Ang Kahayag sa Kalibutan

Si Erin nagbarug sa Temple Square sa Siyudad sa Salt Lake nagtan-aw sa estatuwa sa senaryo sa pagpanganak ug naghulat nga magsugod ang musika ug istorya. Ang mga suga sa Pasko nagkidlap-kidlap sa iyang palibut. Apan ingon og dili kini panahon sa Pasko.

“Ok ra ka?” Nangutana si Mama kaniya.

Miyango si Erin, apan wala siya kaayo makasiguro.

Pipila lang ka adlaw ang milabay, usa ka bata sa klase ni Erin namatay tungod sa aksidente sa sakyanan. Nakakita siya og daghang mga tawo nga naghilak sa haya, ug siya mismo mihilak usab og maayo. Wala kaayo makaila si Erin sa bata, apang nasayud si Erin nga ang iyang pamilya nahigugma niya pag-ayo sama sa iyang pamilya nga nahigugma kaniya. Nakuyawan siya nga nakahibalo nga mahitabo na sa usa ka tawo nga pareha niya og edad.

Karon wala na siya ganahi sa Pasko. Nabalaka siya sa tanang higayon—kuyawan siya nga mosakay sa sakyanan, kuyawan siya nga malayo gikan sa iyang mga ginikanan, kuyawan siya nga mobiya sa iyang balay basin adunay mahitabo nga dili maayo kaniya samtang tua siya sa layo. Ang tanang mga suga sa Pasko sa Temple Square dili makapapas sa iyang gibati nga kabalaka. Unsaon niya nga magmalipayon sa usa ka kalibutan nga dili siya kanunay nga luwas?

“Hapit na magsugod,” miingon si Papa. Mitudlo siya ngadto sa talan-awon sa pagkatawo.

Ang mga loudspeaker mikasa-kasa, ug dunay nagsugod sa pagsulti. Gipatukar ang musika, ug ang mga spotlight midan-ag sa mga estatuwa sa mga magbalantay sa karnero, sa mga Mago, ni Maria, ug ni Jose. Naminaw si Erin sa pamilyar nga istorya. Ang batang si Jesus natawo ug naghigda sa pasungan. Mga anghel nanganta. Ang mga magbalantay sa karnero misimba. Ang mga Mago nagmaya.

Mitan-aw si Erin sa mga nawong sa iyang mga ginikanan ug sa mga tawo nga nagpundok libut sa senaryo sa pagkatawo ni Jesus. Ingon og malipayon silang tanan. Apan nganong malipayon man ang tanan mahitungod sa batang si Jesus kon ang Iyang pagkatawo dili makapahunong nga mahitabo ang dautang mga butang? Dili gusto ni Erin ang pangutana nga nasulod nga iyang nahunahunaan. Ang gusto lang niya nga mahunong ang iyang pagbati sa kahadlok.

Ang istorya natapos, ug ang rekording sa tingog sa propeta nadungog sa loudspeaker. Mipamatuod siya ug mibasa sa kasulatan gikan sa Biblia: “Kay maingon nga diha kang Adan ang tanan nangamatay, maingon man usab diha kang Kristo ang tanan mangabuhi” (1 Mga Taga-Corinto 15:22).

Mikuba ang kasingkasing ni Erin. Iyang gisubli ang mga pulong pag-usab sa iyang hunahuna, naningkamot nga makahinumdom niini. Kay maingon nga diha kang Adan ang tanan nangamatay, maingon man usab diha kang Kristo ang tanan mangabuhi.

Ang kasulatan nag-ingon nga ang tanan mamatay—mga batan-on, mga tigulang—ang tanan. Nasayud si Erin niana, siyempre, apan wala kaayo siya maghunahuna niini kaniadto. Nagtuo siya nga bata pa kaayo siya nga maghunahuna sa maong mga butang. Apan dili na siya bata nga makabaton og pagpamatuod sa kamatuoran: tungod ni Jesukristo, ang tanan mabuhi pag-usab. Mao kana nganong nagmaya ang mga magbalantay sa karnero ug ang mga Mago. Nakasabut sila unsay gianhi ni Jesus sa kalibutan.

Mitan-aw si Erin gikan sa gamay nga kwadra ngadto sa bintana sa visitor’s center luyo sa senaryo sa pagkatawo. Ang kahayag sa sulod sa building midan-ag sa dako nga estatuwa ni Jesus nga mipatuy-od sa Iyang may uwat nga mga kamot. Naghunahuna si Erin sa gamayng bata sa pasungan ug sa unsang paagi Siya midako nga aduna sa tanang gahum. Ug gani mipili pa Siya sa pagsakripisyo sa Iyang kinabuhi alang kaniya. Siya natawo aron si Erin mabuhi pag-usab. Bisan unsa pay mahitabo, si Erin mobati nga luwas diha sa gugma ni Jesus.

Ang kalinaw milukop kaniya. Dili siya makapasabut kon giunsa, apan ang iyang kabalaka nawala. Sa dihang mitan-aw siya sa estatuwa ni Jesukristo, mas hayag nga midan-ag kay sa nagkidlap nga mga suga sa Pasko, hapit wala na siya makamatikod sa kagabhion. Busy kaayo siya nga mibati sa kainit sa paglaum nga nagdan-ag sa iyang pagkatawo.