Mga Pagtulon-an sa mga Presidente
Kapitulo 20: Ang Mahangturon nga Pagkahiusa sa Bana ug Asawa


Kapitulo 20

Ang Mahangturon nga Pagkahiusa sa Bana ug Asawa

Ang lalaki ug babaye nga gi-seal alang sa kahangturan ubos sa katungod sa balaang priesthood makahimo, pinaagi sa ilang pagkamatinud-anon, sa pagbaton sa kahimayaan sa celestial nga gingharian sa Dios.

Gikan sa Kinabuhi ni Joseph F. Smith

Samtang nagserbisyo isip usa ka Magtatambag ni Presidente John Taylor, si Joseph F. Smith mibiyahe ngadto sa Hawaii uban sa iyang asawa nga si Julina, kinsa iyang giingon nga “sama sa puthaw ang kamaunungon ni Julina; sama ka makanunayon sa bitoon sa Amihan, sama ka matinud-anon sa panahon ug mas labaw pa sa bulawan.”1 Sa Hawaii si Presidente Smith nag-antus sa usa ka grabe nga sakit ug si Julina ang nag-atiman kaniya hangtud nga namaayo. Pipila ka bulan ang milabay, pagka Marso 1887, mahinungdanon kaayo alang kang Julina ug sa ilang mga anak nga mobalik ngadto sa kinadak-ang yuta samtang si Joseph F. nagpabilin sa mga isla.

Pagka Marso 15 siya mirekord sa iyang journal: “Ang steamer milarga sa 12 P.M. ug sa eksakto nga 12:15 nagsugod na kini sa pagdagan pagawas sa dungguanan; ug akong gitan-aw sa katapusang higayon ang akong pinangga ug mga minahal hangtud nga ang Dios diha sa iyang kalooy motugot kanamo nga maghimamat pag-usab. Sa dihang ang barko wala na makita, nagdali ako [ngadto sa mas maayo nga pwesto] … aron sa pagtan-aw pag-usab sa paspas og dagan nga barko nga Australia uban sa bililhon niining sagrado nga mga bahandi hangtud nga nawala sa Diamond Head. Sa dihang nag-inusara na lang, ang akong kalag naghilak og maayo ug nagbakho ako sa hilabihan ug mibati sa tanang kapait ug kaguol sa pagkahilayo sa pinakamahinungdanong mga bahandi dinhi sa yuta.”2

Bisan pa man sa kasakit sa ingon nga panaglagyo, si Presidente Smith nasayud sa gahum ug saad sa mahangturon nga baruganan nga gipadayag ngadto sa kalibutan pinaagi ni Propeta Joseph Smith: “Unsa man kini? Ang pagkahiusa sa bana ug asawa alang sa karon ug sa tanang kahangturan.… Kinsa man ang nakasabut sa responsibilidad nga anaa uban sa pagkahiusa sa bana ug asawa, hangtud nga si Joseph Smith mipadayag niini diha sa ka yano ug ka klaro ingon sa iyang pagpadayag niini ngadto sa kalibutan? … Miabli kini sa akong mga mata. Kon may butang man sa kalibutan nga nakapahimo kanako nga usa ka mas maayo nga tawo, o usa ka mas maayo nga bana, … kini tungod niana nga baruganan nga gipadayag sa Ginoo, nga nagpakita kanako sa mga obligasyon nga akong kinahanglang buhaton.3

Mga Pagtulun-an ni Joseph F. Smith

Ang Dios ang mitukod sa kaminyoon alang sa atong mahangturon nga himaya ug kahimayaan.

