Magpabilin diha sa Dalan

Bag-o nakong naobserbahan ang pagkatawo sa gamay nga Kate Elizabeth. Human sa iyang pagsulod niini nga kalibutan ug gibutang diha sa mga bukton sa iyang inahan, gikab-ut ug gigunitan ni Kate ang tudlo sa iyang inahan. Mora og si Kate miingon, “Kon ako mopadayon, motabang ba ikaw kanako nga magpabilin diha sa dalan balik ngadto sa akong Langitnong Amahan?”

Sa edad nga syete, si Joseph Smith nagkasakit og tipos ug naimpeksyon ang iyang bitiis. Si Dr. Nathan Smith nagpasiugda og usa ka pamaagi diin ang naimpeksyonan nga bitiis maluwas pa. Walay anestisya, kinahanglan nga operahan ni Dr. Smith ang iyang bitiis ug sa tinuod kuhaon ang mga bahin sa naimpeksyon nga bukog. Gibalibaran ni Joseph ang bino aron makalahutay sa sakit ug midumili sa pagpahigot diha sa katre apan miingon, “Akong palingkuron ang akong amahan sa katre ug magpagakos ako kaniya ug dayon akong buhaton ang bisan unsay gikinahanglan.”¹

Alang sa mga kabataan sa tibuok kalibutan kami moingon, “Dawata ang akong kamot. Gunit og maayo. Magpabilin kita diha sa dalan balik ngadto sa atong Langitnong Amahan.”

Mga ginikanan, mga apohan, mga silingan, mga higala, mga lider sa Primary, kada usa kanato makakab-ot sa paggunit sa atong mga kabataan. Kita makahunong, makaluhod, ug makatan-aw sa ilang mga mata ug bation ang ilang kinaiyahang tinguha sa pagsunod sa Manluluwas. Guniti ang ilang mga kamot. Lakaw uban kanila. Kini mao ang atong higayon sa pag-angkla kanila diha sa dalan sa hugot nga pagtuo.

Walay bata nga kinahanglang maglakaw sa dalan nga mag-inusara samtang kita libre nga mosulti sa atong mga kabataan kalabut sa plano sa kaluwasan. Ang pagsabut sa plano makatabang kanila sa paggunit ngadto sa mga kamatuoran nga sila mga anak sa Dios ug Siya adunay plano alang kanila, nga sila mipuyo uban Kaniya sa kinabuhi nga wala pa dinhi sa yuta, nga sila misinggit sa kalipay sa pag-anhi sa kalibutan, ug nga pinaagi sa tabang sa Manluluwas, kitang tanan makabalik ngadto sa presensya sa atong Langitnong Amahan. Kon ilang nasabtan ang plano ug kinsa sila, dili sila mahadlok.

Sa Alma 24 atong mabasa, “Siya naghigugma sa atong mga kalag [ug] siya naghigugma sa atong mga anak; busa, … ang laraw sa kaluwasan unta mahimo nga mahibaloan ngari kanato ingon usab ngadto sa umaabut nga mga kaliwatan.”²

Nagsugod kita sa pagpahibalo sa plano sa atong mga anak kon kita mismo sa atong kaugalingon manggunit pag-ayo sa gunitanan nga puthaw.

Kon kita hugot nga manggunit sa gunitanan nga puthaw, anaa kita sa posisyon sa paggunit sa ilang mga kamot ug molakaw nga mag-uban sa higpit ug pig-ot nga agianan. Ang atong ehemplo ilaha gayud nga makita. Sila mosunod sa atong mga ehemplo kon ilang bation ang ka walay kuyaw sa atong mga lihok. Dili kinahanglan nga kita perpekto—pagmatinuoron ug pagsinsero lamang. Ang mga kabataan gusto nga mobati nga nahiusa uban kanato. Kon ang usa ka ginikanan nag-ingon, “Kita makahimo niini! Kita makabasa sa mga kasulatan kada adlaw isip usa ka pamilya,” ang mga anak mosunod!

