Pasko sa Bag-ong Kalibutan

Si Samuel mao ang Lamanite kinsa gimandoan sa usa ka anghel nga moadto sa yuta sa Zarahemla aron sa pagtawag sa mga Nephite sa paghinulsol. Niining higayona sa kasaysayan sa Bag-ong Kalibutan sumala sa narekord sa Basahon ni Mormon, ang mga Lamanite sa tinuod mao ang mas matarung nga mga tawo—busa mao ang panginahanglan alang sa usa ka Lamanite nga propeta. Walay duha-duha ang Ginoo nasayud nga madugay pa nga ang mga Nephite mobiya sa ilang dautan nga mga paagi ug modawat Kaniya isip Manunubos sa kalibutan, mao nga Siya mipadala ni Samuel mga lima ka tuig sa sayo pa aron sa pag-andam sa mga tawo alang sa Iyang pag-anhi.

Gawas sa pagsangyaw og paghinulsol, si Samuel gisugo sa usa ka anghel sa pagtudlo sa mga tawo sa Zarahemla mahitungod sa mga timailhan sa pagkatawo ni Jesukristo. Mao nga, si Samuel mipahayag nga sa lima ka tuig adunay “timailhan sa iyang pag-anhi; kay tan-awa, adunay daghan kaayo nga mga kahayag sa langit, nga diha sa gabii nga siya dili pa moabut walay kangitngit, nga sa ingon mopakita ngadto sa tawo ingon og kini adlaw” (Helaman 14:3). Miingon siya nga kini nga timailhan mahitabo “sa gabii sa dili pa [ang Ginoo] matawo” (Helaman 14:4). Dugang sa gipanagna nga usa ka gabii nga walay kangitngit, si Samuel misulti kanila sa pagbantay alang sa “usa ka bag-o nga bitoon … , nga sa sukad wala pa ninyo masud-ong” (Helaman 14:5).

Mga lima ka tuig human sa mga panagna ni Samuel, ang mga matinud-anon gibiay-biay sa ilang mga kaaway, kinsa miingon, “Ang panahon milabay na, ug ang mga pulong ni Samuel wala matuman; busa, ang inyong hingpit nga kalipay ug hugot nga pagtuo mahitungod niini nga butang nakawang lamang” (3 Nephi 1:6). Ang dili matuohon nakigkunsabo gani sa pagpatay sa mga matuohon kon ang mga timailhan dili magpakita sa gitakda nga adlaw (tan-awa sa 3 Nephi 1:9).

Samtang nagkaduol ang lima ka tuig nga tagal, ang matinud-anon nagsugod “sa hilabihan ka masulub-on, kay basin pa unya sa bisan unsa nga paagi kadto nga mga butang nga gipamulong na dili mahinabo” (3 Nephi 1:7). Apan sila nagpadayon sa “makanunayon nagbantay sa mao nga adlaw ug niana nga gabii ug niana nga adlaw nga ingon og usa lamang ka adlaw ingon og walay gabii, nga sila unta masayud nga ang ilang hugot nga pagtuo wala makawang” (3 Nephi 1:8).

Ang adlaw nga gikatakda nga ang matuohon pagapatyon nagkaduol. Ang mga kabalaka sa iyang mga katawhan nakapaguol kaayo ni propeta Nephi nga siya nangamuyo sa Langitnong Amahan “alang sa iyang mga katawhan, oo, niadto nga hapit na malaglag tungod sa ilang hugot nga pagtuo. [Ug] siya nangamuyo pag-ayo ngadto sa Ginoo sa tibuok adlaw” (3 Nephi 1:11–12). Ang iyang mga pangamuyo nadungog, ug ang Ginoo namulong ngadto kaniya, “Ihangad ang imong ulo ug pagmaya; kay tan-awa, ang panahon duol na, ug niini nga gabii ang timailhan ihatag, ug pagkaugma moabut Ako diha sa kalibutan, pagpakita ngadto sa kalibutan nga Ako motuman sa tanan ko nga gipamulong pinaagi sa ba-ba sa akong mga balaan nga propeta” (3 Nephi 1:13). Nianang gabhiona, “sa pagkasalop sa adlaw walay kangitngit” (3 Nephi 1:15), sama sa gipanagna ni Samuel. Ang tanan nga gipanagna ni Samuel miabut, bisan ang pagpakita sa bag-o nga bitoon.

