« ការរុករកផ្លូវឆ្លងកាត់ភាពលំបាកនៅក្នុងទំនាក់ទំនង » លីអាហូណា ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២៣ ។
ការរុករកផ្លូវឆ្លងកាត់ភាពលំបាក នៅក្នុង ទំនាក់ទំនង
ការសាកល្បងក្នុងគ្រួសារអាចយកឈ្នះបាន ប្រសិនបើយើងមានឆន្ទៈស្វែងរកជំនួយពីព្រះអម្ចាស់ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរ និងកែលម្អ ។
រចនារូបភាពដោយ អាលី+អាលី
ការស្វែងរកផ្លូវឆ្លងកាត់បញ្ហាប្រឈមនៅក្នុងទំនាក់ទំនងគ្រួសាររបស់យើងអាចសាកល្បងយើងដល់កម្រិតដែលយើងពិបាកនឹងធ្វើចិត្ត ។ ក្នុងនាមជាអ្នកប្រឹក្សាយោបល់ ខ្ញុំឃើញមនុស្សជួបស្ថានភាពឃោរឃៅជាច្រើន ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏ធ្វើជាសាក្សីដល់ពរជ័យក្នុងជីវិតនៃអស់អ្នកដែលប្រឈមមុខនឹងការសាកល្បងក្នុងគ្រួសាររបស់ពួកគេ ដោយការស្វែងរកជំនួយពីព្រះអម្ចាស់ដើម្បីកែលម្អទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេ បង្កើនសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការយោគយល់របស់ពួកគេ ហើយធ្វើការរួមគ្នាលើការផ្លាស់ប្ដូរសំខាន់ៗផងដែរ ។ ដោយមានជំនួយពីព្រះអម្ចាស់ ពួកគេបានរកឃើញកម្លាំងដើម្បីរីកចម្រើនតាមរយៈបញ្ហារបស់ពួកគេ ។
ទំនាក់ទំនងដែលមានលក្ខណៈដូចជាព្រះគ្រីស្ទអាចនាំមកនូវសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការយោគយល់
ថម និង ចូន ( បានប្តូរឈ្មោះ ) ទាំងពីរនាក់បានបាត់ស្វាមី ឬភរិយារបស់ខ្លួន ។ ភរិយារបស់ ថម បានលាចាកលោកនេះទៅ ព្រោះជំងឺមហារីក ហើយស្វាមីរបស់ ចូន ដោយសារតែញៀនថ្នាំ បានបោះបង់នាងទៅទាក់ទង់នារីផ្សេងទៀត ។ ថម និង ចូន បានជួបគ្នានៅឯសន្និសីទអ្នកនៅលីវមួយ ហើយពួកគាត់កំពុងចង់ស្វែងរកដៃគូដើម្បីរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។
ពួកគាត់ម្នាក់ៗមានកូនដែលមានអាយុក្រោម ១៥ ឆ្នាំ ។ គ្រួសាររបស់ពួកគាត់បានចេញទៅលេងខាងក្រៅជុំគ្នាជាច្រើនដង ហើយទាំង ថម និង ចូន អាចមើលឃើញបញ្ហាដែលអាចកើតមាន ពេលគ្រួសារទាំងពីរនេះត្រូវមករួមរស់ជាមួយគ្នា ។ ពួកគាត់បានមកទទួលការប្រឹក្សាដើម្បីទទួលបានគំនិតខ្លះៗអំពីរបៀបមានទំនាក់ទំនងល្អ ដើម្បីស្វែងរកផ្លូវឆ្លងកាត់ជំពូកថ្មីនៃជីវិតរបស់ពួកគាត់ ។
ខ្ញុំបានផ្តល់យោបល់ឲ្យពួកគាត់ទៅមើលសារលិខិតស្តីពីក្រុមប្រឹក្សាគ្រួសារដោយប្រធាន អិម រ័សុល បាឡឺដ ដែលជាប្រធានស្តីទីនៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ។ គាត់បានបង្រៀនថា « កូនៗត្រូវការឪពុកម្ដាយដែលចង់ស្ដាប់ពួកគេខ្លាំងណាស់ ហើយក្រុមប្រឹក្សាគ្រួសារអាចផ្ដល់ជាពេលមួយអំឡុងពេល ដែលសមាជិកគ្រួសារអាចរៀនដើម្បីយល់ និងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក » ។១
