Een huis van evangelieverkondiging

Broeders en zusters, enkele weken geleden heb ik twee kunstknieën gekregen. Dus als ik zeg dat ik dankbaar ben dat ik voor u kan staan, is dat geen loze kreet. Tijdens de revalidatie werd ik eraan herinnerd hoe gezegend we zijn met de kennis van de verzoening van de Heer Jezus Christus. Ik voel me overweldigd als ik denk aan de pijn en het leed dat Hij voor ons in Getsemane en aan het kruis heeft moeten doorstaan. Ik kan niet begrijpen hoe Hij dat heeft kunnen doorstaan. Maar ik ben Hem dankbaar, en ik heb Hem meer lief dan ik onder woorden kan brengen.

Ook dank ik president Hinckley dat ik hem heb mogen vergezellen naar de geboorteplaats van de profeet Joseph. Dankzij Joseph Smith hebben we veel ontvangen. Zonder de herstelling zouden we de ware aard van God, onze hemelse Vader, of onze eigen goddelijke aard als zijn kinderen niet kennen. Dan zouden we de eeuwige aard van ons bestaan niet kennen, en niet weten dat het gezin eeuwig kan zijn.

We zouden niet weten dat God in onze bedeling tot zijn profeten spreekt, te beginnen met dat prachtige visioen waarin de Vader en de Zoon aan de profeet Joseph verschenen. We zouden niet de troostende verzekering hebben dat we worden geleid door een profeet, president Gordon B. Hinckley.

Zonder de herstelling zouden we in de veronderstelling verkeren dat Gods woord alleen in de Bijbel te vinden is. Hoe waardevol en prachtig dat boek ook is, we zouden geen kennis hebben van het Boek van Mormon en andere hedendaagse Schriftuur die eeuwige waarheden bevatten waardoor wij dichter bij onze hemelse Vader en de Heiland kunnen komen.

Zonder de herstelling zouden we niet de zegeningen van de priesterschapsverordeningen hebben, die voor eeuwig geldig zijn. Dan zouden we de voorwaarden van bekering niet kennen en de opstanding niet begrijpen. Dan zouden we niet het voortdurende gezelschap van de Heilige Geest kunnen hebben.

Als wij waarlijk begrijpen wat een grote zegen het evangelie van Jezus Christus in ons leven is, als wij deze eeuwige waarheden aanvaarden en ze in ons hart en onze ziel laten doordringen, zullen we een ‘machtige verandering’ (zie Alma 5:14) in ons hart ervaren. Dan worden we vervuld van liefde en dankbaarheid. Dan zullen we, zoals de profeet Alma heeft geschreven, ‘het lied der verlossende liefde’ willen zingen (Alma 5:26) voor iedereen die het wil horen.

‘O, dat ik een engel ware,’ zei Alma, ‘en mijn hartenwens vervuld kreeg, dat ik mocht uitgaan en spreken met de bazuin Gods, met een stem die de aarde doet beven, en ieder volk bekering toeroepen!

‘Ja, als met de stem des donders zou ik iedere ziel (…) het verlossingsplan verkondigen, dat zij zich moesten bekeren en tot onze God komen, zodat er op het gehele oppervlak der aarde geen smart meer zou zijn’ (Alma 29:1–2).

En dat geldt ook voor ons, broeders en zusters. Meer motivatie dan onze liefde voor de Heer en onze waardering voor de herstelling van het evangelie hebben wij niet nodig om aan anderen te vertellen waarom wij zoveel vreugde en geluk hebben. Dat moet de normaalste zaak van de wereld zijn. En toch aarzelen velen van ons om met anderen over ons getuigenis te praten.

Over de hele wereld geven onze zendelingen gehoor aan de vreugde van hun getuigenis, en verkondigen zij het evangelie. Velen van hen gaan naar het opleidingscentrum voor zendelingen met hun eigen gemarkeerde en bestudeerde exemplaar van de leidraad voor de zendeling, Predik mijn evangelie. Ik ben blij dat ik kan zeggen dat zij met het gebruik van Predik mijn evangelie beter in staat zijn om in hun eigen woorden en door de kracht van de Heilige Geest de lessen af te stemmen op de behoeften van de mensen die zij onderwijzen. Daardoor hebben zij een krachtige invloed op veel mensen.

Maar eerlijk gezegd hebben ze nu meer mensen nodig om te onderwijzen. De ervaring heeft geleerd dat de beste leermomenten plaatsvinden als onze leden aan het zendingswerk deelnemen. Dat is niet nieuw — dat hebt u al eerder gehoord. Sommigen van u voelen zich schuldig dat u de zendelingen niet veel hulp geeft.

Vandaag wil ik u aanmoedigen om u te ontspannen en u te concentreren op uw liefde voor de Heiland, uw getuigenis van zijn eeuwige realiteit. Als u waarlijk gemotiveerd wordt door liefde, getuigenis en dankbaarheid, zult u van nature uw uiterste best doen om samen met de Heer ‘de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van de [kinderen van onze Vader] tot stand te brengen.’ (Zie Mozes 1:39.) Dan zou het in feite onmogelijk zijn om u daarvan te weerhouden.

