« ពន្លឺនៃជីវិត » លីអាហូណា ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២៣ ។
ពន្លឺ នៃ ជីវិត
ព្រះអង្គសង្រ្គោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាពន្លឺរបស់យើង ជាជីវិតយើង និងជាផ្លូវយើង—ទាំងម្សិលមិញ ថ្ងៃនេះ និងជារៀងរហូត ។
សេចក្តីលម្អិតមកពី ការផ្តោតលើអំណរ ដោយ ម៉ៃឃល ធី ម៉លម៍
នៅពេលដែលព្រះអាទិត្យលិចនៅថ្ងៃអាទិត្យមួយក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៨ ខ្ញុំបានដើរនៅតាមមាត់ទន្លេត្រិនថ៍ នៅក្នុងទីក្រុង ណតទីងហាំ ប្រទេសអង់គ្លេស ។ ក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាវ័យ ២០ ឆ្នាំ ខ្ញុំទើបតែបានហៅធ្វើជាប្រធានមណ្ឌលថ្មីៗនេះ ។ វាគឺជាថ្ងៃដ៏យូរ និងហត់នឿយមួយ ដែលពេញដោយការប្រជុំ និងការងារបម្រើ ប៉ុន្តែខ្ញុំសប្បាយចិត្ត និងពេញចិត្តក្នុងការងារនោះ ។
ពេលដែលខ្ញុំដើរតាមមាត់ទន្លេ នោះខ្ញុំបានអធិស្ឋាននៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំ ។ ដោយសង្ឃឹមថានឹងទទួលបានអារម្មណ៍ដឹកនាំមកពីព្រះអម្ចាស់ ខ្ញុំបានទូលសួរថា « តើទូលបង្គំកំពុងធ្វើអី្វដែលទ្រង់សព្វព្រះទ័យឬទេ ? »
អារម្មណ៍សន្តិភាពដ៏លើសលប់មួយ និងការយល់ដឹងភ្លាមៗបានគ្របដណ្តប់មកលើខ្ញុំ ។ នៅពេលដ៏ជាក់លាក់នោះ ខ្ញុំបានដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទស្គាល់ខ្ញុំ ហើយស្រឡាញ់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំពុំបានឃើញការនិមិត្ត ឬស្ដាប់ឮសំឡេងអ្វីមួយឡើយ ប៉ុន្តែខ្ញុំអាចស្គាល់នូវភាពពិត និងទេវភាពរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ប្រកបដោយអានុភាពខ្លាំង មិនចាំបាច់ទាល់តែទ្រង់បានគង់នៅចំពោះមុខខ្ញុំ ហើយហៅឈ្មោះខ្ញុំនោះទេ ។
បទពិសោធន៍ដ៏ផ្អែមល្ហែម និងទន់ភ្លន់នេះបានដុសខាត់ជីវិតខ្ញុំ ។ ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ រាល់ការសម្រេចចិត្តសំខាន់ៗដែលខ្ញុំបានធ្វើ គឺបានទទួលរងឥទ្ធិពលពីចំណេះដឹងរបស់ខ្ញុំអំពីព្រះអង្គសង្រ្គោះ ។ អស់ជាច្រើនឆ្នាំ និងនៅទូទាំងពិភពលោកស្ទើរគ្រប់ទីកន្លែង ខ្ញុំបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះ ជាពន្លឺនៃពិភពលោកនេះ ។ វាជាឯកសិទ្ធិសម្រាប់យើងដើម្បីមករកទ្រង់ ដើរតាមទ្រង់ ហើយទទួលអារម្មណ៍នៃពន្លឺរបស់ទ្រង់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។
ពន្លឺនៃលោកិយ
