Lekcja do samodzielnego studiowania: Wojna w Utah i masakra pod Mountain Meadows, powstanie Perły Wielkiej Wartości, Deklaracja Oficjalna — 1 i Nauki i Przymierza 138 (część 31.)
Poniżej znajduje się podsumowanie doktryn oraz zasad, z którymi uczniowie zapoznali się podczas studiowania części 31. To podsumowanie nie zakłada, że musisz ich nauczać w ramach lekcji. Lekcja, której uczysz na podstawie części 31., skupia się tylko na kilku z tych doktryn i zasad. Postępuj zgodnie z podszeptami Ducha Świętego, pamiętając o potrzebach swoich uczniów.
Dzień 1. (Wojna w Utah i masakra pod Mountain Meadows)
Kiedy uczniowie zapoznali się z tragicznym wydarzeniem z historii Kościoła, zastanawiali się nad zasadą mówiącą, że jeśli będziemy rozwiązywać konflikty z ludźmi na sposób Pański, unikniemy niszczycielskich skutków niezgody. Uczniowie dowiedzieli się też, że kiedy ignorujemy rady, by czynić to, co właściwe, stajemy się bardziej skłonni do podejmowania złych decyzji. Uczniowie odkryli również, że decyzja o ukryciu naszych grzechów może sprowadzić na nas ból i cierpienie. Na koniec uczniowie dowiedzieli się, że możemy rozwinąć silne świadectwo, gdy podstawą naszej wiary jest Jezus Chrystus.
Dzień 2. (Ujawnienie Perły Wielkiej Wartości)
Uczniowie odkryli, że Perła Wielkiej Wartości jest dowodem na to, że Józef Smith był prorokiem, widzącym i objawicielem. Dowiedzieli się więcej o ujawnieniu księgi Mojżesza oraz księgi Abrahama. Poznali kilka doktryn i zasad znajdujących się w Zasadach Wiary.
Kiedy uczniowie studiowali Manifest dotyczący przerwania praktyki wielożeństwa, dowiedzieli się, że Pan kieruje Swoim Kościołem, dając objawienie Prezydentowi Kościoła i że Pan nigdy nie pozwoli, aby Prezydent Kościoła zwiódł Kościół na manowce. Kiedy uczniowie poznawali postęp pracy świątynnej w latach 90. XIX w., odkryli też, że dzięki obrzędom pieczętującym możemy zostać zapieczętowani do członków naszych rodzin, również tych, którzy byli przed nami i którzy nadejdą po nas.
Gdy uczniowie studiowali zapis doświadczenia Prezydenta Josepha F. Smitha związanego z otrzymywaniem objawienia, odkryli, że kiedy czytamy i rozważamy pisma święte, przygotowujemy się, by otrzymać objawienie. Poza tym dowiedzieli się, że dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa i posłuszeństwu zasadom ewangelii, cała ludzkość może zostać zbawiona. Dowiedzieli się też, że dzięki łasce Boga Ojca i Jezusa Chrystusa zostaniemy wyzwoleni z pęt śmierci i że dzięki zmartwychwstaniu możemy otrzymać pełnię radości.
Wprowadzenie
Lekcja ta może pomóc uczniom w zrozumieniu, w jaki sposób duchy, przebywające w świecie duchów, uczone są ewangelii. Pomoże im też zrozumieć, w jaki sposób oni mogą stać się częścią tego wielkiego dzieła zbawienia zmarłych.
Propozycje dotyczące nauczania
Zanim rozpoczniesz lekcję na temat rozdziału: Nauki i Przymierza 138, możesz zapytać uczniów, czy mają pytania dotyczące tego, co studiowali w zeszłym tygodniu. Mogą mieć, na przykład, pytania na temat masakry pod Mountain Meadows czy Deklaracji Oficjalnej — 1.