De Heiland heeft ons het voorbeeld gegeven toen Hij zijn discipelen uitnodigde: ‘Komt en gij zult zien (…) en [zij] zagen, waar Hij verblijf hield, en zij bleven die dag bij Hem’ (Johannes 1:40). Waarom zou Hij dat gedaan hebben? Zijn reden staat niet in het verslag uitgelegd, maar ik ben ervan overtuigd dat het niets met comfort of gemak te maken had. Zoals altijd onderwees Hij. En wat voor betere manier was er om zijn volgelingen te onderwijzen dan ze uit te nodigen Hem te bezoeken, zodat ze zijn prachtige boodschap uit de eerste hand konden zien en ervaren.

Op dezelfde manier kan ons huis een huis van evangelieverkondiging zijn, waar de mensen die wij kennen en liefhebben kunnen worden uitgenodigd om het evangelie uit de eerste hand in woord en daad te ervaren. We kunnen het evangelie verkondigen zonder een formeel gesprek. Ons gezin kan onze les zijn, en de sfeer die in ons huis heerst kan onze boodschap zijn.

Een huis van evangelieverkondiging is niet alleen een zegen voor de mensen die wij uitnodigen, maar ook voor de mensen die er wonen. Als wij in een huis van evangelieverkondiging wonen, wordt ons getuigenis sterker en neemt ons begrip van het evangelie toe. In de Leer en Verbonden staat dat wij vergeving van onze zonden kunnen ontvangen als wij anderen bij hun bekering helpen. (Zie LV 62:3.) We vinden vreugde als we anderen tot Christus helpen komen, en voelen de verlossende macht van zijn liefde. (Zie LV 18:14–16.) Ons gezin wordt gezegend als het getuigenis en het geloof van beide ouders en de kinderen toeneemt.

In een huis van evangelieverkondiging bidden we om leiding voor onszelf, en voor het lichamelijke en geestelijke welzijn van anderen. We bidden voor de mensen die door de zendelingen onderwezen worden, voor onze kennissen en voor mensen die geen lid van onze kerk zijn. In de huizen van evangelieverkondiging in de tijd van Alma werd de mensen geboden ‘zich te verenigen in vasten en machtig gebed voor het welzijn van de ziel van hen die God niet kenden’ (Alma 6:6).

Een huis van evangelieverkondiging creëren is de gemakkelijkste en doelmatigste manier om met anderen over het evangelie te praten. En dat geldt niet alleen voor traditionele gezinnen met twee ouders en hun kinderen. Studenten kunnen een huis van evangelieverkondiging creëren door afbeeldingen op de muren van hun appartement te hangen die geestelijke zaken in plaats van wereldse zaken weergeven. Oudere echtparen en ongehuwde leden creëren een huis van evangelieverkondiging als zij nieuwe buren verwelkomen en hen uitnodigen om naar de kerk te gaan of bij hen thuis te komen.

Een huis van evangelieverkondiging is een huis waar de kinderen uit de buurt graag spelen, waardoor het gemakkelijk is om hen en de rest van hun gezin uit te nodigen om een kerkdienst, gezinsavond of andere activiteit bij te wonen. Tieners die een huis van evangelieverkondiging bezoeken, voelen zich op hun gemak om vragen te stellen of aan het gezinsgebed deel te nemen.

Een huis van evangelieverkondiging is heel gewoon. Het is misschien niet altijd brandschoon, en de kinderen gedragen zich niet altijd voorbeeldig. Maar het is een plek waar de gezinsleden elkaar liefhebben, en de Geest van de Heer door de bezoekers gevoeld wordt.

Nu we het over een huis van evangelieverkondiging hebben, is het wellicht zinvol om vast te stellen wat een huis van evangelieverkondiging niet is.

Het is geen programma. Het is een levenswijze. Een huis van evangelieverkondiging houdt in dat we onze vrienden en buren uitnodigen voor de vele activiteiten van het gezin en de kerk. Als we onze vrienden voor dergelijke activiteiten uitnodigen, zullen ze de Geest voelen.

Een huis van evangelieverkondiging creëren betekent niet dat we veel tijd moeten besteden om vriendschappen te sluiten en te ontwikkelen met mensen die we over het evangelie willen vertellen. Die vrienden komen vanzelf in ons leven; en als wij vanaf het begin openlijk over ons lidmaatschap van de kerk praten, kunnen we gemakkelijk over het evangelie praten zonder dat we verkeerd begrepen worden. Vrienden en kennissen zullen accepteren dat het een deel van ons leven is, en zullen zich niet geremd voelen om vragen te stellen.

