Kinsa ang Namatay?

Imahe

lamesa sa sakramento

Paghulagway ni David Green

Isip mga misyonaryo sa ward, ang akong asawa ug ako giabi-abi sa usa ka batan-ong magtiayon. Kami nahigugma kanila ug sa ilang mga anak. Sa kataposan, midawat sila sa among imbitasyon sa pag-adto sa simbahan.

Sa dihang miabot kami aron hapiton sila usa ka Domingo sa buntag, hinoon, nangayo sila og pasaylo tungod kay sila wala pa maandam. Apan ang ilang sais anyos nga anak nga lalaki, si Keaton, mihangyo sa ilang mga ginikanan sa pag-adto. Busa, uban sa ilang pagtugot, nag-ilis siya ug mikuyog kanamo sa simbahan.

Ulahi na nga miabot, miagi mi sa luyo sa chapel. Sa kalit lang nabati nako nga gibunlot ug milingi ko og nasuta nga si Keaton migunit sa akong suit coat. Nga adunay kabalaka sa iyang panagway ug ang iyang mga mata nakatutok sa atubangan sa chapel, nangutana siya, “Kinsa ang namatay?”

“Unsa?” Mitubag ko, gisunod ang iyang gitan-aw. “Walay namatay.”

Samtang akong gipamalandongan ang mga pangutana ni Keaton, mitan-aw ko sa lamesa sa sakramento. Alang sa usa ka bata nga adunay gamay nga kasinatian sa Simbahan, sayon ra nga tan-awon kon unsay ingon og usa ka lawas nga gipahimutang ilawom sa panapton nga gitabon sa pan ug tubig sa sakramento. Dayon nakaamgo ko: aduna gayod namatay. Ang sagradong mga simbolo nagrepresentar sa lawas ni Jesukristo nga anaa ra sa atong atubangan. Uban sa daghan na kaayong kasinatian sa Simbahan, nganong wala man nako nakita kana nga simbolismo?

Akong gipasalamatan si Keaton sa iyang pangutana ug mipasabot nga ang panapton sa sakramento gitabon sa pan ug tubig ug sa unsa ang kahulugan niini ngari kanato. Ang iyang yano nga pangutana mipahinumdom kanako nga ang Manluluwas tinuod nga namatay aron kita mabuhi.

Sukad nianang adlawa, ang pangutana ni Keaton mipadayon sa paglanog sa akong kalag. Nakatabang kadto nako sa pagduol sa lamesa sa sakramento nga mas makatutok sa Manluluwas. Ang mga simbolo sa sakramento nahimong mas klaro, ug ang kahulogan niini nagpabilin kanato og mas dugay sa tibuok semana. Hangtod sa kahangturan ko nga mapasalamaton sa inosenteng pangutana ni Keaton.

Si Elder Jeffrey R. Holland sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles miingon: “Samtang kita naghiusa sa tibuok kalibotan matag semana diha sa atong gilauman nga usa ka nag-anam ka sagrado nga pag-ila sa kahalangdon nga maulaon nga gasa ni Kristo ngadto sa tanang katawhan, magdala unta kita ngadto sa altar sa sakramento og ‘dugang nga luha alang sa iyang mga kasubo [ug] dugang nga kasakit sa iyang kaguol.’ Ug dayon, samtang kita mamalandong, mag-ampo, ug makigsaad pag-usab, hinaot nga kita mokuha gikan nianang sagrado nga higayon og “dugang nga pailub sa pag-antus, … dugang nga pagdayeg alang sa kahupayan’ [“Dugang Kabalaan Hatagi Ako,” Mga Himno, nu. 77].”¹