Isul-ob ang Imong Kusog, O Zion

“Migamit na usab si Jesus og mga sambingay sa iyang pagpakigsulti sa mga tawo,

“Ang paghari sa Dios sama niini: adunay usa ka hari nga naghikay og usa ka kombira sa kasal alang sa iyang anak nga lalaki,

“Gisugo niya ang iyang mga sulugoon aron pagpahibalo sa mga dinapit nga paadtoon na sila sa kombira apan mibalibad ang mga dinapit.

“Busa nagsugo siyag laing mga sulugoon ug giingnan niya, Sultihi ninyo ang mga dinapit nga andam na ang kombira. Giihaw na ang akong mga baka ug ang mga pinatambok nga nati ug nahikay na ang tanan. Panganhi na kamo sa kombira sa kasal.

“Apan wala magtagad ang mga dinapit ug nagpadayon sila sa ilang mga buluhaton: ang usa miadto sa iyang uma, ang usa sa iyang patigayon.”⁷

Sa karaang mga panahon, usa sa labing malipayon nga mga okasyon sa kinabuhi sa mga Judeo mao ang usa ka pagsaulog sa kaminyoon—usa ka panghitabo nga molungtad og usa ka semana o gani duha. Ang mao nga kalihokan nagkinahanglan og dakong pagplano, ug ang mga bisita gipahibalo sa layo pa, nga adunay usa ka pahinumdom nga gipadala atol sa pangbukas nga adlaw sa mga kasaulogan. Ang usa ka imbitasyon gikan sa usa ka hari sa iyang mga ginsakopan ngadto sa usa ka kasal nga sama niini makonsiderar gayod nga usa ka sugo. Apan, daghan sa gidapit nga mga bisita niini nga sambingay wala motunga.⁸

“Ang pagdumili nga motambong sa kombira sa hari usa ka tinuyo [nga buhat sa] rebelyon batok sa … harianon nga awtoridad ug usa ka personal nga paglapas batok sa nagharing makagagahom ug sa iyang anak nga lalaki. … Ang pagsalikway sa usa ka tawo sa sugo aron motrabaho sa iyang umahan ug sa laing tawo aron moatiman sa iyang [mga interes sa negosyo]”⁹ nagpakita sa ilang nasayop nga mga prayoridad ug sa hingpit nga pagbaliwala sa kabubut-on sa hari.¹⁰

Ang sambingay nagpadayon:

“Unya gitawag niya ang iyang mga sulugoon ug giingnan, Andam na ang akong kombira sa kasal apan dili angay niini ang mga tawo nga akong gidapit.

“Busa pangadto kamo sa kadalanan ug dapita sa kombira ang tanan nga inyong matagboan.

“Ug ang mga sulugoon nangadto sa kadalanan ug gidala nila ang tanan nga ilang natagboan, maayo ug daotan. Ug napuno sa mga tawo ang kombira.”¹¹

Ang kustombre niadtong mga panahona mao nga ang nagpasiugda sa usa ka kombira sa kasal—niini nga sambingay, ang hari—mohatag og mga sinina alang sa mga bisita sa kasal. Ang ingon nga mga bisti nga angay sa kasal yano, mga sinina nga walay piho nga desinyo nga gisul-ob sa tanang nanambong. Niini nga paagi, ang posisyon ug dungog giwala, ug ang tanan diha sa kombira mahimong maghalubilo isip managsama.¹²

Ang mga tawo nga gidapit gikan sa mga kadalanan aron motambong sa kasal wala nay panahon o paagi sa pagpalit og husto nga sul-obon aron sa pagpangandam alang sa kalihokan. Busa, ang hari lagmit mihatag sa mga bisita og mga sinina gikan sa iyang kaugalingon nga aparador. Ang tanan gihatagan og oportunidad sa pagsul-ob sa ilang kaugalingon sa mga sinina sa pagkaharianon.¹³

Samtang ang hari misulod sa hawanan sa kasal, iyang gitan-aw ang mga tumatambong ug dihadiha dayon nabantayan nga usa ka dayag nga bisita wala magsul-ob og bisti nga angay sa kasal. Ang tawo gidala sa atubangan, ug ang hari nangutana, “Higala, giunsa man nimo pagsulod dinhi nga wala ka man magsul-ob og bisti nga angay sa kasal? Apan wala makatingog ang tawo.”¹⁴ Buot ipasabot, ang hari nangutana, “Nganong wala ka man nagsul-ob og bisti nga angay sa kasal, bisan og gihatagan ka og usa ka bisti nga angay sa kasal alang kanimo?”¹⁵

Ang tawo klaro nga wala nagtarong og sul-ob alang niining espesyal nga okasyon, ug ang pulongan nga “Apan wala makatingog ang tawo” nagpasabot nga ang tawo walay ikapasumangil.¹⁶