Ang Dios ang mitukod sa kaminyoon sa sinugdanan. Siya mihimo sa tawo diha sa iyang kaugalingong hitsura ug panagway, lalaki ug babaye, ug diha sa ilang paglalang kini giplano na nga sila kinahanglang pagahiusahon diha sa sagrado nga kaminyoon, ug ang usa dili mahingpit kon wala ang usa.4

Ang pinasubay sa balaod nga pagkahiusa sa lalaki ug babaye [mao] ang mga pamaagi nga sila mahimong makaangkon sa ilang pinakataas ug pinakabalaan nga mga pangandoy. Ngadto sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, ang kaminyoon wala giplano sa atong langitnong Amahan nga usa lamang ka yutan-on nga panaghiusa, apan usa ka butang nga molungtad sa panahon sa mga kalisdanan, ug molahutay sa kahangturan, mohatag og dungog ug hingpit nga kalipay niining kalibutana, himaya ug mga kinabuhing dayon diha sa mga kalibutan sa umaabut.5

[Ang ebanghelyo] modala sa mga lalaki ug mga babaye ug kini ang mohiusa kanila sa usa ka mahangturon nga pakigsaad sa kaminyoon, balaan ug putli, hinatag sa Dios, nga mopuno sa mga panginahanglan ug motubag sa pinakaputli ug pinakadako nga mga tinguha sa kalag. Kini ang mohimo sa mga lalaki ug mga babaye nga kompleto—mga bana ug mga asawa alang sa karon ug alang sa tanang kahangturan. Pagkaanindot niining hunahunaon!6

Ang Dios wala lamang morekomendar apan siya misugo sa kaminyoon. Samtang ang tawo usa pa lang ka imortal, sa wala pa ang sala makasulod sa kalibutan, ang atong langitnong Amahan mismo ang mipasiugda sa unang kasal. Siya mihiusa sa atong unang mga ginikanan diha sa pagbugkos sa balaang kaminyoon, ug misugo kanila sa pagsanay ug pagdaghan ug pun-on ang yuta. Kini nga sugo wala giusab, gitangtang o giwagtang; apan kini nagpadayon nga gipatuman hangtud sa tanang mga henerasyon sa katawhan.7

[Ang katawhan] … nag-anam na og silsil sa hunahuna sa hinakog ug dili diosnong ideya nga ang kaminyoon sayop ug ang mga anak usa ka disgrasya. Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mihimo og usa gayud ka katugbang nga panglantaw, ug nagtuo niini, ug nagtudlo isip kamatuoran sa ebanghelyo, sa unang labing mahinungdanon nga gikan sa kasulatan nga sugo sa Dios ngadto sa tawo: “Sumanay, ug dumaghan kamo ug pun-on ninyo ang yuta, ug magagahum kamo niini.” [Genesis 1:28.]

… Ang Dios misugo, mitugot ug mitukod sa kaminyoon nga relasyon. Kini gihimo nga klaro kaayo diha sa pagpadayag sa Dios ngadto ni Propeta Joseph Smith, ingon nga saksi niini nga pinulongan diha sa Doktrina ug mga Pakigsaad, seksyon 49:15: “Ug usab, ako moingon nganha kaninyo, nga kinsa kadto nga nagdili sa pagminyo wala itugot sa Dios, kay ang kaminyoon giorden sa Dios ngadto sa tawo.”8

Ang kaminyoon … usa ka baruganan o ordinansa sa ebanghelyo, pinakamahinungdanon ngadto sa kalipay sa katawhan, bisan pa og daw dili kini importante, o wala hatagig gibug-aton sa kadaghanan. Walay dili kinahanglanon o dili mahinungdanon nga baruganan diha sa plano sa kinabuhi, apan walay baruganan nga mas labing importante o mas mahinungdanon ngadto sa kalipay sa tawo—dili lamang dinhi, apan labi na human dinhi, kaysa nianang kaminyoon.9

Kini usa ka mahimayaong pribilehiyo nga mahiusa isip lalaki ug babaye alang sa karon ug sa tanang kahangturan.