Een huis van evangelieverkondiging wordt niet gedefinieerd door de vraag of mensen al dan niet lid van de kerk worden. Het is onze kans en verantwoordelijkheid om mee te leven, deelgenoot te maken, te getuigen en uit te nodigen, en de mensen vervolgens zelf te laten beslissen. Wij worden gezegend als wij hen uitnodigen om de herstelling te overwegen, ongeacht het resultaat. Op z’n minst hebben we een goede relatie met iemand van een andere kerk, en kunnen we die vriendschap voortzetten.

In een huis van evangelieverkondiging bidden we niet alleen voor de gezondheid, veiligheid en het succes van onze zendelingen over de hele wereld. We bidden voor onze eigen ervaringen en kansen op het gebied van zendingswerk, en dat we voorbereid zullen zijn om gehoor te geven aan de influisteringen die we ontvangen. En ik beloof u dat die zullen komen.

Ruim twintig jaar geleden heb ik gezegd dat de sleutel tot succesvol zendingswerk door leden de oefening van ons geloof is. Een van de manieren om ons geloof in de Heer en zijn beloften te laten zien, is om onder gebed een datum te prikken waarop we iemand hebben voorbereid om met de zendelingen kennis te maken. Ik heb honderden brieven van leden ontvangen die hun geloof op deze eenvoudige wijze hebben geoefend. Hoewel de gezinnen geen idee hadden met wie ze over het evangelie zouden praten, hebben ze een datum geprikt, gebeden en met veel meer mensen gesproken. De Heer is de goede herder, en Hij kent zijn schapen die zijn voorbereid om naar zijn stem te luisteren. Hij zal ons leiden als wij naar zijn goddelijke hulp streven om zijn evangelie te verkondigen.

Een zuster in Frankrijk werd gevraagd waarom ze zoveel succes had. Ze zei: ‘Ik vertel gewoon over mijn vreugde. Ik behandel iedereen alsof ze al lid van de kerk zijn. Als ik in een rij sta en met iemand aan de praat raak, vertel ik hoeveel ik op zondag van de kerkdienst heb genoten. Als collega’s vragen wat ik het weekend gedaan heb, sla ik de periode tussen zaterdagavond en maandagochtend niet over. Ik vertel ze dat ik naar de kerk ben geweest, wat er gezegd werd, en wat mijn ervaringen met de heiligen waren. Ik praat over mijn leven, gedachten en gevoelens.’

In een huis van evangelieverkondiging is zendingswerk een onderwerp tijdens gezinsraden en gesprekken. Er was een getrouw gezin dat had besproken dat ieder gezinslid een goed voorbeeld moest zijn. Later schonk de coach van de zoon, die geen lid van de kerk was, een donatie aan de kerk. Waarom deed hij dat? Omdat deze jongeman indruk op hem had gemaakt door moedig tegen het team te zeggen dat ze hun taalgebruik moesten zuiveren. Er zijn duizenden ervaringen waar we over kunnen praten, dat mensen lid van de kerk zijn geworden vanwege de geest en de houding die ze waarnemen in het leven van hen die uit een huis van evangelieverkondiging komen.

Nieuwe vrienden kunnen ook door lectuur of dvd’s met de kerk in aanraking worden gebracht. Uitnodigingen om een gezinslid tijdens een avondmaalsdienst te horen spreken, een doopdienst van een gezinslid bij te wonen of een rondleiding door het gebouw te krijgen, worden ook vaak gewaardeerd door mensen die geen lid van de kerk zijn. Alle indicaties wijzen erop dat er niets doeltreffender is dan onze vrienden uit te nodigen om ‘te komen en te zien’ door een avondmaalsdienst bij te wonen. Veel te veel mensen weten niet dat ze welkom zijn om een dienst bij te wonen.

Uiteraard steunen wij allemaal onze wijkleiders en dragen wij bij aan het zendingsplan van de wijk. Wat onze roeping ook is, we helpen leidinggevenden in priesterschap en hulporganisaties bij het assisteren van de zendelingen, het verwelkomen van bezoekers en het begeleiden van nieuwe leden. U kunt de zendelingen vragen of u hun dagplanner mag zien, zodat u kunt bepalen hoe u ze het best kunt helpen bij het bereiken van hun doelen. Door een goede samenwerking zal de geest van evangelieverkondiging onze kapellen, klaslokalen en recreatiezalen vervullen.

Ik geef u mijn getuigenis dat als wij enkele van deze eenvoudige dingen doen, de Heer ons zal leiden om tienduizenden kinderen van onze hemelse Vader te vinden die voorbereid zijn om in het evangelie te worden onderricht. Onze liefde voor de Heer, onze waardering voor zijn zoenoffer, en zijn zending om alle mensen uit te nodigen bij Hem te komen, moet voldoende motivatie voor ons zijn om het evangelie te verkondigen.

Moge de Heer u zegenen, broeders en zusters, met meer geloof en vertrouwen in Hem terwijl u de helpende hand uitsteekt om de herstelling van het evangelie van Jezus Christus aan de mensen in de wereld te verkondigen, Dat bid ik in de naam van Jezus Christus. Amen.