Si Elder James E. Talmage naghatag niining makapalamdag nga komentaryo mahitungod sa kamahinungdanon sa mga aksiyon sa mao nga tawo: “Nga ang wala nagkupo nga bisita sad-an sa walay pagpakabana, tinuyo nga walay pagtahod, o uban pa nga mas grabeng sala, dayag gikan sa konteksto. Ang hari sa sinugdanan buotang mikonsiderar, nangutana lamang kon giunsa pagsulod sa tawo nga wala nagsul-ob og bisti nga angay sa kasal. Kon ang bisita nakapasabot pa unta sa iyang lahi nga panagway, o kon duna siyay bisan unsang makataronganon nga pasumangil nga ikahatag, seguradong misulti unta siya; apan kita gisultihan nga nagpabilin siya nga wala makatingog. Ang mga panawagan sa hari gawasnong gipaabot ngadto sa tanan nga nakaplagan sa iyang mga sulugoon; apan ang matag usa kanila kinahanglan mosulod sa harianon nga palasyo pinaagi sa pultahan, ug sa dili pa moabot sa lawak sa bangkete, diin personal nga mopakita ang hari, ang matag usa kinahanglang tukma nga magsinina; apan ang tawo nga wala nagsul-ob sa gihatag nga kupo, sa ubang paagi misulod pinaagi sa laing agianan; ug kay wala milabay sa mga nagbantay sa ganghaan, siya usa ka malapason.”¹⁷

Usa ka Kristiyano nga tagsulat, si John O. Reid, miila nga ang pagdumili sa tawo nga mosul-ob sa bisti nga angay sa kasal nagpakita og klaro kaayo nga “kawalay pagtahod alang sa hari ug sa iyang anak nga lalaki.” Siya wala lang nagkulang og bisti nga angay sa kasal; hinuon, siya mipili nga dili mosul-ob niini nga bisti. Siya rebeldeng midumili nga tukmang magsinina alang sa okasyon. Ang reaksiyon sa hari paspas ug lig-on: “Gaposa ninyo ang iyang mga kamot ug tiil ug ilabay siya ngadto sa kangitngit sa gawas. Didto maghilak siya ug magkagot ang iyang mga ngipon.”¹⁸

Ang paghukom sa hari ngadto sa lalaki wala lamang gibase sa kakulang sa usa ka bisti nga angay sa kasal—apan nga “siya, sa pagkatinuod, determinado nga dili mosul-ob niini. Ang lalaki mitinguha sa dungog sa pagtambong sa kombira sa kasal, apan dili gustong mosunod sa kustombre sa hari. Siya gustong mobuhat sa mga butang sa iyang kaugalingong paagi. Ang iyang kakulang sa tukma nga sinina nagpakita sa iyang kinahiladmang pagrebelde batok sa hari ug sa iyang mga instruksiyon.”¹⁹

Ang sambingay mitapos dayon uban niini nga maduloton nga kasulatan: “Kay daghan ang gidapit, apan diyutay ra ang gipili.”²⁰

Makapainteres, si Joseph Smith mihimo sa mosunod nga pagpahiangay ngadto niini nga bersikulo gikan sa Mateo sa iyang dinasig nga hubad sa Biblia: “Kay daghan ang gidapit, apan diyutay ra ang gipili; busa dili tanan ang nagsul-ob sa bisti nga angay sa kasal.”²¹

Ang imbitasyon ngadto sa kombira sa kasal ug ang pagpili nga moambit sa kombira adunay koneksiyon apan managlahi. Ang imbitasyon alang sa tanan nga kalalakin-an ug kababayen-an. Ang usa ka indibidwal mahimo ganing modawat sa imbitasyon ug molingkod diha sa kombira—apan dili mapilian nga moambit tungod wala siyay tukmang bisti nga angay sa kasal sa makapakabig nga hugot nga pagtuo diha sa Ginoong Jesus ug sa Iyang balaan nga grasya. Mao nga, kita adunay tawag gikan sa Dios ug atong indibidwal nga tubag ngadto niana nga tawag, ug daghan ang mahimong matawag apan diyutay ra ang mapili.²²

Ang pagkamahimo o mahimo nga pinili dili limitado nga kahimtang nga gitugyan ngari kanato. Hinuon, kamo ug ako sa kataposan makapili nga mahimong mapili pinaagi sa matarong nga paggamit sa atong moral nga kabubut-on.

Palihog timan-i ang paggamit sa pulong nga pinili diha sa mosunod nga pamilyar nga mga bersikulo gikan sa Doktrina ug mga Pakigsaad:

“Tan-awa, adunay daghan nga gitawag, apan pila lamang ang gipili. Ug ngano nga wala sila mapili?

