Kalingkawasan pinaagi sa Pagkamasulundon

Ang Dios mihatag sa mga katawhan og kabubut-on ug mihatag kanato og kahigayunan sa pagserbisyo o sa dili pagserbisyo kaniya, sa pagbuhat sa matarung o sa sayop, ug kini nga kahigayunan gihatag ngadto sa tanan nga dili magtagad unsa ang ilang gituohan, kolor o kondisyon. Ang mga adunahan aduna niini nga kabubut-on, ang mga kabus aduna niini nga kabubut-on, ug walay tawo nga gihikawan pinaagi sa bisan unsang gahum sa Dios sa kinatibuk-an nga paggamit niini ug sa pinakagawasnon nga paagi. Kini nga kabubut-on gihatag na ngadto sa tanan. Usa kini ka panalangin nga gipadala sa Dios dinhi alang sa kalibutan sa katawhan, sa tanan niyang mga anak. Apan higpit niyang gisangon kanato ang tulubagon sa paggamit ug sa paghimo niini nga kabubut-on, ug sama sa giingon ngadto kang Cain, mao usab ang isulti kanato; “Kon maayo ang imong gibuhat, dili ba kini pagadayegon? kon dili ka magbuhat og maayo, ang sala nagahay-ad sa hagdanan” (Gen. 4:7).³

Mga tinugyanan kita, ug kita mahimong mopili o mosalikway sa ebanghelyo, mosunod sa mga ehemplo sa Manluluwas o ni Lucifer. Gihatag kana nga atong kapilian. Mga manununod kita sa Dios ug isig ka manununod ni Jesukristo, ug adunay kahigayunan sa pag-angkon og kadungganan ug kahimayaan sa Gingharian diin si Jesus ug ang mga gibalaan nagpuyo, apan anaa ra kanato ang pagpili o pagsalikway; ang Dios namahayag nga Siya walay gikinahanglan gikan kanato apan kadto lamang nga Iyang ipabuhat kanato. Kon siya mohangyo ug mopabuhat kanato og mga katungdanan nga lisud alang kanato ang paghimo, sa natural nga pagtan-aw niini, mohatag Siya kanato og gahum sa pagtuman niini. Gawas lamang kon angayan kita, ug mogamit sa tanan natong enerhiya ug salabutan nga anaa nang daan kanato, ang saad sa Iyang bahin dili ipatuman, tungod kay kini gihimo ubos sa mga kondisyon nga kita ang mobuhat sa atong bahin.⁴

Ang Ginoo mihatag ngadto sa mga anak sa tawo sa ilang kabubut-on. Ang mga tawo makahimo og maayo o dautan sa pagpahaum sa ilang kaugalingon…. Tataw lamang kaayo nga gihimo kitang responsable sa iyang atubangan ug manubag kaniya sa atong paggamit sa salabutan ug sa mga kahigayunan nga iyang gihatag kanato dinhi sa unod.⁵

Ang kabubut-on sa tawo wala babagi sa Dios. Kon ang tawo wala pa pasagdi sa ilang pagpili sa maayo ug sa pagsalikway sa dautan, o hain ani, wala unta ang pagkamatarung o bisan gani ang rason nganong dad-on pa sila sa hukmanan. Agig sangputanan sa gahum sa kabubut-on nahimo silang responsabling mga binuhat, ug busa makadawat sa mga resulta sa kaugalingon nilang mga binuhatan. Magantihan sila o masilutan sumala sa ilang mga binuhatan, sa panahon nga ang mga basahon pagaablihan ug sila pagahukman sumala sa mga butang nga nahisulat sa maong basahon.

