Ako Kinahanglan nga Moadto sa Templo

Si José Gonçalves da Silva sa kalit lang nakamata tungod sa mga tawo nga nagtawag kaniya. Ngitngit na, ug siya walay ideya kon asa na siya.

“Nakatulog ako sa dihang ang bus mikaliring,” nahinumdom si José sa usa ka sayo sa buntag nga aksidente niadtong Enero 2008. “Walay nakakita kanako tungod kay didto ako sa luyo sa bus natabunan sa mga kargamento. Ang pipila sa mga kaigsoonan sa katapusan nakakita kanako samtang gisugdan nila ang pagpundok sa mga malita.”

Sa dihang ang drayber sa bus wala makakontrolar sa usa ka hagip-ot og liko-liko nga dalan sa baga nga kakahoyan sa habagatang Venezuela, sila si José ug uban pang mga miyembro sa Simbahan gikan sa Manaus, Brazil, gibana-bana nga nakabiyahe na og katunga ang gilay-on sa ilang tulo ka adlaw nga biyahe ngadto sa Templo sa Caracas Venezuela. Si José nahiagom og gagmay ra nga mga samad, apan pipila sa mga kaigsoonan kinahanglan nga maospital.

“Panahon na nga mohunong ka sa pag-adto sa templo,” ang may kabalaka nga mga sakop sa pamilya miingon kang José, kinsa 80 anyos na sa dihang ang aksidente nahitabo. Wala matandog, hinoon, siya miingon: “Ako kinahanglan nga moadto sa templo. Kon ang Ginoo motugot niini, mobalik gayud ako.”

Diha-diha dayon gisugdan niya ang pagtigum og kwarta alang sa ikaupat niya nga biyahe ngadto sa Caracas, nga gihimo niya sayo sa tuig 2009. Alang kang Brother Gonçalves da Silva, ang 40 ka oras nga biyahe sa bus sayon ra kon ikumpara sa tulo ka adlaw nga biyahe nga kaniadto iyang gihimo ngadto sa Templo sa São Paulo Brazil. Sulod sa daghang katuigan, ang Templo sa São Paulo, nga nahimutang mga liboan ka milya sa habagatang silangan sa Manaus, mao ang pinakaduol nga templo niini nga siyudad nga may duha ka milyon ka mga tawo sa amihanang estado sa mga Amazona. Dayon, niadtong 2005, ang Manaus nahimong sakop sa Caracas Venezuela Temple District.

Niadto nga katuigan sa pagbiyahe ngadto sa São Paulo, “kinahanglan kaming mosakay og barko gikan dinhi sa Manaus ug mogahin og laing upat ka adlaw sa dili pa moabut sa Pôrto Velho,” ang capital sa Rondônia State, si José miingon. “Dayon mobiyahe na usab kami og upat ka adlaw sa bus ngadto sa São Paulo. Ang akong asawa dili miyembro sa Simbahan, ug sa dihang miadto ako sa templo sa unang higayon niadtong 1985, nag-inusara ako. Sa tibuok gabii didto ako sa terminal sa bus sa Pôrto Velho tungod kay naulahi ako sa pag-abut ug wala nay bus. Pagkabuntag mibiyahe ako padulong sa São Paulo. Usa kadto ka maanindot nga kasinatian, apan miabut ako nga naluya og gamay.”

Dayon migahin siya og tulo ka tibuok nga adlaw sa pagserbisyo sa templo sa wala pa mohimo sa walo ka adlaw nga biyahe sa pagpauli. Mikabat og usa ka tuig ang iyang pagtigum og kwarta gikan sa iyang pensyon aron ikagasto sa pagbiyahe padulong sa templo.

“Usa ka sakripisyo ang pag-adto, apan igo gayud kini,” miingon si Brother Gonçalves da Silva, kinsa nakahimo og daghang gitugyan nga mga ordinansa alang sa iyang pamilya. “Akong gibati ang lahi nga kalipay sa adlaw nga ako gibunyagan alang sa akong amahan, sa dihang may gibunyagan alang sa akong mama, ug sa dihang nagrepresentar ako sa akong amahan samtang ang akong mga ginikanan gi-seal. Usa kadto ka talagsaon nga oportunidad. Ang tanan nakong mga igsoon wala na, apan akong nahimo ang buluhaton alang kanila panahon sa akong mga biyahe ngadto sa templo.”

Si José nagtuo nga ang sakripisyo nga anaa sa pagbiyahe og ingon kalayo ngadto sa templo makatabang sa mga miyembro sa Simbahan sa Manaus nga mapasalamaton sa adlaw kon ang usa ka templo mapahinungod na unya didto. “Naghinam-hinam ako niana nga adlaw,” siya miingon.

Ang Manaus adunay gamay nga branch nga adunay 20 ka mga miyembro sa dihang si José mipasakop sa Simbahan niadtong 1980. Sukad niadto nakita niya ang Simbahan nga milambo didto sa gidaghanon nga hapit 50,000 ka mga miyembro nga nagpuyo sulod sa walo ka stake.

“Sa dihang ang pagpahibalo miabut niadtong 2007 nga usa ka templo ang tukuron sa Manaus,” si José miingon, “mibakho ako sa gibati nakong dakong kalipay, ug nag-ampo ako nga unta ang Ginoo motugot nga mabuhi pa ako og dugay igo nga makakita sa groundbreaking,” nga nahitabo paglabay sa usa ka tuig. Karon siya nag-ampo nga siya mabuhi pa aron makakita sa templo nga mahuman ug ang iyang asawa mabunyagan aron sila ma-seal.

“Wala kita mahibalo kon kanus-a kita mamatay, apan kita kinahanglan nga andam ug malipay kon ang panahon moabut na,” si Brother Gonçalves da Silva miingon. “Akong gipaabut ang pagbalik ngadto sa presensya sa akong Amahan sa Langit ug sa akong Manluluwas, nga si Jesukristo. Ang pag-adto sa templo nakatabang kanako nga maandam nianang adlawa.”