Prezydent Joseph F. Smith dowiaduje się, jak ewangelia jest głoszona w świecie duchów
Powiedz uczniom, że ludzie na całym świecie mają różne wierzenia na temat tego, co się z nami dzieje po śmierci. Zapytaj, czy kiedykolwiek spotkali kogoś, kto miał inne niż my poglądy dotyczące tego, co się z nami dzieje, gdy umieramy. Poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się swoimi doświadczeniami. (Dopilnuj, by nie wypowiadano się negatywnie ani lekceważąco na temat innych wyznań).
Skąd możemy wiedzieć, które wierzenia na temat życia po śmierci są zgodne z prawdą? (Możesz wyjaśnić uczniom, że nawet pośród świętych w dniach ostatnich mogą się znaleźć osoby, które mają błędne poglądy na temat życia po śmierci).
Aby uzupełnić wypowiedzi uczniów, poproś jednego z nich o przeczytanie słów Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów.
Obraz
Starszy D. Todd Christofferson
„Pisma święte są miernikiem [normą] poprawności i prawdy” („Błogosławieństwo pism świętych”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 34).
Zapewnij uczniów, że o prawdziwości różnych wierzeń na temat tego, co dzieje się z nami po śmierci, możemy się przekonać, porównując je z prawdami, które Pan objawił w pismach świętych, na przykład w rozdziale: Nauki i Przymierza 138.
Narysuj na tablicy poniższy schemat. Możesz pokrótce wyjaśnić, że pod pewnym względem cały świat duchów można uważać za duchowe więzienie, ponieważ nawet duchy sprawiedliwych doświadczają tu oddzielenia od ciała, co jest swego rodzaju niewolą (zob. NiP 138:49–50).
Obraz
schemat — raj duchów i więzienie duchów
Aby uczniowie przypomnieli sobie prawdy, które studiowali w ramach rozdziału 138., poleć połowie z nich, żeby we fragmencie: Nauki i Przymierza 138:12–15, 22 poszukali informacji, kto po śmierci trafi do duchowego raju i jakie tam będą panowały warunki. Druga połowa klasy niech zbada wersety: Nauki i Przymierza 138:20–22 i poszuka informacji o tym, kto trafi do duchowego więzienia i jakie tam będą panowały warunki. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
Zwróć uwagę, że po śmierci do więzienia duchów nie trafią jedynie niegodziwi i zbuntowani, lecz również ci, co umarli w swoich grzechach bez poznania ewangelii (zob. NiP 138:32). Przypomnij uczniom, że kiedy Prezydent Joseph F. Smith rozważał fragmenty z I Listu Piotra, Pan objawił mu, w jaki sposób ludzie w więzieniu duchów będą mieli możliwość otrzymania błogosławieństw ewangelii.
Poproś jednego z uczniów o przeczytanie na głos fragmentu: Nauki i Przymierza 138:29–32, a pozostali niech odszukają, w jaki sposób ewangelia jest nauczana w świecie duchów. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Powinni odnaleźć następującą prawdę: Pod przewodnictwem Jezusa Chrystusa sprawiedliwi posłańcy nauczają ewangelii w więzieniu duchów.
Na schemacie widniejącym na tablicy narysuj strzałkę prowadzącą z duchowego raju do duchowego więzienia, oznaczającą sprawiedliwych posłańców Pana, którzy głoszą tam ewangelię.
Podsumuj wersety: Nauki i Przymierza 138:33–37, wyjaśniając, że wszystkie dzieci Ojca Niebieskiego będą miały możliwość przyjęcia zasad i obrzędów ewangelii Jezusa Chrystusa czy to na ziemi, czy w świecie duchów.
Aby uczniowie zrozumieli, w jaki sposób wszyscy usłyszą ewangelię, wyjaśnij, że choć Zbawiciel przebywał w świecie duchów zaledwie przez krótki czas po Swojej śmierci, zorganizował duchy sprawiedliwych, aby głosiły ewangelię w więzieniu duchów. Ta praca nadal trwa. Kiedy człowiek umiera, nie usłyszawszy i nie przyjąwszy ewangelii w tym życiu, będzie miał szansę ją usłyszeć i przyjąć w świecie duchów.