នាយប់មួយជាច្រើនឆ្នាំបន្ទាប់ពីបទពិសោធន៍ជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដែលមិនអាចបំភ្លេចបាននោះ បាបារ៉ាភរិយាខ្ញុំ និងខ្ញុំបានគយគន់មើលផ្ទៃមេឃដោយភាពស្ញប់ស្ញែង ។ នៅពេលយើងធ្វើដូច្នេះ ខ្ញុំមើលផ្កាយរាប់លានដោយស្ងប់ស្ងែង ដែលមើលទៅពិតជាភ្លឺ និងស្រស់ស្អាតខ្លាំងណាស់នៅយប់នោះ ។ គំនិតខ្ញុំនឹកគិតដល់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ទៅកាន់ម៉ូសេដោយងឿងឆ្ងល់ថា ៖ « ហើយពិភពលោកដ៏ច្រើនឥតគណនា នោះយើងបានបង្កើតឡើង ហើយយើងបានបង្កើតរបស់ទាំងនោះឡើងសម្រាប់គោលបំណងរបស់យើងផ្ទាល់ ហើយដោយសារព្រះរាជបុត្រា នោះយើងបានបង្កើតរបស់ទាំងនោះមក គឺជាព្រះរាជបុត្រាបង្កើតតែមួយរបស់យើង » ( ម៉ូសេ ១:៣៣ ) ។
ចេញមកពីព្រះអង្គសង្រ្គោះ ទើបមាននូវព្រះចេស្តាដែលបានបង្កើត ហើយថាទ្រង់បានផ្តល់ពន្លឺដល់ព្រះអាទិត្យ ព្រះចន្ទ ផ្កាយ និងផែនដី ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨៨:៧–១០ ) ។ ទ្រង់អាចប្រកាសដោយត្រឹមត្រូវថា ៖ « ខ្ញុំជាពន្លឺលោកីយ៍ អ្នកណាដែលតាមខ្ញុំ នោះមិនដែលដើរក្នុងសេចក្តីងងឹតឡើយ គឺនឹងមានពន្លឺនៃជីវិតវិញ » ( យ៉ូហាន ៨:១២; សូមមើលផងដែរ យ៉ូហាន ៩:៥ ) ។
នៅក្នុងប្រសាសន៍របស់ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក ដែលជាទីប្រឹក្សាទីមួយនៅក្នុងគណៈប្រធានទីមួយបានថ្លែងថា « ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាពន្លឺលោកិយ ពីព្រោះទ្រង់គឺជាប្រភពនៃពន្លឺដែល ‹ ចេញមកពីវត្តមាននៃព្រះដើម្បីបំពេញភាពល្ហល្ហេវនៃមេឃ › [ គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:១២ ] » ។ ពន្លឺរបស់ព្រះគ្រីស្ទគឺជា « ពន្លឺពិតដែលបំភ្លឺដល់មនុស្សទាំងអស់ ដែលកើតមកក្នុងលោកីយ៍ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩៣:២; សូមមើលផងដែរ ៨៤:៤៦ ) ។ ដោយមានពន្លឺនេះ យើងអាចដឹងពីរបៀបដើម្បីវិនិច្ឆ័យ « ដឹងខុស និងត្រូវ » ( មរ៉ូណៃ ៧:១៦ ) ។ ពន្លឺនៃសាកលលោកនេះត្រូវបានស្គាល់ថាជា « ពន្លឺនៃសេចក្ដីពិត » « ពន្លឺនៃព្រះគ្រីស្ទ » និង « ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះគ្រីស្ទ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨៨:៦; ៨៨:៧; មរ៉ូណៃ ៧:១៦ ) ។១
សាវកយ៉ូហានបានមានប្រសាសន៍ថា « ពន្លឺនោះក៏ភ្លឺមកក្នុងសេចក្តីងងឹត តែសេចក្តីងងឹតយល់មិនដល់ពន្លឺទេ » ( យ៉ូហាន ១:៥ ) ។ នៅសម័យរបស់យើង សាតាំងកំពុងធ្វើការបន្ថែមម៉ោងដើម្បីដឹកនាំបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះទៅរកភាពងងឹត ដោយបិទ « ពន្លឺ និងជាជីវិត ហើយជាសេចក្ដីពិតនៃពិភពលោក » ( អេធើរ ៤:១២ ) ។
យើងមិនអាចយល់—ឬដឹងគុណ—ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់បានពេញលេញឡើយ នៅពេលយើងបាត់បង់ពន្លឺ និងសេចក្តីពិតរបស់ទ្រង់នោះ ។ ប៉ុន្តែកាលដែលយើងប្រែចិត្ត និងគោរពប្រតិបត្តិ បម្រើ និងថ្វាយបង្គំទ្រង់ នោះគឺយើងយកឈ្នះលើភាពងងឹតហើយ ។ ពន្លឺរបស់ទ្រង់ត្រឡប់មកវិញ ហើយរុញច្រានស្រមោលនៃពិភពលោកចេញពីមុខ និងចេញពីគំនិតរបស់យើង ។
