Δεν υπάρχει βάλσαμο στη Γαλαάδ;

Λίγο μετά την ιεραποστολή μου, ενώ ήμουν μαθητής στο Πανεπιστήμιο Μπρίγκαμ Γιανγκ, έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον μπαμπά μου. Μου είπε ότι είχε διαγνωσθεί με καρκίνο του παγκρέατος και ότι, μολονότι οι πιθανότητες επιβίωσής του δεν ήταν καλές, ήταν αποφασισμένος να θεραπευθεί και να επιστρέψει στις κανονικές δραστηριότητες της ζωής του. Εκείνο το τηλεφώνημα ήταν μία στιγμή αφύπνισης για μένα. Ο μπαμπάς μου ήταν ο επίσκοπός μου, ο φίλος μου και ο σύμβουλός μου. Καθώς η μητέρα μου, τα αδέλφια μου και εγώ συλλογιζόμασταν το μέλλον, αυτό φαινόταν ζοφερό. Ο μικρότερος αδελφός μου, ο Ντέιβ, υπηρετούσε μία ιεραποστολή στη Νέα Υόρκη και συμμετείχε εξ αποστάσεως σε αυτά τα δύσκολα οικογενειακά γεγονότα.

Οι ιατρικοί πάροχοι εκείνης της εποχής πρότειναν χειρουργική επέμβαση για να προσπαθήσουν να μειώσουν την εξάπλωση του καρκίνου. Η οικογένειά μας νήστεψε και προσευχήθηκε ένθερμα για ένα θαύμα. Ένιωσα ότι είχαμε επαρκή πίστη ότι ο πατέρας μου θα μπορούσε να θεραπευθεί. Λίγο πριν από την εγχείρηση, ο μεγαλύτερος αδελφός μου Νορμ κι εγώ δώσαμε στον μπαμπά μου μία ευλογία. Με όλη την πίστη που μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε, προσευχηθήκαμε να θεραπευθεί.

Η εγχείρηση ήταν προγραμματισμένη να διαρκέσει πολλές ώρες, αλλά ύστερα από λίγη ώρα, ο ιατρός ήρθε στην αίθουσα αναμονής για να μιλήσει με την οικογένειά μας. Μας είπε ότι καθώς άρχισαν την εγχείρηση, μπορούσαν να δουν ότι ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί σε όλο το σώμα του πατέρα μου. Με βάση αυτά που παρατήρησαν, ο πατέρας μου είχε μόνο λίγους μήνες ζωής. Ήμασταν συντετριμμένοι.

Όταν ο πατέρας μου ξύπνησε από την εγχείρηση, ανυπομονούσε να μάθει αν η διαδικασία ήταν επιτυχής. Του είπαμε τα δυσοίωνα νέα.

Συνεχίσαμε να νηστεύουμε και να προσευχόμαστε για ένα θαύμα. Καθώς η υγεία του πατέρα μου γρήγορα έφθινε, αρχίσαμε να προσευχόμαστε για να ελευθερωθεί από τον πόνο. Τελικώς, καθώς η κατάστασή του χειροτέρευε, ζητήσαμε από τον Κύριο να του επιτρέψει να πεθάνει γρήγορα. Μόλις λίγους μήνες μετά την εγχείρηση, όπως είχε προβλέψει ο χειρουργός, ο πατέρας μου απεβίωσε.

Η οικογένειά μας πήρε πολλή αγάπη και φροντίδα από μέλη του τομέως και οικογενειακούς φίλους. Κάναμε μία όμορφη κηδεία που τίμησε τη ζωή του πατέρα μου. Ωστόσο, καθώς περνούσε ο καιρός και βιώναμε τον πόνο της απουσίας του πατέρα μου, άρχισα να αναρωτιέμαι γιατί ο πατέρας μου δεν είχε θεραπευθεί. Αναρωτιόμουν μήπως η πίστη μου δεν ήταν αρκετά δυνατή. Γιατί σε μερικές οικογένειες γινόταν ένα θαύμα, αλλά όχι στη δική μας οικογένεια; Είχα μάθει στην ιεραποστολή μου να στρέφομαι στις γραφές για απαντήσεις, έτσι άρχισα να ερευνώ τις γραφές.

