Nga Unta Siya Mosulat sa mga Butang sa Atong mga Kasingkasing

Ang pag-ampo usa ka butang diha sa kasingkasing. Ako natudloan og maayo mas labaw pa kay sa mga balaod sa pag-ampo. Ako nakakat-on gikan sa akong mga ginikanan ug gikan sa mga pagtulun-an sa Manluluwas nga kita kinahanglan nga motawag sa atong Langitnong Amahan pinaagi sa pag-ampo nga may balaan nga pagtahud. “Amahan namo … sa langit, Pagabalaanon unta ang imong ngalan” (Mateo 6:9). Ako nasayud nga dili gayud nato pasipad-an ang Iyang balaan nga ngalan—dili gayud. Inyo bang mahunahuna kon unsay kadaut nga mahimo ngadto sa mga pag-ampo sa usa ka bata kon makadungog sa usa ka ginikanan nga nagpasipala sa ngalan sa Dios? Adunay grabe nga mga sangputanan sa ingon niini nga sala ngadto sa gagmayng mga bata.

Ako nakakat-on nga importante nga magpasalamat sa mga panalangin ug mangayo og pasaylo. “Ug pasayloa kami sa among mga utang, maingon nga kami usab nakapasaylo man sa mga nakautang kanamo” (Mateo 6:12). Ako natudloan nga kita mangayo unsa ang atong gikinahanglan ug mag-ampo alang sa uban nga mapanalanginan. “Hatagi kami karon sa pagkaon namo matag adlaw” (Mateo 6:11). Ako nasayud nga kita kinahanglan nga motugyan sa atong kabubut-on. “Paanhia ang imong gingharian. Pagabuhaton unta ang imong kabubut-on, dinhi sa yuta maingon sa langit” (Mateo 6:10). Ako natudloan ug nakita nga kini tinuod nga kita mapasidan-an sa kakuyaw ug mapakita og sayo kon unsa ang atong nahimo nga wala makapahimuot sa Dios. “Ug ayaw kami itugyan sa panulay, kondili luwasa kami gikan sa dautan” (Mateo 6:13).

Ako nakakat-on nga kita kinahanglan nga mag-ampo kanunay diha sa pangalan ni Jesukristo. Apan usa ka butang ang akong nakita ug nadungog nga nagtudlo kanako nga kadto nga mga pulong labaw pa kay sa usa ka pamaagi. Adunay usa ka litrato sa Manluluwas diha sa bong-bong sa kwarto sa akong mama diin siya naglubog na lang sa higdaanan [bedridden] sulod sa daghang mga tuig sa wala pa siya mamatay. Iya kining gibutang didto tungod sa usa ka butang nga gisulti sa iyang ig-agaw ngadto kaniya, nga si Elder Samuel O. Bennion sa Seventy (1874–1945). Siya nakabiyahe uban sa usa ka Apostol kinsa mihulagway nga nakakita sa Manluluwas sa usa ka panan-awon. Si Elder Bennion mihatag kaniya niana nga hulagway, nagsulti nga mao kadto ang labing maayo nga pagkahulagway nga sukad iyang nakita nga kinaiya gayud sa Agalon. Busa iya kini nga gipa-frame ug giplastar kini sa bongbong diin iya kining makita gikan sa iyang higdaanan.

Siya nakaila sa Manluluwas, ug siya nahigugma Kaniya. Ako nakakat-on gikan kaniya nga kita dili mosirado sa atong mga pag-ampo sa usa ka ngalan nga dili nato kaila kon kita moduol sa atong Amahan sa pag-ampo. Ako nasayud gikan sa akong nakita sa iyang kinabuhi nga ang iyang kasingkasing napaduol ngadto sa Manluluwas gikan sa katuigan sa determinado ug makanunayon nga paningkamot sa pag-alagad Kaniya ug sa pagpahimuot Kaniya. Ako nasayud nga ang kasulatan tinuod nga nagpasidaan, “Kay unsaon pagkasayud sa usa ka tawo sa agalon kinsa siya wala makaalagad, ug kinsa usa ka dili kaila ngadto kaniya, ug layo gikan sa mga lawom nga pagbati ug katuyoan sa iyang kasingkasing?” (Mosiah 5:13).