មានពរដោយព្រោះពន្លឺ
កាលដែលពិភពលោករបស់យើងកាន់តែងងឹត ហើយមិនស្ងប់ នោះការទទួលអារម្មណ៍នៃពន្លឺរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងអាចហាក់ដូចជាបញ្ហាប្រឈមមួយ ។ ប៉ុន្តែប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានរំឭកយើងថា « កាលណាភាពងងឹតមកជាមួយនឹងការឈឺចាប់ដ៏ខ្លាំងកើតមានកាន់តែច្រើន នោះធ្វើឲ្យពន្លឺនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទភ្លឺកាន់តែចែងចាំង » ។២
ខ្ញុំបានឃើញថា ពន្លឺរបស់ទ្រង់កាន់តែភ្លឺឡើងៗនៅក្នុងព្រលឹងខ្ញុំ កាលខ្ញុំមានពេលសម្រាប់កិច្ចការនៃព្រះវិញ្ញាណនៅគ្រាដែលស្ងប់ស្ងាត់ ដូចជាយប់នោះជាមួយ បាបារ៉ា ជាដើម ។ នោះហើយជាពេលដែលចំណាប់អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណ ការណែនាំ និងពន្លឺមករកយើង ។ នោះគឺជាពេលដែលយើងចាប់ផ្តើមយល់ថាតើមានពរយ៉ាងណាដែលយើងមានព្រះអង្គសង្រ្គោះ ។
ក្នុងនាមជាពន្លឺនៃពិភពលោកនេះ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបំភ្លឺផ្លូវនៃដំណើរជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើង តាមរយៈគំរូ និងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល យ៉ូហាន ៨:១២ ) ។ ទ្រង់សម្រាលបន្ទុករបស់យើងដោយក្តីស្រឡាញ់ និងសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១១:២៨–៣០ ) ។ ទ្រង់សម្រាលដួងចិត្តយើងដោយក្តីសង្ឃឹម និងការព្យាបាលតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល មរ៉ូណៃ ៧:៤១ ) ។ ហើយទ្រង់បំភ្លឺគំនិតរបស់យើងជាមួយ « ព្រះវិញ្ញាណនៃសេចក្ដីពិត » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៦:១៥; សូមមើលផងដែរ ១១:១៣ ) ។
អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ៖ « នៅគ្រប់រដូវនៃជីវិតរបស់យើង នៅគ្រប់ស្ថានភាពដែលយើងជួបប្រទះ ហើយនៅគ្រប់ឧបសគ្គដែលយើងអាចប្រឈមមុខ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាពន្លឺដែលកម្ចាត់ភាពភ័យខ្លាច ផ្ដល់នូវការអះអាង និងការដឹកនាំ ហើយបង្កើតឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្ដ និងអំណរដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួន » ។៣
អែលឌើរ បាឡឺដ បានបម្រើបេសកកម្មនៅប្រទេសអង់គ្លេសចាប់ពីឆ្នាំ ១៩៤៨ ដល់ឆ្នាំ ១៩៥០ ។
ចូរលើកពន្លឺរបស់អ្នករាល់គ្នាឡើង
