Tan-aw sa Unahan
Ang pagtutok sa mga butang nga labing importante—ilabi na niadtong mga butang nga “anaa sa unahan,” kadtong mahangturon nga mga butang—mao ang usa ka importanting pagmaniobra latas niining kinabuhi.
Sa pag-edad nako og 15, akong nadawat ang pagtugot sa pagtuon og drayb, nga mitugot nako sa pagdrayb og sakyanan kon ang usa sa akong mga ginikanan mag-uban kanako. Sa dihang ang akong amahan nangutana kon ganahan ba ko nga mokuyog para magdrayb, nalipay kaayo ko.
Midrayb siya og pipila ka milya ngadto sa layo-layo sa lungsod ngadto sa taas, diretso, nga duha ka lane sa karsada nga pipila ra ka tawo ang migamit—Angay nakong timan-an, nga tingali ang bugtong dapit nga sa iyang pamati nga luwas. Milugar siya daplin sa karsada, ug nagbaylo kami og lingkoranan. Mihatag siya nako og pipila ka pagtudlo ug dayon miingon nako, “Hinay-hinaya sa pag-abante ngadto sa karsada ug pagdrayb hangtod mosulti ko nimo sa paghunong.”
Akong gisunod og eksakto ang iyang mando. Apan human sa mga 60 segundos, miingon siya, “Anak, ilugar ang sakyanan. Kasukaon man ko sa imong pagdrayb. Nag-ikis-ikis ka sa tibuok karsada.” Nangutana siya, “Unsa ang imong gitan-aw?”
Uban sa kapungot, miingon ko, “Nagtan-aw ko sa karsada.”
Dayon miingon siya niini: “Nagbantay ko sa imong mga mata, ug nagtan-aw lang ka sa unsay anaa sa atubangan sa hood sa sakyanan. Kon motan-aw lang ka sa unsay anaa diha sa imong atubangan, dili gayod ka makadrayb og diretso.” Dayon siya mipasabot, “Tan-aw sa unahan. Kana makatabang nimo sa pagdrayb og diretso.”
Isip 15 anyos, naghunahuna ko nga mao kadto ang maayo nga leksiyon sa pagdrayb. Sukad niana akong naamgohan nga mao usab kadto ang talagsaong leksyon sa kinabuhi. Ang pagtutok sa mga butang nga labing importante—ilabi na niadtong mga butang nga “anaa sa unahan,” kadtong mahangturon nga mga butang—mao ang usa ka importanting pagmaniobra latas niining kinabuhi.
Sa usa ka higayon sa kinabuhi sa Manluluwas, nagtinguha Siya sa pag-inusara, busa “mitungas [S]iya nga nag-inusara sa usa ka bungtod aron mag-ampo.”1 Gipabiya Niya ang Iyang mga disipulo nga gihatagan og instruksiyon sa pagtabok sa dagat. Diha sa mangitngit nga kagabhion, ang bangka nga gisakyan sa mga disipulo naabtan og grabing unos. Si Jesus miadto aron sa pagluwas kanila apan sa dili kasagaran nga paagi. Ang asoy sa kasulatan mabasa nga “Nianang pagkakaadlawon, si Jesus miapas kanila nga naglakaw ibabaw sa tubig.”2 Sa pagkakita nila Kaniya, nagsugod sila sa pagkahadlok, tungod kay sila nagtuo nga ang ilang nakita nga nagkaduol nila ingon og kalag o multo. Si Jesus, nakamatngon sa ilang pagkalisang ug gustong mopakalma sa ilang mga hunahuna ug mga kasingkasing, misangpit ngadto kanila, “Ayaw kamo kahadlok, Ako kini.”3
Si Pedro dili lang naulian apan mibati usab og kadasig. Nagmaisugon gayod ug nagdali-dali, si Pedro misinggit ngadto kang Jesus, “Ginoo, kon ikaw kana, palakta ako sa tubig nganha kanimo.”4 Si Jesus mitubag diha sa Iyang pamilyar ug walay kataposang pagdapit: “Dali ngari.”5
Si Pedro, siguradong nagmahinamon sa kahigayonan, mikanaog sa bangka nga wala mitidlom sa tubig apan diha ibabaw sa tubig. Samtang siya nagtutok diha sa Manluluwas, siya nakahimo sa imposible, gani nakalakaw sa tubig. Sa sinugdanan, si Pedro wala matandog sa unos. Apan ang “kusog”6 nga hangin sa kataposan mibalda kaniya, ug siya nawad-an sa iyang pagtutok. Ang kahadlok mibalik. Agig sangpotanan, ang iyang hugot nga pagtuo mikunhod, ug siya misugod sa pag-unlod. “Busa misinggit siya, “Ginoo, luwasa ako!”7 Ang Manluluwas, kinsa kanunayng matinguhaon sa pagluwas, mikab-ot ug mialsa kaniya ngadto sa kahilwasan.