សម្រាប់ក្រុមប្រឹក្សាគ្រួសារ ពួកគាត់បានសម្រេចចិត្តដូចតទៅនេះ ៖
-
ស្វែងរកបញ្ហា ។
-
ប្រមូលផ្តុំដំណោះស្រាយ ។
-
ជ្រើសរើសផែនការ ។
-
ដាក់វាទៅជាសកម្មភាព ។
-
វាយតម្លៃភាពជោគជ័យនៃផែនការនេះនៅសប្តាហ៍បន្ទាប់ ហើយធ្វើការកែសម្រួលផែនការឡើងវិញ ប្រសិនបើចាំបាច់ ។
បន្ថែមពីលើការប្រឹក្សាជាមួយគ្នាជាគ្រួសារ ថម និង ចូន បានដឹងថា នៅពេលដែលភាពតានតឹងក្នុងទំនាក់ទំនងឡើងខ្ពស់ វាអាចត្រូវរៀនពីរបៀបកែលម្អទំនាក់ទំនងមួយទល់មួយផងដែរ ។
ថម និង ចូន បានរៀនបច្ចេកទេសជាច្រើនដែលជួយពួកគាត់ឲ្យកែលម្អការប្រាស្រ័យទាក់ទង និងទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគាត់ជាមួយកូនៗរបស់ពួកគាត់ ។
-
ឪពុកម្តាយរួបរួមគ្នាដើម្បីស្វែងរកដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហាជាមួយកូនៗ ។
-
ប្រសិនបើកូនៗមានការលំបាកក្នុងការបំពេញកិច្ចការប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ នោះឪពុក ឬម្តាយនឹងចំណាយពេលជាមួយពួកគេ ដោយពិភាក្សាអំពីសកម្មភាពពេលថ្ងៃនោះ ខណៈពេលដែលពួកគេខិតខំបំពេញកិច្ចការទាំងនោះ ។
-
ពួកគាត់បានចំណាយពេលរៀងរាល់សប្តាហ៍ ដើម្បីពង្រឹងទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគាត់ជាមួយកូនៗគ្រប់គ្នា ។
-
ពួកគាត់គិតទុកជាមុនថា ពួកគាត់នឹងដកខ្លួនចេញនៅពេលដែលខួរក្បាល « មានអារម្មណ៍អន់ចិត្ត » នោះ ( ស្រែក ) ហើយគ្រប់គ្រងលើ « វិចារណញ្ញាណ » ដែលជាខួរក្បាលផ្តោតលើដំណោះស្រាយ ( ការពិភាក្សា ) នោះ ។
-
នៅពេលណាដែលមានជម្លោះអំណាចរវាងឪពុកម្តាយ និងកូន ឪពុក ឬម្តាយ នៅពេលមានអារម្មណ៍នឹងធ្វើដូច្នេះ សូមដកខ្លួនចេញ ហើយត្រឡប់មកវិញនៅពេលក្រោយ ដើម្បីគិតរកដំណោះស្រាយថ្មី ។
កាលដែលគ្រួសារបានប្រឹងប្រែងអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទំនាក់ទំនងដ៏លំបាកតាមរបៀបដ៏ស្មោះត្រង់ និងរឹងមាំ—ការប្រាស្រ័យទាក់ទងអំពីបញ្ហាប្រឈមរបស់ពួកគាត់ និងរកដំណោះស្រាយជាមួយគ្នា—នោះ ថម និង ចូន បានទទួលស្គាល់ការរីកចម្រើនដ៏សំខាន់ៗដែលកូនៗរបស់ពួកគាត់មាន ក៏ដូចជាខ្លួនពួកគាត់ផងដែរ ។
ការយោគយល់ និងសេចក្តីស្រឡាញ់នាំឲ្យយើងកាន់តែជិតស្និទ្ធនឹងគ្នា
នៅពេលដែលកូនៗពេញវ័យ ពួកគេមិនធ្វើការជ្រើសរើសដែលយើងចង់បានជានិច្ចនោះទេ ។ តើយើងនឹងដោះស្រាយស្ថានភាពនោះដោយរបៀបណាទៅ ? តើយើងអាចរក្សា ឬថែមទាំងពង្រឹងទំនាក់ទំនងរបស់យើងដើម្បីយើងអាចបន្តជាអ្នកគាំទ្រ និងជាឥទ្ធិពលសុចរិតក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេដោយរបៀបណា ?