Kini usa ka mahimayaong pribilehiyo nga tugutan nga makasulod ngadto sa usa ka Templo sa Dios aron mahiusa isip lalaki ug babaye diha sa pagbugkos sa balaang kaminyoon alang sa karon ug sa tanang kahangturan pinaagi sa katungod sa Balaang Priesthood, nga mao ang gahum sa Dios, kay sila kinsa sa ingon nahiusa “walay tawo makapabulag,” kay ang Dios ang naghiusa kanila.10

Ang lalaki ug babaye kinsa nalambigit niini nga ordinansa sa kaminyoon nahilambigit sa usa ka butang nga anaa sa ingon ka taas nga kahimtang ug anaa sa ingon ka dako nga kamahinungdanon, nga diin nagdepende ang kinabuhi ug kamatayon, ug ang mahangturong pag-uswag. Dinhi niini nagdepende ang mahangturong kalipay, o mahangturong kasakit.11

Ngano nga ang [Dios] nagtudlo man kanato sa baruganan sa mahangturong pagkahiusa sa lalaki ug asawa? … Aron nga ang lalaki nga midawat sa iyang asawa pinaagi sa gahum sa Dios, alang sa karon ug alang sa tanang kahangturan, adunay katungod sa pag-angkon kaniya ug siya sa pag-angkon sa iyang bana, diha sa kalibutan sa umaabut.12

Ang mga lalaki ug mga babaye mahimong maluwas nga maginusara, apan ang mga lalaki ug mga babaye dili mahimong mahimaya nga magkabulag. Sila kinahanglan nga magkausa diha sa panaghiusa nga gipadayag na niining halangdon nga dispensasyon sa kaulahian. Diha sa Ginoo ang babaye dili gawas sa lalaki, ni ang lalaki gawas sa babaye. Bisan unsa man ang isulti o hunahuna sa mga lalaki ug mga babaye kabahin niini, sila dili mahimong makabaton sa kahimayaan diha sa gingharian sa Dios nga dili minyo ug nag-inusara.…

Kita mianhi dinhi aron mahimong mahiuyon sa panagway sa Dios. Siya mibuhat kanato sa sinugdan diha sa Iyang kaugalingong hitsura ug diha sa Iyang kaugalingong panagway, ug Siya mibuhat kanato lalaki ug babaye. Kita dili gayud maanaa sa hitsura sa Dios kon kita dili lalaki o babaye.… Kon kita mahimong sama Kaniya inyong makita nga kita ipresentar sa atubangan Niya diha sa panagway diin kita gibuhat, lalaki ug babaye. Ang babaye dili moadto didto nga mag-inusara, ug ang lalaki dili moadto didto nga mag-inusara, ug mangayo sa kahimayaan. Sila mahimong makabaton sa usa ka ang-ang sa kaluwasan nga mag-inusara, apan kon sila mahimaya sila mahimaya sumala sa balaod sa celestial nga gingharian. Sila dili mahimong mahimaya diha sa lain nga paagi.13

Walay panaghiusa alang sa karon ug sa kahangturan nga mahimong mahingpit sa gawas sa balaod sa Dios, ug sa pamalaod sa iyang balay. Ang mga tawo mahimong motinguha niini, sila mahimong mohimo og sama niini, niining kinabuhia, apan wala kini epekto gawas kon kini gihimo ug gitugotan pinaagi sa balaan nga katungod, sa ngalan sa Amahan ug sa Anak ug sa Espiritu Santo.14

Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nagminyo alang sa karon ug sa kahangturan, dili lang ingon nga hangtud sa kamatayon nga magbulag ang bana ug asawa. Ang mga kaminyoon nga gihimo ubos sa balaod sa sibil ug pinaagi sa mga ministro sa laing mga tinuohan giisip nga matarung ug may kahulugan kon ingnon nga may kalabutan niini nga kinabuhi, apan aron mahimong may kahulugan sa kinabuhi sa umaabut ang ingon nga mga pakigsaad kinahanglan nga himoon alang sa kahangturan, ang ingon nga mga panaghiusa kinahanglan nga pagahimoon sumala sa balaod sa Dios ug ubos sa iyang katungod, o kini walay pulos o epekto human dinhi. Ang pamilya mao ang pundasyon sa mahangturon nga himaya, ang kinauyukan sa usa ka gingharian nga walay katapusan. Ang bana makaangkon sa iyang asawa, ang asawa sa iyang bana, mga ginikanan sa ilang mga anak, sa kahangturan, kon sila misiguro kanila diha sa paagi nga gisugo niya kansang katungod nga mao ang paghan-ay sa tanang mga butang nga may kalabutan sa iyang gingharian.15

Pagminyo diha sa Simbahan, sa saktong panahon, ug diha sa balay sa Ginoo.

Kita moingon ngadto sa atong mga batan-on, nga pagminyo, ug pagminyo og usa ka miyembro sa Simbahan. Pagminyo diha sa Simbahan, ug himoa nga ang seremonya pagahimoon diha sa dapit nga gitudlo sa Dios. Pagpuyo sa ingon nga kamo mamahimong angayan niini nga panalangin.16

Gusto ko nga ang batan-ong mga lalaki sa Zion makaamgo nga kini nga institusyon sa kaminyoon dili hinimo sa tawo nga institusyon. Kini iya sa Dios. Kini talahuron.… Dili kini yano lang nga gihimo alang sa kagustuhan lamang sa tawo, aron sa pagpahiuyon sa iyang kaugalingong mga hunahuna, ug sa iyang kaugalingong mga ideya; sa pagminyo ug dayon magbulag, sa pagdawat ug dayon isalikway, kon kanus-a siya ganahan. Adunay dagko nga mga sangputanan nga nahilambigit niini, mga sangputanan nga moabut lapas pa niining panahona, ngadto sa tanang kahangturan, kay tungod niana ang mga kalag gipanganak ngadto sa kalibutan, ug ang mga lalaki ug mga babaye nakabaton sa ilang kaugalingon diha sa kalibutan. Ang kaminyoon mao ang tigpatunhay sa kaliwatan sa tawo. Kon wala kini, ang mga katuyoan sa Dios mahimong makawang; ang hiyas mahimong maguba aron sa paghatag og dapit sa bisyo ug pangurakot, ug ang kalibutan mahimong walay pulos ug walay hinungdan.17

Ang dili magminyo ug ang dyutay nga mga pamilya nagdala ngadto sa taphaw nga hunahuna sa ideya nga sila kahimut-an tungod kay ilang gidala diha kanila ang gamay nga responsibilidad. Ang espiritu nga naglikay sa responsibilidad naglikay sa buluhaton. Ang katapulan ug kalingawan mopuli sa kakugi ug matinguhaon nga paningkamot. Ang gugma sa kalingawan ug sayon nga kinabuhi agig balos momando sa batan-on nga mga lalaki kinsa modumili sa pagtan-aw diha sa kaminyoon ug sa sangputanan niini nga pagpadako sa pamilya isip usa ka sagrado nga katungdanan.…

… Ang kapakyasan sa panimalay usa ka kapakyasan nga kinahanglang bation sa nasud, sa pagpadayon sa mga katuigan. Ang panahon ang mangatarungan sa mga balaod sa Dios ug sa kamatuoran nga ang indibidwal nga kalipay sa tawo makita diha sa katungdanan ug dili sa kalingawan ug kagawasan gikan sa pag-atiman.

