Հետևեք Հիսուս Քրիստոսին հավատքի քայլերով

Շնորհակալությո՛ւն երգչախմբին, «Faith in Every Footstep (Հավատք ամեն քայլափոխին)» հիմնի կատարման համար: Այս երգի երաժշտությունն ու խոսքերը գրվել են 1996 թվականին եղբայր Նյուել Դեյլիի կողմից՝¹ 1847 թվականին Սոլթ Լեյքի հովիտ առաջին ռահվիրաների ժամանման 150-ամյակի տոնակատարությանը նախապատրաստվելու առթիվ։

Չնայած այս երգը գրվել է այդ տոնակատարության նախապատրաստման համար, սակայն դրա ուղերձը վերաբերում է ողջ աշխարհին։

Ինձ միշտ դուր է եկել երգի կրկներգը.

Եղբայրնե՛ր և քույրե՛ր, ես վկայում եմ, որ երբ մենք հետևում ենք Հիսուս Քրիստոսին հավատքի քայլերով, անշուշտ հույս կա: Հույս կա Տեր Հիսուս Քրիստոսում: Այս կյանքում բոլորի համար հույս կա: Հույս կա՝ հաղթահարելու մեր սխալները, մեր վշտերն ու մաքառումները, մեր փորձություններն ու դժվարությունները: Ապաշխարության, ներվելու և ուրիշներին ներելու հույս կա: Ես վկայում եմ, որ կա հույս և խաղաղություն Քրիստոսում: Նա կարող է մեզ այսօր տանել դժվարին ժամանակների միջով: Նա դա արեց վաղ ռահվիրաների համար և հիմա Նա դա կանի մեզանից յուրաքանչյուրի համար:

Այս տարի լրանում է Սոլթ Լեյքի հովիտ վաղ շրջանի ռահվիրաների ժամանման 175-ամյակը, որը ստիպեց ինձ խորհել իմ նախնիների մասին. նրանցից ոմանք քայլել են Նավուից դեպի Սոլթ Լեյքի հովիտ: Ես ունեմ նախապապեր, որոնք երիտասարդության տարիներին քայլել են հարթավայրերով: Հենրի Բալլարդը 20 տարեկան էր,³ Մարգարեթ ՄակՆիլը՝ 13,⁴ իսկ Ջոզեֆ Ֆ. Սմիթը, որը հետագայում դարձավ Եկեղեցու վեցերորդ նախագահը, ընդամենը 9 տարեկան էր, երբ ժամանեց Սոլթ Լեյքի հովիտ:⁵

Իրենց ճանապարհին նրանք հանդիպեցին ամեն տեսակի զրկանքների, ինչպիսիք էին՝ ցուրտ ձմեռները, հիվանդությունները և համապատասխան հագուստի ու սննդի բացակայությունը: Օրինակ, երբ Հենրի Բալլարդը մտավ Սոլթ Լեյքի հովիտ, նա ուրախացավ՝ տեսնելով «Խոստումի երկիրը», բայց վախեցավ, որ ինչ-որ մեկը կարող է տեսնել իրեն, քանի որ հագուստն այնքան մաշված էր, որ լիովին չէր ծածկում իր մարմինը։ Նա ամբողջ օրը թաքնվեց թփերի հետևում, մինչև մութն ընկնելը։ Այնուհետև նա գնաց մի տուն և հագուստ խնդրեց, որպեսզի կարողանա շարունակել ճանապարհը և գտնել իր ծնողներին: Նա շնորհակալ էր Աստծուն, որ ապահով կերպով հասավ իր ապագա տունը:⁶

Իմ նախապապերը հավատքի քայլերով հետևում էին Հիսուս Քրիստոսին իրենց յուրաքանչյուր փորձության ընթացքում: Ես շնորհակալ եմ նրանց, որ երբեք չհանձնվեցին: Նրանց հավատքի քայլերը օրհնել են ինձ և հաջորդ սերունդներին, ինչպես որ ձեր հավատքի քայլերն այսօր կօրհնեն ձեր սերունդներին:

Որպես խոսքի մաս, ռահվիրա բառը և՛ գոյական է, և՛ բայ: Որպես գոյական այն կարող է նշանակել մարդ, որն առաջիններից է, որ ուսումնասիրել կամ բնակեցրել է նոր տարածք: Որպես բայ, այն կարող է նշանակել՝ բացել կամ պատրաստել ճանապարհը, որին կհետևեն ուրիշները:⁷