Η Παλαιά Διαθήκη διδάσκει για ένα αρωματικό καρύκευμα ή αλοιφή, που χρησιμοποιείται για να θεραπεύει πληγές, το οποίο βγαίνει από έναν θάμνο που φύεται στη Γαλαάδ. Την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης η αλοιφή έγινε γνωστή ως το «βάλσαμο της Γαλαάδ»¹. Ο προφήτης Ιερεμίας θρηνούσε για τις συμφορές που παρατήρησε ανάμεσα στον λαό του και ήλπιζε για ίαση. Ο Ιερεμίας αναρωτήθηκε: «Δεν υπάρχει βάλσαμο στη Γαλαάδ; Δεν υπάρχει εκεί γιατρός;»² Στη λογοτεχνία, τη μουσική και την τέχνη ο Σωτήρας Ιησούς Χριστός έχει συχνά παρομοιαστεί με το Βάλσαμο της Γαλαάδ λόγω της αξιοσημείωτης θεραπευτικής δύναμής Του. Όπως ο Ιερεμίας, αναρωτιόμουν: «Δεν υπάρχει βάλσαμο στη Γαλαάδ για την οικογένεια Νίλσον;»

Στο Κατά Μάρκον κεφάλαιο 2 της Καινής Διαθήκης, βρίσκουμε τον Σωτήρα στην Καπερναούμ. Τα νέα για τη θεραπευτική δύναμη του Σωτήρος είχαν εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα και πολλοί άνθρωποι ταξίδεψαν στην Καπερναούμ για να θεραπευθούν από τον Σωτήρα. Ήταν τόσοι πολλοί συγκεντρωμένοι γύρω από το σπίτι όπου βρισκόταν ο Σωτήρας, που δεν υπήρχε χώρος για να τους δεχθεί όλους. Τέσσερεις άνδρες μετέφεραν έναν παράλυτο για να τον θεραπεύσει ο Σωτήρας. Δεν μπόρεσαν να περάσουν μέσα από το πλήθος και έτσι άνοιξαν την οροφή του σπιτιού και κατέβασαν τον άνδρα κάτω για να συναντήσει τον Σωτήρα.

Όταν διάβασα αυτήν την αφήγηση, εξεπλάγην από αυτό που είπε ο Σωτήρας μόλις συνάντησε αυτόν τον άνθρωπο: «Γιε μου, οι αμαρτίες σου είναι σε σένα συγχωρεμένες»³. Σκέφθηκα ότι αν ήμουν ένας από τους τέσσερεις που είχαν μεταφέρει αυτόν τον άνδρα, θα μπορούσα να είχα πει στον Σωτήρα: «Πραγματικά τον φέραμε εδώ για να γιατρευτεί». Νομίζω ότι ο Σωτήρας θα μπορούσε να είχε απαντήσει: «Τον θεράπευσα». Ήταν δυνατόν να μην είχα κατανοήσει πλήρως – ότι η θεραπευτική δύναμη του Σωτήρος δεν ήταν απλώς η ικανότητά Του να θεραπεύει το σώμα μας, αλλά ίσως ακόμη πιο σημαντικό, η ικανότητά Του να θεραπεύει την καρδιά μας και τις συντετριμμένες καρδιές της οικογένειάς μου;

Ο Σωτήρας δίδαξε ένα σημαντικό μάθημα μέσω αυτής της εμπειρίας όταν τελικά θεράπευσε το σώμα αυτού του άνδρα. Μου φάνηκε ξεκάθαρο ότι το μήνυμά Του ήταν ότι Εκείνος μπορούσε να αγγίξει τα μάτια όσων ήταν τυφλοί και αυτοί μπορούσαν να δουν. Μπορούσε να αγγίξει τα αφτιά όσων ήταν κωφοί και αυτοί μπορούσαν να ακούσουν. Μπορούσε να αγγίξει τα πόδια όσων δεν μπορούσαν να περπατήσουν και αυτοί μπορούσαν να περπατήσουν. Εκείνος μπορεί να θεραπεύσει τα μάτια μας και τα αφτιά μας και τα πόδια μας, αλλά το πιο σημαντικό από όλα, εκείνος μπορεί να θεραπεύσει την καρδιά μας καθώς μας καθαρίζει από την αμαρτία και μας υποστηρίζει στις δύσκολες δοκιμασίες.