Karon sa daghang mga tuig human sa pagkamatay sa akong inahan ug amahan, ang mga pulong nga “sa ngalan ni Jesukristo” dili kini basta-basta alang kanako, kon ako man kining isulti o kon ako makadungog sa uban nga magsulti niini. Kita kinahanglan nga moalagad Kaniya aron masayud sa kasingkasing sa Agalon. Apan kita kinahanglan usab nga mag-ampo nga ang Langitnong Amahan motubag sa atong mga pag-ampo diha sa atong mga kasingkasing ingon man usab diha sa atong mga hunahuna (tan-awa sa Jeremias 31:33; 2 Mga Taga-Corinto 3:3; Mga Hebreohanon 8:10; 10:16).

Si Presidente George Q. Cannon (1827–1901), kanhi magtatambag sa Unang Kapangulohan, mihulagway sa panalangin sa katawhan nga nagkahiusa nga nag-ampo sa mao nga mga tubag. Gihisgutan niya ang mahitungod sa pag-adto sa usa ka miting sa priesthood, apan daghan kaninyo ang nag-andam sa inyong mga kasingkasing sa paagi nga iyang gihulagway niini nga mga pulong:

“Ako kinahanglan nga mosulod niana nga pundok uban sa akong hunahuna nga dili maimpluwensiyahan sa bisan unsa nga matang nga mopugong sa Espiritu sa Dios sa pagdirekta kanako. Ako kinahanglan nga moadto uban sa usa ka mainampoong espiritu, mangayo sa Dios nga mosulat sa mga butang diha sa akong kasingkasing sa Iyang kabubut-on, dili sa akong kaugalingon nga giandam nga kabubut-on, ug determinado nga ang akong pagbuot maoy matuman … , dili motagad unsa ang mga hunahuna sa uban. Kon ako moadto, ug ang tanan moadto, uban niini nga espiritu, dayon ang Espiritu sa Dios atong mabati nga anaa kanato, ug kita makahukom unsa ang hunahuna ug kabubut-on sa Dios, tungod kay ipadayag kini sa Dios ngari kanato. Atong makita ang kahayag sa direksyon nga atong kinahanglan nga pagaadtoan, ug atong makita ang kangitngit sa direksyon nga dili gayud nato pagaadtoan.”¹

Ang atong tumong kon kita motudlo sa atong mga anak sa pag-ampo mao nga sila magtinguha nga ang Dios mosulat sa mga butang diha sa ilang mga kasingkasing ug mahimong andam sa pag-adto ug pagbuhat unsa ang ipabuhat sa Dios kanila. Kini posible sa atong mga anak nga makaangkon og igong hugot nga pagtuo, gikan sa unsay ilang nakita nga atong gibuhat ug sa unsay atong gitudlo, nga ilang mabati bisan man lang ang bahin sa unsay gibati sa Manluluwas samtang Siya nag-ampo aron makabaton og kalig-on sa pagbuhat sa Iyang walay katapusan nga sakripisyo alang kanato: “Ug sa nakalakaw siya sa unahan ug diyutay, siya mihapa ug nag-ampo nga nag-ingon, Amahan ko, kon mahimo man, isaylo lang kanako kining kopa: gani dili sumala sa akong pagbuot kondili sa imo” (Mateo 26:39).

Ako aduna nay mga pag-ampo nga natubag. Kadto nga mga tubag nahimong klaro kaayo sa dihang ang akong gusto napugngan pinaagi sa usa ka dili gayud mapugngan nga panginahanglan aron masayud unsa ang gusto sa Dios. Niini dayon nga higayon ang tubag gikan sa usa ka mahigugmaong Langitnong Amahan mahimo na nga isulti ngadto sa hunahuna pinaagi sa ligdong, hinay nga tingog ug mahimong isulat sa kasingkasing.

Ang pipila ka mga ginikanan mangutana: “Apan unsaon nako sa pagpahumok sa kasingkasing sa akong dako na nga anak ug sa pagkombinser kaniya nga siya nagkinahanglan sa Dios? Unsaon nako sa pagpahumok sa usa ka kasingkasing nga igo nga ang Dios makasulat sa Iyang kabubut-on diha niini?” Usahay ang trahedya mopahumok sa usa ka kasingkasing. Apan alang sa uban, bisan ang trahedya dili paigo.

