Απλά όμορφο–όμορφα απλό

Απευθύνω ένα θερμό καλωσόρισμα σε καθέναν από εσάς που συμμετέχει σε αυτήν τη συνέλευση.

Σήμερα ελπίζω να περιγράψω δύο στοιχεία του αποκατεστημένου Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, και μετά θα ακολουθήσουν τέσσερεις εμψυχωτικές αφηγήσεις από Αγίους των Τελευταίων Ημερών σε όλον τον κόσμο που επιδεικνύουν την εφαρμογή αυτών των αρχών. Το πρώτο στοιχείο του αποκατεστημένου Ευαγγελίου –το έργο σωτηρίας και υπερυψώσεως του Θεού– επικεντρώνεται σε θεϊκά καθορισμένες ευθύνες. Το δεύτερο στοιχείο μάς υπενθυμίζει ότι το Ευαγγέλιο είναι απλό, πολύτιμο και απέριττο.

Για να λάβουμε αιώνια ζωή, πρέπει να «[έλθουμε] προς τον Χριστό, και [να] τελειοποιηθ[ούμε] με αυτόν»¹. Καθώς ερχόμαστε προς τον Χριστό και βοηθούμε κι άλλους να κάνουν το ίδιο, συμμετέχουμε στο έργο σωτηρίας και υπερυψώσεως του Θεού, το οποίο εστιάζεται σε θεϊκά καθορισμένες ευθύνες². Αυτές οι θεϊκές ευθύνες ευθυγραμμίζονται με τα κλειδιά της ιεροσύνης που αποκαταστάθηκαν από τον Μωυσή, τον Ηλία και τον Ηλία τον Θεσβίτη, όπως καταγράφεται στο 110ο τμήμα του Διδαχή και Διαθήκες,³ και τη δεύτερη μεγάλη εντολή που μας δόθηκε από τον Ιησού Χριστό να αγαπούμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας⁴. Βρίσκονται στις δύο πρώτες σελίδες του ενημερωμένου Γενικού Εγχειριδίου, που είναι διαθέσιμο σε όλα τα μέλη.

Αν το άκουσμα των λέξεων «Γενικό Εγχειρίδιο» ή «θεϊκά καθορισμένες ευθύνες» σας κάνει να ανατριχιάζετε από φόβο εξαιτίας της πολυπλοκότητας, παρακαλώ μην το κάνετε. Αυτές οι ευθύνες είναι απλές, εμπνευσμένες, παρακινητικές και εφικτές. Είναι οι εξής:

1. Να ζούμε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού

2. Να φροντίζουμε όσους έχουν ανάγκη

3. Να καλούμε όλους να δεχθούν το Ευαγγέλιο

4. Να ενώνουμε οικογένειες για την αιωνιότητα

Θα μπορούσατε να τις δείτε όπως τις βλέπω εγώ: σαν οδικό χάρτη για να επιστρέψουμε πίσω στον στοργικό Επουράνιο Πατέρα μας.

Εικόνα

Στοιχεία του έργου σωτηρίας και υπερύψωσης

Έχει ειπωθεί ότι το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού είναι «απλά όμορφο και όμορφα απλό»⁵. Ο κόσμος δεν είναι. Είναι περίπλοκος, πολύπλοκος και γεμάτος αναταραχή και διαμάχη. Ευλογούμαστε καθώς προσέχουμε να μην επιτρέψουμε στην πολυπλοκότητα, την τόσο κοινή στον κόσμο, να υπεισέλθει στον τρόπο που αποδεχόμαστε και εφαρμόζουμε το Ευαγγέλιο.

