Usa ka Templo para ni Ítalo

Naghinam-hinam si Ítalo alang sa ward temple trip. Moadto sila sa Templo sa Recife Brazil. 15 ka oras ang gilay-on niini!

Si Ítalo, iyang magulang nga lalaki nga si Henrique, ug ang ilang mga ginikanan mibiya og sayo sa buntag. Samtang nagbiyahe sila, si Ítalo nagsige og hunahuna sa gisulti ni Mama kaniya. “Karong tuiga, makakita ka unsa kaanindot ang templo sa gawas,” miingon siya. “Sa sunod tuig, igo na ang imong pangidaron aron makakita ka unsa kaanindot niini sa sulod.”

Wala pa gyud makaadto si Ítalo sa bisan asa nga templo sukad. Apan nagsige siya og tan-aw sa bag-ong templo nga gitukod sa Fortaleza, diin nagpuyo ang iyang pamilya. Talagsaon kaayo kini!

Mihunong sila aron maniudto. Mikaon si Ítalo sa iyang paborito, feijoada, gilat-an nga itom nga mga liso [black bean] nga giparisan og kan-on ug mga orange. Samtang nagkaon siya, nagsige siya og hunahuna sa templo. Sa dihang sa katapusan gipahinungod na ang templo sa Fortaleza, templo kini nga mahimong bisitahon permi sa iyang pamilya. Dili na sila kinahanglang mobiyahe og layo kaayo.

Padulong na og salop ang adlaw sa dihang si Ítalo ug ang iyang pamilya miabut sa templo sa Recife. “Que bonito!” Miingon si Ítalo. “Pagkanindot!” Dili siya makahunong sa pagpahiyom.

Pagkasunod buntag, gidala ni Mama si Ítalo ngadto sa hulatanan sa mga bata. “Bisan og dili pa ka makasulod sa templo,” miingon siya, “tan-awa kon mabati ba nimo ang espesyal nga espiritu samtang anaa ka sa nataran sa templo.” Dayon misulod sa templo ang pamilya ni Ítalo.

Ang buotan nga mga temple worker mibantay kang Ítalo ug sa ubang mga bata samtang naghulat sila diha sa templo. Mibasa sila og mga istorya gikan sa Livro de Mórmon (Basahon ni Mormon). “Ang pagbasa sa mga kasulatan maoy usa ka maayong paagi sa pagpangandam alang sa templo,” naghunahuna si Ítalo. Mibati siya og kalinaw ug kasiguroan. Sakto si Mama, naghunahuna siya. Malinawon dinhi.

Dayon gidala sa mga temple worker si Ítalo ug ang ubang mga bata aron maglakaw-lakaw libut sa nataran sa templo. Mao kana ang higayon nga nakamatikod si Ítalo sa mga pulong diha sa ganghaan sa templo. “Santidade ao Senhor. A casa do Senhor,” nag-ingon kini. “Pagkabalaan ngadto sa Ginoo: ang Balay sa Ginoo.”

Dili ikatingala nga malinawon kaayo ang akong gibati dinhi, naghunahuna siya. Balay kini sa Dios.

Sa pagkahuman sa temple trip, si Ítalo ug ang iyang pamilya namauli na. Gusto niya nga mahinumduman ang iyang gibati didto sa templo. Unsay iyang mahimo?

Usahay mibati si Ítalo nga mas madrowing niya ang iyang mga pagbati kay sa magsulat mahitungod niini. Busa midrowing siya og hulagway sa templo. Dayon iya kining gipakita ni Mama ug Papa.

“Mopahinumdom kini kanako sa kon asa ko gustong moadto,” miingon siya. Gibutang niya ang hulagway diha sa iyang kwarto diin makatan-aw siya niini kada adlaw.

“Gusto nakong maandam,” miingon siya. “Tungod kay gusto kong mosulod sa umaabut nga adlaw!” ●