Ang akong dili miyembro nga mga higala nangutana kon nganong naghimo kitag mga pagbunyag alang sa mga patay. Sila naghunahuna nga kini katingalahan. Unsaon nako sa pagtubag kanila?

Ang Manluluwas mitudlo, “Gawas kon ang usa ka tawo matawo sa tubig ug sa Espiritu, siya dili makasulod ngadto sa gingharian sa Dios” (Juan 3:5). Kini nagpasabut nga aron makadawat og kinabuhing dayon—ang katuyoan sa atong pagkaanaa—ang usa ka tawo kinahanglan gayud nga mabunyagan ug makadawat sa Espiritu Santo.

Bisan tuod ang bunyag mahinungdanon, adunay pipila ka mga rason nganong daghang mga tawo ang wala mabunyagi. Ang uban nabuhi nga walay kahibalo mahitungod sa ebanghelyo, ug ang uban nabunyagan nga walay ensakto nga awtoridad.

Tungod kay ang atong Langitnong Amahan maloloy-on ug makiangayon, wala Niya panghimarauta ang Iyang mga anak kinsa wala makabaton og kahigayunan nga mabunyagan sa tibuok nilang kinabuhi. Aron kining nangamatay nga mga tawo makabaton og kahigayunan sa pagdawat og kinabuhing dayon, mga pagbunyag alang sa mga patay ang gipahigayon alang kanila pinaagi sa takus nga mga miyembro sa Simbahan didto sa mga templo (tan-awa sa 1 Mga Taga-Corinto 15:29; D&P 124:29–36; 128:18).

Ang nangamatay nga mga tawo, kinsa atua sa kalibutan sa mga espiritu, mopili sa pagdawat o mosalikway sa ebanghelyo ug sa mga ordinansa nga gihimo alang kanila (tan-awa sa D&P 138:58–59).

Pinaagi sa pagpahigayon og mga pagbunyag alang sa mga patay, kamo naghatag og labaw pa sa mga anak sa Langitnong Amahan og kahigayunan sa pagdawat sa tanan Niyang mga panalangin.