Ang espiritu sa kalibutan mananakod. Kita dili mahimong makapuyo diha sa taliwala sa ingon nga makatilingbanon nga mga kahimtang nga dili mag-antus sa mga epekto sa ilang mga pagtintal. Ang atong mga batan-on pagatintalon sa pagsunod sa ehemplo sa kalibutan kabahin niini. Aduna nay dakong kahigayunan nga kataw-an ang mga obligasyon sa pagminyo. Ang mga pagpagarbo sa ambisyon gihimo isip pasumangil aron sa paglangay sa kaminyoon hangtud maangkon ang pipila sa espesyal nga butang. Ang pipila sa atong nag-una nga mga batan-ong mga lalaki nagtinguha sa paghuman og usa ka kurso sa sulod o gawas sa nasud. Isip natural nga mga lider sa katilingban ang ilang mga ehemplo makuyaw ug ang pasumangil usa sa kwestyonable nga pamatasan. Mas maayo pa nga daghan ang ingon niana nga batan-ong mga lalaki ang wala makatungha sa kolehiyo kaysa niana nga ang pasumangil sa kinabuhi sa kolehiyo ang himoon nga rason aron sa paglangay sa kaminyoon lapas pa sa saktong edad.18

Ang batan-on nga mga lalaki gusto nga makaangkon og mga balay nga sama sa palasyo, nga maanindot kaayo ang tanan nga kagamitan, ug ingon ka moderno sama sa uban sa dili pa sila magminyo. Sa akong hunahuna usa kini ka sayop. Sa akong hunahuna nga ang batan-ong mga lalaki ug batan-ong mga babaye, usab, kinahanglan nga andam, bisan niining adlawa, ug diha sa kahimtang karon sa mga butang, sa pagsulod sa sagrado nga paghiusa sa kaminyoon ug makigbatok sa ilang agianan nga magkauban ngadto sa kalampusan, sa pag-atubang sa ilang mga babag ug sa ilang mga kalisdanan, ug sa pagkupot sa usag usa ngadto sa kalampusan, ug magtinabangay sa ilang temporal nga mga kalihokan, aron sila molampos. Dayon sila makakat-on nga mas mahigugma sa usag usa, ug mahimong mas magkahiusa sa tibuok nila nga kinabuhi, ug ang Ginoo mopanalangin kanila sa hilabihan.19

Ang mga adunay katungod sa Simbahan ug ang mga magtutudlo sa atong mga asosasyon sa mga batan-ong mga lalaki ug batan-ong mga babaye kinahanglan nga mopahimangno sa kasagrado, ug motudlo sa katungdanan sa kaminyoon, ingon nga kini gipadayag sa ulahing mga adlaw ngari kanato. Kinahanglan adunay usa ka … pagbati nga namugna alang sa kaayohan sa talahuron nga kaminyoon, ug kana makapugong ni bisan kinsa nga batan-ong lalaki, o bisan kinsa nga batanong babaye, kinsa usa ka miyembro sa Simbahan, gikan sa pagminyo gawas kon pinaagi niana nga katungod nga gitugotan sa Dios.20

Ang kaminyoon kinahanglan nga matukod diha sa mga baruganan sa gugma ug sa sagrado nga pagbati.

Kinahanglan nga walay kalisud sa paghimo diha sa pinakataas nga balaanong pagtahud ug mahimayaong paghunahuna, ang panimalay, kon kini pagatukuron ibabaw sa mga baruganan sa kaputli, sa tinuod nga pagbati, sa katarung ug kaangayan. Ang lalaki ug ang iyang asawa kinsa adunay hingpit nga pagsalig sa usag usa, ug kinsa determinado sa pagsunod sa mga balaod sa Dios diha sa ilang mga kinabuhi ug motuman sa katuyoan sa ilang misyon sa yuta, dili ug dili gayud mahimong makontento kon wala ang panimalay. Ang ilang mga kasingkasing, ilang mga pagbati, ilang mga hunahuna, ilang mga tinguha kasagaran mopadulong ngadto sa pagtukod og usa ka panimalay ug pamilya ug usa ka gingharian nga ilang kaugalingon; ngadto sa pagtukod og pundasyon sa mahangturon nga pag-uswag ug gahum, himaya, kahimayaan ug kamanduan, mga kalibutan nga walay katapusan.21

