Odnajdowanie nadziei w zwycięstwie Jezusa Chrystusa nad śmiercią

Możesz rozpocząć lekcję od poproszenia studentów, aby napisali kilka zdań o tym, dlaczego Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa jest dla nich osobiście ważne. Następnie daj im czas na podzielenie się, w małych grupach lub na forum klasy, tym, co napisali. Możesz zadać jedno lub więcej z poniższych pytań, aby ocenić, co studenci powinni omówić bardziej szczegółowo podczas lekcji:

• Dlaczego nasze ciała są tak ważne dla naszego wiecznego przeznaczenia? (Zob. rozdział 2. materiału przygotowawczego).

• Co by się stało, gdyby nie było zmartwychwstania? (Zob. I List do Koryntian 15:17–22 i II Nefi 9:8–9).

• Dlaczego ważne jest, abyście wzmocnili swoje zrozumienie i świadectwo o Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa? (Możecie przejrzeć wypowiedź Prezydenta Ezry Tafta Bensona z 2. rozdziału materiału przygotowawczego).

Możesz pokazać ilustrację przedstawiającą zmartwychwstałego Chrystusa, który ukazał się Marii przy grobowcu. Przeczytajcie wspólnie Ew. Jana 20:14–18 i poproś studentów, aby wyobrazili sobie, jakie uczucia mogła mieć Maria, kiedy zobaczyła zmartwychwstałego Pana. Poproś studentów, aby podzielili się swoimi przemyśleniami, uczuciami i wrażeniami.

Przypomnij studentom, że w rozdziale 1. materiału przygotowawczego zostali poproszeni o wybranie opisu naocznego świadka zmartwychwstałego Chrystusa i zapisanie swoich myśli i uczuć na temat tego wydarzenia. Daj studentom czas na przejrzenie ich fragmentu lub wybranie jednego z nich, jeśli to konieczne. Następnie poproś ich, aby utworzyli małe grupy i opowiedzieli o tym, czego nauczyli się z przestudiowanych opisów. Następnie możesz zapytać:

• W jaki sposób te opisy Zmartwychwstania mogą wpłynąć na czyjąś wiarę w Jezusa Chrystusa?

Możesz przedstawić następującą sytuację: Zastanówcie się, w jaki sposób moglibyście odpowiedzieć przyjacielowi, który powiedział: „Wierzę, że Jezus Chrystus był wspaniałym nauczycielem i przywódcą religijnym. Przyjmuję Jego etyczne nauki, ale nie wierzę, że Zmartwychwstanie rzeczywiście miało miejsce”.

Podczas dyskusji możesz zadać niektóre z następujących pytań:

• W jaki sposób Apostoł Paweł zareagowałby na tę wypowiedź? (Możesz przejrzeć I List do Koryntian 15:14, 17–22. Uczniowie mogą rozpoznać prawdy podobne do następujących: Zmartwychwstanie jest niezbędną częścią ewangelii Pana. Dzięki Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa wszyscy zmartwychwstaniemy).

• Dlaczego Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa jest sednem Jego ewangelii? Jakie prawdy na temat Jezusa Chrystusa i Jego ewangelii potwierdza Jego zmartwychwstanie? (Możecie przejrzeć wypowiedź Starszego D. Todda Christofferson z 2. rozdziału materiału przygotowawczego).

• Jakie myśli i uczucia macie, wiedząc, że dzięki Jezusowi Chrystusowi wszyscy ludzie — łącznie z wami — zmartwychwstaną? (Jeśli chcesz, możesz także podzielić się swoimi odczuciami na ten temat).

Opowiedz następującą historię o Alisie, córce Starszego Paula V. Johnsona, Siedemdziesiątego:

Obraz

Starszy Paul V. Johnson

Prawie rok temu zmarła nasza córka, Alisa. Walczyła z rakiem przez blisko osiem lat; przeszła kilka operacji, wiele różnych zabiegów, doświadczyła radosnych cudów i głębokich rozczarowań. Patrzyliśmy, jak pogarszała się jej kondycja fizyczna aż do końca jej doczesnego życia. Druzgocące było patrzenie na to, co przeżywała nasza córka — to maleńkie dziecko z błyskiem w oku, które wyrosło na utalentowaną, wspaniałą kobietę, żonę i matkę. Myślałem, że moje serce pęknie. („I śmierci już nie będzie”, Liahona, maj 2016, str. 121)

• Czy wy lub ktoś, kogo znacie, doświadczyliście podobnych uczuć? Jeśli tak, jaka to była sytuacja?

Poproś studentów, aby przejrzeli wypowiedź Starszego Johnsona w rozdziale 3. materiału przygotowawczego i I List do Koryntian 15:52–55. Możesz zaproponować, aby poszukali nauk, które mogą przynieść pocieszenie i nadzieję. Następnie możesz zapytać:

• W jaki sposób doktryna Zmartwychwstania może przynieść pocieszenie i nadzieję ludziom zmagającym się z wyniszczającymi chorobami, urazami, wadami przy urodzeniu lub śmiercią bliskiej osoby? (Uczniowie mogą rozpoznać następującą prawdę: Zmartwychwstaniemy, posiadając nieskażone i nieśmiertelne ciała).

• Kiedy zrozumienie realności Zmartwychwstania pomogło wam lub komuś, kogo znacie?

Możesz podzielić się dodatkowymi doświadczeniami Alisy:

Obraz

Starszy Paul V. Johnson

Pewnego razu Alisa sprawdziła wskaźniki przeżyć dla osób z jej rodzajem raka i statystyki nie były zachęcające. Napisała: „Ale jest na to lekarstwo, więc niczego się nie boję. Jezus już wyleczył mnie, jak i was, z raka […]. Będę zdrowa. Cieszę się, że to wiem”.

Możemy wstawić w miejsce słowa rak dowolną fizyczną, psychiczną lub emocjonalną dolegliwość, z którą się zmagamy. Dzięki Zmartwychwstaniu już zostaliśmy z nich uzdrowieni. („I śmierci już nie będzie”, Liahona, maj 2016, str. 122)

• Czego możemy się nauczyć z doświadczeń Alisy i Starszego Johnsona?

Możecie zaśpiewać hymn pt. „Pan zmartwychwstał!” (Hymny, nr 115) lub obejrzeć film pt. „He Lives — Celebrate Easter Because Jesus Christ Lives” [On żyje — świętujcie Wielkanoc, gdyż Jezus Chrystus żyje] (2:26).

Następnie pokaż poniższe pytania lub te, które twoim zdaniem mogą być bardziej odpowiednie dla twoich studentów, i poproś ich, aby rozważyli i zapisali swoje myśli, uczucia i wrażenia.

• W jaki sposób Zmartwychwstanie Zbawiciela przyniosło lub może przynieść wam spokój i nadzieję, kiedy stawialiście czoła wyzwaniom życia doczesnego?

• W jaki sposób możecie wykorzystać to, czego nauczyliście się o Zmartwychwstaniu, aby wzmocnić swoje świadectwo lub świadectwo innej osoby?

Po upływie wyznaczonego czasu na pisanie i refleksję poproś kilkoro studentów o podzielenie się tym, co napisali.