අමතන්න, නොවැටෙන්න

දෙවියන් වහන්සේ අපගේ යාච්ඤා වලට ඇහුම්කන් දෙන අතර ඒවාට පුද්ගලාරෝපිත ආකාරයකින් පිළිතුරු දෙන බව මගේ හදවත තුළ ඇති සම්පූර්ණ නියතභාවය ගැන සාක්ෂි දීමෙන් අද මම ආරම්භ කිරීමට කැමැත්තෙමි.

අවිනිශ්චිතතාවය, වේදනාව, බලාපොරොත්තු සුන්වීම සහ හිත් බිඳීම් හරහා ගමන් කරන පරිච්ඡේදයක, පුද්ගලික හැකියාවන් සහ මනාපයන් මෙන්ම ලෝකයෙන් ලැබෙන දැනුම සහ ආරක්ෂාව මත වැඩි විශ්වාසයක් තැබීමට අප නැඹුරු විය හැකිය. මෙය මෙම මරණීය ජීවිතයේ අභියෝගවලට මුහුණ දිය හැකි උපකාරයේ සහ සහයෝගයේ සැබෑ මූලාශ්රයට අවදානය නොදීමට අපට හේතු විය හැකිය.

රූපය

රෝහල් කාමරය.

මට මතකයි මම අසනීපයක් නිසා රෝහල්ගත වූ අවස්ථාවක්, මට නිදා ගැනීමට අපහසු විය. මම විදුලි පහන් නිවා දමා කාමරය අඳුරු වූ විට, මා ඉ දිරිපිට සිවිලිමේ පරාවර්තක සලකුණක් දුටුවෙමි, “අමතන්න, වැටෙන්න එපා” මා පුදුමයට පත් කරමින්, ඊළඟ දවසේ කාමරයේ තැන් කිහිපයකම එකම පණිවිඩය නැවත නැවතත් මම නිරීක්ෂණය කළෙමි.

රූපය

අමතන්න, ලකුණෙන් වැටෙන්න එපා.

එම පණිවිඩය එතරම් වැදගත් වන්නේ ඇයි? මම ඒ ගැන හෙදියගෙන් විමසූ විට, ඇය පැවසුවේ, “එය ඔබට දැනටමත් ඇති වේදනාව වැඩි කළ හැකි පහරක් වළක්වා ගැනීම සඳහා ය.”

මෙම ජීවිතය, එහි ස්වභාවය අනුව, වේදනාකාරී අත්දැකීම් ගෙන එයි, සමහරක් අපගේ භෞතික ශරීරයට ආවේණික වේ, සමහරක් අපගේ දුර්වලතා හෝ දුක් වේදනා නිසා, සමහරක් අන් අය ඔවුන්ගේ නිදහස් කැමැත්ත භාවිතා කරන ආකාරය නිසා සහ සමහරක් අපගේ නිදහස් කැමැත්ත භාවිතා කිරීම නිසා.

ගැලවුම්කරුවාණන් වහන්සේ ප්රකාශ කරන විට දුන් පොරොන්දුවට වඩා බලවත් පොරොන්දුවක් තිබේද, “ඉල්ලාපල්ලා, එවිට නුඹලාට දෙනු ලැබේ; සොයාපල්ලා, එවිට නුඹලාට සම්බ වේ; තට්ටු කරපල්ලා,” නැතහොත් අමතන්න, “එවිට නුඹලාට දොර හරිනු ලැබේ”?¹

යාච්ඤාව යනු අපගේ ස්වර්ගීය පියාණන් සමඟ සන්නිවේදන මාධ්යයක් වන අතර එය අපට “අමතන්න සහ නොවැටෙන්නට” ඉඩ සලසයි. කෙසේ වෙතත්, අපගේ අපේක්ෂාවන්ට අනුව ක්ෂණික ප්රතිචාරයක් හෝ නොලැබෙන නිසා ඇමතීම අසා නැතැයි අපට සිතිය හැකි තත්වයන් තිබේ.

මෙය සමහර විට කාංසාව, දුක හෝ බලාපොරොත්තු සුන්වීමට හේතු වේ. නමුත් නෙපි ස්වාමින් වහන්සේ කෙරෙහි ඇදහිල්ල ප්රකාශ කිරීම මතක තබා ගන්න, ”මා විසින් නැවක් සෑදීමට උන්වහන්සේට, මට උපදෙස් දිය නොහැක්කේ කෙසේද?”² දැන්, මම ඔබෙන් අසමි, ස්වාමින් වහන්සේ ඔබට උපදෙස් දිය නොහැක්කේ කෙසේද, ඔබ නොවැටෙන පිණිස ?