Ang usa ka panimalay dili usa ka panimalay sumala sa ebanghelyo, gawas kon diha nagpuyo ang hingpit nga pagsalig ug gugma tali sa bana ug sa asawa. Ang panimalay usa ka dapit sa kahapsay, gugma, panaghiusa, pagpahulay, kasiguruhan, ug hingpit nga pagsalig; diin ang kinagamyang katahap sa pagluib dili makasulod; diin ang babaye ug ang lalaki matag usa adunay hingpit nga pagsalig diha sa dungog ug hiyas sa usag usa.22

Ang Zion dili dapit alang sa panag-away sa mga sekso. Ang Dios buot nga sila magkahiusa, ug sa ingon mideklarar. Dili ang pagbuhat sa Iyang buhat ang makapalagyo kanila, o makapahimo nila sa pagbati nga sila adunay nagkalainlain ug nagkasumpaki nga mga interes, ug kana nga panaglagyo, dili panaghiusa, mao ang katuyoan sa ilang paglalang.23

Unsa man diay ang sumbanan nga panimalay—modelo nga panimalay, ang ingon mao ang kinahanglan nga panganduyon sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw para tukuron … ? Kini ang usa ka dapit diin ang tanan nga mga kalibutanong mga butang ikaduha lang. Ang usa ka dapit diin ang amahan maunungon ngadto sa pamilya nga gipanalangin sa Dios kaniya, nag-isip kanila nga labing mahinungdanon, ug diin sila agig balos mitugot kaniya sa pagpuyo sa ilang mga kasingkasing. Ang usa ka dapit diin aduna ang pagsalig, panaghiusa, gugma, sagrado nga pagbati tali sa amahan ug inahan ug mga anak ug mga ginikanan. Ang usa ka dapit diin ang inahan nagdala og kalingawan sa iyang mga anak, nga gisuportahan sa amahan—ang tanan matarung, putli, mahadlokon sa Dios.24

Ang mga ginikanan … kinahanglan nga maghigugma ug morespeto sa usag usa, ug motratar sa usag usa uban sa matahuron nga kaangayan ug mabination nga pagtagad, sa tanang panahon. Ang bana kinahanglan nga motratar sa iyang asawa uban sa labihan nga pagtahud ug respeto. Ang bana kinahanglan nga dili gayud manginsulto kaniya; siya kinahanglan nga dili mosulti og makapasilo kaniya, apan kinahanglan nga kanunay siyang huptan sa kinatas-ang pagtamud diha sa panimalay, sa atubangan sa ilang mga anak.… Ang asawa, usab kinahanglan nga motratar sa bana uban sa labihan nga respeto ug pagtahud.… Ang asawa kinahanglan nga usa ka kalipay ngadto sa iyang bana, ug siya kinahanglan nga magpuyo ug modumala sa iyang kaugalingon diha sa panimalay aron ang panimalay mahimong pinakamalipayon, pinakabulahan nga dapit sa yuta ngadto sa iyang bana. Kinahanglan nga kini ang kahimtang sa bana, asawa, ang amahan ug ang inahan, sulod sa sagrado nga presinto nianang balaan nga dapit, ang panimalay.25