Ο Πρόεδρος Ντάλιν Όουκς παρατήρησε: «Διδασκόμαστε πολλά μικρά και απλά πράγματα στο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Πρέπει να μας υπενθυμίζεται ότι συνολικά και για μια σημαντική χρονική περίοδο, τα φαινομενικώς μικρά πράγματα πραγματοποιούν σπουδαία πράγματα»⁶. Ο Ίδιος ο Ιησούς Χριστός περιγράφει ότι ο ζυγός Του είναι εύκολος και το φορτίο Του ελαφρύ⁷. Θα πρέπει όλοι να προσπαθούμε να κρατήσουμε το Ευαγγέλιο απλό – στη ζωή μας, στην οικογένειά μας, στις τάξεις και τις απαρτίες μας, και στους τομείς και τους πασσάλους μας.

Καθώς ακούτε τις ακόλουθες ιστορίες που θα σας αναφέρω, θα διαπιστώσετε ότι έχουν επιλεγεί προσεκτικά για να εμπνεύσουν από τη μία και να πληροφορήσουν από την άλλη. Οι πράξεις καθενός από αυτούς τους Αγίους των Τελευταίων Ημερών αποτελούν πρότυπο για τον καθέναν από εμάς στην εφαρμογή του Ευαγγελίου με απλούς, πολύτιμους, απέριττους τρόπους, ενώ εκπληρώνουμε μία από τις θεϊκά καθορισμένες ευθύνες που προαναφέρθηκαν.

Πρώτον, να ζούμε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Ο Γενς από τη Δανία προσεύχεται καθημερινά ώστε να ζει το Ευαγγέλιο και να παρατηρεί τις προτροπές από το Άγιο Πνεύμα. Έχει μάθει να ενεργεί γρήγορα, όταν αισθάνεται να τον κατευθύνει το Πνεύμα.

Εικόνα

Ο Γενς από τη Δανία

Ο Γενς ανέφερε τα ακόλουθα:

«Ζούμε σε ένα ειδυλλιακό μικρό σπίτι, με ξύλινο σκελετό και αχυροσκεπή, στο κέντρο ενός όμορφου μικρού χωριού, κοντά στη λίμνη του χωριού.

Εικόνα

Ειδυλλιακό χωριό

Εικόνα

Λιμνούλα του χωριού

«Εκείνη τη νύκτα με τον πιο όμορφο δανικό καλοκαιρινό καιρό που μπορεί κανείς να φαντασθεί, πόρτες και παράθυρα ήταν ανοικτά και τα πάντα έδειχναν ειρηνικά και ήσυχα. Επειδή οι νύκτες το καλοκαίρι είναι τόσο μεγάλες και φωτεινές, δεν βιαζόμουν να αντικαταστήσω μία καμένη λάμπα στο πλυσταριό.

Εικόνα

Φως στο πλυσταριό

»Ξαφνικά, αισθάνθηκα ότι έπρεπε να την αντικαταστήσω αμέσως! Ταυτοχρόνως, άκουσα τη σύζυγό μου, Μαριάν, να καλεί εμένα και τα παιδιά να πλύνουμε τα χέρια μας, επειδή το δείπνο ήταν έτοιμο!

»Ήμουν παντρεμένος αρκετό καιρό, ώστε να ξέρω ότι δεν ήταν η ώρα να αρχίσω να κάνω κάτι άλλο από το να πλύνω τα χέρια μου, αλλά άκουσα τον εαυτό μου να φωνάζει προς τη Μαριάν ότι θα περνούσα από το κατάστημα για να αγοράσω μία καινούργια λάμπα. Ένιωσα μία δυνατή παρότρυνση να φύγω αμέσως.

»Το παντοπωλείο ήταν στην άλλη πλευρά της λίμνης. Συνήθως θα πήγαινα με τα πόδια, αλλά σήμερα πήρα το ποδήλατό μου. Ενώ περνούσα από τη λίμνη με το ποδήλατο, με την άκρη του ματιού μου, παρατήρησα ένα μικρό αγόρι, περίπου 2 ετών, να περπατά μόνο του στην άκρη της λίμνης, πολύ κοντά στο νερό – όταν ξαφνικά έπεσε μέσα! Τη μία στιγμή ήταν εκεί – και την επόμενη δεν ήταν!