Όταν ο Σωτήρας εμφανίζεται στους ανθρώπους στο Βιβλίο του Μόρμον μετά την Ανάστασή Του, μιλά ξανά για τη θεραπευτική δύναμή Του. Ο Ιησούς Χριστός ρωτά τον καθένα μας: «Δεν θα επιστρέψετε σε μένα, και δεν θα μετανοήσετε για τις αμαρτίες σας και δεν θα μεταστραφείτε, για να σας θεραπεύσω;»⁴ Αργότερα, ο Σωτήρας διδάσκει: «Επειδή δεν ξέρετε μήπως μετανοήσουν και επιστρέψουν, και έλθουν προς εμένα με πλήρη πρόθεση καρδιάς, και θα τους θεραπεύσω »⁵. Ο Σωτήρας δεν αναφερόταν σε σωματική ίαση, αλλά στην πνευματική ίαση της ψυχής τους.

Ο Μορόνι δίνει περισσότερη εξήγηση, όταν αναφέρει τα λόγια του πατέρα του, Μόρμον. Αφού μίλησε για θαύματα, ο Μόρμον εξηγεί: «Και ο Χριστός έχει πει: Αν έχετε πίστη σε εμένα, θα έχετε δύναμη να κάνετε οτιδήποτε σκόπιμο σε μένα»⁶. Έμαθα ότι ο σκοπός της πίστης μου πρέπει να είναι ο Ιησούς Χριστός και ότι έπρεπε να δεχθώ ό,τι Εκείνος θεωρούσε σκόπιμο καθώς ασκούσα πίστη σε Εκείνον. Καταλαβαίνω τώρα ότι η εκδημία του πατέρα μου ήταν σκόπιμη στο σχέδιο του Θεού. Τώρα, καθώς θέτω τα χέρια μου επάνω στο κεφάλι άλλου/άλλης για να τον/την ευλογήσω, έχω πίστη μου στον Ιησού Χριστό, και κατανοώ ότι κάποιος μπορεί και θα θεραπευθεί σωματικά, αν είναι σκόπιμο εν Χριστώ.

Η Εξιλέωση του Σωτήρος, η οποία κάνει διαθέσιμη τόσο τη λυτρωτική όσο και την επικουρική δύναμή Του, είναι η υπέρτατη ευλογία που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός σε όλους. Καθώς μετανοούμε με πλήρη πρόθεση καρδιάς, ο Σωτήρας μας καθαρίζει από την αμαρτία. Καθώς υποτάσσουμε πρόσχαρα τη θέλησή μας στον Πατέρα, ακόμη και στις πιο δύσκολες περιστάσεις, ο Σωτήρας θα σηκώσει τα βάρη μας και θα τα κάνει ελαφριά⁷.

Όμως ορίστε το μεγαλύτερο μάθημα που έμαθα. Είχα λανθασμένα πιστέψει ότι η θεραπευτική δύναμη του Σωτήρος δεν είχε λειτουργήσει για την οικογένειά μου. Τώρα όπως κοιτάζω πίσω με πιο ώριμη ματιά και περισσότερη πείρα, βλέπω ότι η θεραπευτική δύναμη του Σωτήρος ήταν εμφανής στη ζωή καθενός από τα μέλη της οικογένειάς μου. Ήμουν τόσο επικεντρωμένος στη σωματική ίαση, που απέτυχα να δω τα θαύματα που είχαν συμβεί. Ο Κύριος ενδυνάμωσε και στήριξε τη μητέρα μου πέραν της ικανότητάς της σε αυτή την δύσκολη δοκιμασία, και εκείνη έζησε μία μακρά και παραγωγική ζωή. Είχε αξιοσημείωτη θετική επιρροή στα παιδιά και τα εγγόνια της. Ο Κύριος ευλόγησε εμένα και τα αδέλφια μου με αγάπη, ενότητα, πίστη και αντοχή, τα οποία έγιναν σημαντικό μέρος της ζωής μας μέχρι και σήμερα.