Mga kaigsoonan, kinahanglan nga walay tugutan nga makasulod tali kaninyo—amahan ug inahan, bana ug asawa; kinahanglan nga wala gayuy usa ka landong sa kalainan sa pagbati; kinahanglan wala gayuy usa ka butang ang tugutan nga makasulod tali kaninyo ug mopalayo kaninyo gikan sa usag usa; kinahanglan nga kamo dili motugot niini. Mahinungdanon kini alang sa inyong kaayohan ug sa kalipay ug ngadto sa panaghiusa nga anaa sa inyong panimalay. Kitang tanan adunay atong mga kahuyang ug mga kapakyasan. Usahay ang bana motan-aw sa kapakyasan diha sa iyang asawa, ug siya mosaway kaniya niini. Usahay ang asawa mobati nga ang iyang bana wala makabuhat sa saktong butang, ug siya mosaway kaniya. Unsay kaayohan ang mahatag niini? Dili ba ang pagpasaylo ang mas maayo? Dili ba ang kalooy ang mas maayo? Dili ba ang gugma ang mas maayo? Dili ba mas maayo pa nga dili na lang mosulti sa mga sayop, dili padak-on ang mga kahuyang pinaagi sa pagsulti niini og balik-balik? Dili ba mas maayo kana? Ug dili ba ang panaghiusa nga naglambigit tali kaninyo ug pinaagi sa pagkatawo sa inyong mga anak ug pinaagi sa pagbugkos sa bag-o ug mahangturong pakigsaad, mas mahimong sigurado kon inyong kalimtan ang paghisgut og mga kahuyang ug mga sayop ngadto sa usag usa? Dili ba mas maayo nga kalimtan kini ug dili mosulti kabahin niini—kalimtan kini ug mosulti lamang og maayo nga imong nasayran ug gibati, usa alang sa usa, ug sa ingon kalimtan ang sayop sa usag usa ug dili kini padak-on; dili ba mas maayo kana?26

Unsa ang mas labaw nga makapalipay nga hunahunaon kaysa kamatuoran nga ang [usa ka tawo] kinsa nahigugma sa iyang asawa ug kinsa nahigugma kaniya, ngadto kinsa siya matinuoron ug kinsa matinuoron kaniya sa tanan niyang panahon sa pakiguban kaniya isip asawa ug inahan, adunay pribilehiyo sa pagbangon sa buntag sa unang pagkabanhaw sinul-oban sa imortalidad ug kinabuhing dayon, ug ipadayon ang relasyon nga anaa tali kanila niining kinabuhia, ang relasyon sa bana ug asawa, amahan ug inahan, ginikanan ngadto sa ilang mga anak, nga nakatukod sa pundasyon alang sa mahangturong himaya ug kahimayaan diha sa gingharian sa Dios!27

Kini ang kaminyoon, nga gibalaan ug gisugo sa Dios, diin ang hinimaya nga panimalay gitukod—nga mopanalangin, molipay, mohimaya, ug modala sa katapusan ngadto sa panagkauban sa atong Langitnon nga mga ginikanan, ug ngadto sa mahangturon, gihiusang kinabuhi, ug pag-uswag.28

Mga Sugyot alang sa Pagtuon

  • Alang sa unsa man nga mga katuyoan nga ang kaminyoon gitukod sa Dios? Sa unsang paagi nga ang kaminyoon makapahimo kanato sa pag-angkon sa atong “pinakataas ug pinakabalaan nga mga pangandoy”?

  • Ngano nga ang kaminyoon “pinakamahinungdanon ngadto sa kalipay sa katawhan”? Ngano nga dili man kini importante alang sa kadaghanan?

  • Sa unsang paagi nga ang mahangturong pag-uswag ug ang mahangturong kalipay nagdepende man sa mahangturong paghiusa sa lalaki ug asawa? Unsa man ang inyong gibati sa pagkasayud nga kamo mahimong may katungod sa pag-angkon sa inyong bana o asawa alang sa tanang kahangturan?

  • Ngano nga kinahanglan man nga kita magtinguha sa pagminyo diha sa templo?

  • Unsa man ang mamahimong mga sangputanan ngadto sa atong mga kaugalingon ug ngadto sa uban sa pagguba sa bugkos sa bag-o ug mahangturong pakigsaad sa kaminyoon?

  • Unsa nga mga pagtintal o mga makapalinga nga mahimong modala sa mga tawo sa paglangay o sa paglikay sa kaminyoon? Sa unsang paagi nga kita mahimong masayud kon angay na ba kita nga magminyo?

