Θυμήσου τους δεινοπαθούντες αγίους σου, ω Θεέ μας

Το σχέδιο ευδαιμονίας του Επουράνιου Πατέρα περιλαμβάνει μία θνητή εμπειρία, όπου όλα τα τέκνα Του θα δοκιμασθούν και θα αντιμετωπίσουν δοκιμασίες¹. Πριν από πέντε χρόνια διεγνώσθη ότι είχα καρκίνο. Έχω αισθανθεί και ακόμη αισθάνομαι τους σωματικούς πόνους από εγχειρήσεις, θεραπείες με ακτινοβολίες και τις παρενέργειες της φαρμακευτικής αγωγής. Έχω βιώσει αγώνες τις βασανιστικές νύχτες που έμενα άυπνος. Οι ιατρικές στατιστικές δείχνουν ότι πιθανώς θα αναχωρήσω από τη θνητότητα νωρίτερα από ό,τι περίμενα, αφήνοντας πίσω μου, για κάποιο διάστημα, μία οικογένεια που σημαίνει τα πάντα για μένα.

Άσχετα από το πού ζείτε, οι σωματικές ή ψυχικές ταλαιπωρίες από διάφορες περασμένες δοκιμασίες και οι θνητές αδυναμίες είναι τώρα ή κάποια μέρα θα είναι μέρος της ζωής σας.

Η σωματική οδύνη μπορεί να είναι το αποτέλεσμα φυσικής γήρανσης, απροσδόκητων ασθενειών και τυχαίων ατυχημάτων, πείνας ή έλλειψης στέγης ή κακοποίησης, βίαιων πράξεων και πολέμου.

Η ψυχική οδύνη μπορεί να προκύψει από άγχος ή κατάθλιψη, την προδοσία ενός συζύγου, γονέα ή έμπιστου ηγέτη· από επαγγελματική απασχόληση ή οικονομικές δυσκολίες, την άδικη κρίση άλλων, τις επιλογές φίλων, παιδιών ή άλλων μελών της οικογένειας, από κακοποίηση στις τόσες της μορφές· από ανεκπλήρωτα όνειρα για γάμο ή παιδιά, σοβαρή ασθένεια ή πρόωρο θάνατο αγαπημένων προσώπων ή από τόσες άλλες καταστάσεις.

Πώς μπορείτε πιθανόν να υπομείνετε τις πρωτόγνωρες και μερικές φορές εξουθενωτικές ταλαιπωρίες που συμβαίνουν στον καθέναν μας;

Ευτυχώς, η ελπίδα βρίσκεται στο Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού και η ελπίδα μπορεί επίσης να είναι μέρος της δικής σας ζωής. Σήμερα αναφέρω τέσσερεις αρχές ελπίδας από τις γραφές, τις προφητικές διδασκαλίες, πολλές επισκέψεις τέλεσης διακονίας και από τη δική μου συνεχιζόμενη δοκιμασία υγείας. Αυτές οι αρχές όχι μόνον ισχύουν ευρέως, αλλά είναι επίσης βαθιά προσωπικές.

Πρώτον, όταν υποφέρεις δεν σημαίνει ότι ο Θεός είναι δυσαρεστημένος με τη ζωή σου. Πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, οι μαθητές του Ιησού είδαν έναν τυφλό στον ναό και ρώτησαν: «Pαββί, ποιος αμάρτησε, αυτός ή οι γονείς του, ώστε να γεννηθεί τυφλός;»

Οι μαθητές Του φαίνεται ότι λανθασμένα πίστευαν, όπως πιστεύουν πάρα πολλοί άνθρωποι σήμερα, ότι όλες οι δυσχέρειες και οι ταλαιπωρίες στη ζωή είναι αποτέλεσμα αμαρτίας. Ο Ιησούς αποκρίθηκε: «Ούτε αυτός αμάρτησε ούτε οι γονείς του· αλλά, για να φανερωθούν τα έργα τού Θεού σ’ αυτόν»².

Το έργο του Θεού είναι να πραγματοποιήσει την αθανασία και την αιώνια ζωή μας³. Όμως πώς μπορούν οι δοκιμασίες και οι ταλαιπωρίες –ιδίως οι ταλαιπωρίες που προκαλούνται από την αμαρτωλή χρήση της ελεύθερης βούλησης από κάποιο άλλο άτομο⁴– να προαγάγουν τελικά το έργο του Θεού;

Ο Κύριος είπε στον λαό της διαθήκης Του: «Σε καθάρισα… σε έκανα εκλεκτόν στο χωνευτήρι τής θλίψης»⁵. Όποια κι αν είναι η αιτία των δεινών σας, ο στοργικός Επουράνιος Πατέρας σας μπορεί να τα κατευθύνει ώστε να εξευγενίσουν την ψυχή σας⁶. Οι εξευγενισμένες ψυχές μπορούν να φέρουν τα βάρη των άλλων με αληθινή ενσυναίσθηση και συμπόνια⁷. Οι εξευγενισμένες ψυχές που έχουν προκύψει «από τη μεγάλη θλίψη» είναι προετοιμασμένες να ζήσουν περιχαρώς στην παρουσία του Θεού για πάντα, και «ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους»⁸.