දෙවියන් වහන්සේගේ පිළිතුරු කෙරෙහි විශ්වාසය තැබීමෙන් අදහස් වන්නේ උන්වහන්සේගේ මාර්ග අපගේ මාර්ග නොවන බව පිළිගැනීම³ සහ “සෑම දෙයක්ම එහි කාලය තුළ සිදු විය යුතුය” යන්නයි.⁴

අප ආදරණීය හා කරුණාවන්ත ස්වර්ගීය පියාණන්ගේ දරුවන් බව දැන ගැනීමේ නිශ්චිතභාවය භක්තිමත් යාච්ඤාවෙන් “ඇමතීමට” පෙළඹවීම විය යුතුය, “සෑම විටම යාච්ඤා කරන්න සහ සිහිමුර්ජා නොවිය යුතුය; … [අපගේ] ක්රියාකාරිත්වය [අපගේ] ආත්මයේ ශුභසිද්ධිය සඳහා ය.” ⁵ සෑම යාච්ඤාවකදීම උන්වහන්සේගේ පුත්රයාණන් වන යේසුස් ක්රිස්තුස්වහන්සේගේ නාමයෙන් යාච්ඤාවක් කරන විට ස්වර්ගීය පියාණන් වහන්සේගේ හැඟීම් ගැන සිතන්න. මොනතරම් බලයක් සහ මුදු මොළොක් බවක්ද, මම විශ්වාස කරනවා, අප එසේ කරන විට පෙන්නුම් කරනවා කියා !

ඔවුන් නොවැටෙන ලෙස දෙවියන් වහන්සේව ඇමතූ අයගේ උදාහරණවලින් ශුද්ධ ලියවිල්ල පිරී ඇත. හිලමන් සහ ඔහුගේ හමුදාව, ඔවුන්ගේ පීඩාවන්ට මුහුණ දෙමින්, යාච්ඤාවෙන් ඔවුන්ගේ ආත්මයන් වගුරුවමින් දෙවියන් වහන්සේව “ඇමතුවෝය.” ඔවුන්ගේ ඉලක්කය සාක්ෂාත් කරගන්නා තෙක් ධෛර්යය හා අධිෂ්ඨානය ලබා ගනිමින් ඔවුන්ට සහතිකය, සාමය, ඇදහිල්ල සහ බලාපොරොත්තුව ලැබුණි.⁶

රතු මුහුද සහ ඊජිප්තුවරුන් අතර ප්රහාර එල්ල කිරීමට ළංවන විට මෝසෙස් හෝ තම පුත් ඊසාක්ව පරිත්‍යාග කිරීමේ විධානයට කීකරු වන විට ආබ්රහම් දෙවියන් වහන්සේ “අමතා”මොරගැසූ ආකාරය ආකාරය සිතා බලන්න.

නොවැටීම සඳහා ඇමතීම පිළිතුර වනු ඇති බවට ඔබ සෑම කෙනෙකුටම අත්දැකීම් ඇති බවත් ඇති බවත් මට විශ්වාසයි.

මීට වසර තිහකට පෙර මමයි මගේ බිරිඳයි අපේ සිවිල් විවාහයට හා දේවමාළිගාවේ විවාහයට සූදානම් වන විට, වැඩ වර්ජනයක් නිසා සිවිල් විවාහ අවලංගු බව දැනුවත් කරමින් අපට ඇමතුමක් ලැබුණි. නියමිත උත්සවයට දින තුනකට පෙරයි අපට ඇමතුම ලැබුණි. වෙනත් කාර්යාලවල කිහිප වතාවක් උත්සාහ කර ඇති හමුවීම් සොයා ගැනීමට නොහැකි වූ පසු, සැලසුම් කළ පරිදි අපට සැබවින්ම විවාහ විය හැකිද යන්න පිළිබඳව අපට දුකක් සහ සැකයක් දැනෙන්නට පටන් ගත්තේය.