»Κανείς δεν είχε δει τι συνέβη παρά μόνον εγώ. Πέταξα το ποδήλατό μου στο έδαφος, έτρεξα, και πήδηξα μέσα στη λίμνη που το νερό της έφθανε μέχρι τη μέση μου. Η επιφάνεια του νερού ήταν καλυμμένη με λέμνα, καθιστώντας αδύνατον να δω μέσα από το νερό. Κατόπιν αισθάνθηκα μία κίνηση στη μία πλευρά. Έβαλα το χέρι μου μέσα στο νερό, έπιασα ένα μπλουζάκι και τράβηξα το μικρό αγόρι έξω. Το παιδί προσπαθούσε να πάρει αναπνοή, έβηχε, και έκλαιγε. Λίγο αργότερα, το αγόρι ξαναβρήκε τους γονείς του».

Εικόνα

Γενς και οικογένεια

Ο αδελφός Γενς προσεύχεται κάθε πρωί για βοήθεια ώστε να αναγνωρίζει τις προτροπές από το Άγιο Πνεύμα, ακόμη και για κάτι τόσο ασυνήθιστο όσο να αλλάξει αμέσως μία λάμπα, και προσεύχεται επίσης να μπορεί να γίνει εργαλείο για να ευλογηθούν τα τέκνα του Θεού. Ο Γενς ζει το Ευαγγέλιο αναζητώντας θεία καθοδήγηση κάθε μέρα, προσπαθώντας να είναι άξιος και μετά κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορεί για να ακολουθήσει αυτήν την καθοδήγηση, όταν έλθει.

Ορίστε ένα παράδειγμα φροντίδας όσων έχουν ανάγκη. Μία ημέρα ένας ηγέτης τομέως στον πάσσαλο Κούκουτα στην Κολομβία συνόδευσε την πρόεδρο Νέων Γυναικών πασσάλου που επισκέφθηκε δύο από τις νέες γυναίκες –και τον μεγαλύτερο έφηβο αδελφό τους– οι οποίοι περνούσαν τρομερές δυσκολίες. Προσφάτως ο πατέρας τους είχε αποβιώσει, και η μητέρα τους είχε αποβιώσει έναν χρόνο πριν. Τα τρία αδέλφια είχαν πλέον μείνει ολομόναχα στο μικρό, ταπεινό καταφύγιό τους. Οι τοίχοι ήταν από ακατέργαστο ξύλο, πλαστικές σακούλες βούλωναν τα κενά, και η αυλακωτή στέγη από λαμαρίνα κάλυπτε μόνον την περιοχή όπου κοιμούνταν.

Μετά την επίσκεψή τους, αυτοί οι ηγέτες ήξεραν ότι έπρεπε να βοηθήσουν. Μέσω του συμβουλίου τομέως, άρχισαν να επεξεργάζονται ένα σχέδιο βοήθειας. Οι ηγέτες τομέως και πασσάλου –Ανακουφιστική Εταιρεία, απαρτία πρεσβυτέρων, Νέοι Άνδρες, Νέες Γυναίκες– και πολλές οικογένειες ανέλαβαν να συνεργασθούν για να ευλογήσουν αυτήν την οικογένεια.

Εικόνα

Σπίτι που κτίζεται

Εικόνα

Σπίτι που κτίζεται

Οι οργανώσεις τομέως επικοινώνησαν με αρκετά μέλη του τομέως που εργάζονται στον τομέα των κατασκευών. Ορισμένοι βοήθησαν στον σχεδιασμό, άλλοι αφιέρωσαν χρόνο και εργασία, άλλοι έφτιαξαν γεύματα, και κάποιοι άλλοι δώρισαν τα απαιτούμενα υλικά.

Εικόνα

Ολοκληρωμένο σπίτι

Όταν τελείωσε το μικρό σπίτι, ήταν ημέρα χαράς για όσους βοήθησαν και για τα τρία νεαρά μέλη του τομέως. Αυτά τα ορφανά παιδιά αισθάνθηκαν την αγάπη και το δέσιμο με την οικογένεια του τομέα τους, ώστε ήξεραν ότι δεν είναι μόνα και ότι ο Θεός είναι πάντα εκεί γι’ αυτά. Εκείνοι που συμμετείχαν στην προσπάθεια ένιωσαν την αγάπη του Σωτήρος για αυτήν την οικογένεια και ενήργησαν ως τα χέρια Του στην υπηρέτησή της.