Αλλά τι απέγινε ο πατέρας μου; Όπως με όλους όσοι μετανοούν, θεραπεύτηκε πνευματικώς καθώς επιζητούσε και έλαβε τις ευλογίες που είναι διαθέσιμες χάρη στην Εξιλέωση του Σωτήρος. Έλαβε άφεση των αμαρτιών του και τώρα αναμένει το θαύμα της Αναστάσεως. Ο Απόστολος Παύλος δίδαξε: «Επειδή, όπως όλοι πεθαίνουν λόγω συγγένειας με τον Αδάμ, έτσι και όλοι θα ζωοποιηθούν ερχόμενοι σε συγγένεια με τον Χριστό»⁸. Βλέπετε, έλεγα στον Σωτήρα: «Φέραμε τον μπαμπά μου σε σένα για να τον γιατρέψεις» και μου είναι πλέον ξεκάθαρο ότι ο Σωτήρας όντως τον θεράπευσε. Το βάλσαμο της Γαλαάδ λειτούργησε για την οικογένεια Νίλσον – όχι με τον τρόπο που είχαμε υποθέσει, αλλά με έναν ακόμη πιο σημαντικό τρόπο που έχει ευλογήσει και εξακολουθεί να ευλογεί τη ζωή μας.

Στο Κατά Ιωάννην κεφάλαιο 6 της Καινής Διαθήκης, ο Σωτήρας έκανε ένα πολύ αξιοσημείωτο θαύμα. Με λίγα μόνο ψάρια και μερικά καρβέλια ψωμί, ο Σωτήρας έδωσε τροφή σε 5.000 ανθρώπους. Έχω διαβάσει αυτήν την αφήγηση πολλές φορές, αλλά υπάρχει ένα μέρος εκείνης της εμπειρίας που μου διέφευγε, το οποίο τώρα έχει μεγάλο νόημα για μένα. Αφού ο Σωτήρας έθρεψε τους 5.000 ανθρώπους, ζήτησε από τους μαθητές Του να μαζέψουν τα υπόλοιπα κομμάτια, με τα οποία γέμισαν 12 καλάθια. Έχω αναρωτηθεί γιατί ο Σωτήρας αφιέρωσε χρόνο για να το κάνει αυτό. Μου έχει γίνει ξεκάθαρο ότι ένα μάθημα που μπορούμε να μάθουμε από εκείνη την περίσταση ήταν το εξής: Μπόρεσε να δώσει τροφή σε 5.000 ανθρώπους και υπήρχε και περίσσευμα. «Η χάρη μου είναι αρκετή για όλους τους ανθρώπους»⁹. Η λυτρωτική και θεραπευτική δύναμη του Σωτήρος μπορεί να καλύψει οποιαδήποτε αμαρτία, πληγή ή δοκιμασία –ασχέτως από το πόσο μεγάλη ή πόσο δύσκολη είναι– και υπάρχει και περίσσευμα. Η χάρη Του είναι αρκετή.

Με αυτή τη γνώση, μπορούμε να προχωρήσουμε με πίστη, γνωρίζοντας ότι όταν έρθουν δύσκολοι καιροί –και σίγουρα θα έρθουν– ή όταν η αμαρτία περικλείσει τη ζωή μας, ο Σωτήρας θα στέκεται «με θεραπεία στις φτερούγες του»¹⁰, προσκαλώντας μας να έλθουμε προς Εκείνον.

Δίδω τη μαρτυρία μου προς εσάς για το Βάλσαμο της Γαλαάδ, τον Σωτήρα Ιησού Χριστό, τον Λυτρωτή μας και τη θαυμαστή θεραπευτική δύναμή Του. Δίδω τη μαρτυρία μου για την επιθυμία Του να σας θεραπεύσει. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.