ឯកសិទ្ធិនៃការចែកចាយពន្លឺនៃព្រះអង្គសង្គ្រោះជាមួយអ្នកដទៃ ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យមករកទ្រង់ ហើយទទួលអារម្មណ៍នៃក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះពួកគេតែងតែពិសេសសម្រាប់ខ្ញុំជានិច្ច ។ ខ្ញុំពេញចិត្តធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅប្រទេសអង់គ្លេស ។ ខ្ញុំពេញចិត្តធ្វើជាប្រធានបេសកកម្មនៅប្រទេសកាណាដា ។ ហើយខ្ញុំស្រឡាញ់ការហៅបម្រើបច្ចុប្បន្នរបស់ខ្ញុំក្នុងនាមជាសមាជិកនៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ ការហៅរបស់ខ្ញុំផ្តល់ឱកាសដើម្បីថ្លែងទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយចែកចាយសារលិខិតនៃការស្តារឡើងវិញនៅទូទាំងពិភពលោក ។
ថ្មីៗនេះព្រះអង្គសង្រ្គោះបានប្រាប់ដល់ពួកសាវករបស់ទ្រង់ថា ៖
« អ្នករាល់គ្នាជាពន្លឺនៃលោកិយ ។ ឯទីក្រុងណាដែលនៅលើភ្នំនោះលាក់មិនកំបាំងទេ ។ …
« ដូច្នេះចូរឲ្យពន្លឺរបស់អ្នករាល់គ្នា បានភ្លឺនៅមុខមនុស្សលោកយ៉ាងនោះដែរ ដើម្បីឲ្យគេឃើញការល្អ ដែលអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្ត រួចសរសើរតម្កើងដល់ព្រះវរបិតានៃអ្នករាល់គ្នាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ » ( ម៉ាថាយ ៥:១៤, ១៦ ) ។
ចំពោះប្រជាជននីហ្វៃ ទ្រង់បានមានព្រះបន្ទូលថា « មើលចុះ យើងជាពន្លឺដែលអ្នករាល់គ្នានឹងលើកឡើង—គឺនូវអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាបានឃើញយើងធ្វើ » ។ ទ្រង់បានបន្ថែម « អ្នករាល់គ្នាស្គាល់ការណ៍ទាំងឡាយ ដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវធ្វើនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់យើង ត្បិតកិច្ចការទាំងឡាយដែលអ្នករាល់គ្នាបានឃើញយើងធ្វើយ៉ាងណា នោះអ្នករាល់គ្នាត្រូវធ្វើយ៉ាងនោះដែរ ដ្បិតអ្វីៗដែលអ្នករាល់គ្នាបានឃើញយើងធ្វើយ៉ាងណា នោះអ្នកត្រូវធ្វើតាមយ៉ាងនោះដែរ » ( នីហ្វៃទី៣ ១៨:២៤; ២៧:២១ ) ។
នៅជំនាន់របស់យើង ព្រះអង្គសង្រ្គោះក៏រំពឹងថា សិស្សរបស់ទ្រង់នឹងប្រើពន្លឺរបស់ទ្រង់ដើម្បី « បណ្ដេញសេចក្ដីងងឹតចេញពីចំណោម [ យើង ] » ផងដែរ ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥០:២៥ ) ។ ពន្លឺរបស់យើងចែងចាំង កាលយើងមានក្តីស្រឡាញ់ដូចជាទ្រង់ ។ ពន្លឺរបស់យើងចែងចាំង កាលយើងចែកចាយទីបន្ទាល់របស់យើងពីការស្តារឡើងវិញ និងក្តីសង្ឃឹមក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ។ ពន្លឺរបស់យើងចែងចាំង កាលយើងបន្លឺសំឡេងរបស់យើងក្នុងការការពារសេចក្តីពិត ។ ហើយកាលដែលពន្លឺរបស់យើងចែងចាំងឡើង យើងទាក់ទាញអ្នកដទៃទៀតឲ្យទៅរកប្រភពនៃពន្លឺនោះ ។
ផ្តល់ការបម្រើដោយមិនគិតពីប្រយោជន៍ ហើយបងប្អូននឹងទទួលអារម្មណ៍នៃពន្លឺទ្រង់ភ្លឺក្នុងចិត្តបងប្អូន ។ សូមអធិស្ឋានដោយបន្ទាបខ្លួន ដើម្បីទទួលបានឱកាសដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អ ហើយបងប្អូននឹងត្រូវបានដឹកនាំទៅកាន់អស់អ្នកដែលត្រៀមខ្លួនទទួលយកពន្លឺរបស់ទ្រង់ ។ សូមស្រឡាញ់អ្នកដទៃតាមរបៀបតូចតាច និងធំដុំ ហើយបងប្អូនធ្វើឲ្យពិភពលោកនេះកាន់តែប្រសើរឡើង និងកាន់តែភ្លឺថ្លាឡើង ។