Νομίζω ότι θα απολαύσετε αυτό το παράδειγμα που αναφέρεται στην πρόσκληση όλων να λάβουν το Ευαγγέλιο. Ο δεκαεπτάχρονος Κλέιτον από το Πράσινο Ακρωτήριο δεν είχε ιδέα τι θα συνέβαινε όταν πήγε να παρακολουθήσει την τάξη σεμιναρίου του τομέως του μία ημέρα. Όμως η ζωή του και η ζωή άλλων θα άλλαζαν για πάντα, επειδή πήγε στο μάθημα.

Ο Κλέιτον, μαζί με τη μητέρα του και τον μεγαλύτερο αδελφό του, είχαν βαπτισθεί στην Εκκλησία λίγο καιρό νωρίτερα, κι όμως η οικογένεια σταμάτησε να πηγαίνει στην εκκλησία. Το απλό γεγονός ότι εκείνος πήγαινε στο σεμινάριο θα απεδεικνύετο σημείο καμπής για την οικογένεια.

Οι άλλοι νέοι στην τάξη του σεμιναρίου ήταν θερμοί και φιλικοί. Έκαναν τον Κλέιτον να νιώσει σαν στο σπίτι του και τον παρότρυναν να παρευρεθεί σε μία άλλη δραστηριότητα. Έτσι έκανε και σύντομα άρχισε να παρευρίσκεται και σε άλλες συγκεντρώσεις της Εκκλησίας. Ένας σοφός επίσκοπος είδε τις πνευματικές δυνατότητες του Κλέιτον και τον προσκάλεσε να γίνει βοηθός του. «Από εκείνη τη στιγμή και μετά» λέει ο επίσκοπος Κρουζ «ο Κλέιτον έγινε παράδειγμα και επιρροή σε άλλους νέους ανθρώπους».

Το πρώτο άτομο που προσκάλεσε ο Κλέιτον πίσω στην εκκλησία ήταν η μητέρα του, και μετά ο μεγαλύτερος αδελφός του. Κατόπιν διεύρυνε τον κύκλο του στους φίλους. Ένας από αυτούς τους φίλους ήταν ένας νέος άνδρας στην ηλικία του, ο Γουίλσον. Κατά την πρώτη του συνάντηση με τους ιεραποστόλους, ο Γουίλσον εξέφρασε την επιθυμία του να βαπτισθεί. Οι ιεραπόστολοι εντυπωσιάσθηκαν και εξεπλάγησαν με τα πόσα πολλά είχε ήδη διδάξει ο Κλέιτον στον Γουίλσον.

Εικόνα

Νέοι άνδρες στο Πράσινο Ακρωτήριο

Εικόνα

Να καλούμε άλλους να έλθουν στην Εκκλησία

Εικόνα

Ομάδα ενεργών νέων

Οι προσπάθειες του Κλέιτον δεν σταμάτησαν εκεί. Βοήθησε άλλα λιγότερο ενεργά μέλη να επιστρέψουν, και επιπλέον διέδωσε το Ευαγγέλιο σε φίλους άλλων δογμάτων. Σήμερα ο τομέας έχει 35 ενεργούς νέους, με ένα ακμάζον πρόγραμμα σεμιναρίου, χάρη σε μεγάλο βαθμό στις προσπάθειες του Κλέιτον ο οποίος συνεχίζει να αγαπά, να διαδίδει το Ευαγγέλιο και να προσκαλεί. Ο Κλέιτον, μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του, Κλέμπερ, προετοιμάζονται αμφότεροι να υπηρετήσουν ιεραποστολές πλήρους απασχολήσεως.