Adunay daghan kaayong mga leksiyon nga makat-onan gikan niining milagroso nga asoy, apan ako maghisgot og tulo.
Motutok kang Kristo
Ang unang leksiyon: motutok kang Jesukristo. Samtang gitutok ni Pedro ang iyang mga mata kang Jesus, siya nakalakaw sa tubig. Ang unos, ang mga balod, ug ang hangin wala nakapugong kaniya samtang iyang gisentro ang iyang pagtutok sa Manluluwas.
Ang pagsabot sa atong kataposang katuyoan makatabang kanato sa pagtino unsa ang atong angay tutokan. Kita dili magmalampuson sa usa ka dula kon dili masayod sa tumong, ni kita makapuyo og makahuloganong kinabuhi nga dili makahibalo sa katuyoan niini. Usa sa talagsaong mga panalangin sa gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo mao nga kini motubag, lakip sa ubang mga butang, sa pangutana nga “Unsa ang katuyoan sa kinabuhi?” “Ang atong katuyoan niining kinabuhia mao ang pag-angkon og hingpit nga kalipay ug pag-andam sa pagbalik ngadto sa presensya sa Dios.”8 Ang paghinumdom nga kita ania dinhi sa yuta aron mangandam sa pagbalik og pagpuyo uban sa Dios makatabang kanato sa pagtutok sa mga butang nga modala kanato ngadto ni Kristo.
Ang pagtutok diha ni Kristo nagkinahanglan og disiplina, ilabi na kon mahitungod sa gagmay ug yano nga espirituhanong mga pamatasan nga makatabang kanato nga mamahimong mas maayong mga disipulo. Walay pagkadisipulo kon wala ang disiplina.
Ang atong pagtutok diha ni Kristo mahimong mas tin-aw kon kita motan-aw sa unahan kon asa kita gustong mahimutang ug unsang matang sa tawo nga kita gustong mamahimo ug dayon mogahin og oras sa matag adlaw sa pagbuhat niadtong mga butang nga makatabang nato nga makab-ot kana. Ang pagtutok diha ni Kristo makapasayon sa atong mga desisyon ug makagiya kon sa unsang paagi nga kita labing maayong mogamit sa atong oras ug mga kapanguhaan.
Samtang adunay daghang butang nga angayan natong tutokan, kita makakat-on gikan sa ehemplo ni Pedro sa kaimportante sa kanunayng pagbutang ni Kristo diha sa sentro sa atong pagtutok. Pinaagi lang ni Kristo nga kita makabalik sa pagpuyo uban sa Dios. Kita mosalig diha sa grasya ni Kristo samtang kita maningkamot aron mamahimong sama Kaniya ug magtinguha sa Iyang kapasayloan ug makapalig-on nga gahom kon kita magkulang.
Pagmatngon sa mga Pagbalda
Ang ikaduha nga leksiyon: pagmatngon sa mga pagbalda. Sa dihang si Pedro mibalhin sa iyang pagtutok palayo gikan ni Jesus ug ngadto sa hangin ug sa mga balod nga mihampas sa iyang mga tiil, siya misugod sa pag-unlod.