Երբ մտածում եմ ռահվիրաների մասին, որոնք ճանապարհ են պատրաստել ուրիշների համար, ես նախ մտածում եմ մարգարե Ջոզեֆ Սմիթի մասին: Ջոզեֆը ռահվիրա էր, քանի որ նրա հավատքի քայլերը նրան տարան դեպի ծառերի պուրակ, որտեղ նա ծնկի եկավ աղոթքով և ճանապարհ բացեց մեզ համար, որ ունենանք Հիսուս Քրիստոսի ավետարանի լրիվությունը: 1820 թվականի այդ գարնանային առավոտը «Աստծուն խնդր[ելու]» Ջոզեֆի հավատքը⁸ ճանապարհ բացեց Հիսուս Քրիստոսի ավետարանի լրիվության վերականգնման համար, որը ներառում էր մարգարեներ և առաքյալներ, որոնք կանչված էին ևս մեկ անգամ ծառայելու երկրի վրա:⁹ Ես գիտեմ, որ Ջոզեֆ Սմիթը Աստծո մարգարեն է: Ես գիտեմ, որ նրա հավատքով լցված քայլերը ստիպեցին նրան ծնկի գալ Հայր Աստծո և Նրա սիրելի Որդու՝ Հիսուս Քրիստոսի ներկայության մեջ:

Մարգարե Ջոզեֆի հավատքի քայլերը նրան հնարավորություն տվեցին լինել Տիրոջ գործիքը՝ ստեղծելու Մորմոնի Գիրքը, որը ևս մեկ վկայություն է Հիսուսի և Նրա քավիչ շնորհի մասին:

Ջոզեֆ Սմիթը, իր հավատքի և հաստատակամության շնորհիվ, անհավատալի դժվարությունների և ընդդիմության պայմաններում կարողացավ գործիք լինել Տիրոջ ձեռքում՝ երկրի վրա ևս մեկ անգամ հաստատելով Հիսուս Քրիստոսի Եկեղեցին:

Վերջին գերագույն համաժողովի ժամանակ ես խոսեցի այն մասին, թե իմ լիաժամկետ միսիոներական ծառայությունն ինչպես է օրհնել ինձ: Ես օրհնվեցի, երբ ուսուցանեցի մեր Երկնային Հոր փրկության փառահեղ ծրագրի, Ջոզեֆ Սմիթի Առաջին Տեսիլքի և Մորմոնի Գրքի նրա թարգմանության մասին: Այս վերականգնված ուսմունքներն ու վարդապետությունը ուղղորդեցին իմ հավատքի քայլերը՝ ուսուցանելու նրանց, ովքեր պատրաստ էին լսելու ավետարանի Վերականգնման ուղերձը:

Այսօրվա մեր միսիոներները ժամանակակից ռահվիրաներ են, որովհետև նրանք կիսում են այդ փառահեղ ուղերձը ողջ աշխարհի մարդկանց հետ՝ այդպիսով ճանապարհ բացելով մեր Երկնային Հոր զավակների համար, որ ճանաչեն Նրան և Նրա Որդի Հիսուս Քրիստոսին: Հիսուս Քրիստոսի ավետարանի ընդունումը ճանապարհ է բացում բոլոր մարդկանց համար՝ նախապատրաստվելու և ստանալու արարողություններն ու Եկեղեցու և տաճարի օրհնությունները:

Վերջին գերագույն համաժողովին նախագահ Ռասսել Մ. Նելսոնը վերահաստատեց, «որ Տերը խնդրել է յուրաքանչյուր արժանավոր, ընդունակ երիտասարդի պատրաստվել և ծառայել միսիայում», և որ «միսիան նաև հզոր, բայց ընտրովի հնարավորություն է երիտասարդ և ունակ քույրերի համար»։¹⁰

Սիրելի երիտասարդ տղամարդի՛կ և երիտասարդ կանա՛յք, ձեր հավատքի քայլերը կօգնեն ձեզ հետևել միսիայում ծառայելու Տիրոջ հրավերին և լինել ժամանակակից ռահվիրաներ՝ ճանապարհ բացելով Աստծո զավակների համար, որպեսզի նրանք գտնեն և մնան ուխտի ուղու վրա, որը տանում է դեպի Նրա փառավոր ներկայությունը։

Նախագահ Նելսոնը եղել է Եկեղեցու ռահվիրա: Որպես առաքյալ՝ նա ճամփորդել է և շատ երկրներ է բացել ավետարանի քարոզչության համար: Եկեղեցու մարգարեն և նախագահ դառնալուց կարճ ժամանակ անց նա խնդրեց մեզ «մեծացնել հայտնություն ստանալու [մեր] հոգևոր կարողությունը»:¹¹ Նա շարունակում է ուսուցանել մեզ, թե ինչպես ամրացնել մեր վկայությունները: Չափահաս երիտասարդների հոգևոր հավաքի ժամանակ նա ասաց.