මගේ පෙම්වතිය සහ මම යාච්ඤාවෙන් දෙවියන් වහන්සේට අපගේ ආත්ම වගුරුවමින්“ඇමතුවා,” අන්තිමට කවුරුහරි අපිට කිව්වා අඳුරන කෙනෙක් නගරාධිපති වෙලා ඉන්න නගරයට නුදුරින් පිහිටි කුඩා නගරයක කාර්යාලයක් ගැන. කිසිදු පැකිලීමකින් තොරව, අපි ඔහු බැලීමට ගොස් අපව විවාහ කළ හැකිදැයි ඔහුගෙන් විමසුවෙමු. අපේ සතුටට, ඔහු එකඟ විය. ඔහුගේ ලේකම්වරයා අපට අවධාරණය කළේ එම නගරයේ දී සහතිකයක් ලබාගෙන පසුදා මද්දහනට පෙර සියලු ලියකියවිලි ලබා දිය යුතු බවයි.

පහුවදා, අපි කුඩා නගරයට පදිංචි වී අවශ්ය ලියකියවිලි ඉල්ලීමට පොලිස් ස්ථානයට ගියෙමු. අපේ පුදුමයට, නිලධාරියා එය අපට ලබා නොදෙන බව පැවසීය, මන්ද බොහෝ තරුණ යුවල් ඔවුන්ගේ පවුල්වලින් පලා ගොස් එම නගරයේ රහසිගතව විවාහ වන බැවින්, එය ඇත්ත වශයෙන්ම අපේ තත්වය නොවිය. නැවතත්, බිය සහ දුක අප අභිබවා ගියේය.

මට මතකයි මම නිහඬවම මගේ ස්වර්ගීය පියාණන් වහන්සේට ඇමතුවා නොවැටී සිටින්නට. මගේ මනසේ පැහැදිලි හැඟීමක් ඇති විය නැවත නැවතත් පවසමින්, “දේවමාළිගා නිර්දේශය, දේවමාළිගා නිර්දේශය.” මම වහාම මගේ දේවමාළිගා නිර්දේශය පිටතට ගෙන එය නිලධාරියාට භාර දුන්නෙමි, මගේ පෙම්වතියගේ විස්මයට පත්විය.

අප කෙතරම් පුදුම වුනා ද නිලධාරියා මෙය පවසනවා අපට ඇසුන විට, “ඔයා යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ පසු-දවස්වල ශුද්ධවන්තයින්ගෙන් යුත් සභාවේ සාමාජිකයෙක් බව මට කිව්වේ නැත්තේ ඇයි? මම ඔයාගේ සභාව හොඳින් දන්නවා.” ඔහු වහාම ලේඛනය සකස් කිරීමට පටන් ගත්තේය. අපි තවත් පුදුමයට පත් වුණේ නිලධාරියා කිසිවක් නොකියා පොලිස් ස්ථානයෙන් පිටව යද්දී.

මිනිත්තු පනහක් ගෙවී ගියද ඔහු ආපසු නොපැමිණියේය. ඒ වන විටත් උදේ 11:55 පසු වූ අතර, පත්‍රිකා බෙදා හැරීමට අපට තිබුණේ දහවල් වනතුරු පමණි. එසැනින් ඔහු ලස්සන බලු පැටියෙකු සමඟ පැමිණි අතර එය මංගල තෑග්ගක් බව අපට පවසා ලේඛනය සමඟ අපට ලබා දුන්නේය.

අපි නගරාධිපති කාර්යාලය දෙසට දිව ගියෙමු, අපගේ ලේඛනය සහ අපගේ නව බල්ලා සමඟ. එතකොටම අපි දුටුවා නිල වාහනයක් අප දෙසට පැමිණෙනවා. මම එය ඉදිරියේ නැවතුනෙමි. වාහනය නතර කළා, අපි දැක්කා ඇතුළේ ලේකම්තුමිය ඉන්නවා. අපව දුටු ඇය, “මට සමාවෙන්න; මම ඔබට දවල් කියා කිව්වේ. මට වෙන වැඩකට යන්න වෙනවා.”

මම නිශ්ශබ්දව නිහතමානී විය, මගේ ස්වර්ගීය පියාණන් වෙත, මගේ මුළු හදවතින්ම අමතමින් නැවත වරක් “නොවැටෙන” ලෙස උපකාර ඉල්ලා සිටියෙමි. හදිසියේම, ආශ්චර්යය සිදු විය. ලේකම්තුමිය අපට කීවාය, “ඔයාට කොච්චර ලස්සන බල්ලෙක් ඉන්නවද. මම මගේ පුතාටත් එහෙම බල්ලෙක් හොයාගන්නේ කොහෙන්ද?”