Wyjaśnij uczniom, że we fragmencie: Nauki i Przymierza 138:38–49 Prezydent Joseph F. Smith wymienił imiona wielu „wielkich i potężnych” duchów, które ujrzał w świecie duchów, czekające na objawienie się im Zbawiciela po Jego śmierci. Pośród duchów, które odwiedził Zbawiciel, były duchy proroków ze Starego Testamentu i Księgi Mormona. Począwszy od wersetu 53., czytamy, że Prezydent Smith widział także duchy tych, którzy mieli przyjść w ostatniej dyspensacji, między innymi Proroka Józefa Smitha (swego wuja) i Hyruma Smitha (swego ojca).
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 138:53–56. Pozostali niech śledzą tekst w swoich pismach i odpowiedzą, jak podczas życia doczesnego osoby te przyczyniły się do zbawienia ludzi, którzy są w więzieniu duchów.
W jaki sposób przywódcy Kościoła — święci w dniach ostatnich — pomagają duchom w więzieniu?
Kiedy studenci odkryją, że prorocy święci w dniach ostatnich pomagają w odkupieniu umarłych poprzez budowanie świątyń i udzielanie obrzędów świątynnych za zmarłych, pokaż lub narysuj obok schematu na tablicy ilustrację świątyni.
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos fragment: Nauki i Przymierza 138:58–59. Pozostali niech śledzą tekst i odszukają, co muszą zrobić umarli, aby dostąpić odkupienia. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli.
Co stanie się z tymi, którzy odpokutują w świecie duchów? (Uczniowie mogą użyć różnych sformułowań, ale powinni rozpoznać następującą doktrynę: Duchy, które odpokutują, zostaną odkupione przez posłuszeństwo obrzędom świątynnym, oczyszczone mocą Zadośćuczynienia i otrzymają swoją nagrodę).
Jak możemy pomagać w dziele zbawienia umarłych podczas naszego życia na ziemi? (Pracując nad uzupełnieniem historii rodziny i uczestnicząc w obrzędach świątynnych w zastępstwie zmarłych).
Wskaż na ilustrację świątyni na tablicy. Złóż świadectwo, że kiedy chodzimy do świątyni, aby dokonywać obrzędów za osoby, które zmarły, pomagamy im — jeśli zdecydują się one przyjąć obrzędy — zostać odkupionymi z więzienia duchów i dołączyć do duchów przebywających w raju.
Na schemacie widniejącym na tablicy narysuj strzałkę prowadzącą z więzienia duchów do duchowego raju, oznaczającą odkupienie skruszonych duchów z więzienia.
Jak ta wiedza może wpłynąć na wasze doświadczenia związane z pracą świątynną i badaniem historii rodziny?
Czym zostaliście pobłogosławieni dzięki temu, że uczestniczycie w badaniu historii rodziny i pracy świątynnej? (Możesz też opowiedzieć o swoich własnych doświadczeniach).
Poproś jednego z uczniów, by przeczytał na głos werset: Nauki i Przymierza 138:60. Niech klasa śledzi tekst w swoich pismach i odszuka świadectwo Prezydenta Josepha F. Smitha na temat zapisanych przez niego prawd.
Zachęć uczniów, aby w ciągu kilku następnych tygodni wyznaczyli czas na badanie historii rodziny lub wykonanie pracy świątynnej.
Na zakończenie podziel się swoim świadectwem o Panu Jezusie Chrystusie i błogosławieństwach Zadośćuczynienia dostępnych tak dla żywych, jak i zmarłych.
Następna część (Organizacje i programy Kościoła, Deklaracja Oficjalna — 2, przyspieszanie dzieła Zbawienia, Rodzina: Proklamacja oraz Żyjący prorok)
Zapytaj uczniów, skąd wiedzą, że Pan prowadzi Swój Kościół w dzisiejszych czasach. Dlaczego ważne jest, aby mieć żyjącego proroka? Dlaczego rodziny są ważne? Zachęć uczniów, aby poszukali odpowiedzi na te pytania, kiedy będą studiować lekcje w nadchodzącym tygodniu.