Apan adunay usa ka panginahanglan nga bisan ang tig-a ug mapahitas-on nga mga tawo dili makatuo nga makab-ot nila kini sa ilang mga kaugalingon lamang. Dili nila mahimong tangtangon ang gibug-aton sa sala gikan sa ilang kaugalingon nga mga abaga. Ug gani bisan ang pinakatig-a usahay mahimong mobati sa tulisok sa konsensya ug dayon nagkinahanglan og pagpasaylo gikan sa Dios. Usa ka mahigugmaong amahan, nga si Alma, mitudlo niini nga panginahanglan ngadto sa iyang anak nga lalaki nga si Corianton sa ingon niini nga paagi: “Ug karon, ang laraw sa kalooy dili mapadangat gawas nga usa ka pag-ula kinahanglang pagahimoon; busa ang Dios sa iyang kaugalingon miula sa iyang dugo alang sa mga sala sa kalibutan, aron pagpadangat sa laraw sa kalooy, pagtagbaw sa mga gipangayo sa kaangayan, nga ang Dios unta mahimo nga usa ka mahingpit, makiangayon nga Dios, ug usa ka maloloy-on nga Dios usab” (Alma 42:15).

Ug dayon, human makapamatuod kabahin sa Manluluwas ug sa Iyang Pag-ula, ang amahan naghimo niini nga pangamuyo alang sa pagpahumok sa kasingkasing: “O akong anak, ako nagtinguha nga ikaw dili na molimud sa kaangayan sa Dios. Ayaw paningkamot sa pagpamalibad sa imong kaugalingon sa kinagamyan nga bahin tungod sa imong sala, pinaagi sa paglimud sa kaangayan sa Dios, apan pasagdi ang kaangayan sa Dios, ug ang iyang kalooy, ug ang iyang pagkamainantuson nga adunay hingpit nga luna diha sa imong kasingkasing, ug himoa nga modala kanimo ngadto sa abug, sa pagpaubos” (Alma 42:30).

Si Alma nasayud unsa ang atong mahimong masayran: nga ang pagpamatuod kabahin ni Jesukristo ug ang Iyang pagpalansang adunay dakong posibilidad nga makatabang sa iyang anak nga mobati sa panginahanglan sa panabang nga ang Dios lamang ang makahatag. Ug ang mga pag-ampo matubag niadtong kansang mga kasingkasing nahumok pinaagi niining dili mapugngan nga pagbati sa panginahanglan nga malimpyohan.

Kon kita motudlo sa atong mga minahal nga kita espiritu nga mga anak nga temporaryong nahilayo gikan sa usa ka mahigugmaong Langitnong Amahan, kita miabli sa pultahan sa pag-ampo ngadto kanila.

Kita nagpuyo sa Iyang presensya sa wala pa kita mianhi aron pagasulayan. Kita nakaila sa Iyang panagway, ug Siya nakaila sa atoa. Sama nga ang akong amahan dinhi sa yuta mitan-aw kanako nga naglakaw palayo kaniya, ang atong Amahan sa Langit mitan-aw kanato nga nagpadulong sa mortalidad.

Ang Iyang Bugtong Anak, nga si Jehova, mibiya niadtong mahimayaong dapit aron sa pagkanaug dinhi sa kalibutan aron sa pag-antus unsa ang atong giantus ug sa pagbayad sa bugti sa tanang sala nga atong nabuhat. Ang atong Manluluwas naghatag kanato sa bugtong paagi sa pagbalik og usab ngadto sa panimalay sa atong Langitnong Amahan ug Kaniya. Kon ang Espiritu Santo makasulti lamang kanato og daghan kaayo kabahin kon si kinsa kita, kita ug ang atong mga anak tingali mobati unsa ang gibati ni Enos. Siya nag-ampo niini nga paagi:

“Ug ang akong kalag gigutom; ug ako miluhod sa atubangan sa akong Magbubuhat, ug ako nangamuyo ngadto kaniya sa hilabihan nga pag-ampo ug nangaliya alang sa akong kaugalingon nga kalag; ug sa tibuok adlaw ako nangamuyo ngadto kaniya; oo, ug sa diha nga midangat ang kagabhion ako sa gihapon mipataas sa akong tingog pag-ayo nga kini miabut sa mga kalangitan.

“Ug dihay miabut nga usa ka tingog ngari kanako, nag-ingon: Enos, ang imong mga sala gipasaylo na, ug ikaw panalanginan” (Enos 1:4–5).