“එය ඔබ වෙනුවෙන්” අපි වහාම පිළිතුරු දුන්නා.

ලේකම්තුමිය පුදුමෙන් අප දෙස බලා කීවාය, “හරි, අපි කාර්යාලයට ගිහින් ලෑස්ති කරමු.”

දින දෙකකට පසු, කැරොල් සහ මම සැලසුම් කළ පරිදි සිවිල් ලෙස විවාහ වූ අතර, පසුව අපි ලීමා පේරු දේවමාළිගා වේ මුද්රා වුනෙමු.

ඇත්ත වශයෙන්ම, ඇමතීම යනු ඇදහිල්ල හා ක්රියාව පිළිබඳ කාරණයක් බව අප මතක තබා ගත යුතුය—උන්වහන්සේගේ අනන්ත ප්රඥාව අනුව, සහ පසුව, අප ඉල්ලා සිටි දෙයට අනුකූල ක්රියාවකින්, අපගේ යාච්ඤාවලට පිළිතුරු සපයන ස්වර්ගීය පියාණන් අපට සිටින බව හඳුනා ගැනීමට ඇදහිල්ල. යාච්ඤා කිරීම—ඇමතීම—අපගේ බලාපොරොත්තුවේ ලකුණක් විය හැකිය. නමුත් යාච්ඤා කිරීමෙන් පසු ක්‍රියා මාර්ග ගැනීම අපගේ ඇදහිල්ල සැබෑ බවට ලකුණකි—ඇදහිල්ල වේදනාව, බිය හෝ බලාපොරොත්තු සුන්වීම වැනි අවස්ථාවන්හිදී පරීක්ෂා කරනු ලැබේ.

පහත සඳහන් කරුණු සලකා බැලීමට මම ඔබට යෝජනා කරමි:

1. සෑම විටම උපකාරය සඳහා ඔබේ පළමු විකල්පය ලෙස ස්වාමින් වහන්සේ ගැන සිතන්න.

2. අමතන්න, නොවැටෙන්න. අවංක යාච්ඤාවෙන් දෙවියන් වහන්සේ වෙත හැරෙන්න.

3. යාච්ඤා කිරීමෙන් පසු, ඔබ යාච්ඤා කළ ආශීර්වාද ලබා ගැනීමට ඔබට කළ හැකි සෑම දෙයක්ම කරන්න.

4. උන්වහන්සේගේ කාලය හා උන්වහන්සේගේ මාර්ගය තුළ පිළිතුර පිළිගැනීමට නිහතමානී වන්න.

5. නවතින්න එපා! ඔබ පිළිතුර එනතුරු බලා සිටින අතරතුර ගිවිසුම් මාර්ගයේ ඉදිරියට යන්න.

සමහර විට මේ වෙලාවේ කවුරුහරි ඇති, තත්වයන් නිසා, ඔවුන් වැටෙන්න ආසන්න බව හැගෙන, සහ ජෝසෆ් ස්මිත් මොරගැසුවා මෙන් අමතන්න කැමත්තෙන්, “අහෝ දෙවියන්වහන්ස, ඔබ වහන්ස කොහිද? … ඔබවහන්සේගේ හස්තය … කෙතරම් කාලයකට නැවතී ඇත්ද?”⁷

එවැනි තත්වයන් තුළ පවා, සභාපති රසල් එම්. නෙල්සන් ඉගැන්වූ පරිදි “ආත්මික ගම්යතාවයෙන්” යාච්ඤා කරන්න,⁸ ඔබේ යාච්ඤා සැම විටම ඇසෙන බැවිනි!

මෙම ගීතිකාව මතක තබා ගන්න:

අප යාච්ඤා කරන විට, අපගේ බර සමනය කිරීම සඳහා උන්වහන්සේගේ එකම පුත්රයාණන් එවූ, අපගේ ස්වර්ගීය පියාණන්ගේ වැළඳ ගැනීම අපට දැනෙයි, මන්ද අප “දෙවියන් වහන්සේට අමතන්නේ නම්” අපි නොවැටෙන බවට මම සාක්ෂි දරමි. යේසුස් ක්‍රිස්තුස්වහන්සේගේ නාමයෙන්, ආමෙන්.