Ang Istorya ni Nephi, Akong Istorya

Mga pipila ka tuig pagkahuman sa akong kolehiyo, anaa ako naglingkud atol sa family home evening uban sa mga young single adult sa among ward. Kami gidapit ngadto sa panimalay sa usa ka counselor sa among stake presidency, ug ang iyang asawa maoy naghatag sa leksyon.

Kami nagbasa sa kasaysayan ni Nephi ug sa iyang mga igsoong lalaki aron kuhaon ang mga palid nga tumbaga gikan ni Laban (tan-awa sa 1 Nephi 3–5). Ang among magtutudlo naghisgut kabahin sa kaisug ug pagkamakanunayon nga gipakita ni Nephi. Dayon siya mitan-aw sa among gamay nga grupo. Ang iyang pagtan-aw midulot gayud.

“Si Nephi ug ang iyang igsoong mga lalaki nahatagan og usa ka lisud nga buluhaton,” siya mipasabut. “Kini miagi og daghang mga pagsulay, walay sayon niini. Apan kadto angay lang sa mapadayunong paningkamot. Isip resulta sa pagbaton sa mga kasulatan, si Nephi nakapugong sa iyang pamilya gikan sa ‘[pagka]kunhod ug [pagka]matay tungod sa pagkawalay pagtuo’ (1 Nephi 4:13).

“Adunay mga ‘mga babag’ sa atong kaugalingong kinabuhi,” siya mipadayon. “Siguro kinahanglan lang ninyo nga ipakita ang pagkamakanunayon sa paghuman sa inyong edukasyon. Tingali kinahanglan kamong mopakita og kaisug sa inyong pagpakig-date. Bisan unsa nga mga sakripisyo, mga babag, mga kasaypanan, mga kasubo—bisan unsa ang mahitabo buhata ang pagreserbar sa inyong umaabut nga pamilya ug malikay sila sa pagkakunhod tungod sa kawalay pagtuo—balik ug kahaa ang mga palid.

Kadto usa ka nindot nga pagkompara, naghunahuna ko. Kini akong hinumduman aron mahinumduman nako sa umaabut. Nianang higayona wala ako mobati nga ang akong kinabuhi adunay daghang mga babag. Nakahuman ko og eskwela, nalingaw ko sa akong trabaho, ug nakipag-date ko og talagsaon nga lalaki—usa ka dugay na kaayo nga higala diin ang mga butang nahimong mas seryuso—mga upat na ka bulan. Malipayon gyud ko sa mga panghitabo

Pipila ka mga buwan ang milabay ang akong relasyon uban ni Jake (ang pangalan giusab) milambo gyud pag-ayo. Apan ang mga ginikanan ni Jake bag-ohay lang nga nagdibursyo sa nanglabayng mga tuig, ug ang ilang panagbulag nakaapekto gyud niya. Siya nahadlok nga kon kami magminyo, ang mga butang moresulta sama sa iyang mga ginikanan.

Gisultihan ko siya nga ako andam sa paghatag kaniya og panahon—taas nga panahon kon siya nagkinahanglan niini—aron sa pagklaro sa mga butang sa iyang hunahuna ug sa iyang kasingkasing. Kami nag-istoryahanay kabahin sa paghimo og mga desisyon basi sa hugot nga pagtuo ug dili sa kahadlok. Kami naghisgut sa papel [role] sa kabubut-on ug sa kamatuoran nga dili niya kinahanglang hunahunaon nga ang dalan sa iyang mga ginikanan mao usab ang iyang kapaingnan. Ug kami nag-istoryahanay kabahin sa Pag-ula ni Jesukristo ug ang abilidad sa Manluluwas sa pag-ayo sa atong mga kasingkasing.

Ang among pag-istoryahanay daw nakatabang sa pagpakalma og gamay sa iyang kahadlok, ug ang among relasyon nagpadayon sama ra gihapon. Mao nga sa dihang iya kong gitawagan usa ka Sabado sa hapon aron makigbulag, kini nakapatingala kanako. Siya miingon kanako nga dili niya makita ang iyang kaugalingon nga maminyo ngari kanako—o ni bisan kinsa. Siya dili na gayud motuo sa kaminyoon.

Sa misunod nga oras kami naghisgut pag-usab unsa ang among gihisgutan sa una, apan dili na ako makakombinser kaniya. Siya mihung-hong, “Pasayloa ko,” ug gibutang ang telepono. Ako hilum nga milingkod sa akong higdaanan, ang mga luha midagayday sa akong nawong, nakuratan gayud.

Pagkataud-taud ang akong kauban sa kwarto mituktok sa pultahan sa kwarto. “Moadto ka ba sa komperensya sa stake?” nangutana siya. Dili ko ganahan nga molakaw bisan asa o mobuhat og bisan unsa, apan ako nag-ilis og sinina ug misakay sa iyang sakyanan.

