Mga Tigbalantay sa Pamilya

“Kamo ang tigbalantay sa pamilya,” miingon si Presidente Gordon B. Hinckley (1910–2008) samtang iyang gipaila ang “Ang Pamilya: Usa ka Pamahayag ngadto sa Kalibutan” sa kinatibuk-ang miting sa Relief Society niadtong 1995. “Kamo ang mga tigdala og mga bata. Kamo ang nag-alima kanila ug nagtisok diha kanila og mga kinaiya sa ilang kinabuhi. Walay laing buhat ang sama kabalaan sa pag-alima sa mga anak sa Dios.”¹

Hapit na mag-17 ka tuig karon kini nga pamahayag midugang nga ang pinaka-makahuluganon nga mga responsibilidad nakasentro sa paglig-on sa mga pamilya ug mga panimalay—bisan unsa pa man ang kasamtangan natong mga kahimtang. Si Barbara Thompson, nga karon ikaduhang magtatambag sa kinatibuk-ang kapangulohan sa Relief Society, didto sa Salt Lake Tabernacle panahon sa unang pagbasa ni Presidente Hinckley sa pamahayag. “Usa kadto ka talagsaon nga okasyon,” nahinumdom siya. “Akong gibati ang kamahinungdanon sa mensahe. Ako usab naghunahuna nga, ‘Kini maoy usa ka mahinungdanon kaayo nga giya alang sa mga ginikanan. Kini usab dako kaayo nga responsibilidad alang sa mga ginikanan.’ Naghunahuna ko sa makadiyot nga kini wala kaayo magtumong kanako kay wala man ko maminyo ug walay mga anak. Pero ingon ako kadali nga naghunahuna, ‘Apan kini may kalabutan kanako. Ako sakop sa usa ka pamilya. Ako anak nga babaye, usa ka igsoon nga babaye, iyaan, ig-agaw, pag-umangkon, ug apo nga babaye. Ako aduna niini nga mga responsibilidad—ug mga panalangin—tungod kay ako usa ka miyembro sa pamilya. Bisan kon ako lang ang buhi nga miyembro sa akong pamilya, ako miyembro gihapon sa pamilya sa Dios, ug ako adunay responsibilidad nga motabang sa paglig-on sa ubang pamilya.’”

Maayo na lang, wala kita mapasagdi sa atong mga paningkamot. “Ang pinakadakong tabang,” miingon si Sister Thompson, “nga anaa kanato sa pagpalig-on sa mga pamilya mao ang pagkasayud ug pagsunod sa mga doktrina ni Kristo ug mosalig Kaniya aron pagtabang kanato.”²