Ang Dios, sa walay pagduda, mahimong mosanta sa gubat, sa mga krimen, mobungkag sa kakabus, mobuak sa kangitngit, mobuntog sa mga sayop, ug makahimo nga sanag sa tanang butang, matahum ug makapahimuot. Apan kini may kalabutan usab sa kalaglagan sa usa ka importante ug mahinungdanong kinaiya sa tawo—ang katungod sa pagpili. Alang kini sa kaayohan sa Iyang mga anak nga sila makaila sa dautan ingon man sa kamaayo, sa kangitngit ingon man sa kahayag, sa kasaypanan ingon man sa kamatuoran, ug sa mga resulta sa pagsupak sa mahangturong mga balaod. Mao nga iyang gitugutan ang mga dautan nga motumaw tungod sa mga binuhatan sa Iyang mga nilalang, apan mokontrolar sa kaulahian nga sangputanan alang sa kaugalingon Niya nga himaya ug sa kalamboan ug sa kahimayaan sa Iyang mga anak, kon sila makakat-on sa pagkamasulundon sa mga butang diin sila nag-antus. Ang mga sukwahi nga kasinatian niining kalibutan nga sinagulan sa kasubo ug sa kalipay sa kinaiyanhon makahatag og edukasyon, ug mamahimo kining paagi sa pag-ugmad sa tawo ngadto sa hingpit nga pagpasalamat sa tanang matarung ug matuod ug maayo. Ang nag-unang kahibalo sa Dios wala magpasabut sa Iyang gibuhat sa pagpahinabo unsa ang Iyang nakita nang daan, o maghimo Kaniyang responsable sa bisan unsang dapit nga gibuhat sa tawo o sa butang nga dili niya gustong buhaton.⁶

Daghang panghitabo sa kalibutan nga daw malisud kaayo alang sa kadaghanan nga makakaplag og lig-ong rason sa pag-ila sa kamot sa Ginoo…. Ang bugtong rason nga akong nadiskubrihan diin kita kinahanglang moila sa mga kamot sa Dios sa pipila ka mga panghitabo mao ang kamatuoran nga ang butang nga nahitabo gitugutan sa Ginoo. Kon ang duha ka tawo dili makakontrolar sa ilang gibati, sa ilang pagkahakog ug kapungot, sa panagbingkil ug pakig-away sa usag usa, ug kini nga away ug panagbingkil mosangput ngadto sa pisikal nga panagbugno ug kapintas tali kanila, lisud alang kanako ang pagkakita sa kamot sa Ginoo sa ingon niana nga hitabo; ug gawas pa niana ang mga tawo nga nanaglalis, nanag-away ug nagkabingkil sa usag usa, nakadawat gikan sa Dios sa kagawasan sa ilang kaugalingong kabubut-on sa paggamit sa ilang kaugalingong salabutan, sa paghukom tali sa husto ug sa sayop sa ilang kaugalingon, ug sa paglihok sumala sa kaugalingon nilang mga tinguha. Dili desinyo o tuyo sa Ginoo nga kining duha ka tawo magkaaway, o mopatuyang sa ilang kapungot nga mosangput na hinoon sa kapintas tali kanila, ug, tingali, sa pagpaagas og dugo. Ang Dios wala gayud magplano og ingon niana nga butang, o atong ibasol kining mga butanga ngadto sa Labawng Makagagahum.…

Ang kabubut-on nga gihatag kanato [sa Dios] naghimo kanato nga molihok sa atong kaugalingon—sa pagbuhat sa atong kagustohan sa mga butang nga dili husto, nga sumpaki sa mga balaod sa kinabuhi ug sa panglawas, nga dili maalamon o mabinantayon—ug ang sangputanan tingali grabe ngari kanato, tungod sa atong ka walay alamag o sa atong determinasyon nga ipadayon unsay atong gusto, kay sa motugyan sa unsay gimando sa Dios ngari kanato.⁷

Ikaw ang mag-antus sa mga sangputanan sa imong kaugalingong mga sayop, sa kaugalingon nimong mga kasaypanan, kay kini nagdala og kasub-anan, o sakit, o kamatayon! Busa, akong giila ang kamot sa Dios niini nga kabubut-on nga Iyang gihatag sa mga anak sa tawo; apan giila nako ang kamot sa tawo tungod sa mga sangputanan sa kaugalingon niyang binuhatan, nga mahitabo sa iyang kamasinupakon sa balaod sa Dios. Dili nako ibasol ang mga kahuyang, mga sayop o mga kasaypanan, mga krimen ug mga kadautan sa katawhan, ug mga dautan nga ania sa kalibutan, ngadto sa Dios nga Amahan.⁸

