Diha sa Panag-uban sa Ginoo

Sulod sa pipila ka bulan sa among kaminyoon, ang akong pinalanggang asawa mipahayag sa iyang tinguha nga magtuon og musika. Aron malipay siya, nakadesisyon ko sa pagpasiugda og dako, kinasingkasing nga surprisa alang sa akong minahal. Ako miadto sa tindahan og instrumento nga pangmusika ug gipalitan siya og pyano isip usa ka regalo. Ako naghinamhinam nga mibutang sa resibo diha sa usa ka kahon nga adunay nindot nga laso ug gihatag kini ngadto niya, nagdahom og grabeng reaksyon sa pasalamat alang sa iyang sobra ka mapinanggaon ug mahunahunaon nga bana.

Sa dihang iyang giablihan ang gamayng kahon ug nakita ang sulod niini, siya mahigugmaong mitan-aw nako ug miingon, “O, mahal ko, kanindot nimo! Apan mangutana ko nimo: Regalo ba kini o utang?” Human sa pakigtinambagay mahitungod sa surprisa, kami nakadesisyon nga ikanselar ang pagpalit. Kami nagpuyo nga limitado kaayo ang badyet samtang nag-eskwela usab, sama sa kadaghanan sa bag-ong mga gikasal. Kini nga kasinatian nakatabang nako sa pag-ila sa kaimportante sa baroganan sa hingpit nga panag-uban diha sa relasyon sa kaminyoon ug kon sa unsang paagi nga ang paggamit niini makatabang sa akong asawa ug nako nga mahimong usa sa kasingkasing ug usa sa hunahuna.¹

Ang gipahiuli nga ebanghelyo ni Jesukristo namahayag sa baroganan bahin sa hingpit nga panag-uban tali sa babaye ug lalaki, sa mortal nga kinabuhi ug sa kahangtoran. Bisan kon ang matag usa adunay piho nga mga kinaiya ug balaanong gisangon nga mga responsibilidad, ang babaye ug lalaki parehong nagtuman og mahinungdanon ug importante nga mga tahas diha sa plano sa Dios sa kalipay alang sa Iyang mga anak.² Kini makita gayod sa sinugdanan pa lang sa dihang ang Ginoo mipahayag nga “kini dili maayo nga kinahanglan ang tawo mag-inusara; busa, [Siya] mohimo og usa ka katabang alang kaniya.”³

Diha sa plano sa Ginoo, ang usa ka “katabang” mao ang usa ka kompanyon nga mounong ni Adan diha sa hingpit nga panag-uban.⁴ Gani, si Eva usa ka langitnong panalangin diha sa kinabuhi ni Adan. Pinaagi sa iyang diosnong kinaiya ug espirituhanong mga hiyas, siya midasig ni Adan diha sa panag-uban niya aron makab-ot ang plano sa Dios sa kalipay alang sa tanang katawhan.⁵

Atong ikonsiderar ang duha ka mahinungdanong mga baroganan nga makapalig-on sa panag-uban tali sa lalaki ug babaye. Ang unang baroganan mao nga kitang tanan managsama ngadto sa Dios.⁶ Sumala sa doktrina sa ebanghelyo, ang panaglahi tali sa babaye ug lalaki dili makapugong sa mahangtorong mga saad nga gisaad sa Dios alang sa Iyang mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye. Ang usa walay ingon nga mas dako og kahigayonan sa celestial nga himaya kaysa usa didto sa kahangtoran.⁷ Ang Manluluwas mismo midapit natong tanan, mga anak sa Dios, “sa pagduol ngadto kaniya ug sa pag-ambit sa iyang kaayo; ug siya wala maglimod kang bisan kinsa nga moduol ngadto kaniya.”⁸ Busa, niini nga konteksto, kitang tanan gikonsiderar nga parehas sa Iyang panan-aw.

Kon ang mga magtiayon nakasabot ug mogamit niini nga baroganan, dili nila ibutang ang ilang kaugalingon nga maoy presidente o bise presidente sa ilang pamilya. Walay taas o ubos diha sa relasyon sa kaminyoon, ug walay maglakaw nga mag-una o maulahi sa usa. Sila tupad nga maglakaw, isip parehas, ang balaanong mga anak sa Dios. Sila mahimong usa sa hunahuna, tinguha, ug katuyoan uban sa atong Langitnong Amahan ug ni Jesukristo,⁹ manag-uban sa pagdumala ug paggiya sa yunit sa pamilya.