ព័ត៌មានលម្អិតមកពី ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយ ហារី អែនឌើរសិន
ពន្លឺមួយដែលមិនចេះចប់មិនចេះហើយ
ខ្ញុំមានអំណរគុណដ៏អស់កល្បជានិច្ចចំពោះបទពិសោធន៍ដែលខ្ញុំមានកាលជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាវ័យក្មេងនៅប្រទេសអង់គ្លេស ពេលខ្ញុំបានដឹងដោយខ្លួនឯងថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ ។ បច្ចុប្បន្ននេះខ្ញុំដឹងច្បាស់ជាងនេះទៅទៀត កាលខ្ញុំបានឆ្លងកាត់ជីវិតដោយការសាកល្បង និងសេចក្តីរីករាយទាំងអស់ ។
ការបម្រើរបស់ខ្ញុំនៅក្នុងសាសនាចក្របានផ្ដល់ពរជ័យដល់ខ្ញុំនូវបទពិសោធន៍ខាងវិញ្ញាណដ៏ពិសេសអស្ចារ្យជាច្រើន ហើយខ្លះទៀតពិសិដ្ឋពេករហូតមិនអាចលើកមកពិភាក្សាបានឡើយ ។ គ្មានអំណោយទានណាដែលសំខាន់ និងមានតម្លៃជាងដែលខ្ញុំអាចផ្តល់ឲ្យដល់កូនៗ ចៅៗ ចៅទួត និងបងប្អូន មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំទូទាំងពិភពលោកនេះ ជាងសាក្សីដ៏ពិតប្រាកដរបស់ខ្ញុំថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះវរបិតាដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង ជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងជាព្រះប្រោសលោះនៃមនុស្សលោកទាំងអស់ឡើយ ។
ភរិយាដ៏មានតម្លៃរបស់ខ្ញុំ បាបារ៉ា បានទទួលមរណភាពនៅឆ្នាំ ២០១៨ ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណណាស់ដែលខ្ញុំដឹងថា ដោយសារការផ្សារភ្ជាប់នៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់យើង ហើយដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងនឹងរួមរស់ជាមួយគ្នាម្ដងទៀតជាមួយគ្រួសារយើងសម្រាប់ភាពអស់កល្បជានិច្ច ។
ពេលខ្លះខ្ញុំនឿយហត់ ។ នៅគ្រាទាំងនោះ ខ្ញុំឈប់ ហើយសម្លឹងមើលទៅរូបថតព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់យើង ។ ខ្ញុំគិតអំពីទ្រង់នៅគែតសេម៉ានី ហើយភ្លាមៗនោះ ខ្ញុំលែងនឿយហត់ទៀតហើយ ។ ខ្ញុំដឹងនៅក្នុងដួងចិត្តខ្ញុំថា ពីព្រោះទ្រង់បានយកឈ្នះពិភពលោកនេះ « សេចក្ដីងងឹតកំពុងតែបាត់ទៅ ហើយពន្លឺដ៏ពិតបានភ្លឺឡើង » ( យ៉ូហាន ទី១ ២:៨ ) ។
ខ្ញុំដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមានព្រះជន្មរស់ ។ « ទ្រង់ជា … ពន្លឺមួយដែលមិនចេះចប់មិនចេះហើយ ដែលពុំអាចធ្វើឲ្យងងឹតបានឡើយ » ( ម៉ូសាយ ១៦:៩ ) ។ ទ្រង់គឺជាពន្លឺយើង ជីវិតយើង និងជាផ្លូវយើង—ទាំងម្សិលមិញ ថ្ងៃនេះ និងជារៀងរហូតទៅ ។ សូមឲ្យយើងធ្វើតាមទ្រង់ដោយខ្ជាប់ខ្ជួន ហើយចែងចាំពន្លឺទ្រង់ទៅកាន់ពិភពលោកនេះ ។