  • Si Presidente Joseph F. Smith nanagna nga ang paglikay sa mga responsibilidad sa kaminyoon usa ka “kapakyasan nga kinahanglang bation sa nasud, sa pagpadayon sa mga katuigan.” Unsa man ang gibati sa mga nasud niini nga kapakyasan?

  • Sa unsang paagi nga ang pakigsaad sa mahangturong kaminyoon makalig-on sa magtiayon sa higayon nga sila mag-atubang sa “ilang mga babag ug sa ilang mga kalisdanan”?

  • Ngano nga ang “hingpit nga pagsalig” tali sa bana ug asawa importante man? Unsa ang uban pa nga mga kinaiya nga kinahanglang palamboon tali sa mga bana ug mga asawa? Sa unsa nga paagi nga ang negatibo nga mga batasan—sama sa pagsaway, bugalbugal, dili makapasaylo, ug garbo—makapahuyang sa mga relasyon sa kaminyoon?

  • Unsa man ang buot ipasabut nga ang bana ug asawa kinahanglan nga magkahiusa? Unsa nga mga sakripisyo ang gikinahanglan sa mga magtiayon nga buhaton aron magkahiusa? Unsa ang uban nga mga butang ang mahimong buhaton sa mga magtiayon aron sa pagpalig-on sa ilang mahangturong pagkahiusa?

Mubo nga mga Sulat

  1. Life of Joseph F. Smith, comp. Joseph Fielding Smith (1938), 453.

  2. Gikutlo sa Francis M. Gibbons, Joseph F. Smith: Patriarch and Preacher, Prophet of God (1984), 153.

  3. Sa Conference Report, Okt. 1911, 8.

  4. Gospel Doctrine, 5th ed. (1939), 272.

  5. Sa James R. Clark, comp., Messages of the First Presidency of The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, 6 vols. (1965–75), 4:147.

  6. “Discourse by President Joseph F. Smith,” Millennial Star, 15 sa Peb. 1900, 98.

  7. Gospel Doctrine, 274.

  8. “Editor’s Table: Marriage God-Ordained and Sanctioned,” Improvement Era, Hulyo 1902, 713; paghan-ay sa mga paragrap giusab.

  9. Gospel Doctrine, 105.

  10. Deseret News: Semi-Weekly, 10 sa Sept. 1878, 1.

  11. Gospel Doctrine, 273.

  12. Gospel Doctrine, 277.

  13. Deseret News: Semi-Weekly, 28 sa Hunyo 1898, 1.

  14. Gospel Doctrine, 272.

  15. Sa Messages of the First Presidency, 4:250.

  16. Gospel Doctrine, 275.

  17. Gospel Doctrine, 272.

  18. Gospel Doctrine, 281.

  19. Gospel Doctrine, 278.

  20. Gospel Doctrine, 273.

  21. Gospel Doctrine, 304.

  22. Gospel Doctrine, 302.

  23. “Editorial Thoughts: The Righteousness of Marriage, and Its Opposite,” Juvenile Instructor, 1 sa Hulyo 1902, 402.

  24. Gospel Doctrine, 302–3.

  25. Sa Conference Report, Abr. 1905, 84–85.

  26. “Sermon on Home Government,” Millennial Star, 25 sa Ene. 1912, 49–50.

  27. Gospel Doctrine, 458.

  28. “Editor’s Table: Marriage God-Ordained and Sanctioned,” 717–18.

Imahe
Rebekah at the Well

Si Rebekah diha sa Atabay, ni Michael Deas. Ang sulugoon ni Abraham nangita og asawa alang kang Isaac, ang anak ni Abraham, diha sa sinaaran nga mga tawo sa Dios. Si Rebekah nagkalos og tubig gikan sa atabay alang sa mga kamelyo sa sulugoon, sa ingon nagtubag sa iyang pag-ampo nga siya giyahan sa pagpangita og usa ka matarung nga babaye.