Sa dihang kami miabut ang unang tawo nga nakita nako mao ang babaye kinsa mihatag sa leksyon niadtong family home evening mga pipila lang ka bulan ang milabay. Walay bisan usa kanamo ang misulti, apan ang among mga mata nagtagbo, ug sa akong hunahuna, nakadungog ko og tingog mitawag sa akong ngalan ug miingon, “Balik ug kuhaa ang mga palid.”

Sa ingon nasayud ako sa tanang gipasabut sa pag-aghat. Kini dili lang kabahin sa usa ka karaang propeta nga mibalik aron sa pagkuha sa sagradong talaan. Kini kabahin usab kanako. Kini nagpasabut nga bisan tuod si Jake dili na motuo sa kaminyoon, apan mahimong ako motuo gihapon. Makalaum ako niini ug makaampo niini ug makabuhat niini—dili sa damgo, pangandoy lamang nga paagi apan sa matinuohon, aktibo nga paagi nga naglangkub sa matag adlaw nga pagpangandam sa akong kaugalingon tungod kay kini mao ang plano sa Dios alang sa Iyang mga anak. Kini wala nagpasabut nga kinahanglan nakong balikan si Jake ug makig-uban kaniya hangtud ako “siyang makombinser” sa ideya sa kaminyoon, ug kini wala usab nagpasabut nga kinahanglan nakong magsugod sa pagpakig-date og usa ka lalaki diha-diha dayon. Ok na alang kanako nga adunay panahon sa pagkasubo ug pagkaayo.

Apan niadtong higayona nakalikay ko nga magpabiling gipakalooy ang akong kaugalingon [self-pity]. Nakabuntog ako sa tintasyon nga mosulti og sakit kabahin ni Jake—o sa mga lalaki sa kinatibuk-an. Makapangita ako og mga higala kinsa nagtuo sa kaminyoon ug naglantaw sa unahan niini. Ug nakahimo ako, sama ni Nephi, misalig sa usa ka mahigugmaong Langitnong Amahan kinsa dili mohatag og sugo—kon kini ba sa pagkuha sa karaang mga talaan sa kasulatan o sa pagminyo ug sa pagbaton og pamilya—nga dili moandam og paagi alang kanato sa pagtuman niini.

Anaa pa gihapon ko “sa pagtuman”—wala pa “sa nakatuman”—nga ang-ang. Wala pa gihapon ako maminyo, apan mibati ako nga mapasalamaton alang sa maayong mga kasinatian sa pagpakig-date nga akong nasulayan—mga kasinatian nga mas napanindot tungod sa mas taas nga pagsabut sa bahin sa pagkamakanunayon diha sa matarung nga mga tumong.

Akong nabati usab nga nahupay ug may pagsalig sa pagkasayud sa gitudlo ni Elder Richard G. Scott sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles kabahin sa sundanan sa pagkamakanunayon. Siya miingon:

“Human sa duha ka dili malampuson nga mga pagsulay, si Nephi nagpabiling masaligon. Siya mikamang ngadto sa sulod sa dakbayan padulong sa balay ni Laban nga walay kaubang mga tubag. Siya miobserbar, ‘Ako giubanan sa Espiritu, wala masayud sa sinugdanan sa mga butang nga ako mobuhat,’ midugang nga may gibug-aton, ‘Bisan pa niana, ako mipadayon.’ (1 Ne. 4:6–7; mga italic gidugang.)

“Si Nephi andam nga mosulay sa makadaghan, gamit ang iyang labing maayong mga paningkamot. Siya mipahayag og hugot nga pagtuo nga siya pagatabangan. Siya wala mawagtangi og kadasig. Tungod kay siya mibuhat, adunay pagsalig sa Ginoo, nagmasulundon, ug husto nga migamit sa iyang kabubut-on, siya nakadawat og paggiya. Siya gidasig matag lakang padulong sa kalampusan, ug ang mga pulong sa iyang inahan mao kini ‘gihatagan og … gahum [aron] makatuman sa butang nga gisugo sa Ginoo kanila.’ (1 Ne. 5:8; mga italic gidugang.)”¹

Kini nga baruganan sa pagkamakanunayon dili limitado kabahin sa pagpakig-date, siyempre. Kini usab magamit niadtong kinsa dugay na kaayong nasakit ug dili sigurado nga sila madasigong makaatubang og laing adlaw nga puno sa sakit, alang sa magtiayon kinsa naningkamot nga mobuntog sa mga hagit sa ilang kaminyoon; alang sa mga ginikanan kinsa nag-ampo og daghang tuig alang sa anak nga nawala sa dalan; alang sa usa ka batan-on kinsa nakasinati og pakigbatok sa eskwelahan tungod sa iyang mga pagtuo; alang sa mga misyonaryo kinsa nagtrabaho og pipila ka mga adlaw nga wala makatudlo og leksyon. Sa pipila ka paagi kitang tanan gimandoan sa pagbalik ug pagkuha sa mga palid.

Ug sama ni Nephi, ato ning mahimo. Uban sa kaisug, pagkamakanunayon, ug hugot nga pagtuo, atong matuman ang tanang butang nga gisugo kanato sa Ginoo.