Walay rekord sa Biblia sa usa ka gabii nga walay kangitngit sa panahon sa pagkatawo ni Kristo ug naghisgot lamang og kadiyot sa bag-ong bitoon, nakita sa Maalamon nga mga Tawo kinsa misunod niini ngadto sa bata nga si Kristo (tan-awa sa Mateo 2:2, 9–10). Sa rehiyon sa Judea, pipila lamang ka mga tawo ang nakasaksi sa mga timailhan sa pagkatawo ni Kristo, sama sa mga magbalantay sa karnero (tan-awa sa Lucas 2:8–18). Pero sa Amerika, “ang tanan nga mga katawhan diha sa ibabaw sa tibuok yuta gikan sa kasadpan ngadto sa silangan, sa yuta sa amihanan ug sa yuta sa habagatan” nakakita sa mga timailhan ug nasayud nga “ang Anak sa Dios sa dili madugay magpakita” (3 Nephi 1:17).

Ngano nga daghan kaayong mga tawo ang nakasaksi sa mga timailhan sa pagkatawo sa Manluluwas didto sa Bag-ong Kalibutan? Ang mga pulong ni Samuel naghatag og pipila ka pagpasabut: “Ug ang anghel miingon kanako nga daghan ang makakita sa mga dagko nga mga butang nga labaw pa niini, sa tuyo nga sila unta makatuo nga kini nga mga timailhan ug mga kahibulongan mahitabo gayud diha sa ibabaw sa tibuok niini nga yuta, sa katuyoan nga unta walay kapasikaran sa dili pagtuo taliwala sa mga katawhan” (Helaman 14:28; emphasis gidugang).

Sa dihang ang adlaw misubang sa kalangitan human sa gabii nga walay kangitngit, ang katawhan “nasayud nga kini mao ang adlaw nga ang Ginoo matawo, tungod sa timailhan diin gikahatag (3 Nephi 1:19). Hunahunaa ang paglipay! Ang mga matuohon luwas. Ang ilang mga kinabuhi naluwas gikan sa kamatayon sa mga kamot sa ilang dili motuo nga mga kaaway. Sa espirituhanong paagi, sila naluwas usab, kay ang Anak sa Dios miabut sa kalibutan aron sa pagluwas sa katawhan gikan sa ilang mga sala pinaagi sa Iyang Pag-ula.

Sa kasagaran wala kita maghunahuna sa Pasko isip usa ka kasaulogan sa pagkaluwas, sama sa Pagpalabay ngadto sa mga Judeo kinsa nagsaulog sa kaluwasan sa mga anak sa Israel gikan sa pagkaulipon didto sa Ehipto. Apan ang adlaw nga ang Manluluwas natawo mao gayud ang adlaw sa kaluwasan alang sa mga matuohon diha sa Bag-ong Kalibutan.

Samtang magsaulog kamo sa Pasko niining tuiga, hinumdumi ang mga panghitabo nga nahitabo didto sa Amerika ingon man usab niadtong nahitabo sa pikas bahin sa kalibutan sa dapit nga natawhan sa Manluluwas. Bisan og ang Iyang pagkatawo nagdala og espirituhanong kaluwasan alang sa tanang katawhan, literal gayud kining nakahatag og kaluwasan gikan sa kamatayon alang sa usa ka grupo sa mga matuohon nga lig-on didto sa Bag-ong Kalibutan. Ug ang Iyang pagkatawo nagpadayon sa pagtanyag og kaluwasan ngadto sa tanan kinsa modawat Kaniya isip ilang Ginoo ug Manluluwas.