] kalag nga magmalipayon, ug si Jesus sa Iyang Kaugalingon mitudlo nga “walay makakita sa gingharian sa Dios gawas kon siya matawo pag-usab.”¹¹ Tataw lang nga ang posibilidad sa kausaban ug pagpuyo sa mas balaan nga paagi mao gayod ang kanunay nga usa sa mga gasa sa Dios ngadto sa nagtinguha niini.

Mga higala, sa atong panahon karon atong makita ang tanang matang sa mga pagbahin ug mga pamahinbahin, mga set ug mga subset, mga tribo nga digital ug mga ilhanan nga politikal, nga adunay daghang pagkamasupakon. Mangutana kaha kita sa atong kaugalingon kon ang “mas malipayon ug mas balaan”¹² nga kinabuhi, sa paggamit sa hugpong sa mga pulong ni Presidente Russell M. Nelson, mahimong usa ka butang nga atong pangitaon? Sa pagbuhat sa ingon, makahinumdom kita og maayo nianang talagsaon nga panahon sa Basahon ni Mormon diin kadto nga katawhan nangutana ug mitubag niana nga pangutana sa mauyonon kaayo nga paagi:

“Ug nahinabo nga wala nay panagbingkil diha sa tanan nga mga katawhan, sa tanan nga yuta … tungod sa gugma sa Dios nga anaa sa mga kasingkasing sa mga katawhan.

“Ug wala nay mga kasina, ni panagbangi, … ni bisan unsa nga matang sa pagkamaulagon; ug sa pagkamatuod wala nay mga katawhan nga labaw pa ka malipayon sa tanan nga mga katawhan nga gilalang sa kamot sa Dios.

“Wala nay mga tulisan, ni mga mamumuno, ni adunay mga Lamanite, ni bisan unsa nga matang sa pundok sa mga katawhan; apan sila nagkahiusa, mga anak ni Kristo, ug manununod sa gingharian sa Dios.

“Ug pagkabulahan kanila!”¹³

Unsa ang mahinungdanon niining kalit nga pag-uswag sa kontento, malipayong pagpuyo? Anaa na kini diha sa teksto sa usa ka kapahayag: “Ang gugma sa Dios … anaa sa mga kasingkasing sa mga katawhan.”¹⁴ Kon ang gugma sa Dios mao ang padulngan sa atong kaugalingong kinabuhi, alang sa atong relasyon sa usag usa ug sa kataposan ang atong pagbati alang sa tanang katawhan, nan ang daan nga mga pagpihig, mga utlanan sa atong pagsabot, ug artipisyal nga pagbahin magsugod sa pagkawala, ug kalinaw ang mopatigbabaw. Mao gayud kana ang nahitabo sa atong ehemplo sa Basahon ni Mormon. Wala nay mga Lamanite, o mga Jacobite, o mga Josephite, o mga Zoramite. Wala nay mga “-ite”. Ang mga katawhan naggamit og usa lang ka talagsaon nga ilhanan. Silang tanan, kini nag-ingon, mahibaloan isip “ang mga anak ni Kristo.”¹⁵

Dayag lang, nagsulti kita dinhi sa una nga labing importanteng sugo nga gihatag sa tawhanong pamilya—ang paghigugma sa Dios sa bug-os nga kasingkasing, nga walay pagduhaduha o kondisyon, nga mao, sa tibuok natong kasingkasing, kalag, salabotan, ug kusog.¹⁶ Kini nga matang sa gugma sa Dios mao ang unang dako nga sugo sa uniberso. Apan ang unang dako nga kamatuoran sa uniberso mao nga ang Dios nahigugma kanato ingon niana gayod nga paagi—sa bug-os nga kasingkasing, nga walay pagduhaduha o kondisyon, sa tibuok Niyang kasingkasing, kalag, salabotan, ug kusog. Ug sa dihang kadto nga mga kusog gikan sa Iyang kasingkasing ug sa atoa nag-abot nga walay pagpugong, adunay usa ka tinuod nga paglambo sa espiritwal, moral nga gahom. Dayon, ingon sa gisulat ni Teilhard de Chardin, “alang [sa] ikaduhang higayon sa kasaysayan sa kalibotan, ang tawo makadiskobre sa kayo.”¹⁷

Mao kana, ug kana lang gayod, nga kita epektibo nga makahupot sa ikaduhang dako nga sugo sa mga paagi nga dili taphaw lang o walay hinungdan. Kon atong gihigugma ang Dios og igo nga maningkamot nga mamahimong matinud-anon gayod ngadto Kaniya, Iya tang hatagan sa abilidad, sa kapasidad, sa kabubut-on, ug sa paagi sa paghigugma sa atong silingan ug sa atong kaugalingon. Tingali niana kita makahimo sa pag-ingon sa makausa pa, “Wala nay mga katawhan nga labaw pa ka malipayon sa tanan nga mga katawhan nga gilalang sa kamot sa Dios.”¹⁸

Mga kaigsoonan, ako nag-ampo nga molampos kita diin kadto nga dato nga batan-ong tawo napakyas, nga atong pas-anon ang krus ni Kristo, bisan unsa pa kini ka matukion, walay pagsapayan sa isyu ug walay pagsapayan sa kantidad. Ako mopamatuod nga kon kita mopasalig sa pagsunod Kaniya, ang agianan mahimong, sa usa ka paagi o sa lain, molabay sa paagi sa usa ka korona sa mga tunok ug usa ka yano nga krus nga Romano. Bisan unsa pa ka adunahan ang atong batan-on nga tigmando, dili igo ang iyang pagka-adunahan sa pag-ikyas sa kamahinungdanon sa Pag-ula sa Manluluwas, ni kita usab. Alang sa panalangin sa pagdawat sa labing dako sa tanang katigayonan—ang gasa sa mahangturong kinabuhi—dili igo nga kita gihangyo nga magpabiling lig-on sa pagsunod sa Halangdon nga Pari sa atong Pagtuo, ang atong Adlaw nga Bitoon, Manlalaban, ug Hari. Ako mopamatuod uban sa dili ilado nga si Amaleki sa karaan nga ang matag usa kanato mobuhat, “sa paghalad sa [atong] tibuok nga mga kalag isip halad ngadto kaniya.”¹⁹ Niini ka determinado, makanunayon nga debosyon, kita manganta:

Sa sagradong ngalan ni Jesukristo, amen.