Προσκαλέστε τον Χριστό να συγγράψει την ιστορία σας

Αρχίζω θέτοντας διάφορες ερωτήσεις, που προορίζονται για αυτοστοχασμό.

• Τι είδους προσωπική αφήγηση γράφετε για τη ζωή σας;

• Είναι το μονοπάτι που περιγράφετε στην ιστορία σας ευθύ;

• Τελειώνει η ιστορία σας εκεί όπου άρχισε, στην επουράνια οικία σας;

• Υπάρχει ένα παράδειγμα στην ιστορία σας – και είναι αυτό ο Σωτήρας Ιησούς Χριστός;

Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Σωτήρας είναι «[ο] αρχηγό[ς] και τελειωτή[ς] τής πίστης [μας]»¹. Θα Τον προσκαλέσετε να είναι ο αρχηγός και τελειωτής της ιστορίας σας;

Γνωρίζει την αρχή από το τέλος. Ήταν ο Δημιουργός των ουρανών και της γης. Θέλει να επιστρέψουμε σε Εκείνον και στον Επουράνιο Πατέρα μας. Έχει επενδύσει τα πάντα σε εμάς και θέλει να επιτύχουμε.

Τι υποθέτετε ότι μας εμποδίζει να Του επιτρέψουμε να γράψει την ιστορία μας;

Ίσως αυτή η επεξήγηση να βοηθήσει την αυτοαξιολόγησή σας.

Ένας επιτυχημένος δικηγόρος γνωρίζει ότι στην κατ’ αντιπαράσταση εξέταση σπανίως θα πρέπει να κάνεις στον μάρτυρα μία ερώτηση στην οποία δεν γνωρίζεις την απάντηση. Αν κάνεις μία τέτοια ερώτηση είναι σαν να καλείς τον μάρτυρα να πει σε εσένα –και στον δικαστή και στους ενόρκους– κάτι που δεν γνωρίζεις ήδη. Θα μπορούσες να πάρεις μία απάντηση που θα σε εκπλήξει και ίσως είναι αντίθετη με την αφήγηση που έχεις αναπτύξει για την υπόθεσή σου.

Μολονότι είναι γενικώς απερίσκεπτο να θέτει ένας δικηγόρος στον μάρτυρα μία ερώτηση στην οποία δεν γνωρίζει την απάντηση, το αντίθετο ισχύει για εμάς. Μπορούμε να κάνουμε ερωτήσεις για τον στοργικό μας Επουράνιο Πατέρα, στο όνομα του ευσπλαχνικού Σωτήρος μας, και ο μάρτυς που απαντά στις ερωτήσεις μας είναι το Άγιο Πνεύμα, το οποίο πάντα καταθέτει μαρτυρία για την αλήθεια². Επειδή το Άγιο Πνεύμα λειτουργεί σε τέλεια ενότητα με τον Επουράνιο Πατέρα και τον Ιησού Χριστό, γνωρίζουμε ότι οι εκδηλώσεις του Αγίου Πνεύματος είναι αξιόπιστες. Τότε γιατί αντιστεκόμαστε μερικές φορές και δεν ζητούμε αυτού του είδους την ουράνια βοήθεια, την αλήθεια να εκδηλώνεται σε εμάς από το Άγιο Πνεύμα; Γιατί αναβάλλουμε να κάνουμε μία ερώτηση στην οποία δεν γνωρίζουμε την απάντηση, όταν ο μάρτυς όχι μόνο είναι φιλικός, αλλά και λέει πάντοτε την αλήθεια;

Ίσως επειδή δεν έχουμε την πίστη να αποδεχθούμε την απάντηση που ενδεχομένως να λάβουμε. Ίσως επειδή ο φυσικός άνδρας ή φυσική γυναίκα μέσα μας αντιστέκεται στο να αφήσει τα πράγματα ολοκληρωτικά στον Κύριο και να Τον εμπιστευθεί απόλυτα. Ίσως γι’ αυτό επιλέγουμε να κολλάμε στην αφήγηση που έχουμε γράψει για τον εαυτό μας, μία βολική εκδοχή της ιστορίας μας της οποίας δεν έχει επιμεληθεί ο Μέγας Αρχηγός. Δεν θέλουμε να κάνουμε μία ερώτηση και να λάβουμε μία απάντηση που δεν ταιριάζει άψογα στην ιστορία που γράφουμε για τον εαυτό μας.