Ang usa ka ingon nga pamilya nga may upat ka gagmay nga mga anak nagsulat: “Mihukom kami sa pagsugod og gamay una tungod sa mubo nga atensyon sa among mga anak. Ang among kinamagulangan nga anak dili pa makabasa, apan siya makasunod pagsulti sa among mga pulong, busa gisugdan namo ang pagbasa sa Basahon ni Mormon, tulo ka mga bersikulo lamang kada gabii. Ang akong bana ug ako mobasa og tagsa ka bersikulo, ug dayon si Sydney mosunod pagsulti sa usa ka bersikulo. Miuswag kami ngadto sa upat ka mga bersikulo ug dayon lima ka mga bersikulo samtang ang mga lalaki nakakat-on sa pagsulti og balik sa ilang kaugalingon nga mga bersikulo. Oo, kini kapoy, apan kami nagpadayon. Naningkamot kami sa pag-focus diha sa kamakanunayon kay sa kakusgon. Nahimo namo sa tulo ug tunga ka tuig ang paghuman og basa sa Basahon ni Mormon. Usa kadto ka nindot kaayo nga pagbati sa kalampusan!”

Nagpadayon ang inahan: “Ang kada adlaw nga pagbasa sa kasulatan maoy usa ka nabatasan sa among pamilya karon. Ang among mga anak nalingaw sa mga pulong sa kasulatan, ug ang akong bana ug ako migamit sa oportunidad sa pagpamatuod sa mga kamatuoran. Labing importante, ang Espiritu milambo diha sa among panimalay.”

Nakakat-on ba kamo gikan sa kasinatian niining pamilya kon unsay akong nakat-unan? Kon ang atong tuyo mao ang paggunit og hugot sa mga pulong sa Dios, ang atong pagbasa sa mga kasulatan mahimong usa ka bersikulo lamang kada higayon. Dili pa gayud ulahi ang pagsugod. Kamo makasugod karon.

Ang kalibutan motudlo sa atong mga anak kon kita dili motudlo, ug ang mga bata makahimo sa pagkat-on sa tanan nga gitudlo sa kalibutan sa linghod kaayo nga edad. Ang atong gusto nga ilang makat-unan lima ka tuig gikan karon kinahanglang kabahin sa atong panagsinultihanay ngadto kanila karon. Tudloi sila sa matag sitwasyon; himoa ang matag kalibug, matag sangputanan, matag pagsulay nga ilang atubangon naghatag og oportunidad sa pagtudlo kanila kon unsaon sa paggunit ngadto sa mga kamatuoran sa ebanghelyo.

Si Shannon, usa ka batan-ong inahan, wala magdahum nga siya nakatudlo sa iyang mga anak sa gahum sa pag-ampo sa diha nga sila misakay sa ilang van sa pagpauli ngadto sa ilang panimalay 40 ka minutos lamang ang gilay-on. Walay bagyo sa diha nga mibiya sila sa panimalay sa ilang lola, apan sa diha nga sila misugod sa pag-agi sa canyon, ang gamay nga snow nahimong bunok sa snow. Ang van misugod sa pagkadakin-as diha sa dalan. Sa wala madugay wala nay makita. Ang duha ka labing gagmay nga mga bata nakamatikod sa kalisud sa sitwasyon ug misugod sa paghilak. Misulti si Shannon ngadto sa mas magulang nga mga bata, si Heidi ug si Tomas, nag-edad og 8 ug 6, “Kinahanglan kamo nga mag-ampo. Nagkinahanglan kita sa panabang sa Langitnong Amahan nga makapauli nga luwas. Pag-ampo nga ang atong sakyanan dili malubong ug madakin-as sa dalan.” Ang iyang mga kamot nangurog samtang iyang gimaniho ang sakyanan, apan iyang mabati ang hinagawhaw nga mga pag-ampo sa gagmayng mga bata nga gibalik-balik gikan diha sa luyo nga lingkuranan: “Langitnong Amahan, palihug tabangi kami nga moabut sa balay nga luwas; palihug tabangi kami aron dili kami madakin-as sa dalan.”

