1 Сега синко мој, има уште нешто што би ти кажал зашто согледувам дека твојот ум е загрижен во врска со воскреснувањето на мртвите.

2 Ете, ти велам, дека не постои воскреснување—односно, би ти кажал, со други зборови, дека оваа смртност не се претвора во бесмртност, оваа распадливост не се претвора во нераспадливост—до после доаѓањето на Христос.

3 Ете, Тој го исполни воскреснувањето на мртвите. Но ете, синко мој, воскреснувањето сѐ уште не е. Сега, ти откривам мистерија; сепак, постојат многу мистерии кои се чуваат, кои не ги знае никој освен Самиот Бог. Но ти покажувам едно нешто за кое трудољубиво го прашав Бог за да можам да го знам—тоа е во врска со воскреснувањето.

4 Ете, постои одредено време кога сите ќе истапат од мртвите. Сега никој не знае кога ќе дојде ова време; но Бог го знае времето што е одредено.

5 Сега, не е важно дали ќе постои едно време, или втото време, или трето време за луѓето да доаѓаат од мртвите; бидејќи Бог ги знае сите овие нешта; и доволно ми е да знам дека ова е случајот—дека постои одредено време кога сите ќе станат од мртвите.

6 Сега мора да постои простор помеѓу времето на смртта и времето на воскреснувањето.

7 И сега би прашал што станува со човечките души од ова време на смртта до времето одредено за воскреснувањето?

8 Сега без разлика дали има повеќе од едно време одредено за луѓето да станат, не е важно; бидејќи сите не умираат одеднаш, и ова не е важно; сѐ е како еден ден со Бог, а времето е само мерено кај луѓето.

9 Затоа, постои одредено време за луѓето за да станат од мртвите; и постои простор помеѓу времето на смртта и воскреснувањето. И сега, во врска со овој период на време, тоа што се случува со човечките души е тоа за што јас трудољубиво го прашав Господ за да го знам; и ова е тоа што го знам.

10 И кога ќе дојде времето кога сите ќе станат, тогаш ќе знаат дека Бог знае за сите времиња кои биле одредени за човекот.

11 Сега, во врска со состојбата на душата помеѓу смртта и воскреснувањето—Ете, ми беше откриено од ангел, дека душите на сите луѓе, што се одвоени од ова смртно тело, да, душите на сите луѓе, без разлика дали се добри или лоши, се одведени дома кај Тој Бог што им даде живот.

12 И тогаш ќе се случи, душите на оние кои се праведни да се примени во состојба на среќа, која се вика рај, состојба на одмор, состојба на мир, каде ќе одмараат од сите нивни неволји и од сета грижа, и тага.

13 И тогаш ќе се случи, душите на пакосните, да, кои се злобни—зашто ете, немаат ниту дел ниту удел од Господовиот Дух; зашто ете, одбираат злобни дела наместо добри; затоа духот на ѓаволот влегол во нив, и ја зазема нивната куќа—и овие ќе бидат отфрлени во најкрајната темнина; ќе има плач, и лелекање, и крцање со забите, и тоа поради нивното сопствено беззаконие, водени заробени од волјата на ѓаволот.

14 Сега ова е состојбата на душите на пакосните, да, во темнина, и во состојба на ужасно, страшно очекување на жестокото негодување од бесот на Бог врз нив; така остануваат во оваа состојба, исто како и праведните во рајот, до времето на нивното воскреснување.

15 Сега, постојат некои кои разбрале дека оваа состојба на среќа и оваа состојба на мизерија на душата, пред воскреснувањето, беше прво воскреснување. Да, признавам дека може да се нарече воскреснување, воздигнување на духот односно душата и нивно праќање во среќа односно мизерија, според зборовите кои беа кажани.

16 И ете, повторно беше кажано, дека постои прво воскреснување, воскреснување на сите оние кои биле, или кои се, или кои ќе бидат, до воскреснувањето на Христос од мртвите.

17 Сега, не претпоставуваме дека ова прво воскреснување, за кое се зборува на овој начин, може да биде воскреснувањето на душите и нивно испраќање во среќа или мизерија. Не можеш да претпоставиш дека ова го значи тоа.

18 Ете, ти велам, Не; но тоа значи обединување на душата со телото, на оние од деновите на Адам до воскреснувањето на Христос.

19 Сега, без разлика дали душите и телата на оние за кои се зборува ќе бидат сите обединети одеднаш, пакосните а исто и праведните, не велам; доволно е, кога велам дека сите ќе истапат напред; или со други зборови, нивното воскреснување се случува пред воскреснувањето на оние кои умираат после воскреснувањето на Христос.

20 Сега, синко мој, не велам дека нивното воскреснување доаѓа при воскреснувањето на Христос; но ете, го давам како мое мислење, дека душите и телата се обединети, на праведните, при воскреснувањето на Христос, и Неговото воздигнување на небото.

21 Но дали тоа е на Неговото воскреснување или после, не велам; но ова го велам, дека постои период помеѓу смртта и воскреснувањето на телото, и состојба на душата на среќа или мизерија до времето кое е одредено од Бог кога мртвите ќе истапат, и ќе бидат обединети, и со душа и со тело, и ќе бидат доведени да стојат пред Бог, и да бидат судени според нивните дела.

22 Да, ова го предизвикува обновувањето на оние нешта за кои се зборува од устите на пророците.

23 Душата ќе биде обновена за телото, и телото за душата; да, и секој екстремитет и зглоб ќе биде обновен во неговото тело; да, и тоа нема да фали ниту едно влакно на главата; туку сите нешта ќе бидат обновени во нивната соодветна и совршена рамка.

24 И сега, синко мој, ова е обновувањето за кое се зборуваше од устите на пророците—

25 И тогаш праведните ќе сјајат понатаму во Божјото царство.

26 Но ете, ужасна смрт им следува на пакосните; зашто тие умираат во поглед на нештата кои се праведни; бидејќи тие се нечисти, и ништо нечисто не може да го наследи Божјото царство; туку се отфрлени, и испратени да земат од плодовите на нивните трудови односно нивните дела, кои беа злобни; и тие ги пијат талозите од горка чаша.