Verzwolgen door de vreugde in Christus

We lezen in het Nieuwe Testament over de blinde Bartimeüs, die Jezus om een wonder aanriep. ‘Jezus zei tegen hem: Ga heen, uw geloof heeft u behouden. En meteen werd hij ziende.’¹

Op een ander moment verlangde een man in Bethsaïda ook naar genezing. Maar dit wonder kwam niet meteen. In plaats daarvan zegende Jezus hem twee keer voordat hij ‘was hersteld’.²

Een derde voorbeeld is de apostel Paulus, die tijdens zijn moeilijkheden ‘driemaal’ tot de Heer smeekte.³ Toch werd zijn oprechte verzoek, voor zover wij weten, niet ingewilligd.

Drie verschillende mensen. Drie unieke ervaringen.

Vandaar deze vraag: waarom ontvangen sommigen hun verlangde wonderen snel, terwijl anderen geduldig moeten volharden en op de Heer wachten?⁴ We weten misschien niet waarom, maar we weten gelukkig wel wie ‘[ons] liefheeft’⁵ en ‘alles doet voor [ons] welzijn en […] geluk’.⁶

God, die het eind vanaf het begin kent,⁷ verzekert ons: ‘Uw tegenspoed en uw ellende zullen slechts van korte duur zijn’⁸ en zullen ‘voor [uw] welzijn’ worden geheiligd.⁹

Om ons te helpen betekenis in onze beproevingen te vinden, heeft ouderling Orson F. Whitney gezegd: ‘Geen enkele pijn die we lijden, geen enkele beproeving die we meemaken, is voor niets. Ze dragen bij tot onze vorming. […] Al wat wij […] geduldig doorstaan, bouwt ons karakter op, reinigt ons hart, verruimt onze ziel en maakt ons zachter en liefdadiger. […] Door verdriet en lijden, zwoegen en beproeving krijgen wij de vorming waarvoor we hier gekomen zijn, die ons in staat stelt om meer zoals onze [hemelse Ouders] te worden.’¹⁰

De apostel Paulus begreep dat ‘de kracht van Christus in [hem zou] wonen’ en zei nederig: ‘Want wanneer ik zwak ben, dan ben ik machtig.’¹¹

Onze moeilijkheden beproeven ons.¹² Zelfs de Heiland heeft ‘gehoorzaamheid geleerd’ en werd geheiligd ‘door lijden’.¹³

En op een dag zal Hij vol medeleven verklaren: ‘Zie, Ik heb u gelouterd; Ik heb u gekozen in de smeltoven van ellende.’¹⁴

Meer vertrouwen in Gods doeleinden ontwikkelen, wakkert hoop in vermoeide zielen aan en ontsteekt vastberadenheid in tijden van leed en hartzeer.¹⁵

Jaren geleden verwoordde president Russell M. Nelson dit waardevolle inzicht: ‘Als we alles vanuit een eeuwig perspectief bekijken, zullen onze lasten aanzienlijk lichter worden.’¹⁶

Afbeelding

Holly en Trey Porter.

Mijn vrouw, Jill, en ik hebben deze waarheid onlangs gezien in het getrouwe leven van Holly en Rick Porter, wier 12-jarige zoon, Trey, bij een brand om het leven is gekomen. Met ernstige brandwonden aan haar handen en voeten van haar heldhaftige poging om haar geliefde zoon te redden, getuigde Holly later in de avondmaalsdienst van de gemoedsrust en vreugde die de Heer op haar lijdende gezin had uitgestort. Ze gebruikte woorden als wonderbaarlijk, ongelofelijk en geweldig.

Afbeelding

Vasthoudende genezende handen.

Het ondraaglijke verdriet van deze lieve moeder maakte plaats voor weergaloze gemoedsrust toen deze gedachte in haar opkwam: ‘Mijn handen zijn geen reddende handen. De handen van de Heiland zijn dat wel! In plaats van mijn littekens te zien als herinnering aan mijn onmacht, denk ik aan de littekens van mijn Heiland.’

Holly’s getuigenis is een vervulling van de belofte van onze profeet: ‘Als u celestiaal denkt, zult u beproevingen en tegenstand in een ander licht zien.’¹⁷

Ouderling D. Todd Christofferson heeft gezegd: ‘Ik geloof dat de uitdaging om tegenspoed te overwinnen en erdoor te groeien ons aansprak toen God zijn verlossingsplan in de voorsterfelijke wereld voorstelde. Die uitdaging moeten we nu aangaan, wetend dat onze hemelse Vader ons zal bijstaan. Maar het is cruciaal dat we ons tot Hem wenden. Zonder God leiden die donkere ervaringen van leed en tegenspoed tot verslagenheid, wanhoop en zelfs verbittering.’¹⁸

Om in ernstige moeilijkheden de duisternis van teleurstelling te vermijden en juist open te staan voor meer gemoedsrust, hoop en zelfs vreugde, stel ik drie goddelijke beginselen als aansporing voor.