Sa wala madugay ang mga pag-ampo mihupay sa duha ka gagmay nga mga bata, ug mihunong sila paghilak sa dihang ilang nahibaloan nga ang pagsira sa dalan mipahunong kanila sa pag-drayb sa unahan. Mainampingon, mibalik sila ug nakakita og usa ka motel alang sa kagabhion. Sa diha na sa motel, nangluhod sila ug nagpasalamat sa Langitnong Amahan alang sa ilang pagkaluwas. Nianang gabhiona gitudloan sa usa ka inahan ang iyang mga anak sa gahum sa pagpabilin nga matinud-anon sa pag-ampo.

Unsa nga mga pagsulay ang paga-atubangon sa atong mga anak? Sama ni Joseph Smith, ang atong mga anak makakita og kaisug sa “pagbuhat bisan unsa ang gikinahanglan.” Kon kita may katuyoan mahitungod sa paggunit kanila ug sa pagtudlo kanila sa plano sa Langitnong Amahan pinaagi sa pag-ampo ug sa mga kasulatan, sila makahibalo kon asa sila gikan, nganong ania sila dinhi, ug asa sila padulong.

Sa miaging tingpamulak ang akong bana ug ako mitan-aw og usa ka soccer nga dula sa among kwatro anyos nga apo nga lalaki. Imong bation ang kahinam diha sa dulaanan samtang ang mga tigdula midagan sa tanan nga direksyon nga naggukod sa bola. Sa diha nga gipito ang katapusang pagpito, ang mga tigdula wala makahibalo kon kinsa ang nakadaug o kinsa ang napilde. Gidula lamang nila ang dula. Ang mga coach misulti sa mga tigdula sa pagpakiglamano sa kaatbang nga mga miyembro sa team. Dayon akong naobserbahan ang usa ka butang nga ingon og talagsaon. Mitawag ang coach alang sa usa ka dalan sa kadaugan. Ang tanan nga mga ginikanan, mga apohan, ug bisan kinsa nga mananan-aw kinsa mianha sa pagtan-aw sa dula mibarug ug mihimo og duha ka linya nga nag-atbangay, ug pinaagi sa pagpataas sa ilang mga bukton sila nakahimo og arko. Ang mga bata misinggit samtang sila midagan agi sa naghugyaw nga mga hamtong ug ngadto sa dalan nga gihimo sa mga mananan-aw. Sa wala madugay ang mga kabataan sa kaatbang nga team miuban sa kalipay samtang ang tanan nga mga tigdula—ang mga mananaog ug ang mga napilde—gihugyawan sa mga hamtong samtang sila midagan sa dalan sa kadaugan.

Sa akong paghanduraw, ako dihay lain nga hulagway. Gibati nako nga ako nagtan-aw og mga kabataan nga nagpuyo sa plano, ang plano sa Langitnong Amahan nga gilalang alang sa kada tagsa-tagsa ka bata. Sila nagdagan sa tul-id ug pig-ot nga agianan pinaagi sa mga mananan-aw kinsa naghigugma kanila, ang matag usa mibati sa kalipay sa pagkaanaa sa dalan.

Si Jacob miingon, “O unsa kamahinungdanon sa laraw sa atong Dios!”³ Ang Manluluwas nagbuhat sa “dalan niya may timaan.”⁴ Ako mopamatuod nga samtang atong gunitan ang atong mga kabataan ug magsunod sa paggiya sa Manluluwas, kitang tanan makabalik ngadto sa atong langitnong panimalay ug maluwas diha sa mga bukton sa atong Langitnong Amahan. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.