Diha sa patas nga panag-uban, ang “gugma dili kabtangan apan partisipasyon, … kabahin niana nga pagkalalang nga mao ang atong buluhaton.”¹⁰ “Sa tinuod nga partisipasyon, ang bana ug asawa magkahiusa ngadto sa ‘walay kataposan nga dominyon’ nga sa ‘walay pagpamugos’ modagayday ang espirituhanong kinabuhi ngadto kanila ug sa ilang kaliwatan ‘hangtod sa kahangtoran.’”¹¹

Ang ikaduhang mahinungdanon nga baroganan mao ang Bulawanong Lagda, nga gitudlo sa Manluluwas didto sa Wali sa Bukid: “Buhata ngadto sa mga tawo ang gusto ninyo nga buhaton nila nganha kaninyo.”¹² Kini nga baroganan nagpakita og kinaiya sa pagsinabtanay, pagbugtiay, panaghiusa, ug pagsalig sa usag usa ug gibase diha sa ikaduhang dakong sugo, “Higugmaa ang imong isigkatawo sama sa imong kaugalingon.”¹³ Kini mohiusa uban sa laing Kristohanong mga kinaiya sama sa pagkamainantuson, kalumo, kaaghop, ug kamabination.

Aron mas masabtan ang paggamit niini nga baroganan, kita mahimong motan-aw sa sagrado ug mahangtorong panaghiusa nga gimugna sa Dios tali sa atong unang mga ginikanan, si Adan ug si Eva. Sila nausa,¹⁴ nagmugna og matang sa relasyon nga adunay panaghiusa nga nagtugot nila sa paglakaw og dungan uban sa pagtahod, pagpasalamat, ug paghigugma, gikalimtan ang ilang kaugalingon ug nagtinguha sa kaayohan sa usag usa sa ilang panaw ngadto sa kahangtoran.

Kana nga samang mga kinaiya mao ang atong gipaningkamotan aron magkahiusa ang kaminyoon karong panahona. Pinaagi sa pagpasilyo diha sa templo, ang babaye ug ang lalaki mosulod sa balaang kapunongan sa kaminyoon diha sa bag-o ug mahangtorong pakigsaad. Pinaagi niini nga kapunongan sa pagkapari, sila gihatagan og mahangtorong mga panalangin ug balaanong gahom sa paggiya sa mga kalihokan sa ilang pamilya samtang sila magpuyo sumala sa mga pakigsaad nga ilang gihimo. Gikan nianang higayona, sila mopadayon nga magsalig sa usag usa ug sa hingpit nga panag-uban sa Ginoo, labi na kalabot sa ilang matag balaanong gisangon nga mga responsibilidad sa pag-amuma ug pagdumala diha sa ilang pamilya.¹⁵ Ang pag-amuma ug pagdumala magkalambigit ug magkadugtong nga mga responsibilidad, nga nagpasabot nga ang mga inahan ug mga amahan “adunay katungdanan sa pagtabang sa usag usa ingon nga magkauban”¹⁶ ug adunay balanse nga pagdumala sa ilang panimalay.

“Ang pag-atiman nagpasabot sa pag-alima, pagtudlo, ug pagsuporta” sa mga sakop sa pamilya, nga himoon pinaagi sa pagtabang nila nga “makat-on sa mga kamatuoran sa ebanghelyo ug makapalambo og hugot nga pagtuo diha sa Langitnong Amahan ug ni Jesukristo” diha sa kahimtang sa paghigugma. Ang pagdumala nagpasabot nga “pagtabang sa paggiya sa mga sakop sa pamilya sa pagpuyo og balik sa presensya sa Dios. Kini himoon pinaagi sa pagserbisyo ug pagtudlo uban ang kalumo, kaaghop, ug putli nga gugma.” Kini naglakip usab sa “paggiya sa mga sakop sa pamilya sa kanunay nga pag-ampo, pagtuon sa ebanghelyo, ug ubang mga aspeto sa pagsimba. Ang mga ginikanan molihok nga magkahiusa,” nga magsunod sa ehemplo ni Jesukristo, “sa pagtuman niining [duha ka dagko] nga mga responsibilidad.”¹⁷

Importante nga obserbahan nga ang pagdumala diha sa pamilya nagsunod sa patriyarkal nga sumbanan, nga lahi sa pipila ka butang sa pagdumala sa pagkapari diha sa Simbahan.¹⁸ Ang patriyarkal nga sumbanan naglangkob nga ang mga asawa ug mga bana mao ang direktang manubag ngadto sa Dios alang sa pagtuman sa ilang sagrado nga mga responsibilidad diha sa pamilya. Nagkinahanglan kini og hingpit nga panag-uban—andam nga motuman sa matag baroganan sa pagkamatarong ug pagkamay-tulubagon—ug maghatag og oportunidad sa paglambo sulod sa kahimtang sa paghigugma ug pagtinabangay.¹⁹ Kining espesyal nga mga responsibilidad wala magpakita nga ang usa mas labaw kaysa usa ug hingpit nga nagsalikway sa bisan unsang matang sa pag-abuso o dili tukmang paggamit sa awtoridad.