Ten eerste: ons geloof wordt sterker als we Jezus Christus op de eerste plaats zetten.¹⁹ ‘Vertrouw op Mij bij iedere gedachte’, zegt Hij ons, ‘twijfel niet, vrees niet.’²⁰ President Nelson heeft gezegd:

‘[Ons] eeuwige leven hangt af van [ons] geloof in [Christus] en zijn verzoening.’²¹

‘Omdat ik de afgelopen tijd door mijn blessure met hevige pijn heb geworsteld, heb ik nog meer waardering gekregen voor Jezus Christus en het onbevattelijke geschenk van zijn verzoening. Sta er eens bij stil! De Heiland heeft “pijnen en benauwingen en allerlei verzoekingen doorstaan” zodat Hij ons kan troosten, genezen en redden in tijden van nood.’²²

Hij vervolgde: ‘Mijn blessure doet me steeds opnieuw stilstaan bij “de grootheid van de Heilige van Israël”. Tijdens mijn genezingsproces heeft de Heer zijn goddelijke macht op vredige en onmiskenbare manieren vertoond.’²³

‘In de wereld zult u verdrukking hebben, maar heb goede moed’, moedigt Hij ons aan: ‘Ik heb de wereld overwonnen.’²⁴

Ten tweede: we krijgen meer hoop als we onze eeuwige bestemming voor ogen houden.²⁵ Zuster Linda Reeves heeft getuigd dat er kracht van uitgaat als we ‘elke dag een beeld van de ongelooflijke zegeningen die onze Vader ons heeft beloofd voor ogen houden. […] Ik weet niet waarom we zoveel beproevingen meemaken, maar persoonlijk denk ik […] dat de beloning zo groot, zo eeuwig en eindeloos, zo vreugdevol is, en ons begrip zover te boven gaat, dat we op de dag van beloning tegen onze genadige, liefhebbende Vader willen zeggen: “Was dat alles wat ik ervoor moest doen?” […] Wat maakt het uit wat we hier geleden hebben als die beproevingen ons uiteindelijk eeuwig leven […] in het koninkrijk van God […] brengen?’²⁶

President Nelson heeft gezegd: ‘Denk aan het antwoord van de Heer aan Joseph Smith toen hij in de gevangenis in Liberty om hulp smeekte. De Heer zei tegen de profeet dat zijn mensonwaardige behandeling hem ondervinding zou geven en voor zijn bestwil zou zijn. “Indien u het goed doorstaat,” beloofde de Heer, “zal God u ten hemel verhogen.” De Heer leerde Joseph om celestiaal te denken en de eeuwige beloning voor ogen te houden, in plaats van zich op de ondraaglijke moeilijkheden van dat moment te richten.’²⁷

Josephs nieuwe perspectief bracht diepgaande heiliging, zoals in deze brief aan een vriendin te lezen is: ‘Na vijf maanden binnen de muren van een gevangenis opgesloten te hebben gezeten, denk ik dat mijn hart vanaf nu tederder zal zijn dan ooit tevoren. […] Ik denk dat ik mij nooit zo ontwikkeld had als ik niet beproefd was met zoveel onrecht.’²⁸

Ten derde: we krijgen grote kracht door ons op vreugde te concentreren.²⁹ Tijdens de meest cruciale en ondraaglijke momenten van de eeuwigheid deinsde onze Heiland niet terug, maar dronk Hij de bittere beker uit.³⁰ Hoe deed Hij dat? We lezen dat Christus ‘om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen’ heeft³¹ en dat zijn wil ‘geheel [opging] in de wil van de Vader’.³²

Afbeelding

Christus in Gethsémané.

De woorden ‘geheel opging’ ontroeren mij ten diepste. Ik schonk er nog meer aandacht aan toen ik ontdekte dat het in het Spaans met ‘verzwolgen’ is vertaald; in het Duits met ‘opslokken’ en in het Chinees met ‘overspoelen’. Dus als de moeilijkheden het pijnlijkst en overweldigendst zijn, denk ik aan de belofte van de Heer dat wij ‘generlei benauwingen [zullen] lijden die niet [zullen] worden verzwolgen [of opgeslokt of overspoeld] door de vreugde in Christus’.³³

Ik zie in velen van u deze vreugde, die ‘sterfelijk begrip […] te boven gaat’,³⁴ ook al is uw bittere beker nog niet weggenomen. Bedankt dat u uw verbonden nakomt en als getuige voor God staat.³⁵ Bedankt dat u anderen tot zegen bent terwijl in uw hart droefheid leeft waar niemand de reden van kent.³⁶ Want als u anderen de verlichting van de Heiland biedt, heeft zuster Camille N. Johnson gezegd, ontvangt u die zelf.³⁷

Ik wil nog even terugkomen op de avondmaalsdienst waarin we zagen hoe het gezin van Holly en Rick Porter op wonderbaarlijke wijze hulp van de Heer ontving.³⁸ Toen ik op het podium zat en me afvroeg hoe ik deze bijzondere familie en hun vrienden kon troosten, kwam deze gedachte in me op: ‘Gebruik de woorden van de Heiland.’³⁹ Daarom wil ik vandaag afsluiten, net zoals op die sabbatdag, met zijn woorden, die ‘de verwonde ziel [genezen]’.⁴⁰

‘Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven.’⁴¹

‘Tevens zal Ik de lasten verlichten die op uw schouders zijn gelegd, zodat u ze zelfs niet op uw rug kunt voelen, ja, zolang u in knechtschap leeft; […] opdat u zeker zult weten dat Ik, de Here God, omzie naar mijn volk in hun ellende.’⁴²

‘Ik zal u niet als wezen achterlaten; Ik kom weer naar u toe.’⁴³

Ik getuig met vreugdevolle eerbied dat onze Heiland leeft en dat zijn beloften zeker zijn.⁴⁴ Zeker als u het moeilijk hebt of ‘op enigerlei wijze lijdende’ bent,⁴⁵ getuig ik dat onze hemelse Vader uw verdrietige smeekbeden hoort⁴⁶ en altijd met volmaakte wijsheid zal beantwoorden.⁴⁷ ‘God geve u dan’, zoals Hij bij ons gezin in tijden van nood heeft gedaan, ‘dat uw lasten licht zullen zijn’,⁴⁸ en zelfs ‘worden verzwolgen door de vreugde in Christus’.⁴⁹ In de heilige naam van Jezus Christus. Amen.