Tungod sa kagawasan, ug sa paggamit sa tawhanong panghukom kadaghanan sa mga dautan nga nahitabo sa kalibutan—ang pagmartir sa mga Santos, ang paglansang sa Anak sa Dios mismo, ug kadaghanan sa mga apostasiya ug pagpalayo gikan sa mga buluhaton sa katarung, ug gikan sa mga pamalaod sa Dios, nahitabo tungod niini nga kagawasan ug sa paggamit sa tawhanong panghukom. Ang Dios sa iyang walay kinutubang kaalam ug sa iyang mabinationg kalooy mihimo og mga paagi, ug mipakita sa agianan ngadto sa mga anak sa tawo diin, bisan og tungod sa kagawasan ug sa paggamit sa kaugalingon nilang panghukom, sila unta sa tinagsa moduol ngadto sa Dios sa hugot nga pagtuo ug pag-ampo, ug sutaon kon unsa gayud ang makagiya ug makatudlo sa tawhanong panghukom ug kaalam; ug dili ako gusto nga ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw makalimot nga kini ilang kahigayunan.⁹

Ang Gingharian sa Dios mao ang Gingharian sa kagawasan; ang ebanghelyo sa Anak sa Dios mao ang ebanghelyo sa kalingkawasan.¹⁰

Makakita ba kamo og organisasyon, relihiyuso man o dili, nga adunay sama ka perpekto nga pagdumala ug organisasyon sama sa makita diha sa Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, nga gitukod pinaagi sa inspirasyon ni Propeta Joseph Smith? Ug unsa man ang katuyoan niana nga organisasyon? Aron ba sa pagyatak sa katawhan? Aron ba pasakitan kamo? Aron ba kamo inudnod sa yuta? Aron ba kamo mahikawan sa inyong kalingkawasan, sa inyong mga katungod, sa inyong mga kahigayunan? Aron ba kamo mahimong mga ulipon, ubos nga mga sulugoon, ug ipakaubos kamo ngadto sa abog? O aron ba kamo maalsa ngadto sa sukdanan sa salabutan ug sa pagkalalaki ug sa pagdugang sa inyong mga kagawasan, kay walay kagawasan nga sama sa kagawasan sa ebanghelyo ni Jesukristo? Kay ako makasulti kaninyo nga walay tawo nga gawasnon kon siya anaa ubos sa mga gapos sa pagpakasala ug sa kalapasan, ingon man walay bisan usa ka tawo nga magawasnon kon siya anaa sa mga gapos sa pagkawalay alamag mahitungod sa plano sa kinabuhi ug sa kaluwasan.¹¹

Ako nagtuo nga walay labaw ka gawasnon, labaw ka independente o mas labaw ka intelehente nga mga katawhan nga makitan bisan asa sa kalibutan, kinsa mas labaw ka independente sa pagpili sa dalan nga ilang pagasubayon, sa trabaho nga ilang pagabuhaton ug sa tanang butang nga ila pang buhaton, kay sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Walay miyembro sa Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, nga maayo og dungog bisan asang dapit sa kalibutan karon nga wala mahimong ingon niana tungod sa iyang pagka-independente sa kinaiya, pinaagi sa iyang salabutan, kaalam ug abilidad sa paghukom tali sa husto ug sayop ug tali sa maayo ug sa dautan.¹²

Ang relihiyon sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw may kalabutan sa kasamtangan nga binuhatan ingon man sa umaabut nga kalipay. Nag-impluwensya kini sa ilang mga tumutuo sa tanang butang nga may labut sa tawhanong kinaiya. Alang kini sa lawas ingon man usab sa espiritu. Nagtudlo kini sa katawhan kon unsaon sa pagkinabuhi ug sa paglihok niini nga kalibutan aron sila maandam alang sa mga tinuod nga mga panghitabo sa kalibutang moabut. Ang Simbahan, hinoon, nagtudlo sa mga butang nga temporal ingon man sa mga butang nga espiritwal, hangtud nga kini may kalabutan sa Simbahan, sa iyang mga kabtangan ug sa iyang mga institusyon ug asosasyon sa iyang mga ginsakopan. Apan dili kini manghilabut sa kagawasan sa usa ka tawo o moyatak sa katungod sa gobyerno. Ang kagawasan sa tawo usa ka mahinungdanong baruganan nga diin, sumala sa pagtulun-an sa Simbahan, bisan gani ang Dios mismo dili mamugos.¹³