Ειλικρινώς, λίγοι από εμάς πιθανώς να έγραφαν στις ιστορίες μας τις δοκιμασίες που μας εξευγενίζουν. Όμως δεν μας αρέσει η ένδοξη αποκορύφωση μίας ιστορίας που διαβάζουμε, όταν ο πρωταγωνιστής νικά στον αγώνα; Οι δοκιμασίες είναι τα στοιχεία της πλοκής που κάνουν τις αγαπημένες μας ιστορίες συναρπαστικές, διαχρονικές, προωθούν την πίστη, και είναι άξιες να εξιστορούνται. Οι ωραίοι αγώνες που γράφονται στις ιστορίες μας είναι αυτοί που μας φέρνουν πιο κοντά στον Σωτήρα και μας εξευγενίζουν, κάνοντάς μας περισσότερο σαν Εκείνον.

Για να νικήσει ο Δαβίδ τον Γολιάθ, το αγόρι έπρεπε να αντιμετωπίσει τον γίγαντα. Αυτό που βόλευε τον Δαβίδ θα ήταν να επιστρέψει στη φροντίδα των προβάτων. Όμως αντ’ αυτού, σκέφθηκε από την εμπειρία του πώς έσωζε τα πρόβατα από το λιοντάρι και την αρκούδα. Και βάσει αυτών των ηρωικών επιτευγμάτων, βρήκε την πίστη και το θάρρος να αφήσει τον Θεό να γράψει την ιστορία του, δηλώνοντας: «O Kύριoς πoυ με ελευθέρωσε από τo χέρι τoύ λιoνταριoύ, και από τo χέρι τής αρκoύδας, αυτός θα με ελευθερώσει και από τo χέρι αυτoύ τoύ Φιλισταίoυ»³. Επειδή είχε την επιθυμία να αφήσει τον Θεό να επικρατήσει, επειδή άκουσε με προσοχή το Άγιο Πνεύμα, και επειδή είχε την προθυμία να αφήσει τον Σωτήρα να γίνει ο αρχηγός και τελειωτής της ιστορίας του, ο μικρός Δαβίδ νίκησε τον Γολιάθ και έσωσε τον λαό του.

Η υπέρτατη αρχή της ελεύθερης βούλησης μάς επιτρέπει, φυσικά, να γράψουμε τις δικές μας ιστορίες – ο Δαβίδ θα μπορούσε να είχε πάει σπίτι, πίσω να φροντίζει τα πρόβατα. Όμως ο Ιησούς Χριστός είναι έτοιμος να μας χρησιμοποιήσει ως θεία όργανα, χρήσιμοι και έτοιμοι υπηρέτες, για να γράψει ένα αριστούργημα! Είναι φιλεύσπλαχνα πρόθυμος να χρησιμοποιήσει εμένα, έναν αδύναμο υπηρέτη, ως όργανο στα χέρια Του, αν έχω αρκετή πίστη, αν Τον αφήσω να συγγράψει την ιστορία μου.

Η Εσθήρ είναι άλλο ένα ωραίο παράδειγμα ανθρώπου που άφησε τον Θεό να επικρατήσει. Αντί να κολλήσει σε μία προσεκτική αφήγηση αυτοσυντήρησης, άσκησε πίστη, στρέφοντας τον εαυτό της προς τον Κύριο ολοκληρωτικά. Ο Αμάν συνωμοτούσε για τον αφανισμό όλων των Ιουδαίων στην Περσία. Ο Μαροδοχαίος, συγγενής της Εσθήρ, έμαθε για τη συνωμοσία και της έγραψε, παροτρύνοντάς την να μιλήσει στον βασιλιά εκ μέρους του λαού της. Του εξήγησε ότι όποιος πλησιάζει τον βασιλιά χωρίς να κληθεί, υπέκειτο σε θάνατο. Όμως σε μία τρομερή πράξη πίστεως, ζήτησε από τον Μαροδοχαίο να συγκεντρώσει τους Ιουδαίους και να νηστέψουν για εκείνη. «Και εγώ και οι υπηρέτριές μου θα νηστέψουμε το ίδιο» είπε «και έτσι θα μπω μέσα στον βασιλιά, που δεν γίνεται σύμφωνα με τον νόμο· και αν χαθώ, ας χαθώ»⁴.