“Tungod kay ang ilang mga kasingkasing gipahimutang diha sa mga butang niini nga kalibotan, ug naninguha sa mga pasidungog sa mga tawo.”²³

Nagtuo ako nga ang gipasabot niini nga mga bersikulo klaro gayod. Ang Dios walay listahan sa paborito nga mga tawo diin kinahanglan gayod nga maglaom kita nga ang atong mga ngalan sa umaabot nga adlaw madugang. Siya wala naglimita ‘sa mga pinili’ ngadto sa pipila lamang. Hinuon, ang atong mga kasingkasing, ang atong mga tinguha, ang atong pagtahod sa sagrado nga mga pakigsaad ug mga ordinansa sa ebanghelyo, ang atong pagkamasulundon ngadto sa mga sugo, ug labing importante, ang matubsanon nga grasya ug kaluoy sa Manluluwas maoy basehan kon kita maihap ba nga usa sa mga pinili sa Dios.²⁴

“Kay kami nagkugi sa pagsulat, aron sa pagdasig sa among mga anak, ug usab sa among mga kaigsoonan, sa pagtuo kang Kristo, ug aron makig-uli sa Dios; kay kami nasayod nga pinaagi sa grasya [kita] maluwas, human sa tanan nga atong mabuhat.”²⁵

Sa kabisi sa atong inadlaw-adlaw nga mga kinabuhi ug sa kaguliyang sa kasamtangang kalibotan diin kita nagpuyo, mahimong malinga kita gikan sa mahangtoron nga mga butang nga labing mahinungdanon pinaagi sa paghimo sa kalipay, kabulahan, kasikat, ug kabantogan nga maoy atong una nga mga prayoridad. Ang atong kadiyot nga pagkalinga “sa mga butang niini nga kalibotan” ug “sa mga pasidungog sa mga tawo” mahimong modala kanato sa pagsalikway sa atong espirituhanong katungod sa pagkamagulang alang sa menos ra kaayo nga linat-ang mga liso.²⁶

Akong sublion ang pahimangno sa Ginoo ngadto sa Iyang katawhan nga giluwas pinaagi sa Daang Tugon nga propeta nga si Hageo: “Busa karon mao kini ang giingon sa Ginoo sa mga panon: Palandonga ang inyong kahimtang.”²⁷

Ang matag usa kanato kinahanglang motimbang-timbang sa atong temporal ug espirituhanon nga mga prayoridad sa sinsero ug mainampoon nga paagi aron sa pagtino sa mga butang sa atong mga kinabuhi nga mahimong mobabag sa buhong nga mga panalangin nga andam nga itugyan kanato sa Langitnong Amahan ug sa Manluluwas. Ang Espiritu Santo seguradong motabang kanato nga makakita sa atong mga kaugalingon kon kinsa gayod kita.²⁸

Samtang kita tukmang magtinguha alang sa espirituhanon nga gasa sa mga mata nga makakita ug mga dalunggan nga makadungog,²⁹ ako mosaad nga kita mapanalanginan sa kapasidad ug paghukom sa pagpalig-on sa atong pakigsaad nga koneksiyon ngadto sa buhi nga Ginoo. Kita usab makadawat sa gahom sa pagka-diosnon sa atong mga kinabuhi³⁰—ug sa kataposan matawag ug mapili alang sa kombira sa Ginoo.

“Pagmata, pagmata, isul-ob ang imong kusog, O Zion.”³¹

“Kay ang Zion kinahanglan motubo sa katahom, ug diha sa pagkabalaan; ang iyang mga utlanan kinahanglan padak-an; ang iyang mga istaka kinahanglan lig-onon; oo, sa pagkatinuod Ako moingon nganha kaninyo, ang Zion kinahanglan gayod mobangon ug mosul-ob sa iyang matahom nga mga sapot.”³²

Ako malipayong modeklarar sa akong pagsaksi sa kabalaan ug buhing reyalidad sa Dios, atong Mahangtorong Amahan, ug sa Iyang Pinalanggang Anak, si Jesukristo. Ako mopamatuod nga si Jesukristo mao ang atong Manluluwas ug Manunubos ug nga Siya buhi. Ug ako usab mosaksi nga ang Amahan ug ang Anak nagpakita ngadto sa batang Joseph Smith, nga sa ingon mipasiugda sa Pagpahiuli sa ebanghelyo sa Manluluwas sa ulahing mga adlaw. Hinaot nga ang matag usa kanato magtinguha ug mapanalanginan sa mga mata nga makakita ug mga dalunggan nga makadungog, ako nag-ampo sa sagradong ngalan ni Ginoong Jesukristo, amen.