Naparalisar apan Dili Negatibo

Samtang nagpaayo ko, ang pamilya ug mga higala mangumusta kanako. Akong nakita nga dili maayo ang ilang gibati alang kanako, busa ako silang hupayon pinaagi sa pag-ingon nga OK ra ko. Ang paghupay sa uban nakatabang nako, apan nasayud ko nga dili na ko makalakaw pag-usab ug kinahanglang makat-on unsaon sa pagpuyo nga paralisado.

Nianang higayona, misugod ko sa pagtambong sa seminary ug nahimo na usab nga aktibo sa Simbahan. Ang seminary maoy usa sa labing nakasuporta kanako sa pagbalik ug sa dili pagkasuko sa Langitnong Amahan sa unsay nahitabo kanako.

Sa seminary ang among magtutudlo mitudlo kanamo nga kon dunay mahitabo nga dili maayo, dili kita angayng mangutana, “Nganong nahitabo man kini kanako?” Miingon siya nga ang angay natong ipangutana mao ang, “Unsay akong makat-unan gikan niini?”

Lisud nga magpadayon ug mahimong positibo kanunay, apan ang pangutana sa akong magtutudlo sa seminary mihatag kanako og dakong kalig-on. Sa dihang nawad-an ako og paglaum ug sa dihang napuno sa pagduha-duha ang akong hunahuna, mibalik ako kanunay niana nga pangutana: “Unsay akong makat-unan?” Nakatabang kana nako nga mobangon matag adlaw, ug nakasuporta kana kanako sa dihang kaundangon na ko.

Alang sa tawo nga mipusil kanako, ang Langitnong Amahan mipanalangin nako nga dili mobati og kasuko ngadto kaniya. Sa katapusan gihusay siya sa hukmanan ug gihukman nga mabilanggo. Samtang didto, misulat siya nako, nangayo sa akong pagpasaylo ug misulti kanako nga nagbag-o na siya. Giingnan nako siya nga wala ako mobati og kasuko kaniya ug nga nalipay ko nga nagbag-o na siya.

Sulod sa pipila ka tuig human ako napusilan, wala kaayo koy ganahang buhaton. Gimingaw ko nga modula og sports, ug wala ako masayud nianang higayuna nga daghang mga dula ang gipahaum alang sa mga tawo nga dunay kakulangan. Sa dihang nasayran ko kini, mibalik ang akong kadasig sa mga dula. Kon ang usa ka dula bag-o kanako, naningkamot ko nga makat-on niini. Ug gihatagan ko kini sa samang kadasig nako sa football sa wala pa ko naparalisar.

Wala madugay nakakaplag ko og dula nga giganahan ko sama sa football—wheelchair basketball. Sa katapusan, human sa daghang pakigdula ug pagbansay, napili ko nga morepresentar sa Argentina sa gawas sa nasud. Ganahan ko sa taas nga lebel sa kompetisyon tali sa kaatbang nga internasyonal nga mga team.

Midula ko sa among pangbabaye nga national wheelchair basketball team sa Para-South American Games sa Chile niadtong 2014, diin kami ang nakadaog sa gold medal. Dayon nakigsangka kami sa South America Championships sa Colombia, nakadaog sa silver medal niadtong 2015. Nakigsangka usab ko sa Parapan American Games sa Canada niadtong 2015, diin nahimo kaming kwalipikado alang sa 2016 Paralympic Games sa Rio de Janeiro, Brazil. Wala madugay, human nahimong kwalipikado alang sa World Cup, midula kami sa Hamburg, Germany, niadtong 2018. Ug sa pagka-Agosto 2019, midula kami sa Parapan American Games sa Lima, Peru.

Imahe

Julieta playing basketball

Usahay mawad-an gihapon ko sa kadasig, ug adunay mga hagit matag adlaw nga kinahanglan nakong buntugon. Apan nagpasalamat ko sa Langitnong Amahan alang sa talagsaon nga pamilya ug mga higala nga gihatag Niya kanako. Midala Siya og daghang importante nga mga tawo sa akong kinabuhi kinsa mitabang kanako sa pag-atubang niining lisud nga pagsulay. Ang suporta sa pamilya importante sa pagbuntog sa mga hagit—dili lamang sa atong pisikal nga mga hagit apan usab sa atong mental, emosyonal, ug espiritwal nga mga hagit.

Tungod sa ebanghelyo sa akong kinabuhi, nagpasalamat ko sa daghang mga panalangin nga gihatag kanako sa akong Amahan ug padayon nga gihatag kanako. Nasayud ko nga gimahal ko Niya. Kon wala ang hugot nga pagtuo Kaniya ug ni Jesukristo, dili unta ako makalahutay niini nga hagit.

Oo, kinahanglang magpuyo ko og kinabuhi nga anaa sa wheelchair, apan bisan pa sa akong wheelchair, nakab-ot gihapon nako ang daghan sa akong mga damgo sa pagkabata. Akong sultihan ang mga tawo, “Tuo sa atong Amahan. Nagauban Siya kanato. Uban sa Iyang tabang, makahimo kita sa pagbuntog sa atong mga hagit. Ayaw pagpakawala sa pagtuo. Pagpabiling matinud-anon sa ebanghelyo. Paghimo og mga tumong, ug makab-ot nimo kini. Ang Langitnong Amahan motabang kanimo.”

Lakip sa pagsuporta kanako sa akong mga hagit ug mga tumong, ang akong hugot nga pagtuo nakatabang usab kanako sa pagsunod sa mga baruganan sa ebanghelyo ni Jesukristo. Ang pag-apil sa mga torneyo makahatag og mga tintasyon, apan ang pagtuman sa mga baruganan sa ebanghelyo ug paghinumdom sa akong mga sumbanan nakatabang kanako sa paghimo og maayong mga pagpili.

Naningkamot ko sa pagtabang sa uban pinaagi sa akong ehemplo. Dili ko moinom. Dili ko manigarilyo. Dili ko mohimo sa ubang mga butang nga buhaton sa ubang mga atleta. Mahimong lisud ang pagpaambit sa akong pagpamatuod o sa mga kasulatan, apan naningkamot ko sa pagtudlo sa uban pinaagi sa mga butang nga akong buhaton ug dili buhaton.

Usahay masuko kita sa Langitnong Amahan tungod sa lisud nga mga butang nga nahitabo kanato o sa mga tawo nga atong gimahal, apan bisan kon dili kanunay nga aduna kitay tubag sa atong mga pagsulay, aduna Siya.

Ang Langitnong Amahan dili kanato mohatag og mga hagit nga dili nato mabuntog. Sama sa gisulti sa akong magtutudlo sa seminary, usahay ang dili maayo nga mga butang mahitabo tungod sa usa ka rason. Ug usahay kadtong lisud nga mga butang mahimong mopanalangin kanato ug sa uban. Kon padayon kitang hugot nga nagtuo taliwala sa atong mga pagsulay, ang atong mga ehemplo sa pagtuo mahimong molig-on sa uban kinsa nagkinahanglan og tabang sa pag-atubang sa ilang mga pagsulay ug mopadayon sa ilang kinabuhi.