Adunay mga … pihong panalangin nga ihatag sa Dios ngadto sa mga anak sa tawo nga mag-agad lamang sa mga kondisyon sa matarung nga paggamit niini nga kabubut-on. Sama pananglit, walay tawo nga makaangkon og kapasayloan sa mga sala apan pinaagi sa paghinulsol, ug pagpabunyag sa tawo nga adunay katungod. Kon kita kinahanglang malimpyohan sa sala, gikan sa mga epekto niini, gikan sa gahum niini, kinahanglan natong tumanon kini nga balaod nga gipadayag sa Dios, o dili gayud kita makaangkon og kapasayloan sa mga sala. Busa, samtang ang Dios mihatag sa tanang tawo, nga walay pagtagad sa kondisyon, kini nga kabubut-on sa pagpili sa maayo o dautan, wala ug dili niya ihatag ngadto sa mga anak sa tawo alang sa paglimpyo sa mga sala apan pinaagi sa ilang kamasulundon sa balaod.…

Ang tanang tawo gipanalanginan og kusog sa ilang kalawasan, sa paggamit sa ilang mga hunahuna, ug sa katungod sa paggamit sa mga kagamitan nga gihatag diha kanila sa pamaagi nga sa ilang tan-aw maayo, nga walay pagtagad sa relihiyon. Apan ang Dios wala ug dili motugot sa gasa sa Espiritu Santo nga mahatag ngadto kang bisan kinsa, gawas lamang kon gituman ang mga balaod sa Dios. Busa, walay tawo nga makadawat og kapasayloan sa mga sala; walay tawo nga makaangkon sa gasa sa Espiritu Santo; walay tawo nga makaangkon sa mga pagpadayag sa Dios; walay tawo nga makaangkon sa Priesthood, ug sa mga katungod, gahum ug mga kahigayunan niini; walay tawo nga mahimong manununod sa Dios ug isig ka manununod ni Jesukristo, gawas lamang kon matuman ang mga kamandoan sa langit. Mga panalangin kini alang sa kinatibuk-an, talagsaon kini ug mga kahigayunan kini nga dili mabanabana nga may kalabutan sa ebanghelyo ug sa plano sa kinabuhi ug kaluwasan, nga bukas ug libre alang sa tanan ubos sa pihong mga kondisyon, apan walay tawo ubos sa kalangitan ang makatagamtam, apan pinaagi sa pagsunod sa pamaagi nga gipakita sa Dios kon unsaon nila kini sa pag-angkon. Ug kini nga mga kahigayunan ug mga panalangin kon maangkon mahimong mabakwi, ug tingali mawala sa tanang kahangturan, gawas kon kita magpadayong lig-on sa pagsubay sa dalan nga iyang gipakita kanato nga subayon.…

Ang adlaw mosilaw ngadto sa mga dautan ug sa mga buotan; apan ang Espiritu Santo mokunsad lamang ngadto sa mga matarung ug ngadto sa mga napasaylo sa ilang mga sala. Ang ulan mobu-bu ngadto sa mga dautan ug sa mga buotan; apan ang mga katungod sa Priesthood itugyan, ug ang doktrina sa Priesthood mobisbis sama sa mga yamog sa kalangitan ngadto sa mga kalag niadtong modawat niini sa kaugalingong pamaagi nga gipili sa Dios. Ang tabang gikan sa langit, ug ang pasalamat sa Labawng Makagagahum sa iyang mga anak dinhi sa yuta isip iyang mga anak, maangkon lamang pinaagi sa pagkamasulundon sa mga balaod nga iyang gipadayag.¹⁴

Ang ebanghelyo ni Jesukristo mao ang hingpit nga balaod sa kalingkawasan. Gibanabana kini nga mogiya sa tawo ngadto sa pinakataas nga ang-ang sa himaya, ug mohimaya kaniya sa atubangan sa atong Langitnong Amahan, “kang kinsa walay pagkausab, ni landong sa pagkabalhin.” [Santiago 1:17.]¹⁵