Adunay daghang butang “sa atubangan sa hood” nga makabalda kanato gikan sa pagtutok diha ni Kristo ug sa mahangturong mga butang sa “unahan.” Ang yawa mao ang dakong tigbalda. Atong makat-onan gikan sa damgo ni Lehi nga ang mga tingog gikan sa dako ug lapad nga gambalay nagtinguha sa pagdani kanato ngadto sa mga butang nga modala kanato nga matipas sa dalan sa pagpangandam aron makapuyo og balik uban sa Dios.9
Apan aduna pay uban nga mga pagbalda nga dili kaayo klaro nga mahimong sama gihapon ka peligro. Sama sa gisulti sa panultihon, “Mopatigbabaw lang ang dautan kon ang maayong mga tawo walay buhaton.” Ang kaaway ingon og determinado nga himoon ang mga maayong tawo nga walay buhaton, o sa labing minos mag-usik sa ilang panahon sa mga butang nga mobalda kanila gikan sa ilang halangdong mga katuyoan ug mga tumong. Pananglitan, pipila sa maayong mga pangpalabay sa oras nga kalingawan nga kasarangang buhaton mahimong dili maayo nga mga pangbalda kon walay pagdisiplina. Ang kaaway nakasabot nga ang mga pagbalda dili kinahanglan nga dautan o imoral aron mahimong epektibo.
Kita Mahimong Maluwas
Ang ikatulo nga leksiyon: kita mahimong maluwas. Sa dihang si Pedro misugod sa pag-unlod, misinggit siya, “Ginoo, luwasa ako. Dihadiha gikuptan siya ni Jesus ug gibira.”10 Kon atong nakita nga nagkaunlod na ang atong kaugalingon, kon kita mag-atubang og kasakit, o kon kita masayop, kita usab mahimong maluwas pinaagi Kaniya.
Diha sa atubangan sa kasakit o pagsulay, kamo mahimong sama nako ug maglaom nga ang pagluwas dihadiha dayon. Apan hinumdomi nga ang Manluluwas miabot sa pagtabang sa mga Apostoles sa kaadlawon—pagkahuman nga hapit tibuok gabii sila nga nanglimbasog diha sa unos.11 Hinaot nga kita mag-ampo nga kon ang tabang dili moabot dayon, kini moabot sa labing minos sa tungang gabii o sa kaadlawon diha sa taliwala sa kasakit ug pagsulay. Kon gikinahanglan gayod kita nga mohulat, salig nga ang Manluluwas kanunayng nagtan-aw, nagpasalig nga kita dili mag-antos og labaw pa sa atong maantos.12 Niadtong kinsa naghulat sa kaadlawon, tingali anaa pa sa taliwala sa pag-antos, ayaw pagpakawala sa paglaom. Ang pagluwas kanunayng moabot ngadto sa matinud-anon, mahimong atol sa mortalidad o sa kahangtoran.
Usahay ang atong pag-unlod moabot tungod sa atong mga kasaypanan ug kalapasan. Kon inyong makita ang inyong kaugalingon nga nagkaunlod tungod niadto nga mga rason, paghimo og malipayong pagpili sa paghinulsol.13 Ako nagtuo nianang pipila ka mga butang nga makahatag og dugang kalipay sa Manluluwas kay sa pagluwas niadtong modangop, o mobalik, ngadto Kaniya.14 Ang mga kasulatan puno sa mga istorya sa mga tawo kinsa sa makausa napukan ug nasayop apan naghinulsol og nahimong ligdong diha sa hugot nga pagtuo ni Kristo. Sa akong hunahuna kadto nga mga istorya anaa sa mga kasulatan aron sa pagpahinumdom kanato nga ang gugma sa Manluluwas alang kanato ug ang Iyang gahom sa pagtubos kanato walay kinutoban. Dili lang kay ang Manluluwas malipay kon kita maghinulsol, apan kita makadawat usab og dakong kalipay.
Panapos
Dapiton ko kamo sa mopagtuyo sa “pagtan-aw sa unahan” ug dugangan ang inyong pagtutok niadtong mga butang nga importante gayod. Hinaot nga atong ipabilin si Kristo diha sa sentro sa atong pagtutok. Taliwala sa tanang mga pagbalda, sa mga butang “nga anaa sa atubangan sa hood,” ug sa mga alimpulos nga naglibot kanato, ako mopamatuod nga si Jesus mao ang atong Manluluwas ug atong Manunubos ug atong Tigluwas. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.