Ang kasinatian ni Adan ug ni Eva, human sa ilang pagbiya sa Tanaman sa Eden, matahom nga naghulagway sa konsepto sa pagsalig sa usag usa tali sa inahan ug amahan diha sa pag-amuma ug pagdumala sa ilang pamilya. Sama sa gitudlo diha sa basahon ni Moises, sila nagtinabangay sa pagtikad sa yuta pinaagi sa singot sa ilang kilay aron sa pagsangkap alang sa pisikal nga kaayohan sa ilang pamilya;²⁰ sila nakabaton og mga anak dinhi sa kalibotan;²¹ sila dungan nga mitawag sa ngalan sa Ginoo ug nakadungog sa Iyang tingog “gikan sa agianan paingon sa Tanaman sa Eden”;²² sila midawat sa mga sugo nga gihatag sa Ginoo kanila ug naningkamot sa pagsunod niini.²³ Sila dayon “mihimo [niining] mga butang nga mahibaloan ngadto sa ilang anak nga mga lalaki ug sa ilang anak nga mga babaye.”²⁴ ug “wala mohunong sa pagtawag sa Dios” sumala sa ilang mga panginahanglan.²⁵

Minahal kong mga kaigsoonan, ang pag-amuma ug pagdumala mga oportunidad, dili eksklusibo nga mga limitasyon. Ang usa ka tawo mahimong adunay responsibilidad sa usa ka butang apan dili mahimo nga mao lamang ang mobuhat niini. Kon ang mahigugmaong mga ginikanan nakasabot pag-ayo niining duha ka dagkong mga responsibilidad, sila maningkamot sa pagpanalipod ug pag-atiman alang sa pisikal ug emosyonal nga kaayohan sa ilang mga anak. Sila motabang usab nila sa pag-atubang sa espirituhanong mga kakuyaw sa atong panahon karon pinaagi sa pag-amuma nila uban sa maayong pulong sa Ginoo sumala sa gipadayag ngadto sa Iyang mga propeta.

Bisan kon ang bana ug asawa nagsuporta sa usag usa diha sa ilang balaanong gisangon nga mga responsibilidad, ang “kakulangan, kamatayon, o laing mga kahimtang mahimong manginahanglan sa pagsagop o sa pag-usab niini nga mga kalihokan sa pag-amuma alang sa pamilya.”²⁶ Usahay ang usa ka kapikas o ang lain adunay responsibilidad sa pagbuhat sa duha ka katungdanan sa usa ka higayon, sa temporaryo nga paagi man o permanente.

Ako bag-ohay lang nga nakahimamat og usa ka sister ug usa ka brother nga nagpuyo niini nga sitwasyon. Isip nag-inusara nga mga ginikanan, matag usa nila, sulod sa ilang kaugalingong pamilya ug diha sa panag-uban sa Ginoo, nakadesisyon sa paggahin sa ilang tibuok kinabuhi sa espirituwal ug temporal nga pag-atiman sa ilang mga anak. Wala sila makalimot sa ilang gihimo nga mga pakigsaad sa templo uban sa Ginoo ug sa Iyang mahangtorong mga saad bisan pa sa ilang lisod nga mga pagdiborsyo. Silang duha nangayo og tabang sa Ginoo sa tanang butang samtang sila nagpadayon sa pagpaningkamot sa paglahutay sa ilang mga hagit ug sa paglakaw diha sa dalan sa pakigsaad. Sila misalig nga ang Ginoo moatiman sa ilang mga panginahanglan, dili lang niini nga kinabuhi, apan hangtod sa kahangtoran. Silang duha miamuma sa ilang mga anak pinaagi sa pagtudlo nila uban sa kalumo, kaaghop, ug putli nga gugma, bisan nagsinati og lisod nga mga kahimtang sa kinabuhi. Gikan sa unsay akong nahibaloan, kining duha ka nag-inusara nga mga ginikanan wala momahay sa Dios sa ilang pagkawalay swerte. Apan, sila naglantaw sa unahan uban sa hingpit nga kahayag sa paglaom ug pagsalig ngadto sa mga panalangin nga giandam sa Ginoo alang nila.²⁷

Mga kaigsoonan, ang Manluluwas nagpakita og hingpit nga ehemplo sa panaghiusa ug panag-uyon sa katuyoan ug doktrina uban sa atong Amahan sa Langit. Siya nag-ampo alang sa Iyang mga disipulo, nga nag-ingon, “Aron silang tanan mag-usa; maingon nga ikaw, Amahan, ania kanako, ug ako ania kanimo, aron sila usab maania kanato: … aron sila mausa, maingon nga kita usa.”²⁸

Ako mopamatuod ninyo nga kon kita—mga babaye ug mga lalaki—magtinabangay diha sa tinuod ug patas nga panag-uban, atong matagamtam ang pagkahiusa nga gitudlo sa Manluluwas kon kita motuman sa balaanong mga responsibilidad diha sa atong mga relasyon sa kaminyoon. Ako mosaad ninyo, sa ngalan ni Kristo, nga ang mga kasingkasing “mabugkos diha sa pagkahiusa ug diha sa gugma sa usag usa,”²⁹ kita makakaplag og dugang nga kalipay diha sa atong panaw ngadto sa kinabuhing dayon, ug ang atong kapasidad sa pagserbisyo sa usag usa ug uban sa usag usa molambo gayod.³⁰ Ako mohatag og pagsaksi ngadto niini nga mga kamatuoran diha sa balaan nga ngalan sa Manluluwas nga si Jesukristo, amen.