Wala Ko Gibiyaan nga Walay Kahupayan

Imahe

babaye diha sa higdaanan sa ospital, uban sa bana ug technician sa isig ka habig

Paghulagway pinaagi ni Stephanie Hock

Ang akong bana ug ako nag-ampo og laing anak sa wala pa namo nahibaloi nga buntis ko. Ang “mahinamon” kulang pa sa paghulagway sa among gibati. Nagdugang sa among hingpit nga kalipay mao ang balita nga ang bata sa usa ka higala ipanganak usa ka adlaw sa dili pa ipanganak ang akong bata ug nga ang bata sa akong bilas ipanganak upat ka adlaw human niana. Hapit dihadiha dayon, nagsugod kami sa pagplano sa mga petsa nga magtapok-tapok ang mga bata.

Apan, siyam ka semana sa akong pagbuntis, nagsugod ko nga adunay mga pagpanggahi [seizures]. Nalisang, ang akong bana ug ako nagdali-dali og adto sa ospital alang sa usa ka ultrasound. Sa akong appointment, matinguhaon kong mitan-aw sa monitor ug nangutana sa technician kon maayo ra ba ang akong bata. Wala siya motubag samtang gipalayo niya ang monitor gikan kanako.

Dili ko gustong magdahom sa labing bati, apan sa dihang ang technician mibiya sa lawak, nabuntog ko sa kahadlok. Nagsugod ko sa pag-ampo sa paagi nga wala nako maamgohi nga akong mabuhat, nangayo alang sa usa ka butang—bisan unsa—nga makahatag kanako og kalinaw.

Dihadiha dayon, gilibotan ko sa usa ka mainiton nga gakos ug nakadungog sa “hinay ug malumong tingog” (1 Mga Hari 19:12) nga nagseguro kanako nga mahimong maayo ra ang tanan. Mibati ko nga nahupay ug nakalma samtang nagpaabot ko sa doktor sa paghatag kanako og mga tubag.

Sa dihang miabot ang doktor, malumo niyang gisultihan ang akong bana ug ako nga namatay ang among bata. Dihadiha dayon, nabati nako pag-usab ang kainit sa paggakos sa Espiritu. Nasakitan ko, apan dili nako maduhaduhaan ang pagbati nga mihupay kanako.

Samtang nagbangotan ko atol sa misunod nga mga semana, midangop ko sa akong Langitnong Amahan sa makanunayon nga pag-ampo. Ang makapakalma nga kasegurohan sa Espiritu Santo wala gayod mibiya, ug nasayod ko nga ang Ginoo nagtan-aw kanako. Nakabaton ko og mas lawom nga pagsabot sa Pag-ula ni Jesukristo samtang nabati nako ang makaayo nga tambal sa Manluluwas. Sa mga adlaw sa dihang nabati nako nga dili ko makahimo, akong nabati ang sama sa anghel nga mga kamot nga nagsuporta kanako.

Ang akong bana ug ako nag-ampo alang sa padayon nga kahupayan. Kaming duha masulub-on gihapon, apan wala kanamo ang nagduhaduha nga pinaagi sa Iyang Pag-ula, ang Manluluwas makahupay sa among kasakit ug pagkanawad-an.

Kini nga kasinatian lisod gayod kaayo. Usahay kini hapit na nga dili gayod makaya. Apan mahangtoron akong mapasalamaton alang sa relasyon nga akong napalambo sa akong Langitnong Amahan ug sa akong Manluluwas pinaagi niini nga kasinatian. Ang pag-ampo mahimong usa sa atong labing mahinungdanon nga mga kapanguhaan.

Nasayod ko nga ang Langitnong Amahan nagpakabana gayod sa Iyang mga anak ug nga Siya ug ang Iyang Anak “dili [mobiya kanato] nga daw [walay kahupayan]” (Juan 14:18).