Kita nagtuo nga ang kabubut-on sa Dios mao ang paghimaya sa katawhan; nga ang kagawasang moabut pinaagi sa pagkamasulundon sa ebanghelyo ni Jesukristo mao ang pinakadakong sukod sa kagawasan nga moabut sa tawo. Walay kagawasan nga matagamtan sa katawhan o ipaaron ingnon nga gitagamtam dinhi sa kalibutan nga wala magsukad sa kabubut-on ug sa balaod sa Dios, ug kana walay kamatuoran sa sukaranang mga baruganan ug pundasyon. Ang sayop mao ang makapaulipon. Ang dili kamatuoran mao ang makapaminus sa katawhan. Ang sayop ug ang kakulang sa kahibalo sa mga balaod ug sa kabubut-on sa Dios mao ang nagbutang sa katawhan dinhi sa kalibutan nga susama ra og kahimtang sa mga hayop; kay sila walay natural nga kinaiya nga mas taas, walay baruganan nga mas taas, walay kadasig nga mas taas, walay tinguha nga mas taas, kay sa mga hayop, kon sila walay mga pagdasig nga maggikan sa mas taas nga tinubdan kay sa tawo mismo.¹⁶

Pinaagi lamang sa pagtuman sa mga balaod sa Dios nga ang katawhan makabuntog sa walay hinungdang mga kahuyang sa mortalidad ug mogamit niana nga gibug-aton sa pagbati, nianang gugmang putli ug paghigugma, nga kinahanglan gayud nga mopalihok sa mga kasingkasing ug sa mga kagustuhan sa mga anak sa katawhan.¹⁷

Mga kaigsoonan, magpakagawasnon kita. Barugan ko kini—ug ako nagtuo nga ako adunay katungod sa pagbuhat niini—nga ako usa ka gawasnon nga tawo, sumala sa akong pagsunod sa mga kasugoan sa Dios. Kon makabuhat man ako og sayop, nagapos ako niana nga sayop. Kon nakahimo ako og sala, ako nagapos niana nga sala. Kon ako nakalapas sa mga balaod sa Dios, tubagunon ko kana atubangan sa Ginoo. Apan akong barugan nga sumala sa kalingkawasan, sumala sa kagawasan sa pagsulti, sa kagawasan sa kabubut-on, kagawasan sa paglihok—sumala sa tanang butang nga makahimong gawasnon taliwala sa mga katawhan, wala ako motuo nga aduna pay laing tawo sa yuta nga mas gawasnon kay kanako. Panalangini ang inyong kalag, mahimo kaayo nakong magpakasala kon akong gusto. Ako adunay dako kaayong kagawasan sa pagpakasala sama sa uban. Walay tawo nga adunay katungod sa pagpakasala; apan ang tanang tawo adunay kagawasan sa pagpakasala kon gusto nila. Ang Dios mihatag kanila sa ilang kabubut-on. Makita ba ang pagkahingkod pinaagi sa akong pagpakasala tungod kay ako adunay kagawasan sa paghimo sa ingon? May kagawasan ako sa pag-adto sa dapit nga imnanan aron sa paginom og makahubog, kon gusto nako, o moadto sa sugalan ug manugal. Aduna ako nianang dako nga kagawasan mahitungod niining mga butanga sama sa uban dinhi sa yuta. Apan sa higayon nga buhaton nako ang ingon niini nga butang nahimo akong ulipon ug usa ka ginapos sa kadautan. Sa laing bahin, kon ako wala makasala sa pag-adto sa mga dapit nga inumanan, o sa dulaanan og baraha, o sa sugalan, o sa ubang mga salaod ako inosente niini ug sa pagkakaron usa ako ka gawasnong tawo. Ang kamatuoran maghatag kaninyo og kagawasan mahitungod niini.¹⁸