Τελικώς, επιτρέψτε μου να αναφέρω ένα όμορφο παράδειγμα, πώς ενώνονται οικογένειες για την αιωνιότητα. Η Λύντια, από το Χάρκοβο της Ουκρανίας, έμαθε για πρώτη φορά περί ναού από τους ιεραποστόλους. Αμέσως, η Λύντια αισθάνθηκε την ένθερμη επιθυμία να επισκεφθεί τον ναό, και μετά τη βάπτισή της, άρχισε την προετοιμασία για να λάβει το εγκριτικό ναού.

Η Λύντια επισκέφθηκε τον Ναό Φράιμπεργκ της Γερμανίας για να λάβει την προικοδότησή της και κατόπιν πέρασε αρκετές ημέρες εκεί κάνοντας έργο δι’ αντιπροσώπου. Μετά την αφιέρωση του Ναού του Κιέβου στην Ουκρανία, η Λύντια παρευρισκόταν στον ναό συχνότερα. Εκείνη και ο σύζυγός της, Ανατόλυ, επισφραγίσθηκαν αιωνίως εκεί και αργότερα εκλήθησαν να υπηρετήσουν ως ιεραπόστολοι του ναού. Μαζί έχουν βρει περισσότερα από 15.000 ονόματα προγόνων και έχουν εργασθεί για να παράσχουν διατάξεις του ναού γι’ αυτούς.

Εικόνα

Ζεύγος Ουκρανών στον ναό

Όταν ερωτάται για τα συναισθήματά της σχετικά με το έργο ναού, η Λύντια λέει: «Τι έλαβα στον ναό; Έχω συνάψει νέες διαθήκες με τον Θεό. Η μαρτυρία μου έχει ενδυναμωθεί. Έχω μάθει να λαμβάνω προσωπική αποκάλυψη. Είμαι σε θέση να τελώ σωτήριες διατάξεις για τους αποθανόντες προγόνους μου. Και μπορώ να αγαπώ και να υπηρετώ άλλους ανθρώπους». Κατέληξε με αυτήν την πολύ αληθινή δήλωση: «Ο Κύριος θέλει να μας βλέπει συχνά στον ναό».

Εμπνέομαι από την καλοσύνη αυτών των Αγίων των Τελευταίων Ημερών, με το διαφορετικό και ποικίλο υπόβαθρο, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο αυτών των τεσσάρων ιστοριών. Πολλά μπορούμε να μάθουμε από τα θαυμαστά αποτελέσματα που υπήρξαν μέσω της απλής εφαρμογής των απλών αρχών του Ευαγγελίου. Όλα όσα έκαναν αυτοί είναι επίσης εντός των δικών μας δυνατοτήτων.

Είθε να διατηρήσουμε το Ευαγγέλιο απλό καθώς αναλαμβάνουμε τις θεϊκά καθορισμένες ευθύνες μας: να ζούμε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, ώστε να είμαστε ευαίσθητοι στις προτροπές, όπως ο Γενς στη Δανία. Να φροντίζουμε όσους έχουν ανάγκη, όπως έδειξαν τα μέλη του πασσάλου Κούκουτα στην Κολομβία παρέχοντας στέγη σε ορφανά μέλη του τομέως. Να προσκαλούμε όλους να δεχθούν το Ευαγγέλιο, με τον τρόπο που το έκανε ο Κλέιτον με τους φίλους και την οικογένειά του από την αφρικανική νησιωτική χώρα του Πράσινου Ακρωτηρίου. Τέλος, να ενώνουμε οικογένειες για την αιωνιότητα όπως απετέλεσε παράδειγμα η αδελφή Λύντια από την Ουκρανία, συνάπτοντας τις δικές της διατάξεις ναού, ερευνώντας την οικογενειακή της ιστορία και υπηρετώντας στον ναό.

Η επιτέλεση αυτού ασφαλώς θα φέρει αγαλλίαση και γαλήνη. Το υπόσχομαι και καταθέτω μαρτυρία γι’ αυτό –και για τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα μας και Λυτρωτή μας– στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.