ធែរី និង ប្រូស៍ បានមកការិយាល័យរបស់ខ្ញុំភ្លាមៗបន្ទាប់ពី ធែរី និងកូនប្រុសរបស់ពួកគេ ដែលមានឈ្មោះថា សិត បានឈ្លោះគ្នាតាមទូរសព្ទ ។ សិត បានអាក់ខានទៅរៀនអស់បីឆ្នាំ ។ គាត់មានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ ហើយមិនទាន់អាចចេញពីការមើលថែរបស់វេជ្ជបណ្ឌិតទេ ។ ដោយសារតែជំងឺធ្ងន់ធ្ងររបស់គាត់ គាត់ពុំបានបម្រើបេសកកម្មទេ ។ ធែរី និង ប្រូស៍ មិនប្រាកដចិត្តថា គាត់មានទីបន្ទាល់ ឬតើគាត់បានទៅព្រះវិហារដែរឬអត់នោះទេ ។ ពួកគេព្រួយបារម្ភថា ជូលីន ដែលជាមិត្តស្រីថ្មីរបស់ សិត មិនមែនជាឥទ្ធិពលដែលពួកគេចង់បានក្នុងជីវិតរបស់ សិត នោះទេ ។ ឪពុកម្តាយទាំងពីរនាក់មានការខកចិត្តចំពោះផ្លូវដែលគាត់កំពុងដើរ ។
កាលយើងនិយាយអំពីអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើបាន នោះយើងបានពិភាក្សាអំពីរឿងប្រៀបប្រដូចអំពីចៀមដែលវង្វេង ។ អ្នកគង្វាលប្រហែលជាបានស្តាប់រកកូនចៀមដែលកំពុងស្រែកយំនោះ មុនពេលគាត់រកវាឃើញ ស្រឡាញ់វា ហើយយកវាមកហ្វូងវិញ ( សូមមើល លូកា ១៥:៦ ) ។ ធែរី និង ប្រូស៍ បានទទួលស្គាល់ថាពួកគេមិនអាចផ្លាស់ប្តូរ សិត បានទេ ប៉ុន្តែពួកគេបានសម្រេចចិត្តព្យាយាមស្តាប់គាត់ ស្រឡាញ់គាត់ ហើយអញ្ជើញគាត់មកផ្ទះវិញ ។ ពួកគេមិនអាចរើសភរិយា ឬផ្លូវជីវិតឲ្យគាត់បានទេ ប៉ុន្តែពួកគេអាចរំឭកគាត់អំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់គ្រួសារពួកគេចំពោះគាត់ និងចំពោះដំណឹងល្អ ។
ធែរី បានទូរសព្ទទៅសិត ហើយបានសុំទោសចំពោះការឈ្លោះប្រកែកនោះ ។ នាងគ្រាន់តែស្តាប់ប៉ុណ្ណោះ កាលដែលគាត់ប្រាប់នាងថាគាត់ខ្មាសអៀន ដោយសារគាត់មិនបានបម្រើបេសកកម្ម ។ គាត់បានងឿងឆ្ងល់ថា តើគាត់អាចណាត់ជួបដើរលេងជាមួយយុវនារីមកពីព្រះវិហារយ៉ាងម៉េចបាន ។ ពួកគេបានអញ្ជើញសិត និងជូលីន មកផ្ទះនៅវិស្សមកាល ។
សិត និងជូលីនបានមក ។ បងប្អូនស្រីរបស់សិត បានផ្តល់សេចក្តីស្រឡាញ់ដល់គូសង្សារនេះ ។ ទាំងឪពុក និងម្តាយសប្បាយចិត្តដែល សិត បានត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ហើយប្រាប់គាត់ដូច្នេះ ។ ធែរី និងប្រូស៍បានទាក់ទងទៅសិត ញឹកញាប់ជាងមុន ។ ធែរី បានផ្ញើសារទៅគាត់ជាច្រើនដងក្នុងមួយសប្តាហ៍ ។ គ្រួសារនេះបានទូរសព្ទហៅជាវីដេអូរាល់ថ្ងៃអាទិត្យ ។ ប៉ារបស់ សិត បានចំណាយពេលលេងវាយកូនគោល និងស្ទូចត្រីជាមួយគាត់ ។ វាបានកើតឡើងសន្សឹមៗ ប៉ុន្តែសិត បានមករស់នៅជាមួយគ្រួសារវិញ ។ នៅទីបំផុត សិត បានសម្រេចចិត្តថា ផ្លូវដែលជូលីន ជ្រើសរើសគឺមិនត្រឹមត្រូវសម្រាប់គាត់ទេ ។ ក្រោយមក គាត់បានរៀបការជាមួយស្រ្តីដ៏ល្អម្នាក់ដែលគាត់បានធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យ ។
ធែរី និង ប្រូស៍ បានរកឃើញកូនចៀមដែលបាត់របស់ពួកគេដោយការស្តាប់ ស្រឡាញ់ និងអញ្ជើញគាត់ឲ្យត្រឡប់ទៅក្នុងក្រោលវិញ ។
ការធ្វើការដើម្បីផ្លាស់ប្តូរជាមួយគ្នាអាចពង្រឹងទំនាក់ទំនង និងជំរុញឲ្យមានការរីកចម្រើន
ម៉ារី និងស្វាមីរបស់នាងឈ្មោះ ដេវីឌ បានរៀបការជាច្រើនឆ្នាំ ហើយជាសមាជិកដែលគួរឲ្យគោរពនៅក្នុងសហគមន៍របស់ពួកគេ ។ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃមួយ ម៉ារី បានដឹងពីទំនាក់ទំនងរបស់ដេវីឌជាមួយនារីម្នាក់ទៀត ទាំងដេវីឌមិនដឹងខ្លួន ។
ម៉ារីបានចូលមកក្នុងការិយាល័យរបស់ខ្ញុំ ដោយមានអារម្មណ៍ខឹងសម្បារ លាយឡំជាមួយទុក្ខលំបាក និងសោកសៅ ។ ពេលនាងយំប្រាប់ពីដំណើររឿងរបស់នាង នាងបានដឹងថា នាងត្រូវប្រាប់ដេវីឌពីអារម្មណ៍របស់នាង ប៉ុន្តែមិនមែនដោយកំហឹងនោះទេ ទើបព្រះវិញ្ញាណអាចគង់នៅជាមួយពួកគេបាន ។
បន្ទាប់ពីរៀបចំខ្លួនដោយការអធិស្ឋាន នាងបានប្រាប់ដេវីឌថា នាងស្រឡាញ់គាត់ ប៉ុន្តែថានាងខូចចិត្តពេលដឹងពីទំនាក់ទំនងរបស់គាត់ជាមួយនឹងនារីផ្សេង ។ ពួកគេនឹងត្រូវជួបជាមួយប៊ីស្សព ហើយពិចារណាអំពីជោគវាសនានៃអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេ ។ ដេវីឌមិនចង់បាត់បង់ភរិយារបស់គាត់ ឬគ្រួសាររបស់គាត់ឡើយ ។ ដោយមានជំនួយពីប៊ីស្សព គាត់បានចាប់ផ្តើមដំណើរការនៃការប្រែចិត្ត ។
ម៉ារី បានដឹងថាមានរឿងដែលពួកគេម្នាក់ៗត្រូវធ្វើ ដើម្បីស្វែងរកការព្យាបាលរៀងៗខ្លួន និងជាគូស្វាមីភរិយា ។ ម៉ារី បានសុំឲ្យដេវីឌនៅជាមួយឪពុកម្តាយគាត់មួយរយៈ ខណៈពេលនាងព្យាយាមស្វែងយល់ពីអារម្មណ៍របស់នាង ។ នាងបានចំណាយពេលនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ដោយទូលសូមជំនួយពីព្រះអម្ចាស់ ។ នាងនៅតែស្ថិតក្នុងការព្យាបាល ដោយពង្រឹងជំនាញប្រាស្រ័យទាក់ទង និងរៀនដាក់ដែនកំណត់ដែលត្រឹមត្រូវ ។
ជាមួយគ្នា ម៉ារី និង ដេវីឌ ៖
-
អានព្រះគម្ពីររាល់យប់ ។
-
អធិស្ឋាន ។
-
ចែកចាយអ្វីដែលកើតឡើងរាល់ថ្ងៃ ។
-
ចេញទៅដើរលេងតែពីរនាក់រាល់សប្តាហ៍ ។
ពួកគេប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាកាន់តែបើកចំហរ ។ ម៉ារីបាននិយាយពីគំនិតរបស់នាង ហើយដេវីឌបានស្តាប់ ។ ពួកគេចាប់ផ្ដើមនិយាយគ្នាដូចកាលដែលពួកគេទើបរៀបការថ្មីថ្មោង ។
ម៉ារី បានរាយការណ៍ថា វាមិនមែនគ្រាន់តែដេវីឌទេ ដែលបានផ្លាស់ប្តូរនោះ នាងក៏បានផ្លាស់ប្តូរដែរ ។ នាងមានអារម្មណ៍រឹងមាំជាងមុន ហើយកាន់តែមានទំនុកចិត្តលើខ្លួននាង ។ ដេវីឌនៅតែបន្តការប្រែចិត្ត ហើយបានមកផ្ទះវិញ ។
ការរួមបញ្ចូលព្រះអម្ចាស់ក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេបាននាំមកនូវការទុកចិត្ត និងសេចក្តីស្រឡាញ់កាន់តែខ្លាំងដល់ទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេ ។ អ្នកទាំងពីរមានអារម្មណ៍ថា ការខិតខំដើម្បីយកឈ្នះលើបញ្ហាប្រឈមនេះដោយមានជំនួយពីព្រះអម្ចាស់ គឺបានពង្រឹងពួកគេ ។
ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទនឹងដឹកនាំយើង
នៅពេលយើងកែសម្រួលទំនាក់ទំនងលំបាកៗក្នុងគ្រួសារ សូមឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាចងចាំថានឹងអង្គុយក្នុងក្រុមប្រឹក្សាជាមួយព្រះអម្ចាស់ ។ ពេលខ្លះទ្រង់នឹងប្រាប់យើងពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ ។ ពេលខ្លះយើងអាចជ្រើសរើស ។ « មិនសមឲ្យយើងត្រូវបញ្ជានូវគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ទេ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៥៨:២៦ ) ។ ប៉ុន្តែមានពេលផ្សេងទៀតដែលយើងត្រូវតែបង្វែរខ្លួនទៅរកព្រះអម្ចាស់ ។ ប្រសិនបើយើងរក្សាទស្សនវិស័យដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច នោះភាពសម្បូរសប្បាយនៃភាពអស់កល្បជានិច្ចនឹងក្លាយជារបស់យើង « ហើយគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ផ្សំគ្នាសម្រាប់សេចក្ដីល្អដល់ [ យើង ] » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩០:២៤ ) ។