Δεύτερον, ο Επουράνιος Πατέρας γνωρίζει πολύ καλά τις ταλαιπωρίες σας. Ενώ βρισκόμαστε στο μέσον δοκιμασιών, μπορεί λανθασμένα να σκεφτούμε ότι ο Θεός είναι μακριά και αδιάφορος για τον πόνο μας. Ακόμη και ο Προφήτης Τζόζεφ Σμιθ εξέφρασε αυτό το συναίσθημα σε μία δύσκολη στιγμή της ζωής του. Όταν εγκλείσθηκε στη φυλακή Λίμπερτυ, ενώ χιλιάδες Άγιοι των Τελευταίων Ημερών είχαν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους, ο Τζόζεφ προσπάθησε να καταλάβει μέσω προσευχής: «Ω Θεέ, πού είσαι; Και πού είναι η σκέπη που καλύπτει τον κρυψώνα σου;» Τελείωσε με αυτήν την παράκληση: «Θυμήσου τους δεινοπαθούντες αγίους σου, ω Θεέ μας»⁹.

Η απάντηση του Κυρίου καθησύχασε τον Τζόζεφ και όλους αυτούς που υποφέρουν:

«Γιε μου, ειρήνη ας είναι στην ψυχή σου. Η δυστυχία σου και τα βάσανά σου δε θα είναι παρά για μία μικρή στιγμή.

»Και ύστερα, αν το υπομείνεις σωστά, ο Θεός θα σε υπερυψώσει στα ύψη»¹⁰.

Πολλοί Άγιοι που έχουν δοκιμαστεί μού ανέφεραν πώς αισθάνθηκαν την αγάπη του Θεού κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών τους. Θυμάμαι έντονα τη δική μου εμπειρία, σε κάποιο σημείο της μάχης μου με τον καρκίνο, όταν οι γιατροί δεν είχαν ακόμη διαγνώσει την αιτία ενός έντονου πόνου. Κάθισα με τη σύζυγό μου, με σκοπό να κάνω τη συνηθισμένη προσευχή πριν από το γεύμα μας. Αντ’ αυτού, το μόνο που μπόρεσα να κάνω ήταν απλώς να κλάψω: «Επουράνιε Πατέρα, σε παρακαλώ βοήθησέ με. Είμαι τόσο άρρωστος». Για τα επόμενα 20 με 30 δευτερόλεπτα, ένιωσα να με περιβάλλει η αγάπη Του. Δεν μου δόθηκε καμία εξήγηση για την ασθένειά μου, καμία ένδειξη για το τελικό αποτέλεσμα και καμία ανακούφιση από τον πόνο. Απλώς ένιωσα την αγνή αγάπη Του, και αυτό ήταν και είναι αρκετό.

Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας, ο οποίος παρατηρεί πότε πέφτει ακόμα και ένα σπουργίτι, γνωρίζει τα δεινά σας¹¹.

Τρίτον, ο Ιησούς Χριστός προσφέρει την επικουρική δύναμή Του για να βοηθήσει εσάς να έχετε δύναμη να υπομείνετε τις ταλαιπωρίες σας. Αυτή η επικουρική δύναμη γίνεται δυνατή μέσω της Εξιλέωσής Του¹². Φοβάμαι ότι πάρα πολλά μέλη της Εκκλησίας σκέφτονται ότι αν είναι λίγο πιο σκληροί μπορούν να ξεπεράσουν τις οποιεσδήποτε ταλαιπωρίες μόνοι τους. Αυτός είναι ένας ο δύσκολος τρόπος να ζούμε. Η προσωρινή δική σας δύναμη δεν μπορεί ποτέ να συγκριθεί με την άπειρη παροχή δύναμης του Σωτήρος για να ενισχύσει την ψυχή σας¹³.

Το Βιβλίο του Μόρμον διδάσκει ότι ο Ιησούς Χριστός θα «πάρει επάνω του» τους πόνους, τις ασθένειες και τις αδυναμίες μας, ώστε να μπορεί να μας περιθάλπει¹⁴. Πώς μπορείτε να αντλήσετε από τη δύναμη που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός για να σας βοηθήσει και να σας ενδυναμώσει σε περιόδους δεινών; Η απάντηση είναι να συνδεθείτε με τον Σωτήρα τηρώντας τις διαθήκες που έχετε συνάψει μαζί Του. Συνάπτουμε αυτές τις διαθήκες, όταν λαμβάνουμε διατάξεις ιεροσύνης¹⁵.

Ο λαός του Άλμα εισήλθε στη διαθήκη του βαπτίσματος. Αργότερα υπέφεραν στην αιχμαλωσία και τους απαγορεύτηκε να λατρεύουν δημοσίως ή ακόμη και να προσεύχονται φανερά. Ωστόσο, τηρούσαν τις διαθήκες τους όσο καλύτερα μπορούσαν, κάνοντας επίκληση σιωπηλά μέσα στην καρδιά τους. Ως αποτέλεσμα, θεία δύναμη ήλθε. «Ο Κύριος όντως τους ενδυνάμωσε ώστε να μπορούσαν να σηκώνουν τα βάρη τους με ευκολία»¹⁶.