Wala kita magsangyaw og ebanghelyo sa kahadlok. Wala kita magtinguha sa pagpanghadlok sa mga kalag sa tawo. Wala kita mag-ingon sa usa ka tawo nga magmatarung tungod sa mga kalisang sa mga natunglo. Dili namo gusto nga magbinuotan kamo tungod kay kamo nahadlok sa silot sa mga dautan. Dili namo gusto nga kamo magtinarung tungod sa silot nga nagtapot sa paghimo og sayop. Gusto namo nga mopili kamo sa husto tungod kay kini husto, ug tungod kay ang inyong kasingkasing nahigugma sa paghimo og husto, ug tungod kay kini ang pinili sa tanang mga butang. Gusto namo nga magmatinuoron kamo, dili lamang kay kini ang pinakamaayo nga paagi, apan tungod kay sa paghimo sa ingon gitahud ninyo ang Dios ug inyong gibuhat ang Iyang mga katuyoan sa inyong mga kinabuhi; alang sa “usa ka matinuoron nga tawo,” usa kini ka karaan, ug tingali usa ka binalikbalik, nga panultihon—“ang labing dungganan nga buluhaton sa Dios.” Gusto kitang mahimong matinuoron tungod kay gihigugma nato ang Dios, ug dili kita mahimong mga Santos sa Dios [hangtud nga] kita matinuoron. Kinahanglan kitang magbinuotan tungod kay ganahan kitang magbinuotan, dili kay tungod sa kahadlok sa mga sangputanan sa kadautan.¹⁹

Ang Ginoo dili modawat sa pagkamasulundon sa usa ka tawo gawas kon kini iyang gihimo sa kamaya ug kalipay sa ilang mga kasingkasing, ug kana mao ang tanan niyang gitinguha alang sa iyang mga sulugoon. Mao kana ang pagkamasulundon nga angay natong himoon, ug kon dili nato kini mahimo ubos kita sa panghimaraut.²⁰

[Si Jesukristo] wala lamang makaangkon og salabutan, apan Iyang gigamit kana nga salabutan sa paghimo og maayo ug sa paghimong gawasnon sa mga tawo gikan sa mga kasaypanan sa kalibutan ug sa dautang mga tradisyon sa mga amahan. Iyang gipahayag ang mga pulong sa katinuod ug sa kaligdong, “Kon pabilin kamo sa akong pulong, nan kamo tinuod gayud nga akong mga tinun-an; ug kamo mahibalo sa kamatuoran, ug ang kamatuoran magahatag kaninyo og kagawasan.” [Juan 8:31–32.] Walay tawo nga mahimong sama sa Dios gawas kon siya gawasnon. Ang Dios gawasnon. Ngano? Tungod kay anaa Kaniya ang tanang pagkamatarung, tanang gahum, ug tanang kaalam. Anaa usab Kaniya ang Iyang kabubut-on, ug ang Iyang kabubut-on gigamit sa pagbuhat og maayo, ug dili kon unsa ang dautan. Busa walay tawo nga mahisama Kaniya hangtud ipaubos niya ang iyang kaugalingon sa katarung, sa kaputli, ug sa kamaayo, ug hangtud nga siya makabiya sa kasaypanan ug pagpakasala ug mobuntog sa iyang kaugalingon.…

Siya nga mas sayon tudloan ug daling motugyan sa kabubuton sa Dios nagpakita sa pinakadakong kaalam tali sa mga katawhan. Siya nga mipahiluna sa iyang opinyon sa pagsupak sa mga pangandoy ug mga katuyoan sa Ginoo siya sa tanang katawhan ang pinakalayo sa Dios niana nga bahin. Bisan og siya gipahiangay ug gihulma sa panagway ug hitsura sa Amahan, bisan pa lahi ra gayud siya sa Anak gawas kon moingon siya sa iyang kasingkasing, “Amahan, dili ang akong kabubut-on kon dili ang imo.” [Lucas 22:42.] Kabubut-on sa Ginoo nga kita makaangkon gayud sa espiritu, ug makasabut niini nga kamatuoran. Tinuod nga kita adunay usa lamang ka Dios, nga Amahan, ug ang tanang katawhan ubos Kaniya ug gimandoan sa pagtuman sa Iyang mga kasugoan, aron sila magawasnon ug tinuod nga disipulo ni Kristo.²¹