Η Εσθήρ ήταν πρόθυμη να αφήσει τον Σωτήρα να γράψει την ιστορία της μολονότι, μέσα από το πρίσμα της θνητότητας, το τέλος μπορεί να ήταν τραγικό. Σαν ευλογία, ο βασιλιάς δέχθηκε την Εσθήρ, και οι Ιουδαίοι στην Περσία σώθηκαν.

Ασφαλώς, σπάνια ζητείται από εμάς το επίπεδο θάρρους της Εσθήρ. Όμως για να αφήσουμε τον Θεό να επικρατήσει, για να αφήσουμε Εκείνον να είναι ο αρχηγός και τελειωτής της ιστορίας μας, απαιτείται από εμάς να τηρούμε τις εντολές Του και τις διαθήκες που έχουμε συνάψει. Η τήρηση των εντολών και των διαθηκών μας είναι αυτή που θα ανοίξει τη γραμμή επικοινωνίας για να λάβουμε αποκάλυψη μέσω του Αγίου Πνεύματος. Και είναι μέσω των εκδηλώσεων του Πνεύματος που θα αισθανθούμε το χέρι του Διδασκάλου να γράφει τις ιστορίες μαζί μας.

Τον Απρίλιο του 2021, ο προφήτης μας, Πρόεδρος Ράσσελ Νέλσον, μας ζήτησε να σκεφθούμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε εάν είχαμε περισσότερη πίστη στον Ιησού Χριστό. Με περισσότερη πίστη στον Ιησού Χριστό, θα μπορούσαμε να κάνουμε μία ερώτηση στην οποία δεν γνωρίζουμε την απάντηση – να ζητήσουμε από τον Πατέρα μας στους Ουρανούς, στο όνομα του Ιησού Χριστού, να στείλει μία απάντηση μέσω του Αγίου Πνεύματος, το οποίο καταθέτει μαρτυρία για την αλήθεια. Αν είχαμε περισσότερη πίστη, θα κάναμε την ερώτηση και μετά θα ήμασταν πρόθυμοι να δεχθούμε την απάντηση που λαμβάνουμε, ακόμα κι αν δεν ταιριάζει με την βολική αφήγησή μας. Και η υπεσχημένη ευλογία που θα έλθει, όταν ενεργούμε με πίστη στον Ιησού Χριστό, είναι να αυξηθεί η πίστη σε Εκείνον, τον αρχηγό και τελειωτή μας. Ο Πρόεδρος Νέλσον δήλωσε ότι «λαμβάνουμε περισσότερη πίστη κάνοντας κάτι που απαιτεί περισσότερη πίστη»⁵.

Έτσι, ένα άτεκνο ζευγάρι, που υποφέρει από στειρότητα, ας ρωτήσει με πίστη αν θα πρέπει να υιοθετήσει παιδιά και ας είναι πρόθυμο να αποδεχθεί την απάντηση, μολονότι η αφήγηση που είχαν γράψει για τον εαυτό τους περιελάμβανε μία θαυματουργή γέννηση.

Ένα γηραιότερο ζεύγος ας ρωτήσει αν είναι καιρός για αυτούς να υπηρετήσουν μία ιεραποστολή, και ας είναι πρόθυμοι να πάνε, μολονότι η αφήγηση που είχαν γράψει οι ίδιοι περιελάμβανε να συνεχίσουν να εργάζονται για περισσότερο χρόνο. Ή ίσως η απάντηση θα είναι «όχι ακόμα» και θα μάθουν σε μεταγενέστερα κεφάλαια της ιστορίας τους γιατί ήταν απαραίτητο να μείνουν στο σπίτι τους λίγο ακόμα.

