Pag-ikyas ni Jason

“ZZZZZ …” Ang nag-edad og otso anyos nga si Jason nagpakaaron-ingon nga naghagok, dayon miagik-ik og maayo. Naghigda sa iyang higdaanan, iyang gitabon ang habol sa iyang mga mata ug nagpakaaron-ingnon nga natulog. Diha sa mangitngit nga kwarto, ang iyang sais anyos nga igsoong lalaki migakos sa iyang unlan, dayon nanghuy-ab sa wala pa usab siya mosugod sa pagkatawa. “Shh!” Mihunghong si Jason, mikuha sa habol gikan sa iyang ulo. “Kintahay karon tulog na ta!”

“Tulog na ko. “Tulog na ko!” hinay nga tubag sa iyang igsoon. Ang duha ka mga bata nag-agik-ik pag-usab, dayon mitabon sa habol ubos sa ilang mga suwang, mipiyong sa ilang mga mata, ug wala maglihok kutob sa mahimo samtang sila naghulat.

Sa pikas kwarto, ang ilang igsoong babaye naghulat usab, nagpakaaron-ingnon nga natulog. Sa may hawanan, ang ilang igsoong lalaki naghulat, nagpakaaron-ingnon nga natulog. Bisan ang ilang mama, nakahibalo sila, nga naghigda sa iyang ngitngit nga kwarto, nagbukot sa iyang habol, ug nagpakaaron-ingnon nga natulog.

Usa ka salog nga tabla miigot sa may ngitngit nga hawanan. Si papa naa na sa duol. Sa dili madugay makadungog na sila sa signal. Naminaw og maayo si Jason, hapit dili na moginhawa samtang siya naningkamot nga makatag-an asa si Papa magtindog nianang higayona. Nagkaduol na gayud siya. Dili na madugay …

“BEEEEEP!” Usa ka alarma ang milanog sa tibuok balay. Mikamang si Jason sa salog ug mipaingon sa pultahan.

“Sige, sige, sige!” misinggit ang iyang igsoon nga lalaki, mibangga sa kilid ni Jason. “Kinahanglang makagawas kita!”

“Sunog!” Misinggit si Jason, nagkamang ngadto sa hawanan. “Tanan gawas!”

“Tanan gawas!” Singgit ni Mama. Paubos!”

Miapil kanila si Papa diha sa salog samtang sila nagkamang sa hawanan, ngadto sa kusina, ug nanggawas sa pultahan sa luyo. Sa dihang nakagawas na, nanindog sila ug nanagan paingon sa maple nga kahoy.

“Luwas na ba kita?” Nangutana si Papa. “Ania ba ang tanan?”

“Nakagawas ang tanan,” miingon si Mama, nga nag-ihap sa tanan.

Mitan-aw si Papa sa iyang stopwatch. “Mao kadto ang labing maayo natong oras,” miingon siya. “Karon ang tanan balik na sa higdaanan—tinuod na nga matulog.”

Pagkasunod buntag, samtang ang pamilya nagpundok alang sa pamahaw, si Jason naghunahuna sa pagbansay unsay buhaton kon adunay sunog. “Nalipay ako nga kita adunay plano sa pag-ikyas,” miingon siya. “Mas mibati ako nga luwas nga adunay alarma sa sunog sa atong balay.”

“Ako usab,” miingon si Mama. “Ang pagbaton og alarma makatabang kanato nga luwas—kon kita motubag dayon kon kita makadungog na niini nga motingog.”

Gihuman ni Jason ang iyang pamahaw. “Makaadto na ba ako karon sa balay ni Brett?” siya nangutana. Si Brett mao ang silingan ni Jason ug usa sa iyang suod nga mga higala.

“Oo,” miingon si Mama. “Ayo-ayo ug paglingaw.

Sa pikas balay, ang mga bata nga lalaki nagdula sa iro ni Brett, nagdagan-dagan sa mga sprinkler, ug mibuhat og balay-balay ginamit ang mga tukog diha sa lapok. Dayon si Brett misugyot nga mosulod sila. “Giinitan ko,” siya miingon. “Magdula ta og mga video game.”

“OK,” miuyon si Jason. “Tingali mapilde ko na ikaw karon.”

“Mosulay ta og bag-ong dula,” miingon si Brett samtang sila misulod. “Nakadula ka na ba niini kaniadto?” Iyang gigunitan ang sudlanan sa dulaan nga wala mailhi ni Jason.

“Wala tingali. Unsa man na?”

“Makita nimo,” miingon si Brett, gipa-slide ang disc ngadto sa game console.

Gitunol ni Brett ngadto ni Jason ang controller ug milingkod atubangan sa TV. Milingkod si Jason tupad kaniya. Sa pagsugod sa dula, usa ka tingog sa alarma ang misulod sa hunahuna ni Jason. Ang mga karakter niini nga dula sama sa tinuod nga mga tawo, ug ang mga sinina nga ilang gisul-ob—ilabi na sa sinina sa mga babaye—wala kaayo makatabon sa ilang mga lawas. Mibati og dili komportable si Jason. Nakahibalo siya nga kinahanglan siya nga moikyas.

“Magdula lang kita og laing video game, o ako mopauli na lang,” miingon si Jason. “Dili ko komportable sa sininaan nianang mga tawhana.” Si Jason nakahibalo nga tingali maghunahuna ang iyang higala nga siya katingad-an sa pagsulti niana, apan nasayud usab siya nga siya kinahanglang mosunod sa iyang mga pagbati.

“Walay kaso,” miingon si Brett. “Makadula kita og laing dula.” Mikuha si Brett og dula sa lumba sa sakyanan. Ang alarma sa hunahuna ni Jason mihilom sa iyang pagkadungog sa andar sa mga makina sa dula. Alang kang Jason, walay laing tingog nga mas nindot paminawon.