«Ես խնդրում եմ ձեզ, որ պատասխանատվություն ստանձնեք ձեր վկայության համար։ Աշխատեք դրա համար: Պահպանեք այն։ Հոգ տարեք դրա մասին։ Զարգացրեք, որ այն աճի։

«[Ապա] հետևեք, որ հրաշքներ կատարվեն ձեր կյանքում»:¹²

Նա ուսուցանում է մեզ, թե ինչպես հոգևորապես ավելի ինքնապահով դառնալ: Նա ասել է, որ «գալիք օրերում, հնարավոր չի լինի հոգևորապես գոյատևել առանց Սուրբ Հոգու առաջնորդության, ուղղորդման և մշտապես մխիթարող ազդեցության»:¹³

Ես գիտեմ, որ նախագահ Ռասսել Մ. Նելսոնը Աստծո մարգարեն է այժմ Երկրի վրա:

Մեր Փրկիչ Հիսուս Քրիստոսը ճանապարհը նախապատրաստելու վերջնական ռահվիրան է: Հիրավի, Նա է «ճանապարհը»¹⁴ որով պետք է իրականացվի փրկության ծրագիրը, որպեսզի մենք կարողանանք ապաշխարել և Նրա հանդեպ հավատքի միջոցով վերադառնանք մեր Երկնային Հոր մոտ:

Հիսուսն ասել է․ «Ես եմ ճանապարհը, ճշմարտությունն ու կյանքը. ոչ ոք Հոր մոտ չի գա, եթե ոչ իմ միջոցով»։¹⁵ Նա խոստացել է, որ մեզ «որբ չի թողնի», Նա մեզ մոտ կգա մեր փորձությունների ժամին:¹⁶ Նա հրավիրել է մեզ «[գալ Իր] մոտ սրտի ողջ նվիրվածությամբ և [Նա] կբժշկ[ի մեզ]»:¹⁷

Ես վկայում եմ, որ Հիսուս Քրիստոսը մեր Փրկիչն է և մեր Քավիչը, մեր Բարեխոսը Հոր առաջ: Մեր Երկնային Հայրը մեզ համար բացել է Իր մոտ վերադառնալու ճանապարհը, այն է՝ հավատքով հետևել Իր սիրելի Որդի Հիսուս Քրիստոսին ամեն քայլափոխին:

Իմ նախապապերը և վաղ շրջանի մյուս ռահվիրաները բախվեցին բազմաթիվ խոչընդոտների, երբ նրանք սայլակներով, ձեռնասայլերով և ոտքով գալիս էին դեպի Սոլթ Լեյքի հովիտ: Մենք նույնպես կբախվենք մարտահրավերների մեր կյանքի անհատական ճամփորդությունների ժամանակ: Մենք ձեռնասայլեր չենք հրում կամ ծածկված սայլեր չենք քշում զառիթափ սարերի լանջերով և խոր ձնակույտերի միջով. նրանց նման մենք ևս փորձում ենք հոգևորապես հաղթահարել մեր օրերի գայթակղություններն ու մարտահրավերները: Մենք ունենք արահետներ՝ քայլելու, մենք ունենք բլուրներ, իսկ երբեմն լեռներ, որոնք պետք է բարձրանանք: Թեև այսօրվա փորձությունները տարբերվում են վաղ շրջանի ռահվիրաների փորձություններից, դրանք պակաս դժվարին չեն մեզ համար։

Կարևոր է հետևել մարգարեին և ամուր կառչած պահել մեր ոտքերը հավատարմության ուխտի ուղու վրա, ինչպես դա եղել է վաղ ռահվիրաների համար:

Եկեք հետևենք Հիսուս Քրիստոսին՝ հավատքով ամեն քայլափոխին: Մենք պետք է ծառայենք Տիրոջը և ծառայենք միմյանց: Մենք պետք է հոգևորապես զորացնենք մեզ՝ պահելով և պատվելով մեր ուխտերը: Մենք չպիտի կորցնենք պատվիրանները պահելու հրատապության զգացումը: Սատանան փորձում է բթացնել մեր պարտականության զգացումը և մեր սերը Աստծո ու Տեր Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ: Խնդրում եմ, հիշեք, որ եթե որևէ մեկը կորցնի իր ճանապարհը, մենք երբեք չենք կորսվի մեր Փրկչի համար: Ապաշխարության օրհնությամբ մենք կարող ենք դիմել Նրան: Նա կօգնի մեզ սովորել, աճել և փոխվել, մինչ մենք ձգտենք մնալ ուխտի ճանապարհին:

Թող որ մենք միշտ հետևենք Հիսուս Քրիստոսի ոտնահետքերին և, հավատքով կատարելով մեր յուրաքանչյուր քայլը, կենտրոնանանք Նրա վրա և ամուր կառչած պահենք մեր ոտքերը ուխտի ուղու վրա: