« ការសន្ទនាសំខាន់ៗនៅក្នុងគ្រួសារ » លីអាហូណា ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២៣ ។
ការសន្ទនាសំខាន់ៗនៅក្នុងគ្រួសារ
ការសន្ទនាសំខាន់ៗនៅក្នុងគ្រួសារនឹងជួយកូនៗរបស់យើងឲ្យស្គាល់ពីអ្វីដែលពួកគេជឿ និងមូលហេតុដែលពួកគេជឿលើរឿងនេះ ។
កូនប្រុសបានសូមឲ្យឪពុកបង្រៀនគាត់អំពីការឡើងភ្នំ ។ ឪពុករូបនោះបានបង្រៀនអ្វីៗដែលចាំបាច់ទាំងអស់ ដោយរួមមានទាំងផែនការ សុវត្ថិភាព ការរៀបចំខ្លួន និងឧបករណ៍ ។ កូនប្រុសរូបនោះបានសួរថាតើពេលណាទើបពួកគាត់នឹងនិយាយអំពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើក្នុងករណីមានអាសន្ន ។ ឪពុករូបនោះបានមានប្រសាសន៍ថា គាត់ពុំចង់បំភ័យកូនប្រុសគាត់ទេ ហើយថា ការសន្ទនានេះអាចរង់ចាំរហូតដល់វាចាំបាច់ ។
ពួកគេបានបញ្ចប់ការបំពាក់បំប៉នរបស់ពួកគេ ហើយបានទៅឡើងភ្នំជាលើកទីមួយនៅភ្នំ រ៉េននៀ ដែលនៅជិត ស៊ីអាតថល វ៉ាស៊ីនតោន ។ បទពិសោធន៍ និងលក្ខខណ្ឌបានចាប់ផ្តើមល្អ រហូតដល់អាកាសធាតុបានប្រែក្លាយកាន់តែអាក្រក់ ហើយភ្លាមៗនោះពួកគេបានឃើញថា ពួកគេកំពុងសម្លឹងមើលព្រិលដែលកំពុងធ្លាក់យ៉ាងខ្លាំង ។
ពួកគេពុំដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វីឡើយ ដោយសារពួកគេពុំបានពិភាក្សាគ្នាអំពីរឿងនេះពីមុនមក ។ កូនប្រុសរូបនោះបានសួរទៅឪពុករបស់ខ្លួនថា « ប៉ា ឥឡូវនេះ តើកូនបានត្រៀមខ្លួនរួចហើយឬនៅ សម្រាប់ការសន្ទនាអំពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើនៅក្នុងគ្រាអាសន្ននេះ ? »
ការសន្ទនាដែលចាំបាច់—សម្រាប់សុវត្ថិភាពនៅក្នុងផ្ទះរបស់យើង—អាចជួយយើងឲ្យរៀបចំខ្លួនសម្រាប់ព្យុះព្រិលនៃជីវិតបាន ។
អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានមានប្រសាសន៍ថា « សេចក្ដីពិតដ៏ធំទីមួយនៅក្នុងសាកលលោកនេះគឺថា ព្រះស្រឡាញ់យើង » ។១ ប្រសាសន៍របស់លោករំឭកយើងថា សេចក្ដីស្រឡាញ់នោះគឺជាគ្រឹះសម្រាប់ភាពអស់កល្បជានិច្ច និងសម្រាប់ជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង ។ ដោយមានសេចក្ដីស្រឡាញ់នោះជាមូលដ្ឋាន នោះការសន្ទនា និងទំនាក់ទំនងដែលយើងមានជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសាររបស់យើងគឺសំខាន់ណាស់ ។
ក្នុងនាមជាស្វាមី ឪពុក អ្នកប្រឹក្សាក្នុងសាលា និងអ្នកប្រឹក្សាសុខភាពផ្លូវចិត្តដែលមានអាជ្ញាប័ណ្ណ ខ្ញុំបានរកឃើញថា ការសន្ទនាក្នុងគ្រួសារមានសារៈសំខាន់ ហើយមិនគួរពន្យារពេលឡើយ ។ ចយ ឌី ចូនស៍ អតីតប្រធានអង្គការបឋមសិក្សាទូទៅបានមានប្រសាសន៍ថា « យើងមិនអាចរង់ចាំឲ្យការប្រែចិត្តជឿកើតឡើងចំពោះកូនៗរបស់យើងនោះទេ ។ … ការសន្ទនាជាគ្រួសារអំពីដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាការសន្ទនា ចាំបាច់ … ដែលអាចយាងអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណ » ។២
តើការសន្ទនាដែលចាំបាច់មានអ្វីខ្លះ ?
ស៊ីស្ទើរ ចូនស៍ ផ្តល់និយមន័យនៃការសន្ទនាចាំបាច់ថាជា « វិធីងាយៗ គឺការសន្ទនាដោយយកចិត្តទុកដាក់ [ ដែល ] អាចជំរុញកូនៗ [ និងយើង ] ឲ្យដឹងថា វាមិនមែនត្រឹមតែ អ្វី ដែលពួកគេជឿនោះទេ ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់បំផុតនោះគឺ មូលហេតុ ដែលពួកគេជឿលើដំណឹងល្អនេះវិញ » ។៣ ពាក្យសម្តីមួយដែលខ្ញុំចូលចិត្តពីនិយមន័យនេះគឺ ងាយៗ ។ ការសន្ទនារបស់យើងមិនចាំបាច់តែស៊ីជម្រៅ ឬពិបាកៗ ឬសូម្បីតែគ្រោងទុកនោះទេ ។ តាមពិតទៅ ការសន្ទនាដ៏ល្អបំផុតមួយចំនួនដែលយើងនឹងមិនធ្លាប់មាន មិនអាចត្រូវបានគ្រោងទុកនោះទេ មានតែការរៀបចំខ្លួនដោយការមានព្រះវិញ្ញាណគង់នឹងយើងដើម្បីជួយយើងជានិច្ចនោះទេទើបអាចជួយបាន ។
ស៊ីស្ទើរ ចូនស៍ បានបន្តបង្រៀន ៖ « ការប្រែចិត្តជឿដោយចៃដន្យគឺ មិនមែន ជាគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទេ ។ ការប្រែក្លាយដូចជាព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់យើងពុំមែនកើតឡើងដោយចៃដន្យទេ » ។៤ វាកើតឡើងមួយបន្ទាត់ម្តងៗ ជាមួយនឹងពេលវេលា និងចេតនានៃការខិតខំប្រឹងប្រែង ។
តើការសន្ទនាចាំបាច់ៗកើតឡើងញឹកញាប់ប៉ុណ្ណា ?
យើងគួរនិយាយជាមួយកូនៗយើងរាល់ថ្ងៃ ។ កាលណាយើងមានការសន្ទនាចាំបាច់ៗញឹកញាប់ នោះវាកាន់តែក្លាយជារឿងធម្មតា ដូចធម្មជាតិ និងមានការបំភ្លឺ ។
របៀបមួយដ៏អាក្រក់បំផុតក្នុងការសន្ទនាចាំបាច់ៗ គឺមិនត្រូវលើកយករឿងទាំងអស់មកនិយាយក្នុងពេលតែមួយទេ ! ជាញឹកញាប់យើងគិតថា វាមិនមែនជាពេលវេលាត្រឹមត្រូវទេ វាស្មុគស្មាញពេក ឬកូនៗយើងនឹងមិនយល់ទេ ។ យើងមិនចង់ប្រមាថ ឬនិយាយអ្វីខុស ឬធ្វើឲ្យអ្នកណាម្នាក់មិនស្រណុកចិត្តឡើយ ។ ទោះជាណា យ៉ាងហោចណាស់ការព្យាយាមសន្ទនាគឺល្អជាងមិននិយាយអ្វីសោះ ។
តើយើងមានការសន្ទនាចាំបាច់ៗជាមួយកូនដោយរបៀបណា ?
រូបមន្តងាយៗដែលខ្ញុំបានរកឃើញសម្រាប់ការសន្ទនាសំខាន់ៗនៅក្នុងគ្រួសារគឺ ការស្រឡាញ់ ការស្តាប់ និងការផ្លាស់ប្តូរ ។ ទោះបីជាយើងប្រហែលជាមិនល្អឥតខ្ចោះចំពោះកូនណាម្នាក់ក៏ដោយ ក៏យើងអាចព្យាយាមធ្វើតាមគំរូនេះជានិច្ចដែរ ។
សេចក្តីស្រឡាញ់ ៖ បើគ្មានមូលដ្ឋានគ្រឹះ និងការអនុវត្តនូវសេចក្តីស្រឡាញ់ទេ យើងមិនអាចមានការសន្ទនាចាំបាច់ៗដែលមានប្រសិទ្ធភាពបំផុតនោះទេ ។ សេចក្តីស្រឡាញ់គឺជាអ្វី ពេលណា ហេតុអ្វី និងរបៀបនៃគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងធ្វើនៅក្នុងគ្រួសាររបស់យើង ។ កូនៗរបស់យើងត្រូវមានអារម្មណ៍មានសុវត្ថិភាពនៅពេលមានទំនាក់ទំនងជាមួយយើង ហើយសេចក្តីស្រឡាញ់ផ្តល់នូវបរិយាកាសដ៏សំខាន់នោះ ។ យើងអាចបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់បានជានិច្ច ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានបង្ហាញយើងពីរបៀបធ្វើការណ៍នេះ ។
ស៊ីស្ទើរ ចូនស៍ បានមានប្រសាសន៍ ៖ « កាលយើងបីបាច់ និងរៀបចំកូនៗរបស់យើង នោះយើងផ្តល់សិទ្ធិជ្រើសរើសដល់ពួកគេ យើងស្រឡាញ់ពួកគេអស់ពីបេះដូង យើងបង្រៀនពួកគេពីព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ និងអំណោយទាននៃការប្រែចិត្តរបស់ទ្រង់ ហើយយើងនឹងមិនបោះបង់ ពួកគេចោលឡើយ ។ យ៉ាងណាមិញ តើនេះមិនមែនជារបៀបរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះយើងម្នាក់ៗទេឬអី ? »៥
ស្តាប់ ៖ ខ្ញុំបានរៀនតាមរយៈកំហុសរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ថា ការស្តាប់ដោយសកម្មគឺជាផ្នែកដ៏សំខាន់នៅរាល់ការសន្ទនាដ៏ចាំបាច់ទាំងអស់ ។ គួរតែរៀនស្តាប់មុនគេ និងស្តាប់ឲ្យបានទ្វេដង ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាគំរូដ៏ល្អបំផុតនៃរបៀបមានការសន្ទនាដ៏ចាំបាច់ និងស្តាប់យ៉ាងសកម្ម ។ យើងរៀននៅក្នុង យ៉ូហាន ៨ ថា ពេលពួកផារិស៊ីនាំស្ត្រីផិតក្បត់នោះមក អ្វីដែលទ្រង់មានបន្ទូលនឹងស្ត្រីនេះជាដំបូងនោះគឺ ៖ « ពួកដែលចោទប្រកាន់នាង តើនៅឯណា គ្មានអ្នកណាកាត់ទោសនាងទេឬអី » ( ខទី ១០ ) ។ ដើម្បីជួយដល់ការរៀនសូត្រចាំបាច់ៗនោះ ទ្រង់បានសួរសំណួរ ហើយស្តាប់មុននឹងបង្រៀន ។
ការផ្លាស់ប្តូរ ៖ កាលយើងមានសេចក្តីស្រឡាញ់ ស្តាប់ និងមានទំនាក់ទំនងគ្នាល្អ តើយើងធ្វើអ្វីពីទីនេះទៅ ? តើយើងត្រូវប្រែចិត្ត បង្រៀន ស្តាប់ឲ្យបានច្រើន បម្រើ សុំទោស អត់ទោសឬ ? ការសន្ទនាដ៏ចាំបាច់គួរតែផ្តល់ឲ្យយើងនូវឱកាសដើម្បីផ្លាស់ប្តូរ ។ សង្ឃឹមថា យើងតែងព្យាយាមធ្វើដូចជាប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ « ធ្វើឲ្យបានល្អបន្តិចរាល់ថ្ងៃ » ។៦
តើយើងអាចមានការសន្ទនាចាំបាច់ៗញឹកញាប់ជាងមុនដោយរបៀបណា ?
បងប្អូននឹងបានដឹកនាំដោយវិវរណៈសម្រាប់អ្វីដែលដំណើរការល្អបំផុតសម្រាប់គ្រួសាររបស់បងប្អូន ។ សូមពិចារណាការណែនាំទាំងនេះមកពីបទពិសោធន៍របស់គ្រួសារយើង ៖
ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ ៖ នៅពេលខ្ញុំបានសួរកូនៗរបស់យើងពីអ្វីដែលយើងធ្វើដែលជួយពួកគេបានល្អបំផុតក្នុងការសន្ទនាអំពីដំណឹងល្អ នោះពួកគេបាននិយាយថា គឺការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយគ្នាជារៀងរាល់ល្ងាចដោយប្រើ ចូរមកតាមខ្ញុំ ។
ការប្រជុំថ្លែងទីន្ទាល់គ្រួសាររាល់ថ្ងៃអាទិត្យតមអាហារ ៖ ជាធម្មតា វាមិនមែនជាការប្រជុំថ្លែងទីបន្ទាល់ជាផ្លូវការនោះទេ ប៉ុន្តែជាពេលវេលាសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ៗនៅក្នុងគ្រួសាររបស់យើងដើម្បីចែកចាយអារម្មណ៍ ជំនឿ ការពុះពារ និងភាពជោគជ័យ ។ ភរិយាខ្ញុំ និងខ្ញុំតែងតែព្យាយាមថ្លែងទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ការប្រជុំនេះបានក្លាយជាបទពិសោធន៍ដ៏មានឥទ្ធិពលបំផុតមួយនៅក្នុងផ្ទះរបស់យើង ។
អាហារពេលល្ងាចជុំគ្រួសារ ៖ នៅពេលយើងនិយាយថា « នេះជាម៉ោងអ្វី ? » ក្នុងអំឡុងពេលអាហារពេលល្ងាច កូនៗដឹងថា វាដល់ពេលដែលសមាជិកម្នាក់ៗត្រូវចែកចាយរឿងមួយដែលដំណើរការទៅបានល្អ និងរឿងមួយដែលពួកគេបន់ឲ្យវាដំណើរការបានល្អនៅថ្ងៃនោះ ។ ជារឿយៗ វានាំទៅរកការបង្ហាញពីការដឹងគុណ សេចក្តីស្រឡាញ់ ពេលខ្លះការខកចិត្ត និងជាញឹកញាប់ឈានដល់ការសន្ទនាដែលនិយាយតែពីដំណឹងល្អ ដែលបើមិននិយាយទេ នោះនឹងមិនកើតឡើងឡើយ ។
ការសន្ទនាម្នាក់ទល់នឹងម្នាក់ ៖ ខ្ញុំចូលចិត្តថ្ងៃអាទិត្យតមអាហារជារៀងរាល់ខែ ដើម្បីអង្គុយជាមួយកូនៗរបស់ខ្ញុំម្នាក់ទល់នឹងម្នាក់ អធិស្ឋានឲ្យពួកគេម្នាក់ៗតាមឈ្មោះ មើលកែវភ្នែកពួកគេ ហើយសួរសំណួរពួកគេ ។ ខ្ញុំព្យាយាមស្តាប់ ហើយភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយអារម្មណ៍ និងតម្រូវការពួកគេ ។ វាប្រហែលជាចម្លែកសម្រាប់ពួកគេពីដំបូង ប៉ុន្តែឥឡូវពួកគេនឹកវា ប្រសិនបើយើងមិនធ្វើនោះ ។ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាពួកគេដឹងថា ពេលវេលារបស់ខ្ញុំជាមួយពួកគេគឺសំខាន់ជាងអ្វីផ្សេងទៀត ហើយថាខ្ញុំចង់ធ្វើការសន្ទនាចាំបាច់ៗជាមួយពួកគេជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។
ពិនិត្យមើលគោលដៅ ៖ យើងបង្កើតគោលដៅផ្ទាល់ខ្លួន ប្តីប្រពន្ធ និងគ្រួសាររៀងរាល់ខែមករា ។ បន្ទាប់មក យើងពិភាក្សាអំពីការលូតលាស់ និងការរីកចម្រើនរបស់យើងលើគោលដៅនោះជារៀងរាល់ខែ ក្នុងអំឡុងពេលសិក្សាព្រះគម្ពីរ ឬមេរៀនពេលល្ងាចនៅផ្ទះ ។ ការណ៍នេះដឹកនាំទៅរកការសន្ទនាដែលចាំបាច់ ។
ការសហការណ៍ជាស្វាមី ឬភរិយា ឬជាឪពុក ឬជាម្តាយ ៖ រៀងរាល់យប់ថ្ងៃអាទិត្យ នៅពេលដែលខ្ញុំ និងភរិយាមើលប្រតិទិនប្រចាំសប្តាហ៍របស់យើង យើងក៏សួរគ្នាទៅវិញទៅមកអំពីអារម្មណ៍របស់យើង និងអ្វីដែលយើងកំពុងពុះពារជាមួយ ឬត្រូវការជំនួយ ។ យើងមានការសន្ទនាចាំបាច់ៗអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់យើង និងកូនៗរបស់យើងម្នាក់ៗ និងអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើ ដើម្បីបញ្ចូលបន្ថែមនូវដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់យើងម្នាក់ៗ ។
ភរិយារបស់ខ្ញុំគឺជាអ្នកស្តាប់ដ៏ល្អជាងខ្ញុំ ហើយប្រសើរជាងក្នុងការជួយយើងឲ្យមានតុល្យភាព និងផ្តោតលើផ្លូវនៃសេចក្តីសញ្ញា ។ ខ្ញុំរៀនច្រើនពីគាត់ ហើយមានពរណាស់ដែលគាត់ជ្រើសរើសខ្ញុំសម្រាប់ភាពអស់កល្បជានិច្ច ។
គ្រួសាររបស់យើងមិនល្អឥតខ្ចោះក្នុងការធ្វើរឿងទាំងអស់នេះទេ ប៉ុន្តែយើងប្រឹងប្រែងអស់ពីសមត្ថភាព ហើយយើងបន្តព្យាយាម ។
ត្រៀមខ្លួនឲ្យបានមុនពេលទុក្ខលំបាកមកដល់
សូមកុំរង់ចាំរហូតដល់ជីវិតនេះជួបទុក្ខលំបាកជាមួយអាពាហ៍ពិពាហ៍ កូនៗ ឬទំនាក់ទំនងផ្សេងទៀតឡើយ ។ ទុក្ខលំបាកគឺកើតឡើងពិតប្រាកដក្នុងជីវិត ។ ដំណឹងល្អ និងការសន្ទនាចាំបាច់ៗផ្សេងទៀតរៀបចំយើងបានល្អបំផុត លុះត្រាតែវាកើតឡើងដោយចេតនា និងទៀងទាត់ ។
ការនៅជាមួយភរិយាខ្ញុំ កូនៗ និងគ្រួសារសម្រាប់ភាពអស់កល្បជានិច្ចរបស់ខ្ញុំ គឺជាគោលដៅដ៏ធំបំផុតរបស់ខ្ញុំ និងជាគោលបំណងនៃអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលខ្ញុំធ្វើ រួមទាំងការសន្ទនាចាំបាច់ៗនីមួយៗផងដែរ ។
ខ្ញុំធ្វើមិនបានល្អគ្រប់ពេលនោះទេ ដូចមនុស្សទាំងអស់គ្នាដែរ ប៉ុន្តែតាមរយៈព្រះចេស្ដានៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការប្រែចិត្ត នោះខ្ញុំត្រូវបានលើកឡើង ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសន្យាថានឹងពង្រឹងយើងដោយព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ និងភាពភ្លឺថ្លានៃក្តីសង្ឃឹមដែលទ្រង់ប្រទានដល់យើងតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។ យើងមិនចាំបាច់ធ្វើល្អឥតខ្ចោះទេ ប៉ុន្តែយើងត្រូវតែព្យាយាមកែលម្អ ! យើងម្នាក់ៗមានអានុភាពនោះ ។ បងប្អូននឹងមិនបរាជ័យឡើយ ។ ជោគជ័យតែងតែបានមកពីការខិតខំ ។
ប្រធាន ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ថា « នៅពេលបងប្អូនជ្រើសរើសទុកឲ្យព្រះឈ្នះក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន នោះបងប្អូននឹងដកពិសោធន៍ដោយខ្លួនឯងថា ព្រះរបស់យើងគឺជា ‹ ព្រះនៃអព្ភូតហេតុ › [ មរមន ៩:១១ ] » ។៧ ការណ៍នោះអាចរួមទាំងការទុកឲ្យព្រះឈ្នះនៅក្នុងការសន្ទនាចាំបាច់របស់យើងផងដែរ ។ អ្វីៗទាំងអស់គឺអាចធ្វើទៅបានតាមរយៈព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ រួមទាំងការសន្ទនាសំខាន់ៗទាំងនេះដែរ ។ សេចក្តីស្រឡាញ់តែងតែជាចម្លើយរបស់ទ្រង់ជានិច្ច !
អ្នកនិពន្ធរស់នៅរដ្ឋវ៉ាស៊ីងតោន ស.រ.អា. ។