Στην εποχή μας, ο Σωτήρας προσκαλεί: «Στραφείτε προς εμένα σε κάθε σκέψη. Μην αμφιβάλλετε, μη φοβάστε»¹⁷. Όταν τηρούμε τη διαθήκη της μετάληψης να Τον θυμόμαστε πάντοτε, Εκείνος υπόσχεται ότι το Πνεύμα Του θα είναι μαζί μας. Το Πνεύμα μάς δίνει δύναμη να υπομείνουμε δοκιμασίες και να κάνουμε αυτό που δεν μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας. Το Πνεύμα μπορεί να μας θεραπεύσει, αν και όπως δίδαξε ο Πρόεδρος Τζέιμς Φάουστ: «Μέρος της ίασης μπορεί να λάβει χώρα σε έναν άλλον κόσμο»¹⁸.

Ευλογούμαστε επίσης από τις διαθήκες και τις διατάξεις ναού, όπου «η δύναμη της θειότητας φανερώνεται»¹⁹. Επισκέφθηκα μία γυναίκα που είχε χάσει την έφηβη κόρη της σε ένα τρομερό δυστύχημα, και αργότερα τον σύζυγό της από καρκίνο. Ρώτησα πώς μπορούσε να υπομένει τέτοια απώλεια και τόσο πόνο. Απήντησε ότι η δύναμη προερχόταν από τις πνευματικές διαβεβαιώσεις για μια αιώνια οικογένεια που ελάμβανε, επειδή επισκεπτόταν τακτικά τον ναό. Όπως είναι υπεσχημένο, οι διατάξεις του οίκου του Κυρίου την είχαν οπλίσει με τη δύναμη του Θεού²⁰.

Τέταρτον, επιλέξτε να βρίσκετε χαρά κάθε μέρα. Εκείνοι που υποφέρουν, συχνά αισθάνονται ότι η νύχτα είναι ατελείωτη, και πως το φως της ημέρας δεν θα έρθει ποτέ. Είναι εντάξει να κλαίμε²¹. Ωστόσο, αν βρεθείτε σε σκοτεινές νύχτες γεμάτες πόνο, επιλέγοντας την πίστη, μπορείτε να ξυπνήσετε και να δείτε να ξημερώνει λαμπρή μέρα αγαλλίασης²².

Για παράδειγμα, επισκέφθηκα μία νεαρή μητέρα που νοσηλεύεται με καρκίνο, η οποία χαμογελούσε πλατιά στην καρέκλα της παρ’ όλο τον πόνο της και παρ’ όλο που είχε χάσει τα μαλλιά της. Συνάντησα ένα ζευγάρι μεσηλίκων που υπηρετούσαν πρόθυμα ως ηγέτες νέων, αν και οι ίδιοι δεν μπόρεσαν να κάνουν παιδιά. Κάθισα με μία αγαπητή γυναίκα –μία νέα γιαγιά, μητέρα και σύζυγο– που επρόκειτο να αποβιώσει μέσα σε λίγες ημέρες. Κι όμως, ανάμεσα στα δάκρυα της οικογένειας υπήρχαν γέλια και χαρούμενες αναμνήσεις.

Αυτοί οι δεινοπαθούντες Άγιοι αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα όσων έχει διδάξει ο Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον:

«Η χαρά που αισθανόμαστε έχει λίγο να κάνει με τις συνθήκες της ζωής μας και τα πάντα με το σημείο εστίασης της ζωής μας.

»Όταν το σημείο εστίασης της ζωής μας είναι στο σχέδιο σωτηρίας του Θεού και στον Ιησού Χριστό και στο Ευαγγέλιό Του, μπορούμε να νιώσουμε χαρά άσχετα από το τι συμβαίνει –ή δεν συμβαίνει– στη ζωή μας»²³.

Καταθέτω μαρτυρία²⁴ ότι ο Επουράνιος Πατέρας μας θυμάται τους δεινοπαθούντες αγίους Του, σας αγαπά, και γνωρίζει τα πάντα για σας. Ο Σωτήρας μας γνωρίζει πώς αισθάνεστε. «Ασφαλώς αυτός βάσταξε τις λύπες μας, και επιφορτίσθηκε τις θλίψεις μας»²⁵. Ξέρω –ως καθημερινός αποδέκτης²⁶– ότι η τήρηση των διαθηκών ξεκλειδώνει τη δύναμη της εξιλεωτικής θυσίας του Ιησού Χριστού, ώστε να παράσχει δύναμη, ακόμη και χαρά, σε εσάς που υποφέρετε.

Για όλους αυτούς που υποφέρουν, προσεύχομαι: «Είθε ο Θεός να σας επιτρέψει να γίνουν τα βάρη σας ελαφριά, μέσω της χαράς του Υιού του»²⁷. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.