Ako makasaad kaninyo nga walay hingpit nga kalipay nga makalabaw pa sa unsay inyong bation kon ang usa ninyo ka anak mag-ampo sa mga panahon sa kalisud ug makadawat og ingon nga tubag. Kamo sa umaabut nga adlaw mahilayo kaniya, uban sa pangandoy sa inyong kasingkasing nga magkahiusa pag-usab. Ang mahigugmaon nga Langitnong Amahan nasayud nga kini nga pangandoy molungtad hangtud sa kahangturan gawas kon kita magkahiusa pag-usab isip usa ka pamilya uban Kaniya ug sa Iyang Bugtong Anak. Iyang giandam ang tanan nga mga kinahanglanon sa Iyang mga anak aron makaangkon niini nga panalangin. Aron makakita niini, sila kinahanglan nga mangayo niini sa Dios sa ilang kaugalingon, dili magduha-duha, sama sa gibuhat sa batang si Joseph Smith.

Ang akong amahan nabalaka niana nga adlaw didto sa New York tungod kay siya nasayud, sama nga ang akong inahan nasayud, nga ang tinud-anay nga trahedya mao gayud kini kon kami magkabulag hangtud sa kahangturan. Mao nga ila kong gitudloan sa pag-ampo. Sila nasayud nga kami mahimong mag-uban hangtud sa kahangturan uban sa tabang sa Dios ug uban sa Iyang mga pasalig. Sama nga kini inyong pagabuhaton, natudlo nila sa labing maayo ang pag-ampo pinaagi sa ehemplo.

Nianang hapon nga ang akong inahan namatay, gikan sa ospital nangadto kami sa panimalay sa pamilya. Kami hilom nga naglingkod sa dili kaayo hayag nga sala sa makadiyot. Si Papa milakaw ug miadto sa iyang kwarto. Siya nawala sulod sa pipila ka minuto. Sa dihang siya mibalik na sa sala, adunay pahiyum sa iyang nawong. Siya miingon nga siya nabalaka gayud alang kang Mama. Nianang higayona nga iyang gipundok ang tanang mga gamit ni mama gikan sa lawak sa ospital ug nagpasalamat sa mga kawani nga nahimong mabination ngadto sa akong mama, siya naghunahuna sa akong mama nga miadto sa kalibutan sa espiritu mga pipila pa lamang ka minuto sa iyang pagkamatay. Siya nahadlok nga ang akong mama mag-inusara kon walay bisan usa nga mosugat kaniya. Siya miadto sa iyang kwarto aron sa pagpangayo sa iyang Langitnong Amahan nga adunay usa nga moabi-abi ni Mildred, iyang asawa ug akong inahan. Siya miingon nga siya gisultian og tubag sa iyang pag-ampo nga ang iyang inahan misugat na sa iyang pinalangga. Ako mipahiyum usab niana. Si Lola Eyring dili kaayo taas. Ako adunay klaro nga panglantaw kaniya nga nagdali-dali diha sa pundok, ang iyang mugbo nga bitiis nagdali-dali og dagan sa iyang misyon aron sa pagsugat sa akong inahan.

Si papa sigurado nga walay intensyon sa pagtudlo kanako kabahin sa pag-ampo nianang higayona, apan iya kining nabuhat. Ako wala makahinumdom og sermon gikan sa akong mama o sa akong papa kabahin sa pag-ampo. Sila nag-ampo kon ang mga panahon lisud kaayo ug kon kini maayo. Ug sila nagsulti sa pagkatinuod sa mga pamaagi kon unsa ka buotan ang Dios, unsa ka gamhanan, ug unsa ka duol. Ang mga pag-ampo nga kanunay nakong madungog mao ang mahitungod sa unsay among kinahanglang buhaton aron mag-uban hangtud sa kahangturan. Ug ang mga tubag nga nagpabilin nga nasulat sa akong kasingkasing mora og ang mga kasiguroan nga kami anaa niana nga dalan.

Sa dihang akong nakita sa akong hunahuna nga ang akong lola nagdali-dali padulong sa akong mama, ako mibati og hingpit nga kalipay alang kanila ug nangandoy nga dalhon ang akong pinalangga ug ang among mga anak sa sama nga panag-uban. Kana nga pangandoy mao ang rason ngano nga kita kinahanglan nga motudlo sa atong mga anak nga mag-ampo.

Ako mopamatuod nga ang atong Langitnong Amahan motubag sa mga pangamuyo sa matinud-anong mga ginikanan aron masayud unsaon pagtudlo sa ilang mga anak nga mag-ampo. Ako magpamatuod isip usa ka sulugoon ni Jesukristo nga tungod sa Iyang Pag-ula, kita makaangkon og kinabuhing dayon uban sa pamilya kon kita mosunod sa mga pakigsaad nga gihatag niining Iyang tinuod nga Simbahan.