Ένας έφηβος ή μία έφηβη ας ρωτήσει με πίστη αν τα αθλήματα ή η ακαδημαϊκή γνώση ή η μουσική έχουν μεγαλύτερη αξία, και ας είναι πρόθυμος/η να ακολουθήσει τις προτροπές του τέλειου μάρτυρος, του Αγίου Πνεύματος.

Γιατί θέλουμε ο Σωτήρας να είναι ο αρχηγός και τελειωτής των ιστοριών μας; Επειδή Εκείνος γνωρίζει τέλεια τις δυνατότητές μας, θα μας πάει σε μέρη που ποτέ δεν φαντασθήκαμε ότι θα βρεθούμε. Μπορεί να μας κάνει Δαβίδ ή Εσθήρ. Θα μας κάνει να αναπτυχθούμε πνευματικώς και θα μας εξευγενίσει για να γίνουμε περισσότερο σαν Εκείνον. Αυτά που θα επιτύχουμε καθώς ενεργούμε με περισσότερη πίστη θα αυξήσουν την πίστη μας στον Ιησού Χριστό.

Αδελφοί και αδελφές, πριν από μόλις έναν χρόνο, ο αγαπητός μας προφήτης ρώτησε: «Είστε εσείς πρόθυμοι να αφήσετε τον Θεό να επικρατήσει στη ζωή σας…; Είστε πρόθυμοι να αφήσετε οτιδήποτε Αυτός θέλει να κάνετε να υπερισχύσει κάθε άλλης φιλοδοξίας;»⁶ Ταπεινά προσθέτω σε αυτές τις προφητικές ερωτήσεις: «Θα αφήσετε τον Θεό να είναι ο αρχηγός και τελειωτής της ιστορίας σας;»

Στην Αποκάλυψη μαθαίνουμε ότι θα σταθούμε ενώπιον του Θεού και θα κριθούμε από τα βιβλία της ζωής, σύμφωνα με τα έργα μας⁷.

Θα κριθούμε από το δικό μας βιβλίο της ζωής. Μπορούμε να επιλέξουμε να γράψουμε μία βολική αφήγηση για τον εαυτό μας. Ή μπορούμε να επιτρέψουμε στον Μέγα Αρχηγό και Τελειωτή να γράψει την ιστορία μαζί μας, αφήνοντας τον ρόλο που Εκείνος μας χρειάζεται να παίξουμε να υπερισχύσει άλλων φιλοδοξιών.

Ας είναι ο Χριστός ο αρχηγός και τελειωτής της ιστορίας σας!

Ας είναι το Άγιο Πνεύμα ο μάρτυς σας!

Γράψτε μία ιστορία στην οποία το μονοπάτι που βρίσκεστε είναι ευθύ, σε μία πορεία που σας οδηγεί πίσω στην επουράνια οικία σας για να ζήσετε στην παρουσία του Θεού.

Αφήστε την αντιξοότητα και τα βάσανα που είναι μέρος κάθε καλής ιστορίας να είναι ένα μέσον διά του οποίου να πλησιάζετε πιο κοντά και να γίνεστε περισσότερο σαν τον Ιησού Χριστό.

Διηγηθείτε μία ιστορία στην οποία αναγνωρίζετε ότι οι ουρανοί είναι ανοικτοί. Κάντε ερωτήσεις στις οποίες δεν γνωρίζετε την απάντηση, γνωρίζοντας ότι ο Θεός είναι πρόθυμος να κάνει γνωστό το θέλημά Του για εσάς μέσω του Αγίου Πνεύματος.

Αφήστε την αφήγησή σας να είναι μία αφήγηση πίστεως, ακολουθώντας το Παράδειγμά σας, τον Σωτήρα Ιησού Χριστό. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.