Pagbuntog sa Akong Kamingaw

Ako misugod sa kolehiyo sa edad nga 18. Human sa mubong panahon, hinoon, ako mibalhin ngadto sa laing unibersidad ug miusab sa akong major. Ang akong bag-o nga unibersidad may pipila lamang ka oras ang gilay-on gikan sa akong panimalay, apan akong gibati ang hilabihang kamingaw ug nawad-an sa kadasig, gusto nga mohunong ug mobalik sa akong pamilya. Apan ako nasayud nga kon ako mobuhat niini, akong gisalikway ang oportunidad nga makaangkon og usa ka kurso.

Sa usa ka katapusan sa semana bag-ohay pa lang nagsugod ang eskwela, ang tanan nakong mga kauban sa kwarto miuli aron mobisita sa ila. Ako nasayud nga kon ako mouli sab, dili nako mobalik. Ako dili gani motawag ug moistorya ngadto sa akong pamilya tungod sa akong kahadlok nga makahilak ug dili na makapokus sa akong pagtuon. Ako nag-ampo gayud alang sa kalig-on aron sa pagbuntog sa akong kamingaw, apan karon ako nag-ampo aron masayud kon ako ba magpabilin sa eskwelahan ug mohuman og usa ka kurso.

Sayo sa buntag nianang Dominggo samtang hinay-hinay nga naglakaw sulod sa hilum nga eskwelahan padulong sa simbahan, ako naghunahuna kon unsaon kaha nako nga magpabilin sa eskwelahan nga ako gimingaw man kaayo sa akong pamilya ug dili makabuntog sa akong kaguol. Apan unsa ang akong buhaton kon ako mobiya sa pag-eskwela?

Sa dihang ako miabut sa simbahan, ang nag-una nga ward bag-ohay lang nga mibiya sa chapel. Ako misulod, nanghinaut nga sa mubong panahon mag-ampo alang sa direksyon. Sa dihang ako nakakita og lugar nga kalingkuran ug hinay-hinay nga mipaingon sa kahoy nga lingkuranan, ako nakabantay og usa ka giimprinta nga programa sa nag-una nga miting sa sakrament. Diha sa atubangan sa gipilo nga papel anaa kining mosunod nga mga pulong: “Siguro ang labing bililhon nga sangputanan sa tanang edukasyon mao ang abilidad sa paghimo sa inyong kaugalingon nga mobuhat sa butang nga inyong angay nga buhaton, kon kini kinahanglan nga humanon, bisan kon gusto man nimo o dili.”¹

Nianang higayuna ako nasayud unsa ang akong angay nga buhaton. Ang Ginoo mitubag sa akong mga pag-ampo sa yano kaayo nga paagi, apan ako dili makalimud niini nga kini mao ang susama lamang nga tubag.

Sa wala madugay human niana nga Dominggo nawala ang akong pagbati nga nag-inusara ug ang pagkawala sa paglaum. Ang resulta, ako nalingaw sa akong nahibiling mga tuig sa eskwelahan. Ako nakaangkon og usa ka kurso, mga higala sa tibuok nakong kinabuhi, ug usa ka mas lig-on nga pagpamatuod pinaagi sa pagsunod sa mga aghat sa Espiritu.

Karon, sobra na sa 25 ka tuig ang milabay, ako makahinumdon gihapon nianang tubag sa akong mga pag-ampo, ug akong gigamit kadtong sama nga mga pulong gikan niadtong programa sa miting sa sakrament sa pagpasalig sa akong kaugalingon sa lisud nga mga buluhaton. Ako mipakigbahin sa akong kasinatian uban sa akong suod nga mga higala ug mga pamilya sa panghinaut nga sila usab unta makaangkon og kalig-on sa lisud nga mga panahon.

Ako nasayud nga ang Ginoo naghunahuna kabahin sa atong mga pagbati ug sa matag adlaw nga mga pagpili, ug ako nasayud nga Siya motubag sa atong kinasingkasing nga mga pag-ampo.