Siya Nabanhaw

Ni Presidente Thomas S. Monson

Bisan asa ako mobiyahe, maningkamot ako nga makabisita sa sementeryo sa lungsod. Usa kini ka panahon sa paghunahuna, sa pagpamalandong sa kahulugan sa kinabuhi ug sa dili mapugngan nga kamatayon. Diha sa gamay nga nga sementeryo sa lungsod sa Santa Clara, Utah, ako nakahinumdom sa kadaghanan sa mga pangalan taga-Switzerland nga nahisulat sa daan na nga mga lapida. Kadaghanan niadtong mga tawhana mibiya sa ilang panimalay ug pamilya sa malamboong Switzerland ug, agi og tubag sa tawag nga “Moadto sa Zion,” mipuyo sa mga komunidad diin sila karon “mipahulay na sa kalinaw.” Sila milahutay sa mga baha sa tingpamulak, mga huwaw sa ting-init, nihit nga mga ani, ug puy-puy kaayo sa likod nga mga trabaho. Mibilin sila og kabilin sa sakripisyo.

Ang pinakadako nga mga sementeryo, ug sa daghang hinungdan nagpadayag sa pinakamalumo nga mga emosyon, gipasidunggan isip mga dapit nga kapahulayan sa mga tawo kinsa namatay sa pagpakigbatok atol sa gubat samtang nagsul-ob sa uniporme sa ilang nasud. Makita sa usa ang nangaguba nga mga damgo, wala matuman nga mga paglaum, napuno sa kasakit nga mga kasingkasing, ug mga kinabuhi nga sayo nga naputol tungod sa gubat.

Daghang mga puti nga krus sa mga siyudad sa Pransya ug sa Belgium nagpaklaro sa grabeng kadaot sa Unang Gubat sa Kalibutan. Ang Verdun, Pransya, sa katinuod usa ka dako kaayo nga sementeryo. Kada tingpamulak samtang ang mga mag-uuma nga nagbugwal sa yuta, makakalot sila og kalo sa gubat dinhi, usa ka tubo sa pusil didto—mapintas nga mga pahinumdom sa minilyon nga mga lalaki kinsa mipaagas sa dugo sa ilang kinabuhi diha sa yuta.

Kamatayon, usa ka Bag-o nga Hugna sa Kinabuhi

Daghan nang katuigan ang milabay ako nagbarug tapad sa higdaanan sa usa ka batan-ong lalaki, ang amahan sa duha ka anak, samtang siya himatyon na. Iyang gigunitan ang akong mga kamot og gipatong sa iyang kamot, mitan-aw sa akong mga mata, ug mapangaliyupoong mihangyo, “Bishop, nasayud ako nga hapit na ako mamatay. Sultihi ko unsay mahitabo sa akong espiritu kon mamatay na ako.”

Ako nag-ampo alang sa langitnon nga giya. Ang akong atensyon mipunting ngadto sa Basahon ni Mormon nga diha sa lamesa tapad sa iyang higdaanan. Misugod ako sa pagbasa og kusog:

“Karon, mahitungod sa kahimtang sa kalag tali sa kamatayon ug sa pagkabanhaw— … ang mga espiritu sa tanan nga mga tawo, sa diha-diha nga sila mobiya gikan niining mortal nga lawas, … dad-on sa panimalay ngadto niana nga Dios kinsa mihatag kanila sa kinabuhi.

“… Ang espiritu niadto kinsa mga matarung gidawat ngadto sa usa ka kahimtang sa kalipay, nga gitawag og paraiso, usa ka kahimtang sa kapahulayan, usa ka kahimtang sa kalinaw, diin sila mopahulay gikan sa tanan nilang mga kasamok ug gikan sa tanan nga kabalaka ug kasubo” (Alma 40:11–12).

Ang akong batan-on higala mipiyong sa iyang mga mata, mipadayag og kinasingkasing nga pasalamat, ug sa hilum ang iyang espiritu miadto niadtong nga paraiso nga among nahisgutan.

Kadaugan Ibabaw sa Kamatayon

Tuguti nga si Lucas, ang doktor, mohulagway sa kasinatian ni Maria ug sa lain nga Maria sa dihang sila nagkaduol sa tanaman nga lubnganan:

“Ug ilang nakita ang bato nga giligid na gikan sa lubnganan. …

“… Sa pagsulod nila, wala silay nakaplagang lawas ni Ginoong Jesus.

“… Samtang nangalibog sila tungod niini, tan-awa, tapad kanila dihay nanagtindog nga duha ka lalaki nga may bisti nga masilaw:

“Ug … miingon ngadto kanila, Ngano nga ang buhi anha man ninyo pangitaa diha sa mga patay?

“Wala Siya dinhi, kondili nabanhaw” (Lucas 24:2–6).

Mao kini ang tawag aron sa paglihok alang sa tanang mga Kristiyano. Ang kamatuoran sa Pagkabanhaw naghatag sa tanan sa kalinaw nga lapaw sa panabut. Kini naghupay niadtong kansang mga hinigugma nalubong sa mga natad sa Flanders o kinsa namatay sa kahiladman sa dagat o mipahulay sa gamayng Santa Clara. Kini usa ka tibuok kalibutan nga kamatuoran.

Isip labing ubos sa Iyang mga tinun-an, ako mopahayag ang akong personal nga pagsaksi nga ang kamatayon nabuntog na, nga ang kadaugan batok sa kamatayon naangkon na. Unta ang mga pulong nga gihimo Niya nga sagrado kinsa mituman niini nahimong aktwal nga kahibalo sa tanan. Hinumdumi kini. Panggaa kini. Pasidunggi kini. Siya Nabanhaw

Kita mianhi sa yuta aron makakat-on, magpuyo, mouswag sa atong mahangturong panaw ngadto sa kahingpitan.
Ang uban nagpabilin sa yuta apan sa makadiyot lamang, samtang ang uban nagpuyo og dugay dinhi sa yuta. Ang sukod dili kon unsa ang gitas-on sa kinabuhi apan giunsa nato pagpuyo.
Dayon moabut ang kamatayon ug ang sinugdanan sa usa ka bag-ong kapitulo sa kinabuhi.
Kining bag-o nga kapitulo mogiya ngadto nianang mahimayaon nga adlaw sa pagkabanhaw, sa dihang ang espiritu ug ang lawas mahiusa, nga dili na gayud pagabulagon.

Gikan sa “Siya Nabanhaw,” Liahona, Abr. 2003, 2–7.

Si Kristo miingon ngadto sa nagmasub-anon nga si Martha, “Ako mao ang pagkabanhaw, ug ang kinabuhi: ang mosalig kanako, bisan siya mamatay, mabuhi siya: Ug ang tanan nga buhi ug nagasalig kanako dili na gayud mamatay ” (Juan 11:25–26).

Ang Pagkabanhaw ni Kristo, isip kabahin sa Pag-ula, nag-abli sa agianan alang kanatong tanan nga mabanhaw.

Gikan Sa wala: Ang Akong Manunubos Buhi, ni Roger Loveless, dili mahimong pakopyahan; paghulagway sa litrato pinaagi ni Matthew Reier, Christina Smith, ug ni Welden C. Andersen; Tan-awa ang Akong mga Kamot ug mga Tiil, ni Harry Anderson